Refrain :
Ce soir c’est carnaval,
le quartier vient faire la fête.
Ce soir c’est carnaval,
Rien ne l’arrête.

Sortez …

Legir tot

Refrain :
Ce soir c’est carnaval,
le quartier vient faire la fête.
Ce soir c’est carnaval,
Rien ne l’arrête.

Sortez de vos voitures, ne ratez pas l’occasion.
Prenez de la peinture, décorez vos maisons.
Mettez vos vieilles fringues, faites un déguisement,
Ce soir on devient dingue et on fait du boucan.
On se met des paillettes et on est souriant,
On chante à tue tête on avance en dansant,
On pille la buvette vite fait en passant,
Personne ne regrette tout le monde est content.

Refrain

Les habitants partagent une belle aventure,
Ils animent la partie et ça assure.
De l’amitié, de la joie, des choses qui durent,
C’est l’énergie avec laquelle ils carburent.
Pendant longtemps on a cru la partie perdue,
On pensait que ces valeurs avaient disparues.
Mais au fond d’eux-mêmes les gens ont toujours su,
Qu’il suffit comme aujourd’hui d’occuper la rue.

Refrain

Envahissez les avenues et tous les boulevards,
Les plus petites rues, les places et les squares.
Participez au chahut et lancez des pétards,
Allez n’hésitez plus mettez le feu ce soir.
Inventez des chansons et des refrains à boire,
Il y en a des moulons au fond de vos mémoires,
De toutes les façons, de tous les répertoires,
Chantez à l’unisson racontez votre histoire.

Refrain

On va faire un charivari et brûler le caramantran,
Jeter des tas de confettis en riant comme des enfants,
On va gagner notre pari et en parler pendant un an,
Le quartier petit à petit deviendra beau.déviendra grand.

On met le oai pour s’exprimer,
On met le oai pour exister,
On met le oai pour partager,
On met le oai sans rien casser.

Refrain

Cecila aviá 20 ans, en 1907
Alavetz se levava nòstre pòple de muts
Per Narbona passavas, t'an tirat dessús.

Cecila …

Legir tot

Cecila aviá 20 ans, en 1907
Alavetz se levava nòstre pòple de muts
Per Narbona passavas, t'an tirat dessús.

Cecila èra a Narbona, en 1907,
Quand ton pòple s'acampa cossí èsser en lòc pus
De Cuxac arribavas, t'an tirat dessús.

Es carrièra del Pont en 1907
Que de mores tombères amb quatre companhons
Caliá de sang al tigre per matar vinhairons.

Un ataüt de pèiras en 1907
Les Narbonés faguèron, velhèron a l'entorn
Tres jorns òmes e femnas e los enfants pichons.

Demandàvem de pan en 1907
Es de plomb que donèron Nosaus governem-nos
Disián al cementèri los òmes en corroç.

E res non a cambiat dempuèi 1907
Ni pel sang de Cecila, ni pels crits de Ferrol
Son d'autres que govèrnan de son argent totjorn.

Ni pel sang de Cecila en 1907
Ni pels crits de Ferrol en 1907
Los parla-plan barjacan a viram en redond
Al païs d'Occitania, los òmes onte son ?

Repic :
On ètz Cecila, Miquèu, Nicolau,
Que soi solet a l’ostau,
Roja l’arròsa e blanc lo lilàs,
A qui …

Legir tot

Repic :
On ètz Cecila, Miquèu, Nicolau,
Que soi solet a l’ostau,
Roja l’arròsa e blanc lo lilàs,
A qui lo torn de clumar.

Que v’atendi enqüèra uei,
Pergut hens lo men saunei,
A l’acès deu vent ploi,
Prauba cabana de boès,
Lo mei beròi deus castèths.

Sus lo casso de l’arriu,
Qu’i ei enqüèra escriut,
« Que ns’aimaram tostemps »
Jo n’èi pas jamei cambiat,
N’èi pas jamei desbrembat.

Penderilheta au cerisèr,
Grenadina, chancapè,
Qu’as mancat l’arricoquet,
Non, n’aniràs pas tau cèu,
Ara, que soi jo qui hèi.

Tant e tant que son partits,
Qu’an deishat lo país,
Shens saber de tornar,
Que çò qui se’n van cercar?
Que çò qui se’n van trobar?

Sot un cèl francés
tròp empenhata èsser blòi;
cerchavo fenìs benlèu un pauc guichias
de naisser encara d’èsser aicì.
E …

Legir tot

Sot un cèl francés
tròp empenhata èsser blòi;
cerchavo fenìs benlèu un pauc guichias
de naisser encara d’èsser aicì.
E aquesta vita sempre mia,
sempre dròlla coma l’aura, quora lhi a.
E aquel cèl francés
qu’agacha da luenh sobre mi,
un pauc transparent de segondas blanchas,
de lunas calantas, d’eternitat.
E aquesta via encara grisa
coma lhi uelhs d’una lama dedins mi.

Que lhi a? As pas comprés?
Que lhi a? As pas entendut?
Que lhi a? Aqueste es mon monde.
Que lhi a?

Si te parlo d’un corbàs
que me mostra la via embe son vòl a ras
es mec folia, quarque mania
o pura un moment que lhi a pas.
E aquesta nebla encara clara
coma lo mantèl d’una dea entorn a mi.

Que lhi a? As pas comprés?
Que lhi a? As pas entendut?
Que lhi a? Aqueste es mon monde.
Que lhi a?

Aies pas paor
siu un cèl francés espanteat aicì e ailai;
un pauc transparent,de segondas blanchas,
de lunas calantas d’eternitat.
E aquesta mia malinconia
es coma una alegria, vòla via...

