Tu coma un solelh qu'òm vei pas jamai,
Coma una mar qu'existís pas.
Tu los uòlhs barrats, donant tas mans …

Legir tot

Tu coma un solelh qu'òm vei pas jamai,
Coma una mar qu'existís pas.
Tu los uòlhs barrats, donant tas mans
Dintrant dins l'òrt d'un mond mòrt.
E t'aimi, òc !
Leu, cridant ton nom d'aquel canton
D'un mond vièlh, d'un mond fòl, e t'aimi.
Tu coma aquel blat qu'an semenat
E que jamai dona de fruch.
Tu coma aquel lum qu'òm crei perdut
Coma un aucel que sembla mut.
E t'aimi, òc !
Tu coma un passat tant amagat,
Coma una istòria sensa vertat.
Tu coma un marin qu'òm cresiá mòrt
E puèi un jorn que dintra al pòrt.
E t'aimi, òc !
Ieu, vaquí que canti ton retorn.
Vaquí que canti mon amor e t'aimi.

A se sabiás doça companha
Oc que los pus polits airals
Del mond son ben en Occitània
Quitariás lèu lèu …

Legir tot

A se sabiás doça companha
Oc que los pus polits airals
Del mond son ben en Occitània
Quitariás lèu lèu lo teu ostal...

Veja lo país de Mirelha
Bronzina de mila sentors
Aval quand l’amor i te solelha
Segur que ne perdirás los aucons
Lo qu’a pas vist lo pòrt de Marselha
Solide qu’a pas vist res de bon...

A se coneissiás la Corbièira
Redda dins son tramalh de fuòc
E tot al ras lo tombèu de pèiras
Onte Pirena plora son sòrt
Lo qu’a pas vistas las Pirenèias
S’es pas jamai passejat enluòc.

Pus luènh avèm Montanha negra
Perduda dins son fum daurat
Amont quand ressondís la bodega
La Saurimonda dança pels prats
Al pè los ròcs de Lacabareda
La fin del monde tenon anonciat.

E tèrra roja de Gresinha
Farina negra de carbonièr
E per las planas vairan las vinhas
Rimas de fruchas de cançonièr
Lo qu’a pas vist Santa-Cecila
E lo Sidòbre a pas vist res.

Aval es lo portalh de Concas
Per se fretar a santa Fé
E a costat la tèrra chucosa
Ont se cultiva lo saumancés
Lo que coneis pas Aubrac quand trona
Ni l’Estivada de tot fa mesprés.

A se coneissiás la mar granda
De Baiona fins a Bordèus
Entre los pins de la granda lana
Segur i dançariás un rondèu
Pus naut es Blaia que se desbranda
Dempèi la mòrt de Jaufre Rudèu.

Ai Limosin, tèrra Tolsana
Auvèrnha, Niça e Daufinés
Pertot s’ausís la lenga occitana
Jòia paratge e amor cortés
Pertot lusís la flor de milgrana
Dels trobadors sèm los eretièrs.

L'estudiant que nos semblàvem
Mèstre d'escola es dins lo Nord
Una porta es totjorn doberta
Sus l'ermàs de ço qu'èra …

Legir tot

L'estudiant que nos semblàvem
Mèstre d'escola es dins lo Nord
Una porta es totjorn doberta
Sus l'ermàs de ço qu'èra l'ort.
El dessenha una granda aranha
Tal que nos l'an instruccionat,
Just al fons de la telaranha
Lo seu païs es envescat.
Quora vandràs a las vacanças
Sauprem pas pus de que parlar ;
Aiçi l'an de las tretze lunas,
Podèm viure sens prestar.

Al païs del solèlh a vendre
E del desèrt organizat,
La sèrp s'en anava a la vila
Dels furòls HLMizats.
La coa tirant del campèstre
Anelava espés dins lo borg,
Cap al portanèl del caumatge
La sèrp se conflava totjorn :
"Passaràs pas davant, colèga,
Qu'abans barran devi puntar..."
Aci l'an de las tretze lunas,
Podèm viure sens prestar.

Paraulas , paraulas , paraulas, l’i n’a se vòi chantar
las dralhas de la lenga me chal pistar
enté vai …

Legir tot

Paraulas , paraulas , paraulas, l’i n’a se vòi chantar
las dralhas de la lenga me chal pistar
enté vai la mia lenga, enté vai lo miu parlar
lo deman de la mia Tèrra es aquí.

Occitan es la mia lenga es tot aquí
Occitània es la mia tèrra lo miu País

Per ben lo gardar lo chal parlar
per ben lo parlar lo chal mostrar
la semença dal deman es da bèl trobar
ent la toa lenga la pòs trobar, te chal parlar.

