1 - Tot au bot de ma carriera
I aviá un pichòt cafè,
E aquí dempuei la guerra
Viviá la …

Legir tot

1 - Tot au bot de ma carriera
I aviá un pichòt cafè,
E aquí dempuei la guerra
Viviá la Mamet Canet.
E la Mamet sens maniera
Versava un canon de vin
Per enlevar la misera
Dei paures e dei margolins.

R - Ah! Come eriam ben au cafè de Mamet Canet,
Quand tot en blagant nos fasiá caufar lo cafè.
Ah! Come eriam ben quand blagava un pauc dau passat
Dau temps que i aviá de margolins per rigolar :
I aviá Joan,
E Gaston,
Lo Nanan
E Ninon.
I aviá Martin
E son chin,
Savornin
E son vesin.

2 - Quand fasiá tròp caud, lei quecas
Venian faire un penequet
Tot en pipant la sibeca
Sot lo grand falabreguier.
Gaston refasiá lo monde
Quand èra un pauc empegat.
Disiá que la terra es ronda,
Que tot lo fasiá cagar !

3 - Joan qu’aviá ges de familha
Per pas restar tot solet,
Veniá beure una botilha
En cò de Mamet Canet.
Per oblidar la bordilha,
Lo Martin e lo Nanet
Venián faire una manilha
En cò de Mamet Canet.

R - Ah! Come eriam ben au cafè de Mamet Canet,
Quand tot en blagant nos fasiá caufar lo cafè.
Ah! Come eriam ben quand blagava un pauc dau passat
Dau temps que i aviá de margolins per rigolar :
I aviá Joan,
E Gaston,
Lo Nanan
E Ninon.
I aviá Martin
E son chin,
Savornin
E son vesin.

4 - Un jorn an agut l’idèia
D’espropriar lo quartier.
La Mamet se fasiá vielha
E a leissat son mestier.
Dempuei an fach a la plaça
Un bar que fai pizzerià.
Monte fan lipar de glaças
Amé de Cocà-Colà.

R - Come a ben chanjat lo cafè de Mamet Canet
Quasí tot l’estiu i a plen de toristas estrangiers.
Lo Joan, lo Gaston, e lo Nanan, e la Ninon,
Martin e son chin vendràn plus per beure un canon.
I a d’Anglés,
D’Alemands,
D’Olandés,
D’Italians.
De Japonés,
D’Austrians,
De Chinés,
D’Americans.

I a plus Joan
Ni Gaston,
Ni Nanan,
Ni Ninon.
I a plus Martin
Ni son chin,
Savornin
Ni son vesin.

Ils sont venus, ils sont tous là,
Dès qu’ils ont entendu ce cri,
Elle va mourir, la Mamma,
Ils sont …

Legir tot

Ils sont venus, ils sont tous là,
Dès qu’ils ont entendu ce cri,
Elle va mourir, la Mamma,
Ils sont venus, ils sont tous là,
Même ceux du Sud de l’Italie,
Y’a même Giorgio, le fils maudit,
Avec des présents, plein les bras.
Tous les enfants jouent en silence,
Autour du lit, sur le carreau,
Mais leurs jeux n’ont pas d’importance,
C’est un peu leur dernier cadeau…
A la Mamma.

On la réchauffe de baisers,
On lui remonte ses oreillers,
Elle va mourir, la Mamma.
Sainte-Marie pleine de grâce,
Dont la statue est sur la place,
Bien sûr, vous lui tendez les bras
En lui chantant Avé Maria, Avé Maria.

Y’a tant d’amour, de souvenirs,
Autour de toi, toi, la Mamma.
Y tant de larmes et de sourires,
A travers toi, toi, la Mamma.

Et tous les hommes ont eu si chaud,
Sur les chemins de grand soleil,
Elle va mourir, la Mamma.
Qu’ils boivent frais le vin nouveau,
Le bon vin de la bonne treille,
Tandis que s’entassent pêle-mêle
Sur les bancs, foulards et chapeaux.
C’est drôle, on ne se sent pas triste,
Près du grand lit de l’affection.
Y’a même un oncle guitariste
Qui joue en faisant attention
A la Mamma.

