Cuando se paseando delante de las enseñas,
De las farmacías, verde y blanca, blanca, blanca verde.
No entiende ningunas cosas …

Legir tot

Cuando se paseando delante de las enseñas,
De las farmacías, verde y blanca, blanca, blanca verde.
No entiende ningunas cosas y no ve ningunas cosas
Adelante, interioramente, adelante, interioramente.

Y todos saben que los medicos son a la miseria de la cabeza.
A esperar per tu vida con tu cariño mañanita.
¡Y que verde es tu corazón !
¡Y que verde es tu corazón !
¡ Hola, hola ! Mira que hoy.

¡ Placebo ! ¡ Placebo !

Dans la tête, dans la tête dans la tête.
Dans la tête, tétetétetetéteté !

Y todos saben que los medicos son a la miseria de la cabeza.
A esperar per su vida con su cariño mi niño mañanita.
¡Y que verde es tu corazón !
¡Y que verde es tu corazón !
¡ Hola, hola ! Mira que hoy.

Era m’a hèit captiu d’ua espiada calina,
En ma carnau caujòla non poish mei demorar,
Va caler que’n sòrti sinon …

Legir tot

Era m’a hèit captiu d’ua espiada calina,
En ma carnau caujòla non poish mei demorar,
Va caler que’n sòrti sinon que vau crebar.

Be soi enqüèra viu puish que mon còr bailina,
En sa carnau caujòla on non pòt aledar,
Ja sian tant de penas non poish pas mei plorar.

Tant de temps qui t’aimi en secret malaja,
Jamei non t’ac èi dit deu men perhons t’apèri,
L’amor emprisoat que s’ei mudat en òdi.

Ni mon còs ni mon còr non poderàn bahida,
Pas mei sofrir lo mau qui m’a hèit ton espiada,
Alebats a jamei per sa perfida espada.

Mes ara que’t dèishi, que senteishi lo hred,
Qu’ei la nueit qui s’apressa que vau barrar los uelhs.

Son partits de Bordèu
Sus lo camin d’ Espanha

Lo camin deus vielhs aulhèrs
Que venguen de la Pireneas
Qu’i …

Legir tot

Son partits de Bordèu
Sus lo camin d’ Espanha

Lo camin deus vielhs aulhèrs
Que venguen de la Pireneas
Qu’i a beth còp, qu’i a beth còp
Camin tròp dreit e long de tròp !
Que s’aveja de veder passar
Lo qui tròp viste voù anar …

Tres gojats hòus de viver
Tres hilhs aimats de la gran lana
Cantavan … o ! com cantavan !
Que ramiam lo gloriòs balon
L’aunor de Rubí de Gasconha !
Atau cantavan, e jo que songi …

Au mitan de la nuèit
Au mitan de la lana
La mort que’us atendava.

Son anats dormir per tot jorn
Au pè de tres grans pins
Tres gojats, ièr gaujòs
Adara muts e hreds hens lo trista matin
La hlor deu Rubí de Gasconha
Revèira pas mei hlorir lo printemps …

Eran partits de Bordèu
Sus lo camin d’Espanha

Los de Dax, los deu Mont ploran
E tanben los de tot lo Miègjorn
Hemnas, hilhs, nòvias, vielhs e menins.
Au pè de tres grans pins
Ei vist tres hòssas deubèrtas !
Atau cantavan tres grans pins.

« Tu qui viatjas suus camins,
Aqueth planh, se vòs l’entener
Cau t’arrestar e te sovièner … »

Arrepic :
Per simbòl centenari
Lo hapchòt legendari !

Pelòta es mòrt to dreit
Com crèban tot los autes
Pas …

Legir tot

Arrepic :
Per simbòl centenari
Lo hapchòt legendari !

