Ieu ause amont lo gau que canta sus lo teume
Adieu patron Sigaud, lo brande de Sant Eume,
Lo gau …

Legir tot

Ieu ause amont lo gau que canta sus lo teume
Adieu patron Sigaud, lo brande de Sant Eume,
Lo gau vò non lo gau fasem coma se l'èra
Lanlira, lanlèra e vòga la galèra.

Ieu ause lo siblet dau mèstre d'equipage
Adieu lo risolet dei filhas dau rivatge
Siblet vò non siblet...

Ieu vese Garlaban amb la Santa Bauma
Fau metre pé sus banc, la magdalèna embauma,
S'aquò's pas Garlaban...

Ieu ause lo trinhon de Santa Reparada
De Napl'en Avinhon n'avem qu'una estirada,
Trinhin vò non trinhon...

Ieu vese un grand portau que cuerb tota la rota,
Marsilha e seis ostaus i passarien dessobta
Portau vò non portau...

Ieu vese au mirador Roson tota esmoguda
Qu'amb son mocador nos fai la benvenguda
S'es pas un mirador...

A la guèrra, los qui van,
Los qui van no’n tornan guaire.
Òc ! Los dus hilhets deu Rei
Qu’èran …

Legir tot

A la guèrra, los qui van,
Los qui van no’n tornan guaire.
Òc ! Los dus hilhets deu Rei
Qu’èran partits har la guèrra.

Joanet, jamei n’ei tornat
Non pas Joan-Francés enqüèra.
La soa mair lo vi tornar
Per un prat qui verdejava.

Que vedó au son anar
Que son hilhòt n’èra triste.
- Que ne’n pòrtas, tu, Hilhòt,
De tot’aqueras batalhas ?

Entre jo e mon chivau,
Que portam vint-e-nau plagas :
Mon chivau que’n pòrta las nau,
Jo, praubòt, totas las autas.

La mia mair, hètz-me lo lheit,
Non i demorarèi guaire.
Serèi mort a mieja nueit,
Mon chivau a punta d’auba.

Enterratz-me au segrat,
Mon chivau a la passada
M’enramelaratz de flors,
Au chivau totas las armas.

Passaràn los sentorèrs
Diràn : « Quina bèra tomba ! »
La tomba deu hilhet deu Rei
Qui n’ei mort a las batalhas.

Siam mond de viatge fasem de cançons
la pluèja e l´auratge son bons companhons
Fasem e musica de danças tanben …

Legir tot

Siam mond de viatge fasem de cançons
la pluèja e l´auratge son bons companhons
Fasem e musica de danças tanben
E sabem plan faire bolegar los pes

Sabem faire rire e tanben plorar
e çò que cal dire lo sabem cridar
defendem lo paure contre lo borges
coma nostre reire contra lo marquès

Vesem sus las rotas los fraires bomians
cercam dins las vilas d´autres musicians
contra l´injusticia fasem carnaval
e passa carrièra per cantar nadal

A l´enfant ploraire fasèm risolet
al repotejaire fasèm martelet
amb la joinessa sabem festejar
e siam de premiera per potonejar

Dins l´auberja vielha de brave Leon
chucam la botelha per cantar melhor
levam nostre veire al paire Bacus
e mandam al diable tot nostre malur.

Pro viste passan los jorns de mai
Lo temps de l’estiu enquèra mai.
Cal vos mesfisar
De pas daissar passar …

Legir tot

Pro viste passan los jorns de mai
Lo temps de l’estiu enquèra mai.
Cal vos mesfisar
De pas daissar passar
Vòstra bèla joinessa.
Lèu passa l’atge dels amors
Lo vent bufa e n’empòrta las flors.

