Margarideta, si voletz jogar,
Si voletz jogar de la guitareta,
Margarideta, si voletz jogar,
Si voletz jogar de la guitarà …

Legir tot

Margarideta, si voletz jogar,
Si voletz jogar de la guitareta,
Margarideta, si voletz jogar,
Si voletz jogar de la guitarà

Guitarí, tarí, tareta,
Guitarí, tarí, tarà.

Margarideta, si voletz jogar,
Si voletz jogar de la vriuloneta,
Margarideta, si voletz jogar,
Si voletz jogar de la vriulonà.

Vriulon, vriulon, vriuloneta,
Vriulon, vriulon, vriulonà.

Margarideta, si voletz jogar,
Si voletz jogar de la sonsaineta,
Margarideta, si voletz jogar,
Si voletz jogar de la sonsainà.

Sonsai, sonsai, sonsaineta,
Sonsai, sonsai, sonsainà.

Margarideta, si voletz jogar,
Si voletz jogar de la flabuteta,
Margarideta, si voletz jogar,
Si voletz jogar de la flabutà.

Flabu, flabu, flabuteta,
Flabu, flabu, flabutà.

Albor del primer día,
Del último instante,
María la del día,
María la constante,
De la cumbre del monte,
María …

Legir tot

Albor del primer día,
Del último instante,
María la del día,
María la constante,
De la cumbre del monte,
María del camino,
Al fin del mar ingente,
María del marino.

Repic :
Yo, te saludo, María,
Por gozo y por dolor,
Siempre en la nuestra vía,
Los ojos pon de l’amor.

En el espejo danzas,
Para la gente errada,
En la desesperanza,
Aquella luz dañada,
Aquella cinta añil,
Cual trocito de cielo,
Aquel lunar candil,
Con toquilla de hielo.

María mecedora,
De los y a sin solaz,
María curandera,
María solo paz,
La nuestra dama albera,
María Formalidad,
María paridera,
María Navidad.

Sorelh deu purmèr dia,
E deu darrèr moment,
Maria de tot dia,
Maria de tostemps,
Deu som de la montanha, …

Legir tot

Sorelh deu purmèr dia,
E deu darrèr moment,
Maria de tot dia,
Maria de tostemps,
Deu som de la montanha,
Maria deu camin,
Tau cap de la mar grana,
Maria deu marin.

Repic :
Que vos saludi, Maria,
Tant per gai com per dolor,
Dessus nosauts, cada dia,
Pausatz los uelhs de l’amor.

Dens lo miralh que danças,
Taus qui se son perguts,
Dens la desesperança,
Aquera prauba lutz,
Aquera cinta blua,
Com un troçòt de cèu,
Aqueth arrai de lua,
Au capulet de nèu.

Maria qui bailina,
Tots los desconsolats,
Maria medecina,
Maria sonque patz,
La nosta dama blanca,
Maria de qui cau,
Maria qui enfanta,
Maria de Nadau.

Enten, enten, l’accordeon,
Dus pas de dança, ua cançon,
Eth haro que s’a alugat,
Sant Joan, Sant Joan, se n’ei …

Legir tot

Enten, enten, l’accordeon,
Dus pas de dança, ua cançon,
Eth haro que s’a alugat,
Sant Joan, Sant Joan, se n’ei tornat.
Val d’Aran, cap de Gasconha,
Luenh de tu, que’m cau partir,
Val d’Aran, cap de Garona,
Luenh de tu, que’m vau morir.
Era passejada, un ser d’estiu,
E com te va ? adiu, adiu !
Un tròç de pan, un còp de vin,
Parlar deth temps, damb eth vesin.

Es cueires luden sus eth bufet,
Totis es records ena paret,
Non se pot estancar eth temps,
Mès Aranés, tostemp, tostemp.

Tornar a pujar enquià era nhèu,
Un darrèr còp eth cap en cèu,
Setiat dessús eth gran calhau,
Guardar eth sorelh en gran portau.

Companhs de Les e de Bossòst,
De Salardú, de Vilamòs,
Brembatz-vo’n plan deth praube Joan
Qui a estimat tant era val d’Aran.

