Lo Nòu OC es un tipe que passa a costat
De sa vida, de son paire, de sa terra
Que …

Legir tot

Lo Nòu OC es un tipe que passa a costat
De sa vida, de son paire, de sa terra
Que camina a costat de seis esclòps...
A gés d'esclòps, plus ges d'esclòps
Lo Nòu OC
A tot fach per se n'anar de son ostau
A vergonha de parlar de son vilage
A abandonat sa lenga au claveu
Ame sei pelhas, vielhas pelhas
Lo Nòu OC

Refran :
Lo Nòu OC te fai " Qu'es aquò OC ? " (bis)

Lo Nòu OC es pas d'aquí, es de pertot,
A desrabat lei rasigas de son ventre
S'es enlevat lei mesolhas de la testa
Ges de memòria per lo Nòu OC
A quitat l'accent quand a mes la cravata
A jamai sauput lo patoes paisan :
"Qu'est-ce que c'est que ce drôle d'outil par terre ?...
Aie, aqueu con de rasteu !!"

Refran :
Lo Nòu OC te fai " Qu'es aquò OC ? " (bis)

Lo Nòu OC te dis que compren ren
Ai cançons de totes aqueleis cantaires OC
Mai quand la radio fai bramar :
"Come with me. Nobody but you" Every body
Hey ! New OC !
My tailor is rich and time is money
It's prohibited to give bananas to the monkeys
I' have a big surprise for you in my trousers
Go to the blackboard !
Aquí compren, aquí compren.

Lo pair deu nòvi que volem pregar
De préner la nòvia per la man
Nòvia montatz entau graèr
Vederatz s’i …

Legir tot

Lo pair deu nòvi que volem pregar
De préner la nòvia per la man
Nòvia montatz entau graèr
Vederatz s’i a pratica tau molièr.
Nòvia espiatz au piterau
Se i a pratica entau metau.

Es lo ciprès quilhat
La Corbièra salada
Es lo vilatge mòrt
La tèrra abandonada

Vos vau parlar d’un país
Que …

Legir tot

Es lo ciprès quilhat
La Corbièra salada
Es lo vilatge mòrt
La tèrra abandonada

Vos vau parlar d’un país
Que vòl viure
Vos vau parlar d’un país
Que morís

La tèrra la coneissètsz
Es la vòstra, amics
Es la teuna, vinhairon

Tu me disiás ma maire :
"Ont vas viure mon filh ?"
Tu me disiás ma maire :
"N’i a tant que son partits !"
E Marcelin Albèrt
E la Comuna de Narbona
E los qu’an tuat los Crosats
E Marcelin Albèrt
E la Comuna de Narbona
Totis los qu’an cantat: Libertat !

Ma maire me rementi
De tot çò que disiás
Vòli cantar lo vent
Que parla en lenga d’òc
E Marcelin Albèrt
E la Comuna de Narbona
E los qu’an tuats los Crosats
E Marcelin Albèrt
E la Comuna de Narbona
Totis los qu’an cridat: Libertat !

La nuèit es longa, aicí, as dit
L'ivèrn s'acaba pas, as dit
La vergonha nos ten, as dit
E d'autres, …

Legir tot

La nuèit es longa, aicí, as dit
L'ivèrn s'acaba pas, as dit
La vergonha nos ten, as dit
E d'autres, d'autres, d'autres
Se son levats aicí, qu'an dit :
« Sul païs jamai fa pas
Que lo temps que fan los òmes
Avançam a grand compàs
Lo jorn ven que serem d'òmes. »

Lo Vietnam es luènh, disián
Lo Biafrà es quicòm mai, disián,
Nosautres, siám pas de negres, disián.

E d'autres, d'autres, d'autres, d'autres
Se son levats aicí qu'an dit :
« Lo negre es totjorn la color
Dels esclaus del capital.
Portam totas las dolors
Nòstre cant es general. »

Al servici del pòble lutam.
Siám sortits del silènci, lutam.
La paraulas es presa, lutam.
E d'autres, d'autres, d'autres, d'autres
Se son levats aicí que dison :
« La colèra s'assolida
De pertot al meteis temps
La vergonha es abolida
Lo païs viu al present. »

Que soi paisan rèi de la terra
Que l’arrosi de mas sudors
La bona terra neiricera
On, plan com nats, …

Legir tot

Que soi paisan rèi de la terra
Que l’arrosi de mas sudors
La bona terra neiricera
On, plan com nats, vivem uros
Quan la laudeta au punt deu dia
Canta gaujosa hens lo soc,
Jo taben soi dehens ma bia,
Tà tribalhar dinqu’au sor coc.

Pramor que’m vau per las passadas
Dab los esclòps herrats de claus,
Qu’ei las culòtas pedaçadas
E sovent marchi pè descaus.
Cauques peguilans de la vila,
Estaires o mindja-quan n’as
Que creden sotir‘m la bila
En m’aperàn lo paisanàs.

Mes quan vien l’òra de la taula,
Ah ! Non m’hèi pas pregar, tapoc,
Si n’i a qu’an l’apetit drin aule,
Jo que soi tostem boharòc ;
Bona tarissa de garbura,
Bera godala, aumen quan n’i a,
U trossicòt de mascadura
Dessus un gran quilhon de pan.

Que soi paisan, rèi de la terra
Que l’arrosi de mas sudors
La bona terra neiricera
On, plan com nats, vivem uros
No deishi pas soven la bia,
Que tribalhi dinqu’au sor coc ;
Mes la laudeta, au punt deu dia,
Ta jo que canta hens lo soc.