Tornan los jorns longs de mai,
Los aucels cantan de long.
Cridarai ço que ma plai :
L’amor monta de …

Legir tot

Tornan los jorns longs de mai,
Los aucels cantan de long.
Cridarai ço que ma plai :
L’amor monta de prigond.
Florisson los albespins,
Sabi totes los camins,
Lo còr se fond coma glaç…

Te mordirai a bèl cais,
Tu me tiraràs lo tronc.
Filha de darrièr lo plais,
Nos baisarem tot de long.
Presta me lo teu còs lis,
Volontarem un pais
Que serà nòstre solaç…

Devath lo pè qu’èi nau junquets. (4 còps)
A, si los i èi, que’us i èi fresquets,
Qu’ei au bòsc …

Legir tot

Devath lo pè qu’èi nau junquets. (4 còps)
A, si los i èi, que’us i èi fresquets,
Qu’ei au bòsc la mauga,
A qui darèi, jo, la mea amor ?
A qui la’m demanda…

Devath lo pè qu’èi ueit junquets…
…sèt, sheis, cinc,…

Quand degun voliá trabalhar
Per ganhar mins qu'una misèra
Aquí fuguèron amenats
Per bolegar tèrra e peiras

Venguts d'un pais …

Legir tot

Quand degun voliá trabalhar
Per ganhar mins qu'una misèra
Aquí fuguèron amenats
Per bolegar tèrra e peiras

Venguts d'un pais de solelh
Emplits de dòl e de misèra
L'an vesiá al fons de lors elhs
L'avenir com'una preguièra

Los lops son pus dins las istòrias
Son davalats dins la carrièra
Lo sang e la mòrt los pòrta
Los lops son darrier nòstra pòrta

Avián un parlar diferent
Tanben degun ne lor parlava
Un biais de viure diferent
Tanben degun ne los aimava

Pertant lo ser de lor ostal
Montava una musica clara
Cançon d'amor o de trabalh
Mesclada al son d'una guitara

Per una dròlla un ser de vòta
Los lops esgorjèron l'anhèl
Per l'estrangièr quò's una fauta
D'oblidar sa color de pèl

Pèira jetada dins lo jardin
Dels òmes a la blanca pèl
La mòrt èra sus lo camin
Còp de fusil entre los elhs

Los seunes son tornats partir
Dins lor pais per oblidar
Mas l'un d'els es al cementeri
La vita quò se crompa pas

Tots los ans lo ser de vòta
Una drolleta del pais
S'en va portar sus una tomba
Una ròsa de son jardin.

Lo solitari qu’av èm pas
Penjat encara a la biga
Que s’estrème tant que voldrà
Al mitan de sas aroinas …

Legir tot

Lo solitari qu’av èm pas
Penjat encara a la biga
Que s’estrème tant que voldrà
Al mitan de sas aroinas :
Avèm pas ren contra el.

Lo pregadieu que sabiá pas
Que gemecar a la muralha,
Los uèlhs virats int ren ven pas,
Que s’estofe de contaralhas :
Comptarem pas mai amb el.

E lo que jamai volguèt pas
Que comptar amb lo temps que passa,
Fa de temps que l’avèm liurat
A las onglas de las baujas :
Lo temps arrengará pas ren.

E ara de mans en mans
Sus la vila que bronzina
Lo solèlh nos fasèm passar
Coma una peira per bastir
Nòstre ostal e lo bastissèm.

Sèm montanhòls, n’avèm l’independença
L’avèm, l’avèm e mai la gardarem
S’i a pas de Rei en França
Nautres , i …

Legir tot

Sèm montanhòls, n’avèm l’independença
L’avèm, l’avèm e mai la gardarem
S’i a pas de Rei en França
Nautres , i regnarem

Fasèm justicia a mòda montanhòla
Shens desringar los jutges enugièrs
Lo còde de Laguiòla
Es de boès de drulhèr.

Nòstre sol mèstre es Aquel que fa nàisser
Lo blat l’auton e l’èrba lo printemps ;
Lo pregam que nos daisse
Lo gost del pan longtemps

Tu, vinhairon, siàs fièr de tas vendémias
Mès jo, te planhi, paure costolin,
Tu cultivas la vinha
Nautres, bevèm lo vin.

Dels fièrs Galès, n’avèm lo crit de guèrra ;
Possèm lo ri-i-i que fa tot resondir.
En passant sus la tèrra
Qu’aimam de nos far ausir.

Un còth torçut,
Lo còs pamparrut

Los caishaus puntaguts
E un o dus perucs

Avisatz-ve aus mostres!
Avisatz-ve aus mostres! …

Legir tot

Un còth torçut,
Lo còs pamparrut

Los caishaus puntaguts
E un o dus perucs

Avisatz-ve aus mostres!
Avisatz-ve aus mostres!

