Sèm los qu’aquí trabalham
Mas que lo sòu l’avèm pas

E d’obrièrs sens trabalh
De propriòs enfangats

Sèm los que …

Legir tot

Sèm los qu’aquí trabalham
Mas que lo sòu l’avèm pas

E d’obrièrs sens trabalh
De propriòs enfangats

Sèm los que de pertot devèm
Que vòlon viure en braves gens

Pòble d’òmes e de mans
Sèm los que crebam de fam

E caminarem ensemble
Pòble drech que sèm
E caminarem per sempre
Milierat serem

Sèm los que cada espèr
Per mai de misèria se virèt

Los qu’a la vida an dreit
E pas que de guses sèm

Los que de la Republica son
Que se’n garçan, que l’asiran

D’adversaris declarats
Sèm los que crebam de fam

Caminarem
Pòble drech que sèm
Caminarem
Milierats serem

Caminarem
Cranes e fòrts serem
Caminarem
Perque la Terra sèm

Caminarem
Fraires sèm força, sèm
Caminarem

La Tèrra Gardarem

R- E caminen, caminen, caminen
Tóutis ensèn.
E veiren bèn, veiren bèn, veiren bèn
Se cabussèn :
Se sian pas …

Legir tot

R- E caminen, caminen, caminen
Tóutis ensèn.
E veiren bèn, veiren bèn, veiren bèn
Se cabussèn :
Se sian pas mai, siguen pas mens !
E caminen, caminen, caminen
Tóutis ensèn.
Pièi proufiten, proufiten, proufiten
Dóu tèms que vèn :
Garden la fe dins l’an que vèn !
1-Prenen la man
Di mignard, di gaiard, di mau-gaiard,
Prenen la man
Di mouflard, di gros-lard, di boudiflard.
Prenen la man
Di gulard, di goulard, di galavard.
Prenen la man
Di bastard, di testard e di mastard.

2-Prenen la man
Di serious, di curious, di malurous.
Prenen la man
Di crentous, di fierous, di pretencious.
Prenen la man
Di bountous, di gastous, di vanitous.
Prenen la man
Di crassous, di nervous e di tegnous.

3-Prenen la man
Di fada, di fenat, dis ensuca.
Prenen la man
Di couquin, di malin, di petachin.
Prenen la man
Di badau, di malaut, di marco-mau.
Prenen la man
Di pelu, di calu e pièi di mut.

4-Prenen la man
Di bestias, di fenias, di mouligas.
Prenen la man
Di bounias, di bravas, di bedigas.
Prenen la man
Di gusas, di poufias, di petoufias.
Prenen la man
Di rascas, di pauras e di raspias.

Au liech a l'ora de la campanha
Ai fàcia ieu la lampa dau vilatge
Que banha la fonsor de la …

Legir tot

Au liech a l'ora de la campanha
Ai fàcia ieu la lampa dau vilatge
Que banha la fonsor de la cambra
Que se li vesiáu ta cara
A mon caire
T'aimariáu per mila ans encara

Aquí solet dins la maganha
Aimi m'amagar
Dins la pensada de tu
Sota una cuberta d'aiganha lana
sentir l'odor de lenha abrada
Dins lo bruch sec de la brasa lontana

Coneissi de l'amor
Lei noms lei vicis
Lei dralhas lei torns
Que coma un camin
L'ai seguit e perdut

Coneissi de l'amor
L'espèra e lo gaug
La jòia e l'espèr
E lo fogau e lo freg
De l'engana

Coneissi de l'amor
Lo dobte e la paur
E l'oblit e l'andar
Que l'ai viscut ieu
Ja mila vidas

Puei ven l'una
Que lo temps s'arrèsta
Lèsta feruna
A la vista dau fuec luna

E pus ren compta
Que lo pur encòntre
Puei entre dos
Lo fuec ven pereu còntra

E ieu oblidi lei noms
Lei vicis lei dobtes
Que de tu mendra gota
Es una jòia sens fons

E ieu coneissi ton nom
Tei gaugs e ton gost
Que lei senti prefonds
Coma cent tipes fan