Quand vesi lo mond a París
Ont, per pas res, cadun corrís,
Disi ieu sens me far susar
Qu’es bon …

Legir tot

Quand vesi lo mond a París
Ont, per pas res, cadun corrís,
Disi ieu sens me far susar
Qu’es bon diu !,
Agradiu
D’èsser païsan.
Quand plòu demoram al nèn-nèn
L’estiu a l’ombra nos tenèm
E l’ivèrn, tanlèu qu’i a de nèu,
Per l’esquí,
Gar’ t’aquí,
Cap a Font-Romèu.

Sabi que de collègas n’i a
Que s’emmèrdan per vendemiar
Ieu, ai ma còla d’Espanhòls,
Son valents,
Son contents,
Son de rossinhòls.
E mai se sèm assadolats,
Ploram totjorn que sèm pelats :
De tostemps mon paire m’a dit
Qu’es un ben
De saber
Passar per petit.

A la mendre calamitat
Bramam per una indemnitat
Sèm de longa a manifestar,
Bolegam,
Romegam,
Fasèm tot petar.
Per bonur a las eleccions,
Paupam qualques compensacions.
N’avèm per noirir un porcèl,
D’anhelons,
De tirons,
E lo gròs vedèl.

Manjam la fruta del vergièr
E l’erbolat del potatgièr.
Lo temps uèi ven talament dur
Que val mai
Mai que mai
Èsser cagadur.
Vièlh garçon, me soi maridat
Per conflar la proprietat
Amb un tròç de governament,
Omenàs,
Segur, mas
Claufida d’argent.

Quand vesi lo mond a París
Ont, per pas res, cadun corrís,
Disi ieu sens me far susar
Qu’es bon diu !,
Agradiu
D’èsser païsan.

Es lo sang del papeta que prenèm l’escopeta
El disiá que : n’i a pro d’aquela puta de lei
Podèm …

Legir tot

Es lo sang del papeta que prenèm l’escopeta
El disiá que : n’i a pro d’aquela puta de lei
Podèm pas faire la fèsta, totjorn a trabalhar
Atrapi la susada, me chucan entre l’òs.
A còps de païssèls sus la tèsta.

Es lo sang del papeta que prenèm l’escopeta
Que volèm pas reviure çò qu’a ja viscut
Se los daissam faire, se donam pas l’alèrta
Es la missanta vida que la marmalha endurarà
A còps de païssèls sus la tèsta.

Es tanplan la mameta que disiá al papeta :
Que se fas pas lo con, te vas prener un còp de sang
Daissa faire los pichons que son mai fòrts que tu,
Vai prene lo païssèl e lor mostrar lo cuol !

Es lo sang del papeta que prenèm l’escopeta,
Volètz decapitar los que son pas indulgents,
Volètz faire tombar la tèsta del prefècte
Perque lo far cagar aquela autoritat.
A còps de païssèls sus la tèsta.

Es lo sang del papeta que prenèm l’escopeta,
Que disiá ; espèra un pauc vas jogar del baston,
Si podem pas faire la fèsta, si podem pas trabalhar,
Irem a Tabarca per un còp se regalar
A còps de païssèls sus la tèsta.

E tanplan la mameta aganta lo papeta
Que li disiá calma-te, te vas trapar l’emboliga.
Daissa faire los pichons que son mens fòrts que tu,
Vai prene lo païssèl e lor mostrar lo cuol !

Que faire ?
L’escopeta per lo papeta, lo païssèl per la mameta.
L’escopeta per lo papeta, lo païssèl per la mameta.
Tu, vai per la montanha, vèni veire çò que se passa !
Tu, que fotes maissa ? Maissa d’ska ?

Es tanplan la mameta que crida dins lo vilatge,
Al maire, al cantonier, a qui la vòl escotar,
Que totes prengan los païssèls,
Que totes prengan son coratge
Irem a renversat los que nos respèctan pas.
Qui non polluís la tèrra afavorís la guèrra,
Que son blancs coma nèu, e roge serà lor sang.
Que se totes sèm units e se totes sèm amassats,
Trencarem las cadenas e dintrarem ! Cap a l’ostal.

Que faire ?

Lo míu parser me parlava
de bon’ora a la fònt
lo solelh esperavem
e i mul passaven lo pònt
Al …

Legir tot

Lo míu parser me parlava
de bon’ora a la fònt
lo solelh esperavem
e i mul passaven lo pònt
Al m’a mostà lo pal
ente sem tuchi estachats
podem pas destachar-se,
sem pas pus libres de anar
Se tirem tuchi al vai tombar,
gaire de temps pòl pas durar
segur que tomba, tomba, tomba,
e al es ja ben enclinat
E se tu tires fòrt d’aqui
e que mi tiro fòrt d’alai
segur que tomba, tomba, tomba,
e nos trobem jò desliurats
Tuchi sabem qu’al es març,
mas, parser, al pesa tant,
e quora me manca la fòrça
di-me encar lo tíu chant

Lo panissèr, lo qui apèran bolantgèr
Passa sa nuèit au prestidèr
A panisejar dab lo borridèr,
Blanc coma nèu lo …

Legir tot

Lo panissèr, lo qui apèran bolantgèr
Passa sa nuèit au prestidèr
A panisejar dab lo borridèr,
Blanc coma nèu lo bolantgèr.
E si un dia lo borridèr
E’u minjava la vita los dits
Las mans e la botica ?