Ua trompa blua
Ua longa coda

Las mans peludas
Las urpas puntagudas

Avisatz-ve aus mostres!
Avisatz-ve aus mostres!

Los uelhs rois
Avisatz-ve aus mostres!
Sus lo cap pedolhs,

Avisatz-ve aus mostres!
Que son gigantàs
Avisatz-ve aus mostres!
Lo hum que'us i sorteish deu nas
Avisatz-ve aus mostres!

Avisatz-ve aus mostres...
Que son mei charmants que çò qui pensatz!

Sèm los òmes sens patria
Que parlam la lenga d’òc
Trigossam lo nòstre ròc
Mas i a pas d’Occitania
La …

Legir tot

Sèm los òmes sens patria
Que parlam la lenga d’òc
Trigossam lo nòstre ròc
Mas i a pas d’Occitania
La trobarem pas enluòc
Ni per fogal ni per fuòc

Un susari se desplega
A la crotz del camin tòrt
Per ne plegar nòstra mòrt
Tot un pòble nos renèga
La flor se passís a l’òrt
Escarnirem pas lo sòrt

La doas mars las tres montanhas
Del Medòc al País Bas
Quantes sèm a racar pas ?
Aquel clas per las montanhas !
Las alas del corbatàs !
Qual nos portarà solaç ?

Los òmis ne'n valen que nau denès
Que nau denès ne'n valen coratge ma filha coratge

Legir tot

Los òmis ne'n valen que nau denès
Que nau denès ne'n valen coratge ma filha coratge

Eran cinc òmes penjats
Eran pas que de joves
Eran cinc òmes tuats
Escotatz
Parlan los penjats :

Lo Cerç …

Legir tot

Eran cinc òmes penjats
Eran pas que de joves
Eran cinc òmes tuats
Escotatz
Parlan los penjats :

Lo Cerç es vengut del Nòrd
Coma un chaval de misèria
An fait caure l'ostal
Escotatz
Es mòrta la libertat

Lo vent que fòra mon cap
remena un manat de sòmis
Lo vent qu'es fòra mon cap
Escotatz
Lo sòmi d'un penjat

Era un païs al solèlh
Ont se bevia a font clara
Ont la vida valià mai qu'un cèl
Escotatz
Lo sòmi s'es envolat

Eran cinc òmes penjats
Eran pas que de joves
Eran cinc òmes tuats
Es mòrta la libertat

Arrepic :

Hardit ! Hardit ! Qu'èm los pica-talòs,
trabalhadors de tèrra ;
E se lo ceu ne'ns pèsa pas …

Legir tot

Arrepic :

Hardit ! Hardit ! Qu'èm los pica-talòs,
trabalhadors de tèrra ;
E se lo ceu ne'ns pèsa pas suus òs,
su'avèm tots bona hèra.
Qu'èm hardits los peluts !

La pica au còth, los esclops a la saca,
lo cujon plen, de tot temps qu'èm d'attaca,
ne sabem pas çò qu'es d'estar feniants,
Ah Diu, vivent !

Harts de mestura, entonhats de havòla,
sopa au gran pòt, lard a la casseròla,
la carn qu'es vrai, que'ns manca tròp sovent,
Ah Diu, vivent !

Cau bien untar, e qu'at hèm dab plaser,
de temps en temps lo praube òs vinatèr,
puish qu'a un fèble entau shuc de shurment,
Ah Diu, vivent !

Nat ne s'i pòt a nos enlòc fretar ;
n'èm pas manhècs, que'n s'en podem vantar.
Hardit ! Lo hred que's passa en trabalhant,
Ah Diu, vivent !

Paur n'avèm pas au tenalhant deu sô,
la peth trempada e coèits per la calor,
qu'am beth shirgar, n'am pas un sòu bagant,
Ah Diu, vivent !

Dab los fusilhs, los dragons e las horcas,
que partiràm véder tot aqueth monde.
Se son malauts, e ben que'us soenheràm,
Ah Diu, vivent !

Nòste trabalh qu'a engreishat la tèrra
e arpastat aquera mossurèra,
Qu'a prô durat ! Aquo chanjar que vam,
Ah Diu, vivent !

