Dont se’n van lu marins
Quora s’escondan sota lo vent
bessai en lo país blu
Dont lu pantais d’enfants navigan …

Legir tot

Dont se’n van lu marins
Quora s’escondan sota lo vent
bessai en lo país blu
Dont lu pantais d’enfants navigan
Demandar au miralh
Lu mòts revenguts dau viatge
Per dire en lo libre
Dont lu pantais d’enfants si cuentan

Et puis le vent du large,
a repris son bagage

Escota la flor blanca
Va ne’n dire d’istòrias
A vist lo vòl de l’aigla
Pintar un ciel per la sieu bèla
A laissat una pluma
Per firmar li nius que passan
Au luenh un tròn que canta
Ne’n pòrta la poèsia

Et puis le vent des cimes
a refermé l’abîme

Lo vent terrador
Fa balar li erbas lòngui
Despí l’òrle dau bòsc
La selva ne’n fa l’oferta
Laissar córrer lu uelhs
A l’autra man dau païsatge
Aquí li es un escorch
Dont lu sospirs s’entanan

Alors le vent des plaines
a emporté la haine

Que sòi en lheit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perque,
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non …

Legir tot

Que sòi en lheit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perque,
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non sabi a quina ora,
Tròp d’ora, tròp d’ora.
Era nhèu que caj per darrèr eth carrèu,
Si podiá càjer tot çò qui a en cèu,
Que seriam totis ací en preson,
Dinca ‘ra fin deth monde,
Quin conde, quin conde.

Repic :
Maman, tien me era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un shinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent gaudens.

Hens era valisa que i a pantelons,
Qu ’èi camas tròp primas, que son bien tròp corts,
Mos semblam totis de tota faiçon,
Damb era blosa grisa,
Tan grisa, tan grisa.
Que i a castanhas laguens eth carton,
Que las minjarèi a la recreacion,
Si n’èi pas tròp d’amics que’m van durar
Dilhèu un o dus dias,
Dus dias, dus dias.

Maman, tien me era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un shinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent gaudens.

Qu’ensajarèi de bien tribalhar,
Que sòi borsièr, no’m cau redoblar,
Qu’aprenguerèi tot çò qui ne sòi pas,
Era vita hens eth líber,
Pas libre, pas libre.
Hens quinze dias que serèi tornat,
Oc, quinze dias, qu’ei viste passat,
Segur, n’aurèi cap de paur a’ra net,
Qu’èi ua cançon petita,
Magica, magica.
Din,Dan,
Din, Dan,
Campaneta de Guran,
Qui la tòca,
Maria Pòca
Que le’n dan
Un pan,
Ua coqueta ath cap deth an.

Trente ans après aqueth dimenge ser
Non pòdi dromir, non sabi perque...

Eth dia de partir qu’ei arribat
e un aute còp ei eth temps de marchar
un a un bocins de …

Legir tot

Eth dia de partir qu’ei arribat
e un aute còp ei eth temps de marchar
un a un bocins de memòria
un a un te braquen er alend
un a un bocins de memòria
un a un te hèn a èster valent
Ditz adiu, adishatz, lèu tornaràs
lèu tornaram

Laguens deth sac sonque ua candela
un sarpar de rebrembes e gotes d’illusion
se jamès tornes a vèir eth pòrt
se jamès i tornes a quèir
se jamès tornes a vèir eth pòrt
seguís era lum, t’amiarà en lòc
Ditz adiu, adishatz, lèu tornaràs
lèu tornaram

Ara que dejà te n’as anat
eth tòn t’estimi ei en mèn costat
e ara que sai qu’un dia as de tornar
e ara que soni que tornaràs
e ara que sai que un dia as de tornar
que tierè dubèrta era man
Ditz adiu, adishatz, lèu tornaràs
lèu tornaram

En Canejan an aucit eth ós
damb era coa, damb era coa
En Canejan eth ós
damb era coa es …

Legir tot

En Canejan an aucit eth ós
damb era coa, damb era coa
En Canejan eth ós
damb era coa es colhons e tot!

En Unha i é Borrombet
qu’amie es oelhes tà Beret
Pòrte eth GPS en morralet
e tot eth dia qu’ei en lhet!

En Canejan an aucit eth ós
damb era coa, damb era coa
En Canejan eth ós
damb era coa es colhons e tot!

Leonor vó vier a esquiar
damb er avion, damb er avion
En Salardú ja an demanat
un aeropòrt subvencionat!

En Canejan an aucit eth ós
damb era coa, damb era coa
En Canejan eth ós
damb era coa es colhons e tot!