Panissèr, panissèr,
Meshida’t deu borridèr !

E saps quau ei lo men saunei ?
Minjar peishòtas au bèc deu pomèr.
Avisa t’i, disè lo bolantgèr,
Que’s pòden parier escanar
Qu’at ei !

Lo carnicèr, lo qui aprèan bochèr
Trancha a trancha, trenca un quartièr
A trencar dab un cotelàs
Roi com la sang lo carnicèr.
E si un dia lo cotelàs
E’u trencava la vita, los dits
Las mans e la botica ?

Carnicèr, carnicèr,
Meshida’t deu cotelàs !

E saps quau ei lo men saunei ?
Minjar peishòtas au bèc deu pomèr.
Avisa t’i, disè lo carnicèr,
Que’s pòden parier escanar
Qu’at ei !
Lo tracassièr :
Tostemps parièr, tostemps parièr,
Mic, ne’m vaga pas mei de har arren,
Tè l’aut’dia que’n soi estat malau
Mes malau, hè
Qu’èri sedut aciu a Pau a léger lo jornau...

E si un dia lo tracassièr e’s minjava
La vita los dits, las mans e la botica ?

Plora pas tant  dessus  la tomba
Es pas mon ostal, i dormissi pas
Soi lo pantais del vent que canta …

Legir tot

Plora pas tant  dessus  la tomba
Es pas mon ostal, i dormissi pas
Soi lo pantais del vent que canta
Lo diamant  negr’ e  lusent de  la  pluèja

Coma  l’alen  del jorn que s'aluca
Dessus la terra d’espiga madura
Soi  a la  debuta  d’una bel’ aventura
Camin real del caòs a  l'amor

Lo prigond silenci del vent que bufa
Pòrta nèblas  a ton entorn
Fa una  pelha de  totas  penas
La tomba es vuèja, e  ieu soi pas mòrt

Pausat sul banc de punta d'alba a la luna,
lo papeta,
dins la tuba de son èime arropit,
ba sap …

Legir tot

Pausat sul banc de punta d'alba a la luna,
lo papeta,
dins la tuba de son èime arropit,
ba sap plan que l'an copada la flor roja,
e que li demòra pas que lo risol
per balhar a la foliá d'aqueste monde,
que posquèt pas capvirar a còp de bomba.

Sa bontat embauma la plaça coma lo gran de badiana:
petita flaira caparruda.

(Per çò qu'es dels endemans que cantan
espèra lo matin per véser se fa bèl.)


Revirada

Posé sur le banc du point du jour à la lune,
le vieux,
dans le brouillard de son esprit rabougrit,
sait très bien qu’on l’a coupée la fleur rouge,
et qu’il ne lui reste que son sourire
à donner à la folie de ce monde
qu’il n’a pas pu changer à coup de bombe.

Sa bonté embaume la place comme le grain de badiane :
petite odeur têtue.

(Pour ce qui est des lendemains qui chantent
il attend le matin pour voir s’il fait beau.)

Adishatz monde, hé ! quin ve va ?
Tostemps urós de’ns presentar,
Un franc arridèr sus las mostachas,
Jan qu’a …

Legir tot

Adishatz monde, hé ! quin ve va ?
Tostemps urós de’ns presentar,
Un franc arridèr sus las mostachas,
Jan qu’a istuèras dehens la pòcha.

Repic :
Drin esconut darrèr lo vilatge
Simple escritau tà l’anonciar;
Qu’ei ua bòrda, qu’ei ua aubèrja
Plan recebut entà minjar.

Cristina e Gillis hens la cosina,
Huec e cachòlas que hen cantar
T’au gran plaser deus mei gormands,
Dehens l’assieta van apreciar.

Tà las batias, tot l’atiralh :
Hitge de casa, garbura e guit,
Lo bon juranson e l’ascla d’alh,
Dab las aunors com noste Enric.

Saussissa e trips a la sason,
Au còrn deu huec que hè plan bon,
Quauques cançons, quauques istuèras,
Passa lo temps, passa la nueit !

Tà tots qui saben, saben aimar,
Noste Bearn, lo plan minjar,
Que coneishen pro, shens tròp cercar :
Lo paradis qu’ei un casau.

Lo parpalhon sèc la candela
E l’amoros sèc la beutat
Lo parpalhon brula sas alas
E l’amorósb sa libertat.

Legir tot

Lo parpalhon sèc la candela
E l’amoros sèc la beutat
Lo parpalhon brula sas alas
E l’amorósb sa libertat.

Montan lu crits dei vivents qu’esperan
D’aquelu que luchan per un monde mai monde
Siás dins lo bacan dei espers …

Legir tot

Montan lu crits dei vivents qu’esperan
D’aquelu que luchan per un monde mai monde
Siás dins lo bacan dei espers a ganhar
Aquí per mendicar, un soguinhe, un buf
Lo remon que s’espantega
Despí la batuda dau monde
Fa virar lo còr, fa tremblar lu barris
Ti tenes enviscat dins la vida dei òmes
Com’un arrisson dins lo lume blanc

Passa lo passatgier
Se’n va de matin pescar en Palhon
Passa lo passatgier
Ti mena de matin pescar en Palhon

Un jorn passat, mascarat dei dubis
Se’n va en ferpilha, au tron de Dieu
Siás lo pichon mut au canton de l’escòla
Aquí per demandar s’es ver qu’esiste pas
Lo remon que si desloga
Despí lo badalh dau monde
Agota lo còr, embasta lu barris
Ti creses qu’es cocanha, mas chiques l’estrassa
Un amor que se’n va es pas de limonada