Hardit ! Hardit qu’èm los picatalòs
Trabalhadors de tèrra
E se lo seu ne’ns pesa pas suus òs
Qu’avem tots …

Legir tot

Hardit ! Hardit qu’èm los picatalòs
Trabalhadors de tèrra
E se lo seu ne’ns pesa pas suus òs
Qu’avem tots bona hèrra
E qu’èm hardits los peluts !

La pica au còth, los esclòps a la saca
Lo cujon plen, de tot temps qu’èm d’ataca,
Ne sabem pas çò qu’es d’estar fenhants. Ah Diu vivant !

Harts de mestura , entonhats de havòla
Sopa au gran pòt, lard a la caceròla
La carn qu’es vrai, que’ns manca tròp sovent. Ah Diu vivent !

Cau bien untar e qu’ac hèm dab plaser
De temps en temps lo praube òs vinatèr
Puish qu’a un fèble entau chuc de shurment . Ah Diu vivent !

Nat ne s’i pòt e nos enlòc fretar
N’èm pas manhècs que nse’n podem vantar
Hardit ! Lo hred que’s passa en trabalhant
Ah Diu vivant !

Paur n’avem pas au tenalhant deu só
La pèth trempada e cuèits per la calor
Qu’am bèth shirgar , n’am pas un sòu vagant. Ah Diu vivant !

Dab los fusilhs, los dragons e las horcas
Que partiram véder tot aqueth monde
Se son malauds e ben que’us suenharam. Ah Diu vivant !

Nòste trabalh qu’a engreishat la tèrra
E arpastat aquera mossurèra
Qu’a pro durat aquò chanjar que vam. Ah Diu vivant !

Escota plan public aimable
Çò que te vèoli contar
Sai que los plasers de la taula
An totjorn quicòm de …

Legir tot

Escota plan public aimable
Çò que te vèoli contar
Sai que los plasers de la taula
An totjorn quicòm de sacrat
E que la vida seriá mens brava
Sens lo plan beure, lo plan manjar
Mas n’i a que passan la jornada
A s’empifrar, s’assadolar.

Coma disiá sénher Bosquet
Cal pas jamai faire pinquet.

Per eles la causa essenciala
Tanlèu levar cada matin
Quò’s pas la pèira filosofala
Ni lo caumatge, los sens abrics
Mas pus lèu de faire ripalha
Mab una còla d’amics
E de poder levar lo veire
A la santat del bon profit.

Coma disiá sénher Massip
Cal pas demorar aganit.

Son pas d’aqueles que se caran
D’un amburger american
Ni mai d’una pizzà pas cara
Son pas que d’estofa crestians
Estiman mai una auca grassa
O un bon civet de singlard
O una bona estafinada
Seguida d’un brave fejat.

Coma disiá sénher Bernat
Cal totjorn èsser plan tibat.

A l’enterrament d’un camarada
I van pas per portar lo dòl
Mas pus lèu per la favonada
Pola farcida o mortairòl
Son malcorats aquesta passa
N’i a que fan grèva de la mòrt
Lor triga qu’una calimassa
Venga reparar aquel tòrt.

Coma disiá sénher Raol
Cal totjorn èsser plan sadol.

Se los vesiatz quand Nadal tinda
Òm diriá que son malerós
Quand se gitan sus la mangisca
Son pus golards que de tessons
Lor estomac fariá qu’un litre
Qu’ensajarián d’i’n metre dos
A se podián crebar de tira
D’un sadol de piòit als marons.

Après la sopa un còp de vin
Pana cinc sòus al medecin.

Quand van dins de coctèls chapaires
Quò’s pas per ausir de discors
Lor cal mai que bonas paraulas
O de salcissas d’Estrasborg
Lor cal un plan ponh de champanha
De caviar o de pichons forns
N’emplenan mai que la basana
Totjorn n’empòrtan un plen sacon.

Coma disiá sénher Malvy
Res non val un bon riquiquí.

Finta plan aquel musicaire
Tot magre quand fasiá de blos
Desempèi que sona lo graile
Es vengut gras coma un melon
Cada ser es la gratonada
Una sietada de reponchons
A la sason de las aubadas
Te dejuna ambé de tripons.

Lo qu’aima pas lo cambajon
Non a pas tota sa rason.