Et les femmes se souvenant,
Des chansons tristes des veillées,
Elle va mourir, la Mamma.
Tout doucement les yeux fermés,
Chantent comme on berce un enfant,
Après une bonne journée,
Pour qu’il sourit en s’endormant,
Avé Maria.

Y’a tant d’amour, de souvenirs,
Autour de toi, toi, la Mamma.
Y’a tant de larmes et de sourires,
A travers toi, toi, la Mamma,
Que jamais, que jamais, que jamais...
Tu ne nous quitteras.

Dins una bauma, contra lo ròc, blanca e dubèrta, pichona, la man de l'òme. La man qu'a inventat lo fuòc …

Legir tot

Dins una bauma, contra lo ròc, blanca e dubèrta, pichona, la man de l'òme. La man qu'a inventat lo fuòc e derrabat del ventre negre de la tèrra carbon e fèrre,

La man, qu'adomegèt cavals
E granas caninas
La man que bastiguèt l'ostal
Que trenèt l'abarina.

Tanlèu que nais, l'òme s'arrapa, de la man, al det que se presenta. La man contra la popa cauda se desplèga, coma lo borron d'abrial, la man es viva,

La man s'abança cap als autres
E cap al bestial
Cap al pan, a la frucha sus l'arbre
Cap al fuòc brandal,

La man, per far montar lo plaser d'un autre còs, tot dreit coma una flama. La man qu'a breçat, paupejat e consolat, que li demòra marcat en dur, marcat en doç,

Un pauc de nòstra memòria
Ieu, femna, tu, òme
Un pauc d'una comuna istòria
De trabalh, de sòmi,

La man qu'amassa pas lo vent, ni mai lo temps mas fa las catedralas. La man, per móiser, per segar, amanhagar, per se defendre, per se batre e per aimar.

Paraulas
Altas undas que venez suz la mar
que fay lo vent çay e lay demenar
de mun amic sabez …

Legir tot

Paraulas
Altas undas que venez suz la mar
que fay lo vent çay e lay demenar
de mun amic sabez novas comtar,
qui lay passet? No lo vei retornar!
Et oy Deu, d’amor!
Ad hora.m dona joi et ad hora dolor!

Oy, aura dulza, qui vens dever lai
Un mun amic dorm e sejorn’ e jai,
del dolz aleyn un beure m’aporta.y!
La bocha obre, per gran desir qu’en ai.
Et oy Deu, d’amor!
Ad hora.m dona joi e ad hora dolor!

Mal amar fai vassal d’estran païs,
car en plor tornan e sos jocs e sos ris.
Ja nun cudey mun amic me traÿs,
qu’eu li doney ço que d’amor me quis.
Et oy Deu, d’amor!
Ad hora.m dona joi e ad hora dolor!

La mar que va, la mar que vien,
Jamei pausar, combat tostemps.
E jo com un batèu,
Pergut au pè …

Legir tot

La mar que va, la mar que vien,
Jamei pausar, combat tostemps.
E jo com un batèu,
Pergut au pè deu cèu,
Qu’èi viscut cent mila vitas,
Qu’èi cercat tant d’Americas,

He !… Enten, enten,
Qu’ei de la mar qui vien lo vent

La mar que va, la mar que vien,
Shebitejar tot doçament.
Que’m vien díser lo conde,
D’aqueths marins deu cap deu monde,
Deus qui s’avè gahats,
E qui n’a pas tornats.

He !… Enten, enten,
Qu’ei de la mar qui vien lo vent.

La mar que va, la mar que vien,
Entà jumpar mon còr dolent.
E jo non sèi pas plan,
Si ei l’amor qui a mau de mar,
O la mar qui a mau d’amor,
Quan plora atau la soa cançon.

He !… Enten, enten,
Qu’ei de la mar qui vien lo vent.

La mar que va, la mar que vien,
Que pòt portar l’òmi tan luenh.
La mar qu’ei lo país,
Deus qui n’an pas nat país;
La mar qu’ei l’auta tèrra,
Deus qui an lo mau de tèrra.