Menina, topia,
Lo gat au bufet,
La vielha que’s lhèva,
Que’u fot un soflet.

Menina, topia,
Lo gat qu’a nhaulat, …

Legir tot

Menina, topia,
Lo gat au bufet,
La vielha que’s lhèva,
Que’u fot un soflet.

Menina, topia,
Lo gat qu’a nhaulat,
La vielha que’s lhèva,
Que’u fot un cohat.

Menina, topia,
Lo can qu’a nhacat,
La vielha que’s lhèva,
Que’u fot un patac.

Menina, topia,
Qu’ei çò qui as panat
La vielha que’s lhèva,
Que’t fot un pelat.

Mon Dieu que j’en suis à mon aise
Quand ma mie est auprès de moi,
Tout doucement je la regarde, …

Legir tot

Mon Dieu que j’en suis à mon aise
Quand ma mie est auprès de moi,
Tout doucement je la regarde,
Et je lui dis « embrasse moi ».

Comment veux tu que je t’embrasse,
Tout le monde dit mal de toi,
On dit que tu pars pour l’armée,
Dans le Piémont servir le roi.

Quand tu seras dans ces campagnes,
Tu n’i penseras plus à moi,
Tu penseras aux Italiennes,
Qui sont bien plus belles que moi.

Si fait, si fait, si fait ma belle,
J’y penserai toujours à toi,
Je m’en ferai faire une image,
Toute à la semblance de toi.

Quand je serai à table à boire,
A tous mes amis je dirai :
« Chers camarades, venez voir,
Celle que mon cœur a tant aimé. »

Je l’ai z’aimée, je l’aime encore,
Je l’aimerai tant que je vivrai,
Je l’aimerai quand j’serai mort,
Si c’est permis aux trépassés.

Alors j’ai versé tant de larmes,
Que trois moulins en ont tourné,
Petits ruisseaux, grandes rivières,
Pendant trois jours ont débordé.

Per Sant Laurens a Morlana
I avè lua sus los teits,
E la hèsta a las platanas,
Qu’arrivavi de la …

Legir tot

Per Sant Laurens a Morlana
I avè lua sus los teits,
E la hèsta a las platanas,
Qu’arrivavi de la nuèit.

Morlana cantava
Jo qu’èri amorós
Quimèra, enqüera,
Lo ser qu’èra tant doç.

Qu’i trobèi ua gojateta,
Assetuda au canton,
Qu’èra drin tròp tristoneta,
Que sortii l’acordeon.

Que joguèi ua musiqueta
Qui m’avèn cantat los vièlhs,
Que vedoi ua esteleta,
Qui se la cadó deus uelhs.

Non sèi pas tot de la vita,
Mes que sèi que lo Bon Diu,
Qu’a inventat la musica,
Tà d’aquera estela, aquiu.

Adiu donc, adiu Morlana ,
Qu’as la lua sus los teits,
E la hèsta a las platanas,
Que me’n torni ta la nueit.

Mossur lo regent,
dens ma lenga vòli parlar.
Mossur lo regent,
dens ma lenga vòli cantar.
Vòli parlar de la …

Legir tot

Mossur lo regent,
dens ma lenga vòli parlar.
Mossur lo regent,
dens ma lenga vòli cantar.
Vòli parlar de la tèrra e deu cèu,
vòli cantar la montanha e la nèu.

Arrepic
Pren la vergonha,
ès pas ací entà cantar.
Pren la vergonha,
ès pas ací tà saunejar.
Pren la vergonha,
ès ací entà’t carar
ès ací’ntà tribalhar.

Mossur lo curat,
dens ma lenga vòli pregar.
Mossur lo curat,
dens ma lenga vòli cantar.
Perqué lo bon Diu non sap parlar que francés ?
S’èra lo bon Diu, parlaré en bearnés.

Mossur lo regent,
perqué donc la television,
Mossur lo Regent,
non parla pas com parli jo ?
Vòli pas audir lo patoès de París ;
vòli audir ua votz deu país.

