- Que soi vadut en heurèr, leugèr -
- En Bedós, país d’aulhèrs, leugèr, -
- On lo gave e …

Legir tot

- Que soi vadut en heurèr, leugèr -
- En Bedós, país d’aulhèrs, leugèr, -
- On lo gave e cor un drin mei doçament, -
- Leugèr, leugèr, leugerament. -

- N’èi pas sentit lo temps, -
- Qu’i demorèi ua annada, -
- Que partí au printemps, -
- Cap tau cap de la mar grana. -

La baish a la mar grana,
I a un país tot blanc
L’aigueta qu’i ei clara,
Lo hred n’ei pas maishant.

Partir entau gran viatge,
A noste qu’ei la lei,
Que’m voi guardar sauvatge,
Sorelh, sorelh, sorelh.

Partir non sèi perqué,
Partir permor qu’ac cau,
Partir dab lo sovier
Lo bròc qui harà tostemps mau.

Deishatz lo men saunei
Anar tà la sau de la mar,
Tostemps qu’i crederèi,
Dab jo tostemps que tornarà.

E puish voler un dia
Tornar trobar l’arriu,
Quittar lo qui t’espia
Nadar a contrabriu.

Tornar non sèi perqué,
Tornar permor qu’ac cau,
Permor d’aqueth sovier,
Lo bròc qui tostemps a hèit mau.

Be n’ei long aqueth viatge,
Tant et tant de hialats,
Tant e tant de barratges,
Combat, combat, combat.

E cent còps qu’èi sautat,
Cent còps arrecadut,
E cents còps alebat,
Que passarèi, que’n soi segur.

- E su’arribarèi parièr, leugèr,
- En Bedós, país d’aulhèrs, leugèr,
- On lo gave e cor un drin mei doçament,
- Leugèr, leugèr, leugerament.

- Un darrèr còp aimarèi,
- Tà’m trufar deu temps qui passa,
- Un darrèr còp semiarèi,
- E que deisharèi la plaça.

Tota era calhavèra,
Deth som deth Perdiguèro,
Devara ath Portilhon,
Qu’enteni sa cançon,
Jo sus era montanha,
Non n’ei cap …

Legir tot

Tota era calhavèra,
Deth som deth Perdiguèro,
Devara ath Portilhon,
Qu’enteni sa cançon,
Jo sus era montanha,
Non n’ei cap de companha,
Eth còr tot enclavat,
Que uèiti eth Saussat.
Era fauta a Literòla,
Si èi mancat era escòla,
Eth sorelh qu’a trucat
Sus eth men praube cap,
Que m’an trobat trop bèstia,
Ací n’i a cap de mèste,
A l’ombra deth Quairat,
Que uèiti eth Saussat.
Non ei cap mes era tèrra,
Non ei cap eth cèu encara,
E dinc ath som deth selh,
Tan lonh qui van eths guelhs,
Non n’i a cap de cadena,
Non n’i a barrons ni cleda,
E lonh deths barbelats,
Que uèiti eth Saussat.
Eth primtemps que vien de ’Spanha,
Hè plorar era montanha,
Qu’a pujat eth tropèth,
Doman que va hèr bèth,
Era lua s’ei pausada,
Sus eth miralh d’era aiga,
Era net qu’ei en patz,
Que uèiti eth Saussat.

E l’arriu que’s secarà,
E l’arbo que passarà.

Repic :
Se’n tornaram dinc a la hont...

E l’arbo que passarà, …

Legir tot

E l’arriu que’s secarà,
E l’arbo que passarà.

Repic :
Se’n tornaram dinc a la hont...

E l’arbo que passarà,
E l’ausèth s’envolarà.

E l’ausèth s’envolarà,
E sa cançon deisharà.

E sa cançon deisharà,
Lo mainat l’aprenerà.

Los mots dens l’arriu
Per la semiada
E per la segada
La cançon deu briu.

Colors au vent ploi
Qui …

Legir tot

Los mots dens l’arriu
Per la semiada
E per la segada
La cançon deu briu.

Colors au vent ploi
Qui eslambrequeja
L’arcolin s’passaja
Dehens lo cèu roi.

Mon dòu qu’èi portat
Dehens magra, tèrra
La prima estó bèra
L’espèr m’a tornat.