Per acabar la cançoneta
Totes amassa anam trincar
Pels braves reis de la forqueta
Totjorn prèstes a machugar
Anèit a la bona franqueta
Vos convidam a taulejar
E tanpís se sus la planeta
N’i a qu’an pas res per s’avidar.

Podètz beure podètz manjar
Sabètz pas qual vos manjarà.

Fa bèl temps qu'ai atacat
aqueste reng de bon matin
e poda que podaràs
ne'n vesi pas jamai la fin. …

Legir tot

Fa bèl temps qu'ai atacat
aqueste reng de bon matin
e poda que podaràs
ne'n vesi pas jamai la fin.

Del camin fins a la rasa
soi pas arribat viech d'ase,
E pr'aquò nos cal anar
m'en soi enanat podar !

Ai podat l'amor tranquila
en pensant al vin que fasiam venir
Lo pintaràn a la vila
sens pensar qu'aicí
nos fa tresfosir !

La manrèga que pren l'aire
los dets gaireben torrats,
Cers o marin quora bufa
sabi pas ont me virar.
Me manca pas qu'un gavèl
per me venir foëtar la gauta,
E pr'aquò, nos cal anar
m'en soi enanat podar !

Amb lo freg que me desvària
soi romput cal acabar.
Lo nas bufa tan va la mèca
finissi pas de tremolar.
Creses que la vida es dura
ambe tota aquela frescura,
E pr'aquò nos cal anar
m'en soi enanat podar !

Son de tipes estranhs que vivon de lor pluma
O que vivon pas mai, quò's segon la sason.
Son de …

Legir tot

Son de tipes estranhs que vivon de lor pluma
O que vivon pas mai, quò's segon la sason.
Son de tipes estranhs que van traucar la bruma,
Tal pès d'ausèls sus las alas de las canqons.

Vesèm lor arma en pana jols ponts d'una ribièra,
Lors sòus dins los librons qu'an mesma pas venduts,
E lor femna es enluèc dins 'na vira leugièra
Que nos parla d'amor e de fruchs defenduts.

Bòtan de las colors sus lo gris deus pavats,
Quand caupisson dessús, se creson sus la mar.
Botòn dins l'alfabet deus mots enribanats
Que sòrton dins la rua per los esventolhar.

An deus còps qualques chens companhons de misèria
Que lor lèpan las mans de plum'e d'amistat,
Emb en dedins lo morr'la lum fidèla e fièra
Que los mena tras los país d'absurditat.

Son de tipes estranhs que agachan las flors
En veire dins lors plecs qualques risons de femna.
Son de tipes a cantar lo malur e los plors
Sus los pianòs del còr e los violons de l'arma.

Lors braçs tots desplumats se rapèlan las alas
Que la literatura agrafará mai tard
A lors tòrnas jaladas tras-sus de las pobelas
En tornar tuar lors vers coma un efèit de l'Art.

Caminan dins 1'azur mas lo cap dins las vilas
E sabon s'arrestar benesir los cavals.
Marchan dins las orors la testa dins las islas
Ont acostan jamài los borrels e lo mal.

Se fan deus paradís siá disent d'artificis
E l'òm bota en preison lors quatrins de detz sous,
Coma si l'òm botava aus fèrs un edifici
Jol pretext que los borguès son dins l'esgot.

Tantòst, tantòst, vendrà la prima,
Tanben lo beròi mes de mai.
Lo mes de mai floreish e grana,
Cada boton …

Legir tot

Tantòst, tantòst, vendrà la prima,
Tanben lo beròi mes de mai.
Lo mes de mai floreish e grana,
Cada boton ‘speleish sa flor.

Los joens galants que la cuelhen
Tà la portar a lors amors.
Harèi pas atau per la mea
Car jo que soi dehens la tor !

Qu’èm tres dens la preson escura
On non se vei sorelh ni jorn
Sonque per ua lucarneta
On passa drin l’auba deu jorn.

Se pr’aquiu passa l’irongleta,
Messatgèra deus amorós,
Que’u harèi díser a ma minhona
Que m’en mande un pastisson

Ne sie pas de carn de lèbe,
De laudeta, ni pesquiton
Mes sie garnit per un haure
De limas e d’un marteron.

Atau limarem las herralhas,
Lo martèth picarà la tor ;
E quan la tor sia caduda,
Los presonèrs auràn largor.