Occitan una lenga que viu aquí
Occitan si vòs viure te chal parlar
Occitània es aquò que se vè pas
Occitània ent la votz d'una mainat

Coma aiga sus la peira , lo tèmp nos pòl ajutar
a créisser embé la lenga lo nòstre pensar
Pensar que siem libres, ni regions, ni frontièras
ensem, la nòstra fòrça, lo nòstre parlar

Occitan, una lenga una nacion
Occitània una tèrra sensa padrons
Occitan mia lenga, ma religion
Occitània sensa frontièras, degun confin
Occitan auça la tèsta e cria fòrt
Occitània dins lo miu còr l’i sies tu
Occitan es la lenga, una passion
Occitània una paraula
Amor

Sèm totes d’aquela tèrra
D’aquela tèrra onte vivèm
Onte vivèm sens frontièra
E sens frontièra sèm diferents
Diferenta es la …

Legir tot

Sèm totes d’aquela tèrra
D’aquela tèrra onte vivèm
Onte vivèm sens frontièra
E sens frontièra sèm diferents
Diferenta es la lenga
E nòstra lenga la gardarem
Gardarem nòstra cultura
Es occitana e lo disèm...

Occitània ! Occitània !
Occitània ! Vais i ben !
(bis)

Tant de sègles fan l’istòria
E una istòria vaquí l’avèm
Vaquí l’avèm en memòria
E la memòria la gadarem
Gardarem la nòstra lenga
La nòstra lenga ara cantem
Cantem la nòstra cultura
Es occitana e lo disem :

Occitània ! Occitània !
Occitània ! Vais i ben !

Gasconha ! Aquitania ! Alvernha !
Limosin ! Provença ! Lengadòc !
Peitièus ! Tolosa ! Bordeus !
Limotge ! Bedarieus ! Beziers !
Marselha ! Montpelhier ! Carcassès !
Montsegur !

Occitània ! Occitània !
Occitània ! Vais i ben !

Sèm totes d’aquela tèrra
D’aquela tèrra onte vivèm
Onte vivèm sens frontièra
E sens frontièra sèm diferents
Diferenta es la lenga
E nòstra lenga la gardarem
Gardarem nòstra cultura
Es occitana e lo disèm...

Òsca, chantem
Per qui vòl desmentiar
Per qui pòl pas sauber
Per qui a jà renegat

Estòria e lengatge
Nos …

Legir tot

Òsca, chantem
Per qui vòl desmentiar
Per qui pòl pas sauber
Per qui a jà renegat

Estòria e lengatge
Nos a laissat lo temps
Nòstre eretatge
L’avem e lo gardem

Gardem la memòria
L’esper e l’estrambòrd
E la pols di jorns
Se pausarè pas sus las pantaissas

Occitania encara
Pòs bramar-lo fòrt
Òsca joventura
Molarèm pas mai

Beica dapè mon fraire
Beica da luènh
Disen que tot se chata
Disen que tot se vend

Bramassieris da fièra
Venguts per enchantar
Garratz la pata
Sem pas sus lo merchat

Gardem la memòria
L’esper e l’estrambòrd
E la pols di jorns
Se pausarè pas sus las pantaissas

Chivaliers sensa lo saber
Voletz contunhar
Voletz una aventura
Vielha de mila ans ?

Da un batèl corsari
Lo chant d’un trobador
Mòstra lo lugarn
Que fai tornar lo jorn

Gardem la memòria
L’esper e l’estrambòrd
E la pols di jorns
Se pausarè pas sus las pantaissas

Occitania e basta...

Ba me demandi
Ba te demandi
Occitania qu’es aquò ?

Occitania per ieu es poema
Una cançon ont cada mòt …

Legir tot

Ba me demandi
Ba te demandi
Occitania qu’es aquò ?

Occitania per ieu es poema
Una cançon ont cada mòt s’estrema
Un dessenh de totas las colors
Amb de rimas dins totes los cantons
Occitania per ieu es una ronda
Una sason ont lo solelh asonda
Una musica que pertot ressondís
Als quatre vents d’aquel polit país...

Occitania per ieu es una fèsta
Es un cant que jamai non s’arrèsta
Una farandòla que brandís
E que nos mena pels camins
Occitania per ieu en una dança
Es una fada que totjorn nos balança
Una fachilièira que sorís
Que nos ensenha l’estèla que lusís.

Occitania per ieu es una idèia
Una istòria, un conte, una epopèia
Un pantais que totjorn rebondís
Un perfum que jamai se passís
Occitania per ieu es una arcada
Un pont mirgalhat per las pensadas
Una aventura que nos pren per la man
Per una tèrra novèla a inventar.

Occitania es una flor que grana
Per totes los umans e las umanas
Una jòia que totjorn espelís
Un aurièr que totjorn reverdís
Occitania per ieu es una dralha
Un asuèlh ont l’agach se miralha
E tornejas que tornejaràs
Dins ton país totjorn tornaràs.