Pelòta es mòrt to dreit
Com crèban tot los autes
Pas de hami, de hred
A pena de malautia

Plan quilhat suu planèir
Com los pins que picava
Es mort l’arrosinèir
A la darrièra amassa

Eth sabè causas hòrtas
E sabè plan las díser
Hens la lenga de nòste
Eth sabè causas tristas

Sabè lo vent de l’Oèst
Cramponat a la barra
E que per vent de l’Est
Las palomas devaran

Sabè las gents que caden
Los que dèishan la tèrra
E tanben los que cantan
Per desbrombar misèra

Pelòta es mort tot dreit
Com crèban tots los autes
Pas de hami, de hred
E a pena malaud

Quan crèban los mestèirs
E las jòias de viver
Vinhairons, rosinèirs,
Nos cau, per vos, escriver

Las vòstas prasons
Per medisha encadença
E qu’aqueras cançons
Sian nòsta espérança

Quand partissiái de mon ostau
Cresiái, nèci,de còrre en nòça ;
Atrobave qu'ère tròp mau,
leu ni voliái ronlar ma …

Legir tot

Quand partissiái de mon ostau
Cresiái, nèci,de còrre en nòça ;
Atrobave qu'ère tròp mau,
leu ni voliái ronlar ma bòça

Desempiéi ieu me soi lassat,
En faguent fòrça los arcisses.
Se lo travalh aviá aimat
N'auriái p’agut aquel suplice

Quand las ièch oras vòu piCar,
Nos cau damossar las candelas,
Vierguem o non, cau si cochar,
Cochar coma las irondélas

Quand ni ven la poncha del jorn,
Lo marrit tamborn nos tafura,
Son rafi ditz a nòstre entorn :
Anaiz lavar vòstra figura.

E quand ni sèm debarboliats
Vite, n'arrapam l'esposseta,
Que fins que seguem netejats
Vò de confunha e freta, freta.

Quand n'aurem nòstre cofle,
Quand tòrna lo dissabte,
D'anar totjorn cap al supermercat,
Quand n'aurèm nòstre cofle
D'anar crompar de …

Legir tot

Quand n'aurem nòstre cofle,
Quand tòrna lo dissabte,
D'anar totjorn cap al supermercat,
Quand n'aurèm nòstre cofle
D'anar crompar de mèrdas
E boita, en saquet liofilisat.
Traparem lo camin de l'òrta de solelh.
Ven aquí albe ieu, n'ai un plan escondut.
Se coparem l'esquina darrièr lo rabassièr.
Fa pas res ! Sèm valents ! E anem ! Fai tirar !

Plantarem de pasteca, plantarem de melon,
Manjarem de pasteca, manjarem de melon,
Plantarem de pasteca, plantarem de melon,
Traparem la caganha, n'aurem nòstre sadol.

Ven aquí ambe ieu, dins l'òrta de solelh
Que i a los baraquets qu'espèran pas,
Lo pebron, lo jalbert e la poma d'amor.
Pòt rajar lo solelh, flaquirem pas.
Un pichon reng de vinha de bon rasim sucrat
Comol de la promessa d'un bon vin natural,
L'aurem lèu acabat, d'aquò ne sèm segur.
Fa pas res ! Sèm valents ! E anem ! Fai tirar !

Plantarem...

Ven aquí ambe ieu, dins l'òrta de solelh,
Es aquí a costat, darrièr l'ostal
Aquí manca pas res, aquí tot çò que cal :
Un parelh de galinas, per un gal.
Mèfi ! i a lo rainal, aquel es un finòt.
Ven pas aquí cercar lo repais ordinari,
Te ven totjorn chapar lo repais del dimenge.
Fa pas res ! Sèm valents ! E anem ! Fai tirar !

Plantarem...

L'agro-industrial, que n'es a se coflar,
A un moment donat espetarà,
Alara lo trabalh serà de partejar
E tot aquò serà pas de bon far.
A un moment caldrà tornar localisar.
A un moment calrà tornar organisar.
E se un còp de mai i arribam totjorn pas,
Fa pas res ! Sèm valents ! E anem ! Fai tirar !

Plantarem...

Plantèm lo mai
Plantèm lo pinhièr
Davant l’ostal
Plantèm lo mai
Plantèm lo pinhièr
De mai en mai.