A l’ausèth mon saunèi
Deishat sus la via
D’un còp d’ala e’u mia
De-cap au sorelh.

Passan las sasons
D’abòr a la garba
E quan vadi l’auba
Cercarèi amors.

Susmauta a l’autan
Per la semiada
E per la segada
País nau doman.

Anem donc, sortitz de casa,
Que v’atendem au comunau,
Tiratz carbons de la brasa,
Qu’ei lo moment de har lo …

Legir tot

Anem donc, sortitz de casa,
Que v’atendem au comunau,
Tiratz carbons de la brasa,
Qu’ei lo moment de har lo huec nau.

Repic :
Sent Joan se n’ei tornat,
Un gran sorelh au sac,
Lo qui n’ei pas content
S’arrevire de cuu au vent.

Ne’vs fot pas donc la gratèra
De badar la television,
Auditz lo passacarrèra,
E per un còp viratz lo boton.

Lo mauvíver de tot dia,
E lo tristèr e lo despieit,
Còp sec lo huec que’us cambia
En mila estelas capvath la nueit.

En holia lo mainatge,
Qu’an desarcussat lo regent,
Que l’an passat au ciratge,
Lo praube qu’a lo cuu tot lusent.

De que n’i a dessús l’erbeta
Qui an beròi commençat l’estiu,
Lo grilh qu’ei sus la grilheta,
Lo cotoliu canta lo piu piu.

Los uns píntan tà’s soviéner,
Los autes tà desbrembar,
Tau passat e tà l’aviéner,
Taus lendomans qui van lhèu cantar.

Si la mia vita e pòt com lo vent
Bohar dab força, jamei fatigar,
Alavetz amics, que’n hèi lo serment, …

Legir tot

Si la mia vita e pòt com lo vent
Bohar dab força, jamei fatigar,
Alavetz amics, que’n hèi lo serment,
Non passarèi un dia shens cantar.

A la santat de mas amoretas
Qui jamei, jamei non s’envoleràn
A la santat de las montanhetas
Qui jamei, jamei non s’abaisheràn.

Si la mia vita e pòt com lo só
Capsús la bruma tot dia arrajar
E donc berogina vòs viéner dab jo
Au som deu tucolet entà cantar.

Si la mia vita e pòt com la nèu
Har un acès tau hroment de doman
Per la segada seram un hardèu
Lo ser a l’auberja entà cantar.

Que la mia vita sia com l’arriu,
Qu’ane dab los autes plenhar la mar,
Dab los qui s’an guardat enqüèra drin
Quan cad la nueit l’embeja de cantar.

Coneishetz a Simon, qui ei sus d’autes camins ?
Qu’ei lo sol qui sab parlar aus molins,
Coneishetz a Simon, …

Legir tot

Coneishetz a Simon, qui ei sus d’autes camins ?
Qu’ei lo sol qui sab parlar aus molins,
Coneishetz a Simon, lo qui canta tan plan ?
Jo qu’èi votz com eth, e non sèi cantar.
Quauque còp, que vau sus l’arbo son,
D’on vèi que lo monde vira pas tròp rond,
E que’m tiri la vergonha preson,
E que canti libre, libre com Simon.
Canta, canta...

Coneishetz a Simon, qui a un aute sorelh,
Un aute lugran, un aute saunei ?
Coneishetz a Simon, lo qui vola tan plan ?
Jo qu’èi braç com eth e non sèi volar.
Quauque còp, que va tau son país,
La baish quauque part, au hons deu cèu tot gris,
E que’m tiri la camisa preson,
E que voli libre, libre com Simon.
Vola, vola...

Coneishetz a Simon, lo que dança tostemps,
Qui’s fot de la mòda e deu maishant temps ?
Coneishetz a Simon, lo qui dança tan plan ?
Jo qu’èi pès com eth, e non sèi dançar.
Quauque còp, que m’envita au son bal,
Aquiu, on s’i hè tot dia Carnaval,
E que’m tiri las cauçuras preson,
E que danci libre, libre com Simon.
Dança, dança...