He !… Enten, enten,
Qu’ei de la mar qui vien lo vent.

La mar,
Que vai dansa,
de long, di goufre clar,
’Mé si rebat d’argènt,
La mar,
Si rebat lusènt,
Sous …

Legir tot

La mar,
Que vai dansa,
de long, di goufre clar,
’Mé si rebat d’argènt,
La mar,
Si rebat lusènt,
Sous la pluèio.

La mar,
Qu’au cèu d’estièu,
Counfound, si blanc moutoun,
Emé lis ange tant pur,
La mar,
Pastresso d’azur,
Infinido.

Vesès,
Long dis estang,
Lis grand canèu bagna.
Vesès,
Lis aucèu blanc,
Li oustau rouviha.

La mar,
Lis a bressa,
De long, di goufre clar.
E d’uno cansoun d’amour,
La mar,
A bressa moun cor, Pèr la vido.

Pont musical

E d’uno cansoun d’amour,
La mar,
A bressa moun cor,
Pèr la vido.

La mar,
La mar.

Aquelas illas perdudas
Sus la mar de las galèras,
E las filhas totas nudas
Que sembla que vos espèran…

La …

Legir tot

Aquelas illas perdudas
Sus la mar de las galèras,
E las filhas totas nudas
Que sembla que vos espèran…

La serenas endormidas
Sus la mar de las galèras,
Tròp lèu se son demesidas
Dins la sal de las misèrias.

Tu, naviòl, cal que me prengas
Sus la mar de las galèras…
Segrai lo fial de ma lenga
Per tornar tocar la terra…

Ai totjorn entendut parlar
de Paris totei lei bèutats.
a plena boca,
mai dei bèus olivièrs d'argent
ne'n parlan pas …

Legir tot

Ai totjorn entendut parlar
de Paris totei lei bèutats.
a plena boca,
mai dei bèus olivièrs d'argent
ne'n parlan pas gaire sovent,
nimai dei socas.
Parlan pas dau Midi
mai es un pauc aquí.

Lo Miègjorn bolegarà totjorn
e de nòstre país fau que si parle
Dins lo nòrd, an pas nòstre estrambòrd
nimai, coquin de sòrt, lei filhas d'Arles
Lei nòrmands diràn çò que vòudran,
que s'apèlan Bertrand. Francis o Charles
que pertot, la nuèch coma lo jorn,
lo Miègjorn bolegarà totjorn.

L'an pas aquèu Mistrau tan beu
Que nos fa faire d'estampèus,
E nos embala.
An pas nòstrei flors, nòstrei fruíts,
An pas 1a boca ni lei uèlhs
Dei provençalas,
Qu'an de tèstas a potons
E de tetons redonds !

Lo Miègjorn bolegarà totjorn,
mai dins lo Nòrd, ma fe, n'aurián pas gaire.
Nautrei aicí. son drechs coma deis i
van pas d'ailà d'aquí, de totei caires :
tenon drech, quand fa caud, quand fa freg.
E crisi qu'a Paris, Bondieu pecaire,
aurián besonh de nòstre Mistrau
per li gonflar tot çò qu'an de faus !

Nautrei avèm pas l'assant ponchut.
nos an chinats tan qu'an vòugut
e nos galejan !
Mai quand parlam, avèm parlat
Lei frasas lei mastegam pas
lei mòts petejan !
E mai chinaràn pus.
E mai farem de bruch !

Lo Miègjorn bolegarà totjorn
tan qu'aurem dins lo fuec un pauc d'alhòli !
Ambé l'assant nos an donat de sang
e quand avèm vint ans siam pas de còlis !
Meis enfants mai d'un vos chinaràn.
Mandatz-lei far bruscar aquelei fiòlis !
Nòstra lenga totjorn si parlarà
e degun nos en empacharà !