Veja lo vent que s’entrinqueja
Veja lo vent que vai soscant
Veja lo vent que se passeja
Veja lo vent …

Legir tot

Veja lo vent que s’entrinqueja
Veja lo vent que vai soscant
Veja lo vent que se passeja
Veja lo vent que vai breçant
Adus-me, adus-me vent flairor de pins e de frigola
Adus-me, adus-me vent de Mirelha lo sisclar risent

Veja lo vent que randoleja
Veja lo vent que vai jogant
Veja lo vent que viroleja
Veja lo vent que vai roncant
Adus-me, adus-me vent rampèl galoi de la cabrette
Adus-me, adus-me vent escruma freja tot ragent

Veja lo vent se descadena
Veja lo vent que vai badant
Veja lo vent se descabèstra
Veja lo vent vai idolant
Adus-me, adus-me vent lo tocàsenh de Carcassona
Adus-me, adus-me vent de Monsegur lo cant rabent

Veja lo vent que s’entrinqueja
Veja lo vent que vai s’enflant
Veja lo vent que camineja
Veja lo vent vai se conflant
Adus-me, adus-me vent lo bruch d’un pòble que s’aubòra
Adus-me, adus-me vent lo bruch d’un pòble que vai creissent.

Veja lo vent que s’entrinqueja
Veja lo vent que vai soscant
Veja lo vent que se passeja
Veja lo vent …

Legir tot

Veja lo vent que s’entrinqueja
Veja lo vent que vai soscant
Veja lo vent que se passeja
Veja lo vent que vai breçant
Adus-me, adus-me vent flairor de pins e de frigola
Adus-me, adus-me vent de Mirelha lo sisclar risent

Veja lo vent que randoleja
Veja lo vent que vai jogant
Veja lo vent que viroleja
Veja lo vent que vai roncant
Adus-me, adus-me vent rampèl galoi de la cabrette
Adus-me, adus-me vent escruma freja tot ragent

Veja lo vent se descadena
Veja lo vent que vai badant
Veja lo vent se descabèstra
Veja lo vent vai idolant
Adus-me, adus-me vent lo tocàsenh de Carcassona
Adus-me, adus-me vent de Monsegur lo cant rabent

Veja lo vent que s’entrinqueja
Veja lo vent que vai s’enflant
Veja lo vent que camineja
Veja lo vent vai se conflant
Adus-me, adus-me vent lo bruch d’un pòble que s’aubòra
Adus-me, adus-me vent lo bruch d’un pòble que vai creissent.

Ara que siás luènh
Son aquí
Coma lo fum
Lendeman d'un fuòc
Son aquí
O sabi
A far son nis …

Legir tot

Ara que siás luènh
Son aquí
Coma lo fum
Lendeman d'un fuòc
Son aquí
O sabi
A far son nis
En silenci
Ara que tas mans
Fregan pas pus las mieunas
Tòrnan
Coma de sansònhas
Aqueles rainals
Sornaruts, tòrnan
Per dormir fons de mon ventre
E aprofechar de la nuèch
Per me rosigar las tripas,
Aprofièchan de la nuèch.

Maintenant que tu es loin
Ils sont là
Comme la fumée
Au lendemain d'un incendie
Ils sont là
Je le sais
A faire leur nid
En silence
Sournois
Maintenant que tes mains
N'effleurent plus les miennes
Ils reviennent
Comme des rengaines
Les renards
Pour dormir au fond de mon ventre
Et profiter de la nuit
Pour me ronger les entrailles.

Los mai forts an fach un fromage plen de traùcs a la mota granda

Sus una tenda de milhards duberta …

Legir tot

Los mai forts an fach un fromage plen de traùcs a la mota granda

Sus una tenda de milhards duberta als ratonels d’Europa

Un jorn s’endevenem la pesta los farem fugir del bateù

Lo rats sortirán de las pòrtas negras
Per nos jutjar
Lo rats sortirán de las pòrtas negras
Per nos penjar …

Legir tot

Lo rats sortirán de las pòrtas negras
Per nos jutjar
Lo rats sortirán de las pòrtas negras
Per nos penjar
Ont serán los gats que miaulan, que miaulan
Dempuèi de temps ?
Ont serán los gats, los gats miaula-miaula
Perdon las dents.