Entau país abaish, e entà la montanha
E son vestit de nòvia a la purmèra nèu
E lo vent de …

Legir tot

Entau país abaish, e entà la montanha
E son vestit de nòvia a la purmèra nèu
E lo vent de l’abòr qui escoba la plana
La doçor de la tèrra, la colèra deu cèu

Sona las campanas, Maria-Loís,
Sona mon esper, i a monde sus la plaça,
Sona, lo qui aima son país
S’a ganhat lo dret de l’espiar de fàcia

A nuèit, lo Batiston que s’en torna tà casa
Enqüera un de passat, que n a lo còr content
Tau bruch de sos esclòps suu camin de la vita
Qui se’n van a plaser, permor d’aver lo temps

N’èi pas qu’ua cançon, n’èi pas qu’ua musica,
N’i a pro tà caminar, tà caminar tot dret
Entaus qui’s son lhevats, en ausir la flabuta,
Qui dànçan en espiar a mei luenh que los pès

Mon país que l’aví au còr com ua floreta,
Mès adara que l’èi tanben au hons deu cap,
Que saberèi tostemps on son mas amoretas,
N’èm pas enqüèra mòrts que vam semiar lo blat.

Soi l’òmi de pèth usclada
Cap moret, e peu frisat
E las mans ensorelhadas
Mohamèd m’an aperat.

Passa la vita, …

Legir tot

Soi l’òmi de pèth usclada
Cap moret, e peu frisat
E las mans ensorelhadas
Mohamèd m’an aperat.

Passa la vita, passa lo temps
Lhèu doman que serà primtemps.

Que soi l’òmi d’un gran viatge
Montanha dèisha’m passar
Se vos préner lo passatge
Mohamèd te cau pagar.

Que soi l’òmi de gran pena
Patron, vòli tribalhar
Que t’avem deishat la crèma
Mohamèd t’i cau hicar.

Que soi l’òmi de nuèit prauba
Las hemnas las vèi passar
Se n’avès pas la pèth negre
Mohamèd te poderí aimar.

Soi un òmi, sonque un òmi
Mèi d’un còp, vòli cridar
Dèisha dromir los qui dromen
Mohamèd te cau carar.

Puta de vita, puta de temps
Segur doman serà primtemps

Sur la pente d’une colline,
Ou je la voyais chaque soir,
Tout doucement je m’achemine,
Espérant toujours la revoir.
Moi, …

Legir tot

Sur la pente d’une colline,
Ou je la voyais chaque soir,
Tout doucement je m’achemine,
Espérant toujours la revoir.
Moi, le cœur rempli de tristesse,
J’erre à travers les buissons,
Oiseaux suspendez vos chansons,
Car, moi, j’ai perdu mon amie.

Hélas, mon cœur, hélas ma joie,
Sans elle, ici bas tout pour moi,
Ne serait que soucis et peines.
Oiseaux des bois, répondez moi,
Oiseaux des bois, répondez moi.
N’auriez vous point vu,
N’auriez vous point vu, Madeleine ?

Près de vos nids, troupe joyeuse,
Qui chantez vos airs printaniers,
Vous chantez pour vos amoureuses,
Qui ont le cœur plein de gaîté.
Rossignolet de la prairie,
Vous qui passez par son chemin,
Oiseaux suspendez vos refrains ,
Car moi , j’ai perdu mon amie.

Lo men païs qu’ei com una isla
Quate maisons devath lo cèu
Hilh deu gave e de la saliga
Que …

Legir tot

Lo men païs qu’ei com una isla
Quate maisons devath lo cèu
Hilh deu gave e de la saliga
Que soi marin shens nat bateu.

T’on vas, Tu qui non poden maserar,
T’on vas...

E qu’ei aquiu la mia escola
Qu’i èi aprés a tot jamèi
La libertat e la bracona
D’aqueth rejaume soi lo rèi.

E en espiant colar l’aigueta
Qui se m’emporta lo vagar
N’ei pas de pena, ma Janeta,
Si n’ai l’enveja de plorar.

Puish quan sia lo darrèr viatge
No’m tirarèi pas lo bonet
Portatz-me donc auprès deu gave
Qui n’esto pas jamèi vailet.

Que me’n tornarèi tà la tèrra
Qu’i èm tots a egalitat
E donc amics tà la hartèra
Un darrèr cop que canteratz.

T’on vas, Tu qui non poden maserar
T’on vas...