De matin ai rescontrat lo trin
De tres grands rei qu’anavon en voiatge
De matin ai rescontrat lo trin
De …

Legir tot

De matin ai rescontrat lo trin
De tres grands rei qu’anavon en voiatge
De matin ai rescontrat lo trin
De tres grands rèi dessus lo grand camin
Ai vist d’abòrd de guardacòrs,
De gent armats em’una tropa de patges
Ai vist d’abòrd de guardacòrs,
Totis daurats dessus si justaucòrs.

Li drapeus qu’eron segur fòrt beus
I ventolets servien de badinatge;
Li cameus, qu’eron segur fòrt beus,
Portaven de bijos totis noveus;
E li tambors, per faire onor,
De temps en temps fasien brosir son tapatge;
E li tambors, per faire onor,
Batien la marcha chasqu’un a son tour.

Esbaït d’entendre aquò d’aquì,
Me siéu renjat per veire l’equipatge;
Esbaït de veire aquò d’aquì,
De liuen en liuen lis ai totjorn seguit;
L’astre brilhant qu’èra davant,
Serviet de guida, en menant li tres rèi mages
L’astre brilhant qu’èra davant,
S’arrestet net quand fuguet vers l’Enfant

De matin,
Ai rescountra lou trin
De tres grand rèi qu’anavon en vouiage ;
De matin,
Ai rescountra lou trin …

Legir tot

De matin,
Ai rescountra lou trin
De tres grand rèi qu’anavon en vouiage ;
De matin,
Ai rescountra lou trin
De tres grand rèi, dessus lou grand camin.
Ai vist d’abord
De gardo-cors,
De gènt arma em’uno troupo de page.
Ai vist d’abord
De gardo-cors,
Tóuti daura dessus si justaucors.

Li drapèu,
Qu’èron segur fort bèu,
I ventoulet servien de badinage ;
Li camèu,
Qu’èron segur fort bèu,
Pourtavon de bijou tóuti nouvèu.
E li tambour
Pèr faire ounour,
De tèms en tèms fasien brusi soun tapage ;
E li tambour,
Pèr faire ounour,
Batien la marcho segur à soun tour.

Esbahi
D’entèndre acò d’aqui,
Me siéu renja pèr vèire l’equipage ;
Esbahi
De vèire acò d’aqui,
De liuen en liuen lis ai toujour segui.
L’astre brihant
Qu’èro davans,
Servié de guide
En menant li tres Rèi Mage ;
L’astre brihant
Qu’èro davans,
S’arrestè net quand fuguè vers l’enfant.

La Mare de Déou,
couàn era shiquéta,
anava a costoura
a apendre de lhetra.
En el sistelhét
dun couàtre pométes, …

Legir tot

La Mare de Déou,
couàn era shiquéta,
anava a costoura
a apendre de lhetra.
En el sistelhét
dun couàtre pométes,
oun bosì de pa,
tambè avelhanétes.
I amb oun coishinét
ne féia pountéta :
coishì n’era d’or
les pountes de seda.

Pè petiton qu’a la Margarideta
Pè petiton qu’a la Margaridon.
Pelses de seda…
Front afrontaire…
Uèlhs amoroses…
Nas tabacaire…Gòrja gormanda… …

Legir tot

Pè petiton qu’a la Margarideta
Pè petiton qu’a la Margaridon.
Pelses de seda…
Front afrontaire…
Uèlhs amoroses…
Nas tabacaire…Gòrja gormanda… Barba ponchuda
Còl de tartuga… Ventre moflet… Cuèissa blanqueta…
Genolh redond… Camba longueta...

Autra version

A los polits uèlhs qu’a la Margaridon (bis)
Uèlhs amoroses
E lo pè pichon qu’a la Margaridon!

A lo polit nas qu’a la Margaridon (bis)
Nas tabataire
Uèlhs amoroses
E lo pè pichon qu’a la Margaridon!

La polida boca qu’a la Margaridon (bis)
Boca gormanda ...

La polida barba qu’a la Margaridon (bis)
Barba de craba ...

Las polidas popas qu’a la Margaridon (bis)
Popas rondetas ...

A lo polit ventre qu’a la Margaridon (bis)
Ventre mofle ...

Las polidas cuèissas qu’a la Margaridon (bis)
Cuèissas blanquetas ...