E ieu coneissi ton arma
Tei plors e ton rire
Coma s'èri tu tant
Vouriáu estre ton tot

Es pesuga mon espèra
E sens èsser segura
Passa
Pasmens

Sembla bastanta
L'estona
Dau dobte

Lo doç s'escafa
Coma l'odor cauda
E rasseguranta de tu
S'escapa
Durant de tròp

Lo temps a ges de gost
E mei mans
Son sens esquilh
Coma lo bruch rauc
D'un fuec de lenha verda

Pas un quite moment per avisar lo cèl
A Lima jamai de solelh
Los nivols tot siau ploran lo gris …

Legir tot

Pas un quite moment per avisar lo cèl
A Lima jamai de solelh
Los nivols tot siau ploran lo gris
Las Barriadas escupisson los fusilhs

Campesino, Campesino ya nace el poder del pueblo

Campesino paisan de l'esper
Dins ton pais s'escampa la libertat
Mai que mai se ne parla pas
Entre tas mans demòra la kena

E segur quo totjorn la kena
Del cant d'amor de la sierra
Che-Guevarra per lo Peru
L'esper d'un novel TUPAC AMARU

Tupac Amaru Inca o revoltat
N'i a nonmas dos qu'an assatjat
De dire non e se'n parla enquera
Dins las carrièras de Cuzco

Paisan de la montanha nauta
Nòstre biais de viure
Jamai se semblaran
Minjas la cocà per pas aver talent
Minjem nòstra vita per passar lo temps.

Pas un quite moment per espiar lo cèu
A Lima jamei lo sorelh
A plaser los crums ploran lo gris …

Legir tot

Pas un quite moment per espiar lo cèu
A Lima jamei lo sorelh
A plaser los crums ploran lo gris
Las Barriadas escopeishen los fusilhs.

Campesino, Campesino
Ya nace el poder del pueblo.

Campesino paisan de l’esper
De ton país s’escapa la libertat.
Mei que mei si ne parlas pas
Entre tas mans demora la kena.

E segur qu’ei tostemps la kena
Lo cant d’amor de la sierra
Che Gueverra per lo Peru
L’esper d’un navèth Tupac Amaru.

Tupac Amaru Inca o revoltat
Son pas que dus qui an ensajat
De díser non e se’n parla enqüèra
Dens las carrèras de Cuzco.

Campesino de la montanha hauta
Nostes biais de víver jamei se semblaràn :
Minjas la coca per pas aver talent,
Minjam nosta vita per passar lo temps.

Je t’ai repéré sur la plage
Au cours d’un vol en rase motte,
Pas besoin de faire deux passages
Pour …

Legir tot

Je t’ai repéré sur la plage
Au cours d’un vol en rase motte,
Pas besoin de faire deux passages
Pour voir que tu étais très hot.
Ton corps doré, dessous mes ailes,
M’a secoué plus fort qu’un trou d’air
Et tes seins, comme deux tourelles
Ont canardé mon Canadair.

Oh oui, j’aimerais tant
Me poser doucement sur ta peau,
Glisser, glisser sans fin
Comme mon hydravion sur les flots.

J’ai l’espoir d’avoir encore
La plus charmante des visions,
Même quand le vent souffle fort
J’accepte toutes les missions.
Dans le ciel, à l’assaut des flammes,
Mon avion est le roi des airs,
Mais le feu qui brûle mon âme
Résiste à tous les Canadairs.

Ça me fatigue la carlingue,
Mes instruments tournent plus rond
Et je fais le rêve de dingue
De voir flamber ton cabanon !
Alors, voyant mon appareil
Venir et recracher la mer,
Tu enverras, quelle merveille !
Un baiser vers le Canadair.

Lo canal de Paul Riquet
quand se faguèt
Qu'un grand chantièr colossal !
Aquel canal
Lo canal de Paul Riquet …

Legir tot

Lo canal de Paul Riquet
quand se faguèt
Qu'un grand chantièr colossal !
Aquel canal
Lo canal de Paul Riquet
quand se faguèt
Passèt per un grand trabalh
Canal reial
 
 
Riquet se mostrèt genial
fenomenal
Per plan convéncer Colbert
Era un devèr
La finança de l'estat
Caliá trapar
E ambé l'acòrd del rei
Lo Rei Solelh !
 