Lo rats sortirán de las pòrtas negras
Per nos manjar
Lo rats sortirán de las pòrtas negras
Per nos crebar
I a pas de poison tota la ratunha
Se pòrta plan
Del temps que parlam elis rosegan
Lo nòstre gran.

Lo rats sortirán de las pòrtas negras
Per nos caçar
Lo rats sortirán de las pòrtas negras
Per nos tuar
Dempuèi que nos dison que tot será bèl
Deman matin
Desbrembon que per manjar un aucèl
Cal un fusilh.

Be n’èran tres segadors
Se’n van segar tà ’Spanha.

Las haucetas n’an d’argent
La punhada daurada.

Lo mei bèth qu’ei …

Legir tot

Be n’èran tres segadors
Se’n van segar tà ’Spanha.

Las haucetas n’an d’argent
La punhada daurada.

Lo mei bèth qu’ei lo mei joen,
Qu’ei lo qui mei segava.

Segador, bèth segador,
Quant de garbas n’as ara ?

Vint-e-sèt o vint-e-ueit,
Si, a trente, n’arribava.

Segador, bèth segador,
Tornaràs ua auta annada ?

Madama deu President,
Suvant que’m paguetz ara.

Bota la man au pothet
Cent escuts d’aur que’u balha.

Anam a la montanha en co de l’animal,
Anam bèure que d’aiga, manjar de michant pan.
La miat de gòirota, …

Legir tot

Anam a la montanha en co de l’animal,
Anam bèure que d’aiga, manjar de michant pan.
La miat de gòirota, l’autra mitat de jòl.
Nos disiam l’un a l’autre que la testa nos n’dòl.

« Venetz dinnar segaires, tant mal l’avetz ganhat »
« E tu fripon de boire, tant mal l’as aprestat » :
Una vielha bediga que pòt pas caminar…
« Cai avem los segaires, la cal aprofechar ! »

Quand siaguerem a pagas, lo diable i siaguet.
Metet la man a pòcha, la sèrp lo mordiguet.
« A tu, fripon de boire te farem ben pagar :
Avem un flòc de marra,lo te farem tastar ! »

En passant par Lodeva, nos volgueron logar
Per segar n’a paumòla que se devià segar.
« A tu, paura paumòla, nos i ajuntaras pas :
Sias una desrentaira, tornam al país bas ! »

Anam a la montanha a cò de l'Alemand
Anam bèure que d'aiga, manjar de missant pan
La mitat de garota, …

Legir tot

Anam a la montanha a cò de l'Alemand
Anam bèure que d'aiga, manjar de missant pan
La mitat de garota, l'autra mitat de jòlh
Nos disiám l'un a l'autre que la tèsta nos'n dòl.

-Venètz dinnar segaires, tant mal l'avètz ganhat
-E tu fripon de boire, tant mal l'as aprestat :
una vièlha bediga que pòt pas caminar
Çai avèm los segaires. Ne cal aprofitar !

Quand siaguèrem a pagas, lo diables i siaguèt
Metèt la man a la pòcha, la sèrp lo mordiguèt
-A tu, fripon de boire, te farem ben pagar ?
Avèm un bròc de maura, lo te farem tastar !

En passant per Lodeva, nos volguèron logar
Per segar una paumola que se deviá segar
-A tu, paura paumola, nos i juntaràs pas
Siás una derrentaira. Tornam al païs bas !

Bruns de lopia, grelats, los uèlhs cerclats de bagas
Verdas, lors dets boluts crochetats aus femurs,
Lo sinciput placat de …

Legir tot

Bruns de lopia, grelats, los uèlhs cerclats de bagas
Verdas, lors dets boluts crochetats aus femurs,
Lo sinciput placat de ranhosetats vagas
Coma las floriduras ladrosas deus vièlhs murs,

An empeutat dins lors amors de meschant mal
Lor ideiarda ossura a 1'esqueleta negra
De cadièras ; lors pes aus barrancons tan freules
S'entremesclan per los matins e per los sers !

Aqueus vièhs an totjorn fach treça embe lors siètis,
Los solelhs percalisan e lor pel e lors pials,
O, los uèlhs aus carrels ont passaflor la nèvia,
Tremolant del tremol doloros del grapald.