Qu’èi en cap ua cançon
de mainatge,
Los crampons trucan suu
carrelatge,
Los uelhs clucats sus
l’aulor de l’òli,
E …

Legir tot

Qu’èi en cap ua cançon
de mainatge,
Los crampons trucan suu
carrelatge,
Los uelhs clucats sus
l’aulor de l’òli,
E aténder, atau,
shens istòria.
Au dehens, n’èi pas paur
de la bruma,
Quant de còps e vam har
a la tuma ?
Lo cap deu correder
que clareja,
Au dehens, lo còr que’m
pataqueja.

Tot aquò, tà que ?
Taus uelhs de Loïsa,
Qui ei autan beròja com la nèu.
Que’ns cocham sus l’èrba,
A còps, dab Loïsa,
Shens parlar, qu’espiam lo cèu.

Qu’èi pergut, qu’èi gahat
la valisa,
Qu’èi gahat, qu’èi trempat
la camisa.
Tien te dret, si ès au clòt,
shens ahida,
Atau qu’ei, au planchòt
de la vita.
A tostemps har rampèu,
nada pausa,
Un malhòt, un drapèu,
chic de causa,
Mèma pas ua peth
de castanha.
Mèma pas un castèth
en Espanha.

Serèi au paradís,
lhèu un dia,
M’an dit qu’èra un país
de veishiga.
Qu’i serèi, qu’i seram,
Dub das Loïsa,
E deu som, qu’espiaram
la partida.
Qu’èi en cap ua cançon
de mainatge,
Los crampons trucan suu
carrelatge,
Qu’èi tocat los compahns
de mesclada,
Adishate, que nse’n vam
sus la prada...

Tout en passant à l’entour du moulin,
J’aperçois la meunière,
Astre du jour, soir et matin,
La rose printanière,
Voudriez …

Legir tot

Tout en passant à l’entour du moulin,
J’aperçois la meunière,
Astre du jour, soir et matin,
La rose printanière,
Voudriez vous la belle en passant,
M’entretenir un petit moment.

Y viendras tu, à l’ombre du bois,
Ma charmante maîtresse,
Je te ferai voir les oiseaux dans les airs,
Et puis le bout du monde,
Je te ferai voir les oiseaux dans les airs,
Les feuilles des arbres tournées à l’envers.

Non, non, monsieur, retirez vous d’ici,
Ne venez point m’surprendre,
Car tous les garçons ne sont que des moqueurs,
Ils ne cherchent qu’à prendre,
Non, non, monsieur, retirez vous d’ici,
Ne venez point troubler mon esprit.

Au bout de huit à neuf mois tout au plus,
L’oiseau fit du ravage,
La cage s’ouvrit, l’oiseau s’enfuit,
Hélas, oh quel dommage,
La belle s’écria à haute voix,
Voilà l’oiseau que j’ai pris dans le bois

Trois jeunes filles sous un ,pom pom,
Oui sous un, lon la,
Oui sous un pommier,
Trois jeunes filles sous …

Legir tot

Trois jeunes filles sous un ,pom pom,
Oui sous un, lon la,
Oui sous un pommier,
Trois jeunes filles sous un pommier, ohé.

Et la plus jeune avait trop, pom pom,
Avait trop, lon la,
Avait trop dansé,
Et la plus jeune avait trop dansé, ohé.

Elle a usé ses petits, pom pom,
Ses petits, lon la,
Ses petits souliers,
Elle a usé ses petits souliers, ohé.

Elle s’en va chez le cor, pom pom,
Chez le cor, lon la,
Chez le cordonnier,
Elle s’en va chez le cordonnier, ohé.

Combien de sous ferez vous, pom pom,
Ferez vous, lon la,
Ferez vous payer,
Combien de sous ferez vous payer, ohé.

Autant de points, autant de, pom pom,
Autant de, lon la,
Autant de baisers,
Autant de points autant de baisers, ohé.

Faites attention à qui vous, pom pom,
A qui vous, lon la,
A qui vous parlez,
Faites attention à qui vous parlez, ohé.

Je suis la fille d’un o, pom pom,
Oui d’un o, lon la,
Oui d’un officier,
Je suis la fille d’un officier, ohé .