En Vielha ja s’an picat
e ara demanen un pòrt de mar
er arriu nere vòlen apraiar
entà Bordèus conectar!

En Canejan an aucit eth ós
damb era coa, damb era coa
En Canejan eth ós
damb era coa es colhons e tot!

En Mont e en Montcorbau
es dus se’n foten des d’aquiu naut
Un camp de gòlf de vint orats
en toti es prats, aquiu quilhats!

En Canejan an aucit eth ós
damb era coa, damb era coa
En Canejan eth ós
damb era coa es colhons e tot!

Ara òc que viatjaram
dera Val enquia Anglatèrra
perque en Bossòst an demanat
eth tren de nauta velocitat!

En Canejan an aucit eth ós
damb era coa, damb era coa
En Canejan eth ós
damb era coa es colhons e tot!

Estaca’t en còr
Un tròç de perrac arroi
Ua flor color de sang.
Si at vòs totun
Que cambièsse e …

Legir tot

Estaca’t en còr
Un tròç de perrac arroi
Ua flor color de sang.
Si at vòs totun
Que cambièsse e que botgèsse
Lheva-te qu’ei encòra temps.
Anem dret en davant
Cap era halha
Ensenhant eths punhs
E’n sarrar eths caishaus ;
Que desvelharam
Era tèrra entièra
E doman eth dia cantarà.

Répic
Companhon de colèra
Companhon de combat
Tu qui hasèvan cara
Tu qui non cantavas pas,
Que vas poder totun portà-u
Eth perrac arroi dera libertat
Car eth monde serà çò que’n haràs
Plen d’amor, de justícia e plaser.

Estaca’t en còr
Un tròç de perrac arroi
Ua flor color de sang.
Si at vòs totun
Que cambièsse e que botgèsse
Lheva-te qu’ei encòra temps.
Que crebavas de hami
Ena misèra
Que venèvas tués braç
Entà un tròç de pan
Mès n’ajas pas páur
Eth dia que’s lhèva
Que harà bon víver doman.

Dètz-e-uèit ans n'i a que jo montanhi
Per campejar de lo bestiar.
Dètz-e-uèit ans n'i a que jo montanhi,
James …

Legir tot

Dètz-e-uèit ans n'i a que jo montanhi
Per campejar de lo bestiar.
Dètz-e-uèit ans n'i a que jo montanhi,
James damb pastor non m'è barrejat.

Eth pastoreth n'aviá uá ròsa,
Nau còps eth dia que'n florirà. (bis)

Digatz digatz pastoreleta (bis)
Se me'n dishariátz barrejar. (bis)

La pastora quand vic èra ròsa (bis)
Le dichèc vite barrejar. (bis)

Eth pastor damb era pastora
E lo bestiar damb lo bestiar.
Que n'an perdut eras oelhetas,
D'aver tròp e tròp barrejat.

Mès au cap de nau meses,
Un berèoi hilhet arribèc. (bis)

Serà eth pastor dera Margarida. (bis)
Eras oelhetas ja'n guardarà. (bis)

Que vau condar eth conde D’aqueste vielh saumet : Trebalh cada segonda Deth maitin ara net. En tornar tara bòrda …

Legir tot

Que vau condar eth conde D’aqueste vielh saumet : Trebalh cada segonda Deth maitin ara net. En tornar tara bòrda Que trobèc un joen pòrc Estacat per ua còrda Que minjava milhòc. Eth que trebalha, que merita Que s’acontenta de çò qu’a ; Mès eth que minja, que profita Minjat un dia que serà. « Pendent era jornada Tu que trebalhas tant Te’n vas de prada en prada E que caminas tant. N’as qu’un shinhau de palha, E jo mingi milhòc Pendent que tu trebalhas Que’m haci gran e hòrt. – Qu’estimi mes ‘ra palha Meslèu que eth ton milhòc De mes, quan tu badalhas Non n’èi bejonh tanpòc. Que sòi tostemps dehòra A totas ‘ras sasons Eth mèste que’m demòra Deth temps que mingi flors. – Non sias en colèra Non sias maumerent, Que i ès ara bromèra Sorelh o maishant temps. E pendent que jo dròmi Tu qu’ès tot fatigat De carrejar eths òmi Que n’as eth pèu pelat. – Segur que t’arrepausas Mès sòi urós atau, Te vau díder ua causa Non ac prenes pas mau : Vint ans que sòi en plaça Te pòdes mefidar Qu’ès eth vintau que passa Un ser sense sopar. »