REPIC
Anar a ratge, laissar la gumena
Passar un moment au luenh dei dolors
Ti manca l’ària per tenir lo cabús
Lo ment a remenar tota li sofrenças
Lo remon que reventola
Despí lo quiet dau monde
Recrea lo còr a la sosta dei barris
Se d’una mosca tu ne’n fas un tavan
Fas coma Bachicha, laissa anar lo batèu

Seras aqueu passatgier
T’enaneras de matin pescar en Palhon
Serai aqueu passatgier, serai aqueu passatgier
M’enanerai de matin pescar en Palhon

Esto sera ai lo mau de tu
Sobre lo mieu passeron blu
Que vòla, luenh de la tieu maion vuèia …

Legir tot

Esto sera ai lo mau de tu
Sobre lo mieu passeron blu
Que vòla, luenh de la tieu maion vuèia

Quora la pòrta si duerbe
E que si rompe lo miratge
Dau pichin tren dei vielhs viatges, alora …

…Creses au monde que vira
E ti siás manco enavisada
Darrier lo fum dei cigaretas qu’èri revengut

« dal destino non si fugge »
E de còups dies : « coma es dur, tant dur
D’entraveire en l’escur dau jorn …

En lu uelhs dau baronaire
Que ti vòu ben e juega un ària sus
Lo marron dei tieu possas, doci …

As pas encar’ retrovat
Aqueu que t’avia tocat lo tieu còr
En l’après-dinnar d’avost …

Mas sobre li tieu labras d’aur
L’i èra ja pus pauc de paur que quora
T’ai cridat : « Òu, siáu aquí ! … »

Vòs que sigui coma una clau
Mas tu ti fas pas de bila quora
Denedi en lo tieu blanc país …

M’as parlat d’ivèrn marrit mas d’aquò
Mi siáu riüt qu’as pas capit dont
Comença l’enuei

T’ai denembrada un matin dintre
L’òste de la promiera e de la darniera
Chança es ensinda …

Mas ai pura dich au mèstre qu’ai
Laissat l’auròra per cas … sota lo tieu
Mandiu de seda negra …

Ne’n maridan Françoisa
Tant joina li an donat marit
Qu’èla lo sabiá pas sarvir

A una cruèla mèra
Que totjorn …

Legir tot

Ne’n maridan Françoisa
Tant joina li an donat marit
Qu’èla lo sabiá pas sarvir

A una cruèla mèra
Que totjorn ven dire a son fiu
Quora Francoisa fas morir.

-Françoisa, ma Francoisa
Ne’n auriatz degun per amic
Que vos engarde de morir

-Ai mon pèra e ma mèra
Ambé vos que siatz mon marit,
M’engardariatz ben de morir.

Quand se son mes a taula
Lo premier morcèu qu’èla a fach
Un còp de cotèu li a donat.

Alora la pren, l’embraça
La descende dins lo jardin
Sota la flor dau jaussemin.

Desranca son espèia
Cinc o sièis còps li a donat
L’enfant dau ventre li a tirat.

-Ara, tenètz ma mèra,
Vaquí vòstre plus grand desir
Puisque Françoisa ai fach morir.

-Mai que ne’n porriam faire ?
Ne’n faudrà faire un gròs pastís
Sus taula lo faudrà servir.

L’enfanton de Françoisa
Lo faudrà metre dins un plat
Puei au fornier lo far portar.

-Fornier que tu m’enfornas
Auparavant de m’enfornar
Me deuriás faire batejar.

Lo fornier se revira
Se revira tot estonat
D’entendre un pastís parlar.

-Grand Dieu ! que grand miracle
De veire un enfant desossat
Demandar d’èstre batejat.

An cridat la justicia,
Quand la justicia es arrivada
Lo pichòt a tornat parlar.

-Que farem a ton pèra ?
-L’un siá pendut, l’autre brutlat,
L’autre lo fau escarteilar.

Canti la cançon crudèla
D’aquel paure pastorèl
Que sus una passarèla
Un jorn que fasiá plan bèl,

O sabes pas, …

Legir tot

Canti la cançon crudèla
D’aquel paure pastorèl
Que sus una passarèla
Un jorn que fasiá plan bèl,

O sabes pas,
O te vau dire
Siás un porcèl.

Trapèt una jovencèla
Polida coma un anèl...

S’apelava Isabèla
E aviá pas fred als uèlhs...

Lo boton de sa mamèla
Èra doç coma de mèl...

E lo fons de sa prunèla
Mai brilhant qu’un arc-en-cèl...

Ne quitèt sa pastorèla
E ne vendèt son tropèl...

Per li crompar sa dentèla
Per li pagar son capèl...

Ailàs faguèt quincanèla
E ne venguèt criminèl...

Una nuèit a la candèla
Faguèt marchar lo cotèl...

Al canton d’una vanèla
Esperèt un paure vièlh...

Per raubar son escarsèla,
Li volguèt traucar la pèl...

La polícia criminèla
L’agafèt per lo panèl...

E desempuèi sus aquela
Galèra lo pastorèl...

A l’ora de la gamèla
Sovent chuca de clavèls...

Jamai dins sa gargamèla
De tisana de gavèl...

Tot aquò per Isabèla
Que totjorn se fotèt d’el...