Et moi le fils d’un cor, pom pom,
Oui d’un cor, lon la,
Oui d’un cordonnier,
Et moi le fils d’un cordonnier, ohé.

Quand partim de la valea,
On la vita èra en penent,
Au planèr de la gran vila,
Que crompèm lotissement, …

Legir tot

Quand partim de la valea,
On la vita èra en penent,
Au planèr de la gran vila,
Que crompèm lotissement,
E Pepé qui repepiaja,
Ne volè pas caminar,
Que gahà lo torticòli,
De tant que s’arrevirà.
La maison qui ns’an bastida,
Qu’ei ua Brunò Petit,
Que n’i a per tota la vita,
Entà pagar lo credit.
Lo vesin qu’a la medisha,
Mes cadun qu’ei embarrat,
Que’u sarram la man tot dia,
Par dessús los barbelats.

Mes un dia dab Pepé
Que torneram tà la valea,
Camas cortas, camas vielhas,
Medish pas que marcharam,
E jo quan vien lo ser,
Ne voi pas minjar la sopa,
Entà non pas vàder gran,
Entà non pas vàder gran.

Tà rentrar dehens la crampa,
Los patins que cau hicar,
Hens ua maishanta virada,
Pepé que s’espatarrà.
Depuish aquera eslurrada,
Entà virà’s lo dangèr,
Pepé drom a la solharda,
En devath de l’escalèr.
Qu’avem ua caravana
E cada mes de julhet,
Que s’en vam tà la mar grana,
Tà estar drin mei morets.
Com lo cuu d’ua padèra,
Negre deu cap dincaus pès,
Pepé que’n estó de tira,
Quan passà lo petrolièr.

N’avem pas páur a la bruma,
Lo fesilh tostemps cargat,
Un canhàs plen de caishalas,
Aquiu que i a securitat.
L’aute nueit au clar de lua,
Pepé sortí tà pishar,
Lo con de can qui lairava,
Que te’m desvelha Papà.
Que’t fot un còp d’escopeta,
A Pepé que’u se mancà,
N’avè pas hicats lunetas,
Que’s hasó petar lo can.
E vedetz quin ei la vita ?
Desempuish aqueth ahar,
Pepé hè tostemps cistita,
E non pòt pas mei pishar.

Dab la navèra leishiva,
Tot qu’ei mei blanc a l’ostau,
Deu solèr dinca la cava,
Qu’ei blanc com un espitau.
Qu’avem crompat la tondusa
Tà remplaçar lo dragon,
Que podem paréisher adara,
N’ei pas èrba, qu’ei gason.
Pepé qui minjava sopa,
Que l’an hicat en pension,
Que disèn que horlupava,
Devant la television.
De la maison de retrèita,
Pepé que s’ei escapat,
Que m’a enviat ua letra,
Tà que prepari lo sac.

Alavetz, dab Pepé
Que vam tornar tà la valea,
Camas cortas, camas vielhas,
Medish pas que marcharam,
E dilhèu, si m’at ditz,
Dilhèu que minjarèi la sopa,
Mes serèi pas jamei gran,
Mes serèi pas jamei gran.

Un petit apartament,
Esconut devath un gran teit,
Tu e jo tots sols dehens,
Drin perguts au miei d’aqueth vueit, …

Legir tot

Un petit apartament,
Esconut devath un gran teit,
Tu e jo tots sols dehens,
Drin perguts au miei d’aqueth vueit,
Ací qu’ei la glèisa nosta,
Tà d’aquera noça,
N’i a pas nat temuenh,
Au solèr lo cèu tau viatge,
Qu’ei com un vilatge
Qui s’aluca au luenh,
La horrèra dehens la carrèra
Que braceja vent.

Jo que sèi duas cançons,
Tà tornar pintrar las pareds,
Sus la taula de carton,
Maridem la hami dab la set,
I a lo pòt de confitura
Qui’ns hè drin la gula,
Per’mor n’i a pas pan,
A la cramba lo linçòu
Dessenha sus lo sòu
Un batèu sus la mar,
Çà’i, estupa,
Escota que ns’ahupa,
Qu’èi páur a doman.