Libertat, sunni de’n pòple mesclat e bastard
Tu sies encara d’ailai de’n chamin plen d’azards

Noblessa d’ama e paratge, valors …

Legir tot

Libertat, sunni de’n pòple mesclat e bastard
Tu sies encara d’ailai de’n chamin plen d’azards

Noblessa d’ama e paratge, valors de un temp
M’avetz embraçat, e borrat de bonaür ma gent

Gent d’Occitania que t’en vas,
Desmienta ta frontiera
Nòstre amor es la rason per far encara aquesta guerra

Occitania que te’n vas,
Te cercho dins la tèrra
Entre lhi trobarei l’amor que lhi chantarei

Ta tolerencia e larguessa encuei la veo pas
La convivencia de tuchi es un sumi mancat
Cales dins l’ombra, fas part de un monde passat
Pura puèi pas te laissar, ma amia desperaa

Gent d’Occitania que t’en vas,
País sensa frontiera
Nòstre amor es la rason per far encara aquesta guerra

Occitania que te’n vas,
Te cercho dins la tèrra
Entre lhi trobarei l’amor
Que lhi chantarei fin a bass’ora

Sèm nascuts luenh l’un de l’autre
Cèrc o marin son pas tos vents
As pas ausit cantar mon pòble
Que …

Legir tot

Sèm nascuts luenh l’un de l’autre
Cèrc o marin son pas tos vents
As pas ausit cantar mon pòble
Que parla comm un torrent

Occitania saluda cuba
L’estela d’aur, negres e blancs
Occitania saluda cuba
la dignitat, la libertat

Son detz ans qu’as ganhat la terra
ont susavan tos parents
Amb nosaus quina differencia
Nos cal daissar ço que tenem!

Occitania saluda cuba
L’estela d’aur, negres e blancs
Occitania saluda cuba
la dignitat, la libertat

M’as dit ara la mar es teuna
Per viure nos cal partir
Per nos que vendan al torista
Nostra terra farà d’argent

Occitania saluda cuba
L’estela d’aur, negres e blancs
Occitania saluda cuba
la dignitat, la libertat

Cerc o marin son pas tos vents
Sem nascuts luenh l’un de l’autre
Mas anam empunhar las armas
Vòlem viure ont naissèm!

Occitania saluda cuba
L’estela d’aur, negres e blancs
Occitania saluda cuba
la dignitat, la libertat

Sèm nascuts luenh l’un de l’autre
Cèrc o marin son pas tos vents
As pas ausit cantar mon pòble
Que …

Legir tot

Sèm nascuts luenh l’un de l’autre
Cèrc o marin son pas tos vents
As pas ausit cantar mon pòble
Que parla comm un torrent

Occitania saluda cuba
L’estela d’aur, negres e blancs
Occitania saluda cuba
la dignitat, la libertat

Son detz ans qu’as ganhat la terra
ont susavan tos parents
Amb nosaus quina differencia
Nos cal daissar ço que tenem!

Occitania saluda cuba
L’estela d’aur, negres e blancs
Occitania saluda cuba
la dignitat, la libertat

M’as dit ara la mar es teuna
Per viure nos cal partir
Per los que vendan al torista
Nostra terra farà d’argent

Occitania saluda cuba
L’estela d’aur, negres e blancs
Occitania saluda cuba
la dignitat, la libertat

Cerc o marin son pas tos vents
Sem nascuts luenh l’un de l’autre
Mas anam empunhar las armas
Vòlem viure ont naissèm!

Occitania saluda cuba
L’estela d’aur, negres e blancs
Occitania saluda cuba
la dignitat, la libertat.

Occitània sempre
Occitània sempre
l’écho repète ces mots en prison
Occitània sempre
Occitània sempre
l’écho
les donne à l’enfant qui …

Legir tot

Occitània sempre
Occitània sempre
l’écho repète ces mots en prison
Occitània sempre
Occitània sempre
l’écho
les donne à l’enfant qui reprend la chanson

Au pays des rimes
la vie se ranime
des fous vendent l’hérésie aux passants
le vent de l’Histoire
souffle à contre_gloire
l’amour se fait à présent dans le vent, dans le vent

Occitan, perdes pas ta lenga e ton ben
Occitan, escota lo chant desliurat d’un jovent:

Occitània sempre
Occitània sempre
l’enfant est devenu grand en rêvant
Occitània sempre

Totjorn Occitània
l’espoir a pris la couleur de son chant, de son chant

Misère occitane
Que Montfort se damne !
il pleut des larmes de deuil et pourtant
Fifres et chabrettes
rythmeront la fête
le jour où nous renaîtrons triomphants, triomphants

Occitan, lo temps es vengut per marchar
Occitan, espia tos fraires que te donan lo braç !

Occitània sempre
Occitània sempre

La gent que balava e nos que viravem
la gent que brusava e nos que viscavem
e Òdad que tira …

Legir tot

La gent que balava e nos que viravem
la gent que brusava e nos que viscavem
e Òdad que tira son semiton
visquem-se una palha sota l’carton

Nosauti sonavem la gent que balava
nosauti chantavem lo monde sautava
e Òdad che sòna son semiton
virem-se una palha sota l’carton

La palha es finiá campetz-la mac viá
la palha es finiá la gent che vai viá
e tuchi que agachon sota l’carton
e Òdad qque sòna fin fin e fón fón

Òi òi òi Òdad mas que fas ?
Òi òi Òdad sòna encar
òi òi Òdad tota la nuech
òi òi fa-se brusar !