Per la …

Legir tot

Plantèm lo mai
Plantèm lo pinhièr
Davant l’ostal
Plantèm lo mai
Plantèm lo pinhièr
De mai en mai.

Per la fin d’abrial
Lo plantarem
Lo jorn del trabalh
Mès n’aurem Cap de fial :
Es mai de paure
Que lo de Nadal.

Per ’Lèna, per Chavà,
Que se van dissabde maridar.
Per ’Lèna, per Chavà,
Que se van dissabte potonar.

Per Francesa e Michèl
Que se son bastits un niu novèl
Jos un bocin de cèl
Pincat al cimèl d’un rocanèl.

Après las élections
Quand a ganhat lo qu’aviam causit
E que serà portur
Deus espèrs que nos tustan lo cur.

Mes pas per los patrons
Del mens los que nos espanisson
Que fan plegar lo còl
Aqueus Monsurs que nos fan virar fòls.

.Anuèch deçai levat
Serà l’albre de la libertat
Pincat cap al capial
A nos chabròls, grillions e cacals.

Especial convidat : Sylvain Queré al cistre Aquela es per Piau, per sa musicalitat!

Legir tot

Especial convidat : Sylvain Queré al cistre Aquela es per Piau, per sa musicalitat!

Ne t’es pas arrestat en camin
Aci taben que soun esmalits
Ploja qu’es ua truja
Qu’as traucat totas las maisous …

Legir tot

Ne t’es pas arrestat en camin
Aci taben que soun esmalits
Ploja qu’es ua truja
Qu’as traucat totas las maisous
Y los caps de maishante faisoun
Ploja qu’aimas rende malhuros

Ploja shens nada vergunha
Qu’as lhevat l’arriu de sou lieit
Drin adromida qu’es leu sortida
Ta impausar la toa lei
Qu’esperi a jamei, jamei

Quand la nuèchòla cantal o jorn (bis)
La pluèja es pas luenh tralalalèra
La pluèja es pas luenh tralalala

De …

Legir tot

Quand la nuèchòla cantal o jorn (bis)
La pluèja es pas luenh tralalalèra
La pluèja es pas luenh tralalala

De bon matin, la Magdalèna
S’en es anada veire son galant
Amb lo còr en festa, camina camina
Amb lo còr cantant, en caminant

Aprèp vendemnia, serà la fièra
A dieu plasent, se marideron,
Amb son amic Peire, tralalalèra
L’ivern sera mai doç, tralalala

En cò de Peire, plora la maire
Plora la femna dins son canton
Digatz digatz la maire, ont es lo Peire
Digatz digatz la maire, ont es passat

Sergent mauditch volià ton Peire
Se n’enfuguet, cridant ton nom
Lo tròn a tustat dins la rivièra
Paure de ton galant, mòrt es tombat

I a fòrça pluèja al còr de la bèla
Lo freg de l’ivern ja es arrivat
La nuèchola a cantat, tralalalèra
S’accaba la cançon, tralalala

Ploretz, filhetes dal vilatge,
ploretz, que encuei nos chal anar
ploretz, filhetes dal vilatge,
lo rei en guerra nos a …

Legir tot

Ploretz, filhetes dal vilatge,
ploretz, que encuei nos chal anar
ploretz, filhetes dal vilatge,
lo rei en guerra nos a chamat
Anarem vers de l’Italia
per far servici a la nacion
aquest bòt contra l’Italia
per far servici a nòsta nacion
Adíu, filhetes dal vilatge
adíu, montanhes, adíu ruaas,
adíu, filhetes dal vilatge
partem per pas pus returnar
Abó l’esquiòp de travers s’l’esquina
nos marcharem en plorant l’amor
qu’avem fach dins de una bosquina
e ai nòstes dançes arubava jorn

Plòu, plòu,
Moriràn las vièlhas.
Plòu, plòu, moriràn.
A las joves de polits folards,
A las vièlhas de còps de …

Legir tot

Plòu, plòu,
Moriràn las vièlhas.
Plòu, plòu, moriràn.
A las joves de polits folards,
A las vièlhas de còps de pals.

Mòrta sason sus lo païs
Ont cada jorn sembla mai gris
Lo temps.