N’i averà pas nat serment,
Ni cadena ni barcalhon,
N’i averà pas nat tostemps,
Tu qu’ès tu, e jo que soi jo,
Que demoraràs sancèra,
N’èi pas hens l’istuèra
Arren a’t balhar,
Que t’ac disi shens malici,
Pas nat sacrifici,
A tu de gahar,
L’un hens l’aute
Troberà pas un aute
Que lo qui ei dejà.

Un trin que se’n va de Pau
E l’aute que I arriba,
Segur que l’aute que I arriba
Qu’ei la …

Legir tot

Un trin que se’n va de Pau
E l’aute que I arriba,
Segur que l’aute que I arriba
Qu’ei la vita e qu’ei atau,
Adishatz monde e la companhia,
Tot dimenge ser que plau.
Ua hemna qu’ei la baish,
Tan beròia e tan triste,
Segur tan beròia e tan triste,
Qu’ei la vita e qu’ei atau,
Adishatz monde e la companhia,
Tot dimenge ser que plau.
Jo me’n vau entà Paris,
Era lhèu tà Tolosa,
Segur que se’n va tà Tolosa,
Qu’ei la vita e qu’ei atau,
Adishatz monde e la companhia,
Tot dimenge ser que plau.
Ne saurà pas jamei çò
Qui l’aurí volut díser,
Segur que l’aurí volut díser,
Qu’ei la vita e qu’ei atau,
Adishatz monde e la companhia,
Tot dimenge ser que plau.

Une fillette de quinze ans,
Mon Dieu qu’elle est tant amoureuse,
Un jour s’en va dire à sa mère,
Ma …

Legir tot

Une fillette de quinze ans,
Mon Dieu qu’elle est tant amoureuse,
Un jour s’en va dire à sa mère,
Ma mère il me faut un amant,
Car j’en serai la bienheureuse,
Je prierai Dieu à tout moment.

Quand sa mère entendit cela,
Que sa fille est tant amoureuse,
Je vais la mettre religieuse,
Religieuse dans un couvent,
Là elle sera la bienheureuse,
Elle priera Dieu pour ses parents.

Quand la fille entendit cela,
Que religieuse elle doit être,
Monte là haut dans sa chambrette,
En arrachant ses blonds cheveux,
Et ses jolis pendants d’oreilles,
En regrettant son amoureux.

Son petit frère le cadet,
Qui nuit et jour se la console,
Console toi ma sœur jolie,
Mon père te mariera,
Et celui que ton cœur désire,
Ma mère te l’accordera.

Celui que mon cœur a choisi,
N’est point ici dans cette ville.
Il est parti en Amérique,
J’espère un jour qu’il reviendra,
Rossignolet va t’en lui dire,
Je veux mourir entre ses bras.

Que sòi en lieit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perqué.
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non …

Legir tot

Que sòi en lieit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perqué.
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non sabi a quina ora.
Tròp d’ora, tròp d’ora.
Era nhèu que cai per darrèr eth carrèu,
Si podiá càger tot çò qui a en cèu,
Que seriam totis aicí en preson,
Dinc a’ra fin deth monde,
Quin conde, quin conde.

Maman, tien m’era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un sinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent Gaudenç.

Hens era valisa que i a pantelons,
Qu’èi camas tròp primas, que son bien tròp corts,
Mos semblam totis de tota faiçon,
Damb era blosa grisa.
Tan grisa, tan grisa.
Que i a castanhas laguens eth carton,
Que las minjarèi a la recreacion,
Si n’èi pas tròp d’amics que’m van durar
Dilhèu un o dus dias,
Dus dias, dus dias.

Maman, tien m’era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un sinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent Gaudenç.

Qu’ensajarèi de bien tribalhar,
Que sòi borsièr, no’m cau redoblar,
Qu’aprenguerèi tot çò que ne sòi pas,
Era vita hens eth libe,
Pas libre, pas libre.
Hens quinze dias que serèi tornat,
Òc, quinze dias, qu’ei vite passat,
Segur n’aurèi cap de paur a’ra net,
Qu’èi ua cançon petita,
Magica, magica.

Din, dan,
Din, dan,
Campaneta de Guran,
Qui la tòca,
Maria Pòca
Que le’n dan
U n pan,
Ua coqueta ath cap deth an.

Trente ans après aqueth dimenge ser
Non pòdi dromir, non sabi perqué...