Pastoreu passejava, tot lo long d’un riu. (bis)
Tot lo long du riu, avan au bord de l’aiga,
Per entendre …

Legir tot

Pastoreu passejava, tot lo long d’un riu. (bis)
Tot lo long du riu, avan au bord de l’aiga,
Per entendre cantar la pastressa d’aila
Tot lo long du riu, avan au bord de l’aiga,
Per entendre cantar la pastressa d’aila

Pastressa de dela l’aiga passatz donc d’aiça. (bis)
Passatz donc d’aiça, lo long d’aquesta prada,
Passatz donc d’aiça que parlarem d’amor
Passatz donc d’aiça, lo long d’aquesta prada,
Passatz donc d’aiça que parlarem d’amor

Que voletz que ieu li passi, l’a pas de bateu. (bis)
l’a pas de bateu,nimai de pont d’arcadas,
Ni de pastoreu que n’en siegue fideu
l’a pas de bateu,nimai de pont d’arcadas,
Ni de pastoreu que n’en siegue fideu

Si tu m’eretz fidelota, ieu ti n’en sariau. (bis)
Ieu ti n’en sariau pendant tota ma vida,
Ieu ti n’en sariau e ieu t’esposariau
Ieu ti n’en sariau pendant tota ma vida,
Ieu ti n’en sariau e ieu t’esposariau

Que ieu sieu malurosa d’aguer tant aimat. (bis)
D’aguer tant aimat pendant tota ma vida,
D’aguer tant aimat sens aguer ren ganhat
D’aguer tant aimat pendant tota ma vida,
D’aguer tant aimat sens aguer ren ganhat

Anem leu filheta, anem leu dansat, (bis)
Ta la la lalala la lère, ta la la lalala la la,
Ta la la lalala la lère, ta la la lalala la la

Que l’avem cercada buisson per buisson,
Que l’avem trovada m’be polit garçon.
Ta la la lalala la lère, ta la la lalala la la,
Ta la la lalala la lère, ta la la lalala la la

Li anem pitchotas quitan lo faudiu,
Se siam fidelotas canton li cogieus
Ta la la lalala la lère, ta la la lalala la la,
Ta la la lalala la lère, ta la la lalala la la

Es un ciprès cambat que travèrsa la plana,
Un pibol que ven lepar lo ventolet laugièr,
Es un cloquièr movent …

Legir tot

Es un ciprès cambat que travèrsa la plana,
Un pibol que ven lepar lo ventolet laugièr,
Es un cloquièr movent sus de teulats de lana,
E d’alba a la fin del jorn
Per el es totjorn
L’ora del bergièr
Dins las sentors de la frigola e del mentastre,
Lo pastre, lo pastre.

Son capèl es rostit, sa ropa pendoleja,
De luènh sembla un pal vestit, tant es sec coma un òs.
E quand un con li fa : "Marca-mal se passeja !"
Es pas qu’un pet de lapin,
Tanben daissa pis-
Sar lo merinòs
Segur que Lapidús serà jamai lo sastre
D’un pastre, d’un patsre.

Lo vièlh faron fa petar l’uèlh, quilha l’aurèlha,
Per gardar son escabòt d’un malparat fatal.
E s’arriba, de còps, que s’egara una öelha,
Son pas totas per bonur
Motons de Panur-
Ge e val mai atal,
Car la feda perduda es un drame, un malastre
Pel pastre, pel pastre.

E quand, a negrenuèit, sa jornada s’acaba,
Que tomba sus l’apalhat per un sòm salutós,
Li anetz pas contar (lo fariá venir cabra)
Que per s’endormir son de
Gents qu’an besonh de
Comptar los motons,
Seriá fotut de vos revirar un emplastre
Lo pastre, lo pastre.

A totjorn per l’amor pagat qualques petaças,
De femna de bolangièr, jamai n’a pas moscat ;
Pasmens, el qu’es pas a prene ambé de mordassas,
Qu’es negre coma un taisson,
Lo ser sovent só-
Mia a l’amagat
A la filha d’un rei de popa d’alabastre,
Lo pastre, lo pastre.

Mas s’es perdut al mièg de nòstra èra atomica,
Mai se lo mond(e) de uèi es tròp caluc per el
E mai se pòt semblar figura anacronica,
Per un bolet de canon
Cambiariá pas, non,
Sa plaça al solelh,
E ne merceja Dieu, a tot astre bon astre,
Lo pastre.

Lo pastre Joan Pepin
Es mòrt esto matin
Tuat sus lo rocàs
A pilhat dins l’esquina
Un còup de carabina …

Legir tot

Lo pastre Joan Pepin
Es mòrt esto matin
Tuat sus lo rocàs
A pilhat dins l’esquina
Un còup de carabina
Tirat per un porcàs

Basta, basta mas cu son lu enemics ?

Lu ricàs de París
E lu ricàs d’aquí
Que son toi lu memes cans
An decidat de faire
Un pròpi bòn afaire
Sus l’esquina dei paisans

L’i van faire un’estacion
D’esquilhada per colhons
Lu motons es acabat !
Mas lu pastres d’aquí
Per sauvar lo sieu país
S’acampan en sindicat

Basta, basta cau cercar lu nòstres amics

An decidat de metre
D’amont sus lo campèstre
Toti li feas ensems
E Pepin que pica fòrt
Es anat veire lu tòrts
Per nom dei bravis gents

E pi dins lo matin
An audit aqueu bosin
La justícia demòra muda !
Lo pastre Joan Pepin
Es mòrt esto matin
Mas la causa es pas perduda

Basta, basta mas cu son lu enemics ?
Basta, basta cau cercar lu nòstres amics

Lo paure Satan es blet
Se’n va cuèch coma un polet
Morrà de la macadura
Tura lura lura
I a …

Legir tot

Lo paure Satan es blet
Se’n va cuèch coma un polet
Morrà de la macadura
Tura lura lura
I a un pichòt que lo tafura
Lan lan tura lura lura lo.