Lo polit genolh qu’a la Margaridon (bis)
Genolh redondet

Las polidas cambas qu’a la Margaridon (bis)
Cambas longuetas ...

Ai culhit pel prat
La margarita blanca
Un pauc de mai en mai
Totjorn a la folia
Ai culhit pel …

Legir tot

Ai culhit pel prat
La margarita blanca
Un pauc de mai en mai
Totjorn a la folia
Ai culhit pel prat
La margarita blanca
Un pauc de mai en mai
Per la desabilhar

M’a dich que dins tos uelhs
Prigonds coma pregaira
I aviá mai de solelh
Que l’estiu ne’n donava
Que dins tos uelhs diamants
Vius coma la ribiera
Mon paure cur d’enfant
I negariá sa pena

M’a dich que sus ta pèl
Doça coma la mossa
O la pluma d’ausel
Pala coma messorga
Dança un odor de sàlvia
De mèl e mai de menta
Que ton perfum de bruga
M’enfachilhiejará

M’a dich que dins tos pials
Ieu me perdrai la nuèch
Se farián aital
Tant ’spés coma un bon lèch
Que sus ta boca cauda
Majofa corenton
N’aurai pas pro de vita
Per pausar mos potons

M’a dich que sus ton cur
Als plècs de ton corsatge
Envejós de bonur
Al long de nòstres ages
Nos aimariàm tant fòrt
E mai de jorn en jorn
Lo quite Peiregòrd
Per nos breçar totjorn

La Margoton de bon matin
Al molin se'n es anada
N'a trapat lo molinièr
Sus la mòla que dormiè
Lo …

Legir tot

La Margoton de bon matin
Al molin se'n es anada
N'a trapat lo molinièr
Sus la mòla que dormiè
Lo vira e lo revira
Clic clac lo molinièr s'estira..

Lo molinièr qu'es pas un fat
Qu'entend lo badinatge
L'a trapada a bèl braçat
L'a clocada sus un sac
E i a mesa l'esquina
Clic clac plena de farina.

Sa maire la vei arribar
Tota descotissada
"D'ont te venes tu tant tard ?
N'as trapada per ta part !
Te n'an mesa l'esquina
Clic clac plena de farina !"

Filhas que sètz a maridar
Prenètz un bon lauraire
Quand l'alaire es plan margat
Tant dur que siágue lo prat
Lo metes a la rega
Clic clac fa petar la gleva !

Quand un alaire es mal margat
N'a pas milhona mina
Quand n'es tot destimborlhat
Que ten pas de cap de cap
Lo metes a la rega
Clic clac la relha se plega !

De Realmont a Mondragon
Las filhas son polidas
Om las trapa pels cotilhons
Per ie faire de potons
E las pus polidas
Clic clac son las pus lèu servidas !

Mari Carmen Mari Carmen
Ya te lo decía yo
Los canallas de la tuna
Van a ser tu perdición

La …

Legir tot

Mari Carmen Mari Carmen
Ya te lo decía yo
Los canallas de la tuna
Van a ser tu perdición

La Mari Carmen no sabe coser
La Mari Carmen no sabe bardar
La Mari Carmen no sabe querer
La Mari Carmen no se casará

Mari Carmen Mari Carmen
Quien te ha visto y quien te ve
Antes me querías mucho
Y ahora no me quieres ver

Acceptamos vino tinto
Bocadillos y jamón
Y si hay una niña guapa
Para mi que sean dos.

Au cèu, plana enqüèra
La bèra maria-blanca,
Quiete e leugèra,
Com si èra eternau l’estiu.
Sequeish la hauguèra,
O bèra …

Legir tot

Au cèu, plana enqüèra
La bèra maria-blanca,
Quiete e leugèra,
Com si èra eternau l’estiu.
Sequeish la hauguèra,
O bèra maria-blanca,
Jà s’en-hred la tèrra,
Jà qu’ei lo temps de l’adiu.