 
Interprétation française
Le canal de Paul Riquet
Quand il s'est construit
Quel grand chantier, colossal !
Ce canal
Le canal de Paul Riquet
Quand il s'est construit
Il était considéré comme un grand travail
Le canal royal

Riquet se montre génial
Phénoménal
Pour bien convaincre Colbert
C'était un devoir
La finance de l'état
Il fallait la trouver
Et avec l'accord du roi
Le Roi Soleil !

Dedins la vila de Marselha
Avem fòrça de joinei gents
Qu’an ni asila ni familha
Trabalhan pas fan lònguei dents …

Legir tot

Dedins la vila de Marselha
Avem fòrça de joinei gents
Qu’an ni asila ni familha
Trabalhan pas fan lònguei dents
Ne’n a que dien: « es de gusalha »
Vau vos dire la veritat
Li dien canalha

E ben v’es pas
Puei viatz un pèra de familha
Qu’a pena a noirir seis enfants
Qu’au gròs trabalh si sacrifia
Per li donar ‘n morcèu de pan
Pèr liech ne’n a qu’un pauc de palha,
E ben sovent ren per manjar
Li dien canalha

E ben v’es pas
Puei rescontratz dins seis guenilhas
L’òme qu’auja pas demandar
Es tot solet, quina infamia
Car ne’n saup plus onte passar
Au restaurant vòu pas far talha
De paur de pas posquer pagar
Li dien canalha

E ben v’es pas
Puei viatz la filha qu’es soleta
Qu’a ges de parents per apueg
Ganha pas pron dins sa chambreta
Surtot a l’ora dau jorn d’uei
Pasmens vòu pas faire la calha
Dau desonor vòu pas manjar
Li dien canalha

E ben v’es pas
L’obrier que trabalha pecaire
Sovent ganha l’argent dos còps
Lo vodriá per far seis affaires
Va demandar ce que li fau
Tot en parlant se s’esparpalha
Quand vien que ditz la veritat
Li dien canalha

E ben v’es pas
Meis amics se faliá tot dire
Ne’n diriáu tròp, cresètz-va ben
Fau que sofrissem lo martire
E que ne’n diguem jamai ren
Se d’èstre paure fa canalha
E ben ! messiers ! ne’n manca pas
Siam de canalhas
Vò ne’n siam pas

En tornent de Tolosa
De Tolosa a Paris
Encontrèri tres dròllas.
Tres dròllas de mon país,
Potoni la pus bèla …

Legir tot

En tornent de Tolosa
De Tolosa a Paris
Encontrèri tres dròllas.
Tres dròllas de mon país,
Potoni la pus bèla
La pus jove a l'encòp
La monti dins ma cambreta
Per parlar d'autres còps.

A las figas,las castanhas
Lo bon vin qu'avèm begut
E las dròllas de la montanha
Que d'uèi an disparescut !

I aviá pas de cadièiras
Se sietèt suls coissins
A travèrs sa camiseta
Vegèri un pichon nis.
Qu'èra polit pecaire
Tot de mofa garnit
I diguèri : "Agacha
Ieu n'ai un canarí ! "

I toquèt las plumetas
Sul pic l'ausèl grandís
Durbiguèt sas aletas
E dintrèt dins 1o nis.
Mas ie dintrèt tant prompte
Que tombèt aflaquit,
O ploratz paure mond !
La mòrt del canarí!

Quitatz de plorar donetas
E de vos desconsolar
La dròlla es pas maseta
Lo tornèt reviscolar.
Per acabar 1'istòria
Vautras qu'avètz un nis
Podètz trincar a la glòria
Del polit canarí !

O Dordonha te sanglaças
qu'ausisses pus la cançon
O Dordonha te sanglaças
una nòvia es assetada
sus las pèiras del …

Legir tot

O Dordonha te sanglaças
qu'ausisses pus la cançon
O Dordonha te sanglaças
una nòvia es assetada
sus las pèiras del barratge.