E los Siètis lor an de bontats : cuolada
DE brun, la palha plega al caire de lors rens;
L'arma deus vièlhs solelhs s'aluca, emmalhotada
Dins aquestas malhadas de los gruns en ferment.

lE los Siètats, genolhs aus dents, verds pianistas,
Los diètz dets jos lor sièti dins los bruchs de tambor,
S'escotan gansolhar las barcairòlas tristas,
E lors cabòchas fan las pendolhas d'amor.

Oh ! los fasquètz pas levar ! Quò's lo naufragi...
Se dreçan, marronants coma margauds clafats,
En dubrir bravament lors omoplatas, o filh !
lor braja entièra bofa a lors rens botiolats.

E mai los escotatz, tustant lors caps pialats
Aus murs sornes, a placar e placar lors pès tòrs,
Lors botons de vestit son deus mirons fumats
Que vos agrafan 1'uèlh al fons deus corredors !

E puèi an una man invesibla que tuá :
En virar, lor agach cola la poison bruna
Que carga 1'uèlh dolent de la canha tustada,
Alara suasètz pres dedins un'olheta òrra.

Sietats, los punhs negats dins las manchetas salas,
Soscan a tots aqueus que los an fach levar
E, de 1'aurada al ser, deus arlòts d'amigdalas
Jos lors babinhons tèunes bolègan a crebar.

Quand las duras enduèrmas an tombat lors parpèas,
Raivan dessús lors braçs de siètis emprenhats,
Veràis amoretons de cadièras en aurièras
Per las qualas lors fièrs burèus seran orlats ;

Flors d'encra escupissant de polen'en virgula
Los breçan, lo long deus calicis agroats
Com'al fial deus glaujòls volan las parparèlas
E lor membre s'iretja a lors barbas d'espigas.

Quo es la nhòrla d’un gente singlar que n’aviá trobat un autre fadard
Se son ajucats, fasian los petiots màs …

Legir tot

Quo es la nhòrla d’un gente singlar que n’aviá trobat un autre fadard
Se son ajucats, fasian los petiots màs n’en aviá un que li bòta un còp
Per çò que la borra n’es pas pariera, te sès déguisada la maire çò disset

Per que sei blou de la testa al birou

E quand fuguèt pro vielh volguèt se maridar, trobar una truesa per ben la bicar
E per li far daus gentes petiots dròlles que coma lo paire qu’era ben gente
E que seran blou segurament per quò qui segur trobarà lo temps

De los far blou de la testa al birou

Ma un bel jorn que venguet la fin, avia pus sa testa qu’era un pauc astrojit
D’un còp de fusil dins lo parpalh aquò es un brave òme que lo faguet trasvirat
E sos petiots que son plan parier tornan començar la vita que lo paire fasiá

Per que son blou de la testa al birou

Avetz vos vist los tilholèrs ?
Avetz vos vist los tilholèrs ?
Que son braves, hardits, leugèrs,
Que son braves, …

Legir tot

Avetz vos vist los tilholèrs ?
Avetz vos vist los tilholèrs ?
Que son braves, hardits, leugèrs,
Que son braves, hardits, leugèrs.
Hasent la promenada, capsús de Pèirahorada,
En tirant l’aviron, tot dret tà la maison.
Hasent la promenada, capsús de Pèirahorada,
En tirant l’aviron, tot dret tà la maison.

Trà lalà lalalà lalalèra
Trà lalà lalalà lalalà !

Per promenar lo temps qu’èi bèth.
Embarcatz-vs’au nòste vaishèth.
La nòsta governanta qu’ei beròia e charmanta,
Per estar de París, que sembla deu país.

Vienetz daunetas si vos platz.
Ací qu’èm d’aunèstes gojats.
Non cranhetz la galèrna, ni lo vin de citèrna,
Dab nos qu’am Chatelièr, lo brave tilholèr.

En arribant au Pont Major.
Quartièr de Baiona la flor.
Deu haut de la tilhòla, qu’an hèit la cabriòla,
Deu pont de Panecaut, qu’an hèit lo subersaut.

Puish en reprenent l’aviron.
Que se’n van dret tà Sent Leon.
Ensenhar la joenessa, a banhar-se dab hardiessa,
Per apréner com cau, a har lo subersaut.