Ara vos vòli cantar
Tot çò que m’agradarà

Ai trobada la cançon
Que de tot vos pòt parlar

Çò que …

Legir tot

Ara vos vòli cantar
Tot çò que m’agradarà

Ai trobada la cançon
Que de tot vos pòt parlar

Çò que me ven a l’idèia
Sul pic, o vau escutlar

Vos dirai tot çò que vòli
Amai tot anirà plan

O farai dins totas las lengas
E tot aquò lenguejerà

Pòdi cantar en francés
Pòdi cantar en occitan

Pòdi cantar en anglés
O cantar en catalan

Pòdi cantar en portugués
En tamazight, en arbia

Pòdi cantar en latin
En breton, en alsacian

Pòdi cantar, pòdi contar
Pòdi guellar, pòdi cridar
Pòdi bufar, pòdi renar
Pòdi parlar, desparlar
Pòdi tostar, pòdi charrar
Pòdi chachar o chacharrar

Ara ma pòdi calar
Amai me’n pòdi anar

Pòdi plorar o rifanhar
Pòdi pebrar o romegar

Pòdi bialar, pòdi bramar
Pòdi piular, pòdi craulhar

Pòdi lairar, coarnar
Bresilhar, cascarejar

Pòdi miaular, pòdi jaspar
O pòdi tiralirejar

Me pòdi escacalassar
Pòdi far tot, pòdi tot far...

Euskara ta cultura
Io diten aintsina

Komz Brezhoneg
Ken ès ha tra

Se vis pacem
Bellum para

Per i patrioti
Volemo a liberta

Issodeuhd wathou n’tenikra
Issengouga azarr n t’mazra

Ithelli assa aszka
Tamazight tella tella !

Soi pas qu’un paure trobador
Un cantador de pompidor
Un rabalaire violonaire
Mes cançons valon pas gaire
Mas cançons valon …

Legir tot

Soi pas qu’un paure trobador
Un cantador de pompidor
Un rabalaire violonaire
Mes cançons valon pas gaire
Mas cançons valon pas pron.
Soi pas qu’un paure joglar
Un cançonier de Mongiscard
Un cantaire de dos aires
Ma cançon se’n va dins l’aire.
Perqué soi pas encapelat
Perqué soi pas encostumat
Perqué soi pas encamisat
Perqué soi pas encarvatat
Perqué soi pas encartablat
Que soi mal considerat.
E me voliàn aminhardar
E me volián amanhagar
Me far genhar, me calinhar
Me far damnar, me far raunhar
Me far calfar per m’escaudar
Me volián esperdigalhar.
Etiquetat, acaptat
Alocai, aclatat
Kitekatat coma un vielh cat
Acaçat e cacalassat
A me digatz ! 0 se saviatz !
Cossi soguèri amercadat !
Amitadat, aleiçonat

Afangalat, afangalat
Abocinat, abocat
Que soguèri pas amanhagat.

Canti tota la jornada
Fau pas jamai la bugada
Meni vida de caracò
Per m’aver cal que m’estacan
Ma cançon fa quincanéla
Me caldriá far la vaissela
Que me fan crebar de fam
Paure D.J. occitan !
Estavanit, adelit
Acarnit, aflaquit
Lo forbic aflaquit
L’esperit estequit
Me balhon pas un escafit

Me dison que soi plan madur
Es vertat que soi clòsca-dur
Me veson pas a las telès
Que me lavi pas los pès
Se maridèt lo meu cosin
I anguet sonque lo vesin
Que ma lenga es pas de mòda
Caldra cambiar de metòda
E de tant que ieu soi rasclat
M’en vau manjar al Mac’Donald
Un hamburger, double hamburger
Un cheeseburger per caulet vert
Filet’o fish per estofish
Sprite and Coca, Fanta for you
Seria melhor de Monts Roucous.

Ta cançon ten pas la rota
La podros pas cantar tota
Aqui cal quicòm que peta
Que ne perdras la casqueta
Que lo ritme avança plan
Que las causas vau cagar
Ten la rampa vistoquet
Que ieu ne vau fotre un pèt !
Ma cançon val pas tripetas ?
Estaca-te las caucetas !
Tè ! Maria qu’anam trotar
La caval se va negar
Tira, que quant fa bon, nada
Favonada e monjetada
Tau valon coma ensalada
Macarèl ! Quina susada !
Val mai un grand degordit
Qu’un pichon estabosit
Mas coma la sala es plena
De tipes d’aquela mena
Quatre piòts, un arganhòl
Un òme redde del col
Un ministre crèsta-roja
E ieu paura coja !...
The adventures of the 2 joglars. Humoristic duel.

Tot esquichats coma de sardas
Dins la gàbia d'un montador
Tecnocrates malgrat las fardas
Sentissètz plan l'anciana odor

Que monta …

Legir tot

Tot esquichats coma de sardas
Dins la gàbia d'un montador
Tecnocrates malgrat las fardas
Sentissètz plan l'anciana odor

Que monta dejós las cravatas
Lo còs sens pèl dins son costum
E mai aquel carcan de fatas
Se remembra son vièlh perfum

Ont es ont es
Lo temps lo temps de las cavèrnas
E de l'òme de Crò-Manhon
Dins las vilas modèrnas
Ò singe te govèrnas
Amb lo dobte per companhon

Al museon badan la maissa
Del papeta foissilisat
Aquel espectacle que daissa
L'òme present disn son passat

E lo singe ambe sa monina
Pomponada Cacharèl Diòr
Dins la societat-usina
S'interròga un pauc sus son sòrt

Ont es ont es...