L’enfant que ven d’arribar
L’a quasi coma crebat
L’a mes en paura postura
Tura lura lura
Pareirà plus qu’en pintura
Lan lan tura lura lura lo.

La Pruneta e lei Mions
Li an donat de baston
L’an colhut dins la fritura
Tura lura lura
Sembla paura pescadura
Lan lan tura lura lura lo.

Se disiá diable d’onor
E fasiá lo grand senhor
A mordut una poma dura
Tura lura lura
Una poma non madura
Lan lan tura lura lura lo.

Lo paure vièlh ‘mé son,
Son pichòt baston,
Lo coneisse ben.
Lei gènts dins lo canton
Ié dison Gaston,
Aquò …

Legir tot

Lo paure vièlh ‘mé son,
Son pichòt baston,
Lo coneisse ben.
Lei gènts dins lo canton
Ié dison Gaston,
Aquò ié vai ben.
Assetat sus son banc,
La pipa a la man
Fai passar lo temps.
E blaga un pauc emé
Lo Joan, lo Nené,
De tot e de ren.

I a cinquanta an passat
Que s’es maridat
Emé la Fifina, aquò fai de temps.
Aquò ié fai pas ren,
S’aman talament,
Come ditz Gaston :
« Aquò marcha pron ben ! »

Quand se’n vai au bistròt
Faire son lotò,
Ganha jamai ren.
Come bèu come un trauc,
S’entorna a l’ostau
Empegat en plen.
Lo lendeman matin
A cuvat son vin,
Se sovèn de ren.
Puei Fifina e Gaston
Se fan un poton
E son ben contents.

I a cinquanta ans passats
Que son maridats,
Ara la Fifina a plus ges de dent.
Aquò li fai pas ren,
S’aman talament,
Come ditz Gaston :
« Aquò marcha pron ben ! »

Se pòu pas dire que
Fan tròp de chiquet,
Achatan plus ren.
E an pas de pension,
Plus d’alocacion,
An pas tròp d’argent.
E Fifina e Gaston
Se ditz qu’ara son
Devenguts raspiàs,
Que Fifina ditz : « Ton. »
En luòc de « Gaston. »,
Esparnha lo « Gaz ! »

I a cinquanta ans passats
Que son maridats,
Ara la Fifina es caluda en plen.
Aquò li fai pas ren,
S’aman talament,
Come ditz Gaston :
« Aquò marcha pron ben ! »

Gaston viviá en patz,
Subran un tipàs
Que marcava ben
Es vengut l’avisar
Qu’èra espropriat
Per quasiment ren.
Puei, vaquí qu’un bèu jorn
Venguèt un trator
Per cavar son ben.
Ara tre lo matin
Vei passar lei trins
Dedins son terren.

Puei, Fifina a partit
Per lo Paradís,
L’a laissat solet a la fin dau printemps.
E lo paure Gaston,
Come un vièlh colhon,
Plora sa Fifina
La mitat dau temps.

E come aquò Gaston
N’a agut son pron
D’aqueu tremblament.
A quitat son ostau
Per un espitau,
Malurós en plen.
Lo paure vièlh ‘mé son,
Son pichòt baston,
Lo coneissiáu bèn.
Lei gents dins lo canton,
Ié disián Gaston,
‘Quò i anava ben.

1- Coquin de sòrt, de matin
Quauqua ren me tracassa.
Es avau dins lo jardin,
De que i a que …

Legir tot

1- Coquin de sòrt, de matin
Quauqua ren me tracassa.
Es avau dins lo jardin,
De que i a que se passa ?
‘Quò es jamai arribat,
Lei legumes fan fèsta !
Ieu ne’n siáu tot espantat,
Ne’n vau perdre la tèsta !

R- Lo pebron emé la merinjana
Es aqueste matin que se van maridar.
Anatz lèu brantar lei campanas,
E viva lei nòvis ! Que son maridats !

2- Lei faiòus an començat
De faire de musica.
Lo juvert es ensordat,
Tot aquò lo panica !
La ceba fai que plorar,
Tot aquò la trebola.
L’alhet vòu farandolar
Emé la ferigola.

3- Lo raiçfòrt pòu plus dansar,
La tartifla es tròp lorda !
Lo caulet li a demandat
Se voliá la cocorda !
E puei lei pomas d’amor
Son totas roginetas
Quand cantan de cants d’amor
Emé lei cocordetas.

4- Puei lo pòrri fai valsar
Una bèla ensalada
Qu’a lo còr tot estrassat
E li fuelhas espossadas.
Lo concombre es malaut quand
La musica s’arrèsta,
Lei pastenargas se’n van
E l’api fai la tèsta.

R- Lo pebron emé la merinjana
An fach nòstre dinnar, leis avèm lèu manjats.
La ratatolha e la bajana
Èran mai que bònas e se siam regalats !