Qu'ausisses pus la cançon
d'un gabarrièr, ai gabarras
enanadas ont Dieu sap,
una cançon que cantava
en davalar devers Blaia.

Cantava qu'una drolleta
safronava en la ribièra
per son amic qu'èra luènh
e l'amic s'èra negat
a cent lègas dins la mar.

Dins lo casau de son paire
la drolleta culhiguèt
son plen davantau de sèda
de ròsas color de sanc
e per l'aiga las getèt.

Anatz ròsas, anatz vos
a cent lègas dins la mar
rescaufar ròsas de fuòc
mon amic lai que guerlòta
sens lençòl seboturat.

Jo, non credi pas
Qu’un dia amorteish lo só
Que huma a nueit caduda
Tu praube país
Qu’ei amic dab …

Legir tot

Jo, non credi pas
Qu’un dia amorteish lo só
Que huma a nueit caduda
Tu praube país
Qu’ei amic dab la sau estarida
Dab un brut de bueus escagassats
Se noste cosin
Ei plan lo Nòrd deu Brasil/Norte do Brasil
Com còrn, prova de mei
Com las autas pèths
Soi un sauvatge de la lenga
Un desarrigat, esbalucat
Cantan, amics deus bons
Vau-ren, mietat de l’umanitat
Tà tu « do Brasil »
Jo qu’escrivi aquesta cançon
Camin chucós de còr
E tà vos tanben, mainats
Per anar cantar negre de votz
Cantar negre de sau.

Qu'ausissem pus la cançon
D'un gabarrièr – Ai ! Gabarras
Ennadas ont Dieu sap !
Una cançon que cantava
En …

Legir tot

Qu'ausissem pus la cançon
D'un gabarrièr – Ai ! Gabarras
Ennadas ont Dieu sap !
Una cançon que cantava
En davalant devers Blaia
Qu'ausisses pus la cançon

Cantava qu'una drolleta
S'afronava en la rivièra
Per son amic qu'èra luenh
E l'amic s'èra negat
A cent legas dins la mar
Cantava qu'una drolleta

Dins lo casau de son paire
La drolleta culhiguet
Son plen davantau de sedas
De ròsas color de sang
E per l'aiga las getet
Dins lo casau de son paire

Anatz ròsas anatz vos en
A cent legas dins la mar
Rescalfar rosas de fuòc
Mon amic lai que guerlòta
Sens lençòl seboturat
Anatz ròsas anatz vos en

Vaqui que dètz ans son passats
Beguèm mos amics, mos fraires,
Vaqui que dètz ans son passats
Beguèm a la …

Legir tot

Vaqui que dètz ans son passats
Beguèm mos amics, mos fraires,
Vaqui que dètz ans son passats
Beguèm a la fraternitat !

A ta santat, per començar
Tu lo primièr, mon quasi fraire,
Vertat que siás polit notable
Mas sabi que planhes lo temps
De tos espèrs irrasonables !

E lo segond, a tu beurem
Sabiás consí cambiar lo monde.
L'esplicavas a tos parents,
Ara que siás marit prudent,
ta femna te mena al bren !

A ta santat tu lo tresen,
Siás passat del costat del margue,
Mas ieu coneissi la planeta
A cent milions de quilomèstres
Ont ères del partit del paure !

E lo darrièr, a ta santat
Al temps as menat dura guèrra
E te siás pas jamai plegat.
Per quicòm passas sus la tèrra
As pas res desbrembat !

E tic tac, e tic tac,
Qu’ei l’òra de partir
E tic tac, e tic tac,
Qu’ei la crotz deus …

Legir tot

E tic tac, e tic tac,
Qu’ei l’òra de partir
E tic tac, e tic tac,
Qu’ei la crotz deus camins,
Que te’n vas e donc adiu,
Que’t vam seguir dincau portau,
Lo hat que segueish lo briu,
E atau qu’ei e qu’ei atau.

Quan la mair ved partir
Lo darrèr deus sons hilhs,
Qui se’n va, com l’ausèth,
Non sab tà quin país,
Qu’ei tristèr, qu’ei doçor,
Un drin com un ser de Nadau,
Quan ei doça la dolor,
E atau qu’ei e qu’ei atau.