Dison que plòu que sul banhat
Sus los que n'an cal castanhar :
Es temps !

A còps de pals pro que truquem.
Lo monde es fals lo crebarem
Lèu fach.

L'òrdre s'espelha. Morís la vièlha
Que nos teniá darrer
Dètz e nòu claus.

Avèm cargat de vestits bèls
Per l'enterrar que lèu farà
Solèlh.

Quora cala d'un còup la nuèch
Mi rimati davant lo fuec
Vene t'assetar dapé de ièu
Aquí s'escaufarem un pauc …

Legir tot

Quora cala d'un còup la nuèch
Mi rimati davant lo fuec
Vene t'assetar dapé de ièu
Aquí s'escaufarem un pauc
Se l'aiga monta dins lo riu
E per lu camps s'encalon li ribas
Vene t'assetar dapé de ièu
Lo fuec n'en canta la sièu cançon
Plòu sus lu teules plòu e sus li camina plòu
Plòu dins la mièu testa plòu sus li mièus sòmis plòu
Sièu revengut sota la pluéia
Com un estopon sàssi de frustar
Li mièu mana ti doneran la lutz
Que s'esconde contra lu barris
La set de l'olivier la paur de l'esquiròto
Per caminar descaus en lu prats verds
Tastar me lu artelhs lo jus dei ségles
Aquí s'escauferem un pauc
Escriurai me de brasa rotja
Sus la mièu pèu lo non de l'esper
Per ti cantar lo monde dont vau
Pilherai tres fais de belugas
Un molon de pantais gibós
Se lo fum testard ti fa plorar
Lu pitos beuran li tièu làgrimas
Vene t'assetar dapé de ieu.

I mancava enca’la pluèia
A Marselha l’autra sera
Carosèl de cavals d’aiga
Deschaenats per la charrièra

Cerco de trobar refutge …

Legir tot

I mancava enca’la pluèia
A Marselha l’autra sera
Carosèl de cavals d’aiga
Deschaenats per la charrièra

Cerco de trobar refutge
Fins que dura l’eslavàs
Quora veu un lum espalid
Pròpi al fons d’un quitanàs

An de morres da Siberia
I compaires del rasor
Assemblats dins la gargòta
L’aire es cònfit de vapor

En a que juèn, en a que buven
Se disputen al cotèl
I a gròs-ventre ’mbo la viola
Que la fai brular ’ma un vèl

Avaria chalgut vos dir
Al prencipi del discors
Que iu vivo sus la rota
Que siu un mestre-sonador

’mbo ’quò vau da n-aquel pinfre
e i diu « paure bonomàs
tu sies bòn da far sautissa
laissa perdre de sonar »

I derrabo la gratusa
E entameno una chançon
Encharmaa e tota la banda
Se jonh fito al rigodon

An laissat cotèls e cartas
Engolhat lo garlaban
Fai l’enfèrn dins la gargòta
Aquela corma de boemians

Me di un vielh charjat de cretas
Quora tot es acabat
« sies un diable abò la viola
ta musica t’a salvat
sem i mestres de la plana
sem de ladres, d’assassins
mas truchem pas nòstres fraires
vai, contunha ton chamin
lo gabian passa la mar
lo pònt passa la rivièra
tu, sonaire de charrièra
passa, per pus retornar »

Tèxte : Léon Cordes (Òbra poetica, CIDO, 1997) Musica : Barrut Plòu d'estelas sus la sèrra, Totis los uèlhs de …

Legir tot

Tèxte : Léon Cordes (Òbra poetica, CIDO, 1997) Musica : Barrut Plòu d'estelas sus la sèrra, Totis los uèlhs de la nuèit espian la vielha tèrra. Per solàs o per misèra Quana astrada es a l'espèra granda ombra de la figuièra ombra estelada en sas mans ? ------------------------------ Il pleut des étoiles sur la colline. Tous les yeux de la nuit épient la vieille terre. Par bonne ou male fortune. Quel destin est à l'affût grande ombre du figuier ombre étoilée en ses mains ?