Peiroton se’n va a la caça,
Tot solet, shens companhon,
Credent de gahar la lèbe,
Que gahà lo lebrauton,

Lo …

Legir tot

Peiroton se’n va a la caça,
Tot solet, shens companhon,
Credent de gahar la lèbe,
Que gahà lo lebrauton,

Lo Peiroton, lo Peiroton,
Lo praube, praube Peiroton,
Lo Peiroton, lo Peiroton,
Lo praube, praube Peiroton,

En lòc d’anar se’n tà casa,
Se’n anà tà Gurmençon,
Que se’n va béver ua tassa,
E tanben un bon pinton,

Lo Peiroton...

Peiroton se’n va a la caça,
Tot solet shens companhon,
Çò qui ganha la setmana,
Lo dimenge n’ei pas son,

Lo Peiroton...

Doman qu’ei la grana hèsta
Taus parents e taus vesins
La gran taula sera presta
Enta arcuilhe los cosins.
Tots …

Legir tot

Doman qu’ei la grana hèsta
Taus parents e taus vesins
La gran taula sera presta
Enta arcuilhe los cosins.
Tots amassa dab plasér,
Los vesins, los invitats,
Que’s plaseram dinc’au sèr
En cantan noste amistat

Repic :
Doman qu’ei lo pela-porc
Que s’i cau gahar hort de matin !
Doman qu’ei lo pela-porc
Sue s’i calera drin segotir !
Que’i sera l’escanador
Dab sa guinabeta !
Se voletz minja coston
Tripas o hampeta,
Micas dab un troç d’esquiau,
Que n’i a tau matiau !

Cau ajelar la cotera
Que cau har trempar la meit,
Cau grivar la gran cautera
I a trivalh dinca la nueit
E vos auts las cosineras
Baga pas de’s pasejar !
Deu larèr ta la hornèra
Que’s i cau amanejar !

Praube porc o praube troja
Ne n’as mei que tau matin !
Dab lo ret e dab la ploja
Qu’aneras entau topin !
Se los omis sus la terra,
An lo còr tot enclavat,
Per u còp emper la guerra
Viveram dens l’amistat !

Embe la tèsta aval e mon pè ailà amont
agacho lo monde en una autra maniera.
Dins mon cèl ailà …

Legir tot

Embe la tèsta aval e mon pè ailà amont
agacho lo monde en una autra maniera.
Dins mon cèl ailà aval vòla un corbàs ental blòi
entant que en aut la tèrra m’esflora.
Siu iu lo pendut per un pè.

Aquò qu’es en bas per mi semelha en aut per tu
benlèu un pauc lhi poleries pensar.
Da la giaco calon òr e argent perquè
iu tresòrs n’en vuei pas tenir.
Pòs ciapar-lhi tu e pensar-lhi un pauc sus
que lhi fau iu pendut a un traul?
Siu iu lo pendut per un pè.

Benlèu victima o eròi, benlèu un brigant
benlèu un sant, un Juda, un ladron.
Semelho un criminal, un da suprimir,
mas fai atencion a ren jutjar.
Semelho un Crist pendent, victima innocenta,
mas fai atencion a pas jutjar.
Siu iu lo pendut per un pè.

Veu lo monde ailà amont e lo cèl ailà aval,
mas segur aquò me confond pas.
E si puèi ploverè iu me banharei,
mas un pauc d’aiga pòl pas far-me mal.
Quora lo solelh arribarè iu m’eissuarei
e la chaud pòl pas far-me mal.
Siu iu lo pendut per un pè.

Embe la tèsta aval e mon pè ailà amont,
veu lo monde en una autra maniera.
Pòs provar-lhi decò tu e parelh capirès
que lo contrari es una maniera per dir.
Se comença parelh embe un pè amont
e finìs qu’emprenes a veire
Siu iu lo pendut per un pè.

Per confessar una vielhòta
Se n'anava plan galhardòta
Lo long del riu a pè ambe son pal
Barambim bron bron …

Legir tot

Per confessar una vielhòta
Se n'anava plan galhardòta
Lo long del riu a pè ambe son pal
Barambim bron bron la paura vièlha
Lo long del riu a pè ambe son pal
Te trobèt un perdigal.

Un perdigal de galhamassa
Pudiá ben un pauc, tanpís l'amassa
Tanpís se put marga son perdigal
Barambim bron bron la paura vièlha
Tanpís se put marga son perdigal
Dejós lo damantal..

Mas lo curat que la confessa
Se ditz : "Que put aquela bogressa !
Per m'embrenar aital lo confessional
Barambim bron bron garça de vièlha
Per m'embrenar aital lo confessional
Aquí de pudre aital !

Devètz fotre qualqua vessina !
Çò ditz lo curat que saufina,
- 0 nani nani aquò que put aital
Barambim bron bron respond la vièlha
0 nani nani aquò que put aital
Aquòs mon perdigal !

- Vòstre perdigal ! Mas siètz caluca !
Se vos lavatz pas siètz fotuda !
Vos va fotre lèu qualque missant mal
Barabim bron bron ma paura vièlha
Vos va fotre lèu qualque missant mal
Se lo gardatz aital !

- Fotre lo vau lavar de tira !"
E cap al riu ela se triga
Lo te va lavar e al confessional
Barabim bron bron tòrna la vièlha
Lo te va lavar e al confessional
Tòrna amb son perdigal.

"O lala qu'aquò put encara !
Lo podètz tornar lavar o gara!
- E pr'aquò l'ai talament lavat
Barabim bron bron respond la vièlha
E pr'aquò l'ai talament lavat
Que l'ai tot desplumat !