Era un animalàs modorre
L'antropoïde de Lascaus
Ara se passeja lo morre
Preocupat l regard naut

Mas s'es luènh l'Estat de Natura
L'Òme encara a pas perdut tot
E va cercar sa noiritura
Dins la carcassa d'un Mamot

Ont es ont es...

Òme sies solet
Pòdes faire de guinhas tant que vòles
Ti virar d'aquí o d'aia
Òme sies solet
Solet a …

Legir tot

Òme sies solet
Pòdes faire de guinhas tant que vòles
Ti virar d'aquí o d'aia
Òme sies solet
Solet a t'esquissar la testa
Sus li arzilacs
Solet per escotar
La dolor
Que non vòu s'en anar
Batre lo tièu còr

Òme sies solet
Bessai li es encara un pauc d'ària
E de nebla
Per caminar me tu subre lo camin
Fòra li es totjorn quauqua ren
Òme pichin blanc o negre
E quora fa escur t'espaventa

Òme sies solet
E se pastrolhes sus de plaças vuèu
Eme d'aucèus perduts
Òme sies solet
Solet a emparar la dralha
Dei jorns espelhats
Solet per escotar
La dolor que non vòu s'en anar
Crepar lo tièu còr.

O Verão
au moment just de ta preguiera a Nanda Ru
paire dau monde pastre d’ombras de tei rèires
a …

Legir tot

O Verão
au moment just de ta preguiera a Nanda Ru
paire dau monde pastre d’ombras de tei rèires
a l’endrech just qu’èra lo luòc onte nasquères
veniá la mòrt ò Verão.
O l’Indian
au luòc marcat per que ton arma s’esvaliga
venguèron lei tuaires dau capitau
a matar l’òme coma un bestiau
au moment just ò Verão.

La tèrra la tèrra tieuna l’avián raubada
e teis enfants leis an tuat
se la forèst s’es engraissada
de carn d’Indian a rasteladas.

O cacique
siás tombat lo guaraní e sus ton còs
mesclat au pòble d’ombras que fan tei rèires
monta lo pòble de la tèrra.
Grelhat de ta dolor
sorgís lo Pòble de la Tèrra
coronat de dolor.

Ò pòble mieu dins leis arbres
Ò pòble de saba
que convidas pòble viu tot lo monde
a reviure ta dolor

e tu dieu indian ò Nanda Ru
escotatz la vòtz taisada
de nòstre amic Marcos Verão.
Ditz Pòble nòstre de la Tèrra
ensems farem Tèrra de nòu.

Ò Verão
lei ciutats au moment just de ta preguiera
dei Continènts un vam de bala sentiguèron
que lei traucava d’una plaga d’espèr
e desvelhava ò Verão.
Per l’Indian
lo luòc marcat a desgorgat seis Amazonas
vèrs l’orizont lunchenc dau capitau.
Lo mond es tornat verd a ton senhau
de tèmps vengut ò Verão.

La tèrra la tèrra nòstra l’avián raubada
e nòstrei fònts empoisonadas.
la nòstra vida entresecada
mai verda au còr aviam la prada.

Dau cacique
guaraní mèstre de l’erba a son luòc just
apastura la mòrt una bala
bala que vèn vida baladoira una bala
e nais un pòble sus la tèrra
batejat de dolor
s’avança un pòble sus la tèrra
unit de sa dolor.

Ò pòble mieu dins teis usinas
sus tei terraires
que convidas pòble viu dins tei lengas
a l’Empèri que se mòr
sus l’autar d’erba d’un dieu indian
escota la vòtz taisada
de nòstre amic Marcos Verão.
Ditz Pòble tot de Tèrra tota
unit faràs Tèrra de nòu.

Omer lo talòs
Qu’ei partit tà l’escòla
Quan hasó calor

Que’s passejava
Que vedó un parpalhon
Marron roi e blu …

Legir tot

Omer lo talòs
Qu’ei partit tà l’escòla
Quan hasó calor

Que’s passejava
Que vedó un parpalhon
Marron roi e blu

Ombra dens lo cèu
L’ausèth que’s gaha Omer
Monde vist d’en haut

Omer que’s passeja
Que ved un limac deus gròs
Qui’u ditz peguessas

« Adiu quin te va ? »
Ce’u digó gatamina
« Que va plan, e tu ? »

Omer qu’ei partit
Dab lo parpalhon beròi
Qu’a ua idea

Omer qu’espèra
Que vòu estar parpalhon
Qu’ei dens un cocon

« Qui non bolega
Vaderà gahadís »
« Lhèu que possarèi »

Omer que vedó
Ua sharra qui’u digó
« Ne minjas pas mei »

A totas fòrças
Volontat d’estar grana
Enter las granas

Omer qu’ei partit
De tèrra tà minjar plan
Mes… mes… qu’ei l’abòr

Que lheva lo cap
Pausat sus ua pèira
Un talòs deus vielhs

Que’u s’ac conta tot :
Lo Diu joen que’us a maudits
Dab lo dit dit dit

Un talòs deus vielhs
Pausat sus ua pèira
Que’s sap la vertat.