Repic :
Vè t’en, vè t’en, vè t’en lèu,
Passa au pòrt, maria-blanca,
Pren-te lo camin deu cèu.
Boha dejà lo vent de nèu.
La, la, la, la …
Per delà monts e mar,
Tornaràs au temps d’aimar

En tèrra africana,
Ma bèra maria-blanca,
En tèrra africana,
Qu’es un anjo, qu’es un diu.
Mes, reina profana,
Ma bèra maria-blanca,
Rêvas de la brana,
De la serra, de l’arriu.

Sus tèrra, tristessa !
Ma bèra maria-blanca,
Sus tèrra, tristessa !
Que semblas au Belzebut.
Au cèu, qu’es deessa,
Ma bèra maria-blanca,
Au cèu, qu’es deessa,
Demora donc a l’azur.

Qual li passarà la mar
A la Maria-Magdelena ?
Trobarà pas cap de par,
Comola de dolor plena.
Un amic …

Legir tot

Qual li passarà la mar
A la Maria-Magdelena ?
Trobarà pas cap de par,
Comola de dolor plena.
Un amic es clar e rar,
Pr’aquò l’aiga sembla lena…

Qual li passarà la mar,
La man sus la cuèissa lena ?
E de dos faràn la par,
La vela ne serà plena.
Cèrca lo clar e lo rar,
Paura Maria-Magdalena…

Mas tant es clar coma rar :
Vira l’onda de sal plena.
Negadisses par per par
Coma l’ersa torna lena.
Qual li passarà la mar
A la Maria-Magdelena ?

Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre quatre quatre
Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre …

Legir tot

Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre quatre quatre
Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre companhons
Quatre companhons
Qu’aiman de far la tratla
Quatre companhons
Qu’aiman sautar de bon.

Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre quatre quatre
Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre companhons
Quatre companhons
Qu’aiman de far ripalha
Quatre companhons
Qu’aiman chapar de bon.

Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre quatre quatre
Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre companhons

O trapam en condensat
Dins nòstras amors d’un jorn
Jòia e tristum, tot censat,
De las que duran totjorn.
Aquí …

Legir tot

O trapam en condensat
Dins nòstras amors d’un jorn
Jòia e tristum, tot censat,
De las que duran totjorn.
Aquí l’ sòrt de la marina
E de nòstras garlindons
Òm acòsta e, a la cardina !
Lo còrs ambé los potons.

E rire, e sopa de mor,
E bonur repetaçat,
Dins nòstras amors d’un jorn
Tot i es en condensat.
Quand de còps nos sèm sul nas,
Suls tetons e suls ulhons,
Potonats, repotonats,
Cauds coma de castanhons !

Tot çò qu’òm fa dins un jorn
Per esperlongar lo temps,
Tres còps al mens dins un jorn,
Contents, pas contents, contents,
I a dins la cambra un flairum
D’amor tendre e de carbon,
E de jòia e d’amarum,
Mas putanièr !, qu’aquò ’s bon.

Sèm pas aquí per charrar,
Mas pensam, a mièg-amor,
Pensam qu’es un malparat
Que deman torne lo jorn.
Aquí l’ sòrt de la marina
E de nòstras garlindons,
Òm acòsta, mas òm devina
Lo prètz d’un plaser mostós.

Mai se nos sèm bolegats
Per bon diu !, nicar lo temps
E lo claufir de pecats,
Es pas aquò e pasmens,
Jòia e tristum, tot censat,
De las que duran totjorn,
O trapam en condensat
Dins nòstras amors d’un jorn.

Me siu cojat tot que virava
me siu auçat encar un pauc racava
I ai pensat ben a lòn que …

Legir tot

Me siu cojat tot que virava
me siu auçat encar un pauc racava
I ai pensat ben a lòn que fumavo
I ai pensat ben, era marío

Òi la la, òi la marío
Òi la la, òi la marío
Pianten la marío a Combascura
Pianten la marío a Combascura

Ero a una sina ò Díu que sina
Aqui a Dronier, ensem a n’ie
M’en siu escapat dasenò m’abiocavo
fortuna era n’el era n’el que menava

O bela gent que voletz faire ?
Se ero fòra, fòra di fuelhs
Ren tant sovens mas decò a mi
capita d’esser fòra ma un cunilh !