Hens l’eslama deu huec,
Tostemps que’t vederèi,
Hens la cançon deu vent,
Tostemps que t’escotarèi,
E adiu, ‘cò batlèu,
Sus un aute caminau,
Devath un aute sorelh,
E atau qu’ei e qu’ei atau.

Uno cançon d’Amour
Cançon en milo lengos
Qu’un ancian troubadour
Venguét canta un jour

Es la cançon d’Amour
Cançon en …

Legir tot

Uno cançon d’Amour
Cançon en milo lengos
Qu’un ancian troubadour
Venguét canta un jour

Es la cançon d’Amour
Cançon en milo lengos
Qu’un nouvèu troubadour
Vous cantara toujour.

Es vengut le temps
De mostrar sa cara
De daissar tombar
La falsa masqueta
Es vengut le temps
De durbir …

Legir tot

Es vengut le temps
De mostrar sa cara
De daissar tombar
La falsa masqueta
Es vengut le temps
De durbir l'ostal
D'èsser un moment
Un pauc sentimental...

Te dirèi qui som
Me diràs ont vas
E sense faiçon
Anirem somiar
Luènh dins las estèlas
Prigond dins la mar
Auèi sus la tèrra
Deman dins le passat...

Al païs de l'aiga
Nos podrem banhar
Perdrem la memòria
Per i demorar
Nos farem mainatges
Contes o istòria
Dins nòstre reialme
De rason madura...

Es vengut le temps
De passar lo pont
De durbir le còr
A d'autras sasons
Es vengut lo temps
De viure per jòc
D'oblidar ensems
Totas las leiçons...

E me vaquí tornar, a butar la romança,
Lo morre enfarinat e las quatre susors.
Es pas per fantasiá ni …

Legir tot

E me vaquí tornar, a butar la romança,
Lo morre enfarinat e las quatre susors.
Es pas per fantasiá ni per acostumança,
Mas per te dedicar, manhaga, mas cançons.
Del modèste coblet al cant protestatari,
Lo Vinhairon, Lo Tastapet, Lo Dromadari,
Tant paraulas d’amor coma panpantutú,
Tot çò que cantarai, o vau cantar per tu.

S’ai un trauc, qualque còp, mai se la votz me manca,
Se mon front se rafís qu’espia lo vielhum,
Es qu’èri pas nascut per èsser sauta-en-banca,
Que soi perdut sens tu, negat jos aquel lum.
E las gents son aquí, dins la sala enfumada,
Que se van esclafar a cada colhonada,
Sens saupre qu’ères tu, ma talent e ma set,
De ma boca l’alen, de mon còr lo polset.

Sens saupre que tos dets tot còp se desplegavan,
Comptant cada jorn d’un bonur sens endeman.
Mas tanlèu començar, i a d’amors que s’acaban ;
Lo nòstre, de mas mans, me l’an fait escanar.
Dempuèi vesi passar sens chuc ni muc ma vida.
L’arma de ma guitarra en dòl s’es arropida ;
De badas n’ai cambiat : n’èra pas de besonh,
Las còrdas jos mos dets an pus lo mème son.

Sabi qu’a fòrça mond mas rimas van paréisser,
Plegadas de mistèr’, coma los oroscòps,
Daissant las magarús totas s’i reconéisser
Que sens un pel d’amor, m’aimèron autres còps.
Pasmens te fises pas a l’idèa unanima
Car per ieu ta cançon es pas ges anonima :
T’ai volguda gardar dels chaupins, dels chapòts,
Mas ton nom l’ai aquí, a me cremar los pòts.

Uèi los refranhs d’amor empobolan las ondas ;
Fan pas trentatres torns que ja son enanats
Sens aver mai viscut qu’un manat de segondas.
De sasònhas atal, ne sabi de farnats.
Tanben me’n fiqui pro se la d’aquí agrada,
Se la veirem o pas deman al it-parada,
Mas anuèit, al, pus fons de ma mòrta sason,
M’es estat un bonur de cantar ta cançon.