Qu’as lo còr barrat com la toa pòrta,
Sol de cap a la television,
Ta vita que s’en va tota …

Legir tot

Qu’as lo còr barrat com la toa pòrta,
Sol de cap a la television,
Ta vita que s’en va tota tòrta
Au gravèr de la renonciacion.
T’es pïntrat lo cap d’indiferencia
Près de tu, n’entenes lo rangulh
Deu praubòt ni son crit de sofrença.
Ton amna s’ei negada hens l’orgulh.

Repic
On t’en vas, on t’en vas,
D’aqueth pas, a l’escàs,
monde qui desespè-è-ra ?
On t’en vas, on t’en vas,
D’aqueth pas, a l’escàs,
Shens l’ajuda, shens l’amistat ?
Cau trobar, cau trobar
- Perque pas inventar ? -
Ua vita navè-è-ra,
Tà pintrar; tà pintrar
Lèu e plan, l’endoman,
De patz e de fraternitat.( bis)

Autes còps, lo tribalh de la tèrra
Qu’èra plan benadit de sudor
Las batèras, las esperoquèras
Qu’amassavan beroi lo canton.
Alavetz, que sabèm tots çò qui èra
De poder contar dab los tanhents.
Hens lo dòu com dehens l’arridèra
A jamei, de l’estiu au printemps.

A maugrat de las loas estudis,
Nostes joens son, au dia de uei,
Shens tribalh, generacion perguda,
Hens ua vita vestida de nueit.
N’entenen a parlar que de guèrra,
De droga, de vici e de sidà.
Un monde d’amor e d’arridèra,
Adara, serè temps d’apitar.

Ent'on vas, pastoroleta ?
Hè't drin ençà.
En aquesta pradeta,
Nat lop non i a.
Revira tas aulhetas
Luenh deu …

Legir tot

Ent'on vas, pastoroleta ?
Hè't drin ençà.
En aquesta pradeta,
Nat lop non i a.
Revira tas aulhetas
Luenh deu brocar,
Jo t'amassi floretas,
Ça-vi m'aidar.

Per la còsta o la plana,
Si vòs maison,
Jo t'aufreishi ma cabana
Dab hèra aunor.
Enlòc seràs plaguda
Mei que per jo,
Ni tanpòc recebuda
Dab tan d'amor.

Si vòs còca o milhada,
Jo te'n darèi ;
O si aimas mei la calhada,
Jo te'n harèi.
Ací, joena pastora,
Pòts comandar,
Çò qui èi non demora,
Qu'ac t'agradar.

Ò vautres, marchands de vertat
Lengas de pelha, caps d’estat,
E profetas
Cau oblidar Oncle Archibald
Cercatz, per seguir vòstre …

Legir tot

Ò vautres, marchands de vertat
Lengas de pelha, caps d’estat,
E profetas
Cau oblidar Oncle Archibald
Cercatz, per seguir vòstre pal,
D’autras fedas

Assegutant quauque destim-
-borlat que raubèt l’ora dins
Son relòtge
Oncle Archibald, puta de sòrt
A rescontrat Dòna la Mòrt,
N’èra pròche

La Camarda au trepador
Marchava en bolegant lo
Tafanari
E per atissar lo vivent
Aviá troçat mai que conven
Son susari

Lo quenque, gardant lo capèl
Diguèt : “passa lis, ò simbèl,
Esqueleta
Ieu, me cau pas un arenquet
Aime la femna un pauquet
Rondeleta“

Mas la Mòrt s’encoleriguèt
De son mantèl te sortiguèt
Sa dalhassa
E d’un sol còp ben ajustat
Dalhèt lo quenque espantat,
Sens estraça

Coma semblava pas content
La Mòrt diguèt : “ Enfin lo temps,
L’escasença
Per nòstre amor, que son poder
Nos uniguèt tre lo jorn de
Ta naissença

Se me seguisses sens tardar
De la vida podràs tastar
Los delicis
Seràs a l’abric dau borlís
Dals òmes, dals lops e dals chins,
‘mai dals nècis

Ges de pensaire a patit
Ambé ieu, diràs : “siáu faidit !“
Quane fetge
Perque se te vòls convertir
Diràs tranquille : “cau rostir
Los erètges“

Jamai pus te tafuraràn
Los que se pagan en tirant
Ta codena
“Se vos plai, mèstre“ es acabat
Acaptaràs pas mai lo cap
Per ta pena“

E Archibald rebutèt pas
La bèla que pareissiá pas
Tan feròtja
Coma los buòus au jo per dos
Se’n van solets de rescondons
Far bambòcha

Ont t’en vas tan d’aviat
Pastorèla crudèla
Ont t’en vas tan d’aviat
Arrèsta-te un briat
Ieu te vòli donar
Un …

Legir tot

Ont t’en vas tan d’aviat
Pastorèla crudèla
Ont t’en vas tan d’aviat
Arrèsta-te un briat
Ieu te vòli donar
Un ramèl de pimparèlas
De ròsas de lilàs
Se me vòls esperar.

R : Que vòl aquel piòt
L’ausissi pas gaire
Compreni pas plan
Non de que me vòl faire
De que vòl aquel piòt
A l’aire de dos aires
Compreni pas plan
De que me vòl parlar.