Amai se me volètz pas creire
Tenètz lo vos pòdi far veire !"
En ausiguent aquò Monsur lo curat
Barabim bron bron planta aqui la vièlha
En ausiguent aquò monsur lo curat
Sul còp se n'es anat !

Lo perseguièr de per l’òrt es tot sang
Vèni mon amor vèni
Anarem asorar
A las fonts secrètas
De nòstre …

Legir tot

Lo perseguièr de per l’òrt es tot sang
Vèni mon amor vèni
Anarem asorar
A las fonts secrètas
De nòstre sòrre la luna
La pòrta de darrèr del meu ostal
Fugís las demòras estadissas
Escota
Nos crida lo bon del puèg
La nuèch
Quand nòstras ombras
S’espandisson a flor d’estolhas
E que l’ància nos pren
De daissar nòstres anars reclauses
De nos donar la man
E de caminar a de bon
Aquò rai
Degun nos insolentarà pas
Es l’ora requista per calinhar las aradas
E amistosar las combas e las levadas
Los clopets son enaigats de lum doça
Los passam coma una tièra de mars aimadas
Amb gaug e gratitud
Los genibres de las gresas
Apariam la tèrra e lo cèl
Coneissèm que nos grandisson
De las paurs embarradas dins nòstres còrs
Òc nòstra sòrre la luna
Nos benastruga e nos ritz
Velharem aquel paure país
D’amagat las nueches e sols e fisèls
Mas devèm poder mai segur
Per el coma per nautres
Nos caldrà ben finir per caminar
De jorn dreches e a bèles uèlhs vesents

Lo perseguièr de per l’òrt es tot sang.
Vèni mon amor, vèni.
Anarèm asorar las fonts secrètas de
Nòstras sòrre …

Legir tot

Lo perseguièr de per l’òrt es tot sang.
Vèni mon amor, vèni.
Anarèm asorar las fonts secrètas de
Nòstras sòrre la luna.
La pòrta de darrèr del meu ostal fugís
Las demòrras estadissas.
Escota!
Nos crida lo bon del puèch, la nuèch,
Quand nòstras ombras s’espandisson
A flors d’estolhas
E que l’ancia nos pren
De daissar nòstres anars resclauses,
De nos donar la man
E de caminar de bon.
Aquò rai, deguns nos insolentarà pas.
Es l’ora requista per calinhar
Las aradas e amistosar las combas
E las levadas.
Los clopets son ennaigats de lum
Doça.
Los passàm coma una tièra de
Mars aimadas amb gauj e gratituda.
Los genièbres aparelhan la tèrra
E lo cèl. Le ciel.
Coneissèm que nos brandisson
De las paurs embaradas
Dins nòstres còrs.
Òc, nòstre sòrre la luna
Nos benastruga e nos ris.
Velharèm aquel paure país
D’amagàtz la nuèch, sols e fisèls.
Mas devèm poder far mai segur
Per ela coma per nautres.
Nos caldrà ben finir per caminar
De jorn, dreches e a bels uèlhs vesents.

Vos vau parlar de Tanturna
Un òme un pauc tabol
Que per tota fortuna
Aviá pas qu’un pesolh
Sabiá pas …

Legir tot

Vos vau parlar de Tanturna
Un òme un pauc tabol
Que per tota fortuna
Aviá pas qu’un pesolh
Sabiá pas ont lo metre
Per anar al trabalh
Aviá paur de lo perdre
Tustèt a n’un ostal.
I diguèt : "Ma doneta
Sonca per qualqu’oretas
Aquel tròç de bestiàs ?
- Si ben si ben pecaire
Pausatz lo empr’aquí
Serà plan a son aise
Fins a deman matin."
Dins la nèit l’auca piga
Lo pesolh i flambèt
Lòme i cerquèt briga
Lo matin quand tornèt
Bada, crida, amenassa
Tant qu’ela sens pompir
I donèt l’auca grassa
Per lo faire partir.
A cò d’una vesina
Sa polhada daissèt
Era dins la cosina
Quand lo pòrc la mangèt
Nòstre òme tot irètge
Donèt de còps de pal
Partiguèt amb la truèja
Cap a un autre ostal.
Embarrèron la maura
Ambé lo buòu laurèr
Mas dins la nèit la paura
Crebèt d’un còp de pè
Lo lendeman nòstre òme
S’emportèt l’assassin
Partiguèt coma lo tròne
Cò d’un autre vesin.
Dins l’ostal la cambrièira
Lo voliá abeurar
Lo pren a la ribièira
En creguent de plan far
Mas la vaca inquieta
De còp fotèt un saut
Escapa a la drolleta
E se neguèt dins Viaur.
Lo ser quand el arriba
Foguèt tot emmaliciat
Agantèt Margarida
L’embarrèt dins un sac
A cò d’una bordièira
Va recaptar son fais
Ela trai la cambrièira
E i met lo canhàs.
Lo ser el se destriga
De s’emportar son ben
Pèi vòl sortir la filha
Per li faire un potet
Coma drobís la saca
Lo can li sauta al nas
Lo li gafa lo li maca
Cridèt coma un gusàs.
D’un pesolh a una auca
D’una auca a un porquet,
D’un pòrc a una vaca
Es content coma un grelh.
D’un buòu a una dròlla
D’una dròlla a un canhàs
E aquela bèstia òrra
I a desrabat lo nas !
Lo fin mot de l’afaire
Se lo volètz saber
De tròp far l’escambiaire
Òm i pèrd tot son ben.