REFRAIN
Chez nous y’a rien de compliqué
Nous sommes des amis
Amics en Bigourda tabé
C’est la chanson qui nous …

Legir tot

REFRAIN
Chez nous y’a rien de compliqué
Nous sommes des amis
Amics en Bigourda tabé
C’est la chanson qui nous unit

Qu’est-ce qui fait vibrer nos cœurs ?
Ce sont nos belles c’est certain
Mais qui nous emplit de bonheur ?
Une chanson entre copains
Les randonnées sur nos sommets
Ou une partie de rugby
Surtout si vous avez gagné
C’est sûr, ça ouvre l’appétit

REFRAIN

Autour d’une table joyeuse
Garnie de pâtés, de jambon
Et de bouteilles généreuses
Voila que fusent les chansons
Haut ! pouye, Didier tu que podes !
Lance Henri d’un air goguenard
Et c’est parti jusqu’aux aurores
Et voire même un peu plus tard !

REFRAIN

Quatre accords plaqués de guitare
Rythmés au son du tambourin
E qué em’pétar’ ra batsarre !
On est lancés jusqu’à demain !
Maintenant il faut se quitter
Adichats, adieu compagnon
Au plaisir de se retrouver
Autour d’une bonne chanson

REFRAIN
Qu’em eths cantayres d’Esparros,
Au cor d’eras Baronnies.
Despuish l’Ayguette din’c a l’Arros,
Que canteram tostem eth Pays ! …

Legir tot

REFRAIN
Qu’em eths cantayres d’Esparros,
Au cor d’eras Baronnies.
Despuish l’Ayguette din’c a l’Arros,
Que canteram tostem eth Pays !

Cela peut paraître comique,
Pourtant c’est la vérité ;
C’est autour d’un repas asiatique,
Que l’idée un jour a germé.
Quelques copains natifs du village,
Passionnés par la chanson,
Nous aurons transmis l’héritage ;
C’est grâce à eux que nous chantons

REFRAIN

D’Hesteyades en fêtes locales,
De mariages en banquets,
De chansons on se régale,
C’est la fête de l’amitié.
Du Moula aux bords de l’Ayguette,
Du Col de Coupe en haut d’Arneilles,
Du Gouffre aux concrétions parfaites,
D’Esparros chantons les merveilles

REFRAIN

Arrivés d’un peu tous les milieux
Ouvriers, employés, paysans
Aujourd’hui c’est grâce à eux
Que l’on poursuit la passion du chant
Que l’on soit natif des Baronnies
Du Magnoac ou de la Neste
Tous on se retrouve entre amis
Pour chanter avec allégresse

REFRAIN 2x

Ref :
Eu canto coco aqui
E canto coco lá
Eu canto coco na praça Caymmi
E canto na praça …

Legir tot

Ref :
Eu canto coco aqui
E canto coco lá
Eu canto coco na praça Caymmi
E canto na praça Arnaud Bernard

Coco de roda, de embolada no pandeiro
Canta o povo brasileiro
E o povo de qualquer lugar
Canta João, canta José, canta Maria
Canta Claude, canta Marc, canta Rita e Fafa

Todos os santos que desceram na Bahia
Dando vida e alegria para o mundo festejar
Atras do trios e cantando pelas ruas
De Salvador à Toulouse
Com Armandinho, Dodô e Osmar

As aves que aqui corjeiam
Tambem corjeiam por lá
Tem coco nas alagoas
E no Belém do Pará
No litoral e na roça
Coco no canavial
O coco é hino sagrado
Do negro do Bambuzal

Eugénie, les larmes aux yeux,
Je viens te faire mes adieux,
Nous partons pour le Mexique,
Nous mettons la voile …

Legir tot

Eugénie, les larmes aux yeux,
Je viens te faire mes adieux,
Nous partons pour le Mexique,
Nous mettons la voile au vent,
Adieu donc charmante brune,
Je m’en vais droit au couchant.

Droit au couchant, mon cher amant,
Cela me cause du tourment,
Tu m’avais promis pour gage
Ton honneur, aussi ta foi,
Maintenant tu m’abandonnes,
Tu t’en vas bien loin de moi.

Eugénie, va ne crains rien,
Car j’en suis le premier marin,
Je connais le pilotage,
J’en suis fier de mon vaisseau,
Il n’y aura aucun naufrage
Tant que je serai sur l’eau.

Eugénie, à mon retour,
Sois fidèle à nos amours,
Je te promets ma mignonne,
Si je reviens au pays,
De nous marier ensemble,
Ma charmante Eugénie.