Ont t’en vas tan d’aviat
Perque me fas de pena
Ont t’en vas tan d’aviat
Ieu te vòli parlar
Per tu vòli trobar
Un plan ponh de poemas
Plèga de galaupar
Los te vòli cantar.

Ont t’en vas tan d’aviat
Te vòli pas cercar brèga
Adicha d’artelhar
Lo pos non mancarà
Ieu te vòli contar
Lo mal que me rosèga
E ni per me damnar
Te caldrà m’escotar.

Vòli culhir l’amor
Sus ta ròsa boqueta
Te manjar de potons
Coma l’abelha a la flor
Ieu me vòli negar
Dins la mar de tos pelses
E me daissar breçar
Per l’èrsa de tas mans.

Ont vas ambe ta guitara ?
Luènh de París es pas permés !
Ont vas ambe tas paraulas ?
Ara …

Legir tot

Ont vas ambe ta guitara ?
Luènh de París es pas permés !
Ont vas ambe tas paraulas ?
Ara te cal cantar franglés.
Que faràs de tas idèas ?
Es ora de l'universal.
Que siagas de gaucha o de dreita,
la mòda es al centralizat !

Dempuèi que canti, es la rassèga
que me cal ausir cada sèr
e cada nuèit n'i a un de dreita
o un de gaucha que me la vend :
Que faràs de tas idèas ?
Es ora de l'universal !
Que siagas cuol blanc o cuol negre,
la mòda es al centralizat !

Ma responsa aquí l'auràs
dins ma guitara e dins ma lenga.
Segur me comprenes s'as pas
endacòm desbrumbat ton cap.
Escota abançar mas idèas.
An gost a l'universal.
Lo Miègjorn se vei la pèl negra.
Tu jògues pas al pichòn blanc.

Anatz enfants de la patria
al jorn de glòria, solelh poirit.
Anatz enfants de lor patria
anatz dormir, anatz morir. …

Legir tot

Anatz enfants de la patria
al jorn de glòria, solelh poirit.
Anatz enfants de lor patria
anatz dormir, anatz morir.

Passa carrèira, i anirai pas
Vòstra bandièira, la vòli pas.
Où, tu mon paire, e tu mon grand
Vòstre enemic èra pas l'Alemand.

Per la carrièira, me cal cridar
aquel camps d'òsses, luènh semenats.
Lo onze es fèsta, paures gojats.
Avuei es fèsta, paures gojats.

Anem enfants d'Occitània
nos cal pas mai anar morir
per res, pel rei, la republica.
Nos cal fargar nòstre païs.

Quand èri pichonet escotavi de ròc,
Escotavi de jàz, de reggae e de fòlc,
Mai çò que mai m’agrada, qu’ai …

Legir tot

Quand èri pichonet escotavi de ròc,
Escotavi de jàz, de reggae e de fòlc,
Mai çò que mai m’agrada, qu’ai totjorn presat,
Es lei cançons d’aquelei quatre escarabats.

Òplati Òplatà siàm joios
De lei cantar totei dos.

Ièu tamben pichon escotavi de ròc,
Escotavi de pòp,legissia « Blek le roc »,
Mai lei que totjorn trobèri mai fabulos,
Es lei vielhs negres que nos cantavan lo blues.

Òplati Òplatà siàm joios
De lei cantar totei dos.

E ara siau vengut trabalhar a La Ciutat,
Per ganhar dei dòllars mi fau totjorn cantar
Despui que siau aqui demòri sus lo pòrt,
Es pas deman qu’aurai la vòatura d’esport !

Òplati Òplatà siàm joios
De lei cantar totei dos.

Toei lei jorns ambe ma guitara dins lo bàrri,
Ai fach mila cançons pòdi remplir un càrri,
Lei papàs son content,lei filhas joiosas,
S’avanisson tre que cantam lo nòste blues.

Couro la nuèch me laiso pas durmi,
boucont de lai d’i vedre ’nté la piaso,
veou de figure nière,
sbiavé …

Legir tot

Couro la nuèch me laiso pas durmi,
boucont de lai d’i vedre ’nté la piaso,
veou de figure nière,
sbiavé da la nèou,
tuchi ’n rèou,
senso vuèio ’d parlà.

Me, vosti cor, Oubriè d’Outsitànio,
rèsten eisì, sus i lindal peirous !
Me, vosti cor, Oubriè d’Outsitànio,
rèsten eisì, sus i lindal peirous !

Eisì spetà mai, mai vosti retourn.
Degun, degun, degun, degun,
eisì a spetà mai vosti retourn,
degun pol dezreisar i cor !

Fià que se mesquìen soubre, ’nt uno tubo,
din la geblo lumièro d’i lampioun,
Oubriè de mountanho, Oubriè d’Outsitànio,
cach a spetà que la courièro pase ;

Me, vosti cor, Oubriè d’Outsitànio,
rèsten eisì, sus i lindal peirous !
Me, vosti cor, Oubriè d’Outsitànio,
rèsten eisì, sus i lindal peirous !

Eisì a spetà mai, mai vosti retourn.
Degun, degun, degun, degun,
eisì a spetà mai, mai vosti retourn,
degun pol dezreisar i cor !