Peisses de mar ambe vin blanc
E filha negra sus un banc
Le sòl del bar que s'enfugís
Fum de …

Legir tot

Peisses de mar ambe vin blanc
E filha negra sus un banc
Le sòl del bar que s'enfugís
Fum de tabac e fum de sòmi

R:
Cèl o aucèl
Es que me caldrà causir ?
Mar o vaissèl
Es que me caldrà morir ?
Ombra o solelh
Ont s'amaga le camin ?
Sòm o revelh
Cossí tornar de l'exilh ?

Un piàno vièlh dins son canton
Repapia qualques mots d'amor
'na pluèja fina dins la tèsta
La nuèit s'enfonsa dins la bruma

E som aicí coma un falord
A esperar le brut del jorn
Amb la certesa del marin
Que vòl conquistar l'avenir

Botelhas voidas sus la taula
La filha negra me sorís
Darrièras cartas jos la lampa
L'escuritat que s'avalís

E lèu partirèi clandestin
De l'autre costat de la tèrra
I a dins aquel novèl païs
La filha negra que m'espèra...

Sens parpalhòl, e sens aucèl"
Cent parpalhòls, e cent aucèls
L'ombra davala dempuèi longtemps

Cent orizonts, e cent asuèlhs
Sens …

Legir tot

Sens parpalhòl, e sens aucèl"
Cent parpalhòls, e cent aucèls
L'ombra davala dempuèi longtemps

Cent orizonts, e cent asuèlhs
Sens orizonts, e sens asuèlhs
L'ombra se lèva e quitament
S'aluca lo fuòc e lo vent

Es de tant naut, de tant de cèls
Qu'ençaval se pausa tos uèlhs
Risi a l'aubre e a la fuèlha
Ta cara alucada a ma pèl.

Ai tant legit e tant begut que mon monde n'es vengut sadol
Ai tant pregat tant plorat que de lagremas n'en fau de mars
Ai tant dormit e tant somiat que mos uèlhs òrbs se son dubèrts
Ara tant m'an vist coma mòrt que fin finala me soi anat

Lo cèl en bas, la carn amont.
Batèsta batèsta d'aval.
Mon còr ba sap tot al prigond.

Cortet serà l'esclaire de tristessa dins mon uèlh,
Te saludi fraire, ma man, d'amor, lèva lo vèl

Tos passes foguèron grands sus la tèrra
Tos pès ligats a ton sorrire
Ton èime bèl s'espelís a l'orièira
Un boès vèrd per te reconduire

La polsa s'arrapa pas sus mon còr
Cal pas daissar la mòrt als mòrts
Tant que cantam amic cantam
Tant que vivèm seràs vivant.

Es de minga país es de minga luec
Lo pichon que mi regarja
Un soguinhe en grimaça
Com’un artifici si …

Legir tot

Es de minga país es de minga luec
Lo pichon que mi regarja
Un soguinhe en grimaça
Com’un artifici si dessenha sus li sieu labras

A traversat l’istòria sensa n’en far una
Paure palhasso desganguilhat
Li gròssi tèstas vani d’un triste carneval
An embarilhat la vida

Cerca un pauc pus luenh
Cerca bessai dont es deman sas
Cerca un pauc pus luenh
Cerca bessai dont es deman

Li mans coma doi alas
Desplegadi sobre la tèsta
Es l’aucèu de l’esper
Lu sordats que l’acompanhan
Son esquasi trasparents
Es ja en d’autres luecs

Cerca un pauc pus luenh
Cerca bessai dont es deman sas
Cerca un pauc pus luenh
Cerca bessai dont es deman...

Cessatz vòste ramatge
Aimables auserons
Quitatz uei lo boscatge
Temoenh de mas amors.
Ah ! Deishatz me soleta
Plorar lo …

Legir tot

Cessatz vòste ramatge
Aimables auserons
Quitatz uei lo boscatge
Temoenh de mas amors.
Ah ! Deishatz me soleta
Plorar lo qui èi pergut,
Jo vau morir praubeta
Si lèu non m’ei rendut.

Toa votz tendra e doceta
Urós rossinholet
Non charma mei Aneta
Despuish qui mei ne’u bèth.
Dab plaser qu’escotàvam
Tons aires melodiós
Quan tots tres celebràvam
Nostes purmèrs amors.

Sus aquera branqueta
Mieja morta de chagrin
Praube tortereleta
Que t’entení gemir.
A ta votz langorosa
No’s pòden qu’atendrir.
Com jo qu’es malurosa
Com jo que’t cau morir.

Aqueth dia le crompès
en un bar de carretèra
ère tot plen de vida
durèc ua rialha
Cèu anherèr
era …

Legir tot

Aqueth dia le crompès
en un bar de carretèra
ère tot plen de vida
durèc ua rialha
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr

Ne condes ne princesses
tot demore ath cant d’acères
Estrabunques e te lhèues
Pujes ath cap des sèrres
Es bromes que son roges
lèu arriben es ploges
Es bromes que son roges
lèu arriben es ploges
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr

Ena espatla dera lua
jo velhaua e tu dromies
t’è bohat ua rialha
tot eth temps en ua cistalha
era nhèu de Sant Andrèu
se non i é que i serà lèu
era nhèu de Sant Andrèu
se non i é que i serà lèu
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr

Garona va tà França
Tu non as batèu n’aguesta aigua
En mèn qu’i à ua plaça
tà arribar ena mar grana,
es corbassi vòlen baishi
ei iuèrn ei enes uassi
es corbassi vòlen baishi
ei iuèrn ei enes uassi
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr

Eth temmps non a demora
esguit-le com er aigua
non demores ena riba
non te panen era vida
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr
Cèu anherèr
era nhèu vierà darrèr