Un pauc de sal, de pauc de mèl
Dins la sang, dins la pèl

Per quala filha ? Quala lei …

Legir tot

Un pauc de sal, de pauc de mèl
Dins la sang, dins la pèl

Per quala filha ? Quala lei ?
Saique un rei ?

D’uèi o deman
Qual o dirà ?
Un jorn, un cant
De tèrra sortirà

Coma un camin, coma un votz
De luènh, de luènh

Dins son agach, dins cada mot
Bufa lo vent

Pablo Neruda
Otero Silva
D’uèi per qual combat
Vos podriatz levar ?
Vos podriatz levar ?
E Guevara

Dins una man, lo pes, la pena
De nuèits sens tèrra

Es dins la posca amara
Que creis l’espèr

D’uèi o deman
Qual o sauprà ?
Un jorn o mila ans
Un pòble cantarà

Pablo Neruda
Otero Silva
D’uèi per qual combat
Vos podriatz levar ?
Vos podriatz levar ?
E Guevara

Espriu Salvador
Carlos Fuentes, Marcos
Per qual pòble, quals òmes
Podriatz dire "encara" ?

Cada an, al primièr bronzinadís de calor, sus la platana de la cort, una cigala entemenava son cant. Èra, a …

Legir tot

Cada an, al primièr bronzinadís de calor, sus la platana de la cort, una cigala entemenava son cant. Èra, a quicòm pròche lo mes de junh. Aquela puta de bèstia n’aviá per l’estiu a cantar sa sèga-sèga. Ièu, soi conegut par esser pacient ; disi pas. Solament, al cap de dètz ans – sabi pas s’èra totjorn ma cigala o sa rèira filha – commencèt de me conflar. Un jorn de sièsta marrida o de match a la tele, sabi pas, mas enfins un jorn aital, sortiguèri ambe l’engranièra per esclafar tot pròpret la cigala cassa-colhas.

Quand me vegèt, s’arrestèt de crinca-cricar e, aquò’s madur, se me metèt a parlar.
De que vòls far ambe ton engranièra ?
T’esclafar, i tornèri còp sèc.
De que t’ai fait, ièu tant petita, per que m’esclafes ?
M’embaranas e fa detz ans !

T’embarani e fa detz ans ? T’embarani per çò que ièu, ai pas quitat de crèire dins ma lenga ; ai pas jamai arrestat de cantar amai se degun m’ausissiá. E, pr’aquò me vòles tuar ? Es per tu que deuriá esser lo còp d’engranièra grand fenhant !
E, coma fan las cigalas en s’envolant, la paura bèstia me pissèt dessus coma per punt final e revelator a son discors.
Soi dintrat a l’ostal, ai atudat la tele o daissat lo rostit far sa sièsta, e ai despenjat ma guitara, vergonhós.

R :
Paion ven, paion reven
Cala la montanha t’esperi ven ven
Paion ven, paion reven
Cala la montanha t’esperi …

Legir tot

R :
Paion ven, paion reven
Cala la montanha t’esperi ven ven
Paion ven, paion reven
Cala la montanha t’esperi reven
Paion ven, paion reven
Cala la montanha t’esperi ven ven
Paion ven, paion reven
Cala la montanha t’esperi reven

Lo temp del Paion,
que nos mena a Niça pian pian,
chamina en subiant,
elo vent me trucha las mans.
Lo temp del Paion,
que nos mena a Niça pian pian,
chamina en subiant,
elo vent nos trucha las mans.

Mercenari del son occitan, sem Lou Seriol,
calem de la Lombarda fins a la mar fins icì
a lo pòrt trobarem lo carnaval aribarem ’bo
lo gobi e lo pantais. Luis, Momò e Vincenzò
e Lo Postin aribarem i nòstres amics que parlon de la mar
Nux Vomica
nos parlon de la mar nos parlon de lon que
avem pas nos ! Nos parlon di peises, tavans,
d’la merda de can, batèu que vai se la mar pian pian...
quartier San Rock e portarem bolets pichòts
e fen-tabac dal nòstre chabòt e chantarem
tota la nuech tuchi ensem : Paion que...

R

Alora va la dedicaça de Niça ai Valas Occitan
cora m’en monti dau Seriol me Leonora,
amic, enfant. Val Maira, Val Pesi, Val Grana,
Val Ges, Val Pelis, Cluzun, Val Susa,
Vermengna, d’Estur fins a Aison.

R

Blau pais blau(x2)

Planvenguts dins lo meu desèrt
Mas marchas dins mas pesadas
Endacòm mai es la part dal cèrç …

Legir tot

Blau pais blau(x2)

Planvenguts dins lo meu desèrt
Mas marchas dins mas pesadas
Endacòm mai es la part dal cèrç

Enfarinats a bel èime
La levada sembla galharda
Dormetz brave monde la planeta vira

País al solelh de vendre
Aurosament va pòdon pas prener
Siás sus l’estrada dels mercants
Lèu seràs geinant

Blau país blau (x2)

Tèrra de tolerança
Tolerança de mon cuol
Quand lo pòble es sadol

Assadolat de pitchòtas misèras
Super mercats de prets trucats
Promocion television

País al solelh de vendre
Aurosament va pòdon pas prener
Siás sus l’estrada dels mercants
Lèu seràs geinant

Blau país blau (x2)