Lo bonet d’aso,
regent, te’u hicarèi suu cap.
L’arròda vira.
Que’t tornarèi peras au sac.
N’èi pas vergonha.
Lhèu qu’anarèi en transicion
mès parlarèi tostemps gascon.

En tèrra de Biarn
Tant beròia e tant doça
Qu’ei vadut un Nadau
Un arrosèr qu’i possa

Lo temps qu’ei …

Legir tot

En tèrra de Biarn
Tant beròia e tant doça
Qu’ei vadut un Nadau
Un arrosèr qu’i possa

Lo temps qu’ei a la nèu
Son brèç serà montanha
Tots los ausèths deu cèu
S’at van díser a la plana

Dens son arridolet
I a tot l’esper deu monde
Ne’n serà pas vailet
Ne’n serà pas lo mèste

Los aulhèrs qu’an cantat
La cançon de la tèrra
Serà enrasigat
Tà la vita sancèra

En tèrra de Biarn
Tant beròia e tant doça
Qu’ei vadut un Nadau
Un arrosèr qu’i possa

I a tots los aveths
Qui arriden, qui arriden
I a tots los aveths
Qui arriden deu hred
E lo …

Legir tot

I a tots los aveths
Qui arriden, qui arriden
I a tots los aveths
Qui arriden deu hred
E lo pair Nadau,
Qui vola, qui vola,
E lo pair Nadau,
Qui vola, la haut.
Sus los amorós,
Que nèva, que nèva,
Sus los amorós,
Que nèva tot doç,
E lo monde autorn,
Que vira, que vira,
E lo monde autorn,
Que vira, trop cort.
Jo, tot au dehens,
Que t’aimi, que t’aimi,
Jo, tot au dehens,
Que t’aimi, tostemps.
Hens la crampa au som,
Baptista, Baptista,
Hens la crampa au som,
Baptista que drom

Nèu doça
Nèu blossa
Blanc palhat de mossa
Qu’amanta lo sòu
Nèu blanca
Palanca
Quin plega la branca !
Que …

Legir tot

Nèu doça
Nèu blossa
Blanc palhat de mossa
Qu’amanta lo sòu
Nèu blanca
Palanca
Quin plega la branca !
Que prem lo linçòu !

La bruma s’esgruma
La bon Diu que pluma
Lo vent e los crums
Nèu clara
Nueit clara
Blanquejan adara
Los tucs tostemps brums.

Monaca
S’estaca
Suu broth, sus l’estaca
Trocèra shens mau,
La trida
Herida
S’esporga e que crida
Suu plèish deu casau.

Temps géncer !
Plasença !
De patz, de silenci
De beutat cobèrt !
Nèu doça
Nèu blossa
Volerí qu’estosse
Tostemps blanc l’ivèrn !

Lo còr que’s deveja
Lo hred que doceja
Las nostas amors
Mainada torrada
Escota la hada
Mair de las colors
Lo só que bailina
De sa calorina
Lo blu deu gran cèu
Bahida
Ma miga
Lo verd de l’ahida
Drom devath la nèu.

Au ser, espia las aulhetas,
Qu’an lo gave au hons deus uelhs,
A s’i embrumar las amoretas,
A s’i negar …

Legir tot

Au ser, espia las aulhetas,
Qu’an lo gave au hons deus uelhs,
A s’i embrumar las amoretas,
A s’i negar tots los sauneis.
Escota plan los anherons,
Quan plóran a tot doç,
Lo cant d’amor deu monde.

N’i a tant e tant qui an tèrra,
Qui ne son pas paisans,
Tu qu’ès paisan shens la tèrra,
N’as pas que las duas mans
Entà breçar los anherons
Quan plóran a tot doç
La gran pena deu monde.

Que’ns vederam tà la hèira
Per Sent Miquèu a Tarascon,
Que vam petar la cantèra,
Darrèr las cledas tu e jo,
Tot a costat deus anherons
Quan plóran a tot doç
Taus maquinhons deu monde.

Quan e me’n harta la fatiga,
Quan lo temps ei au plogèr,
Au men costat qui camina,
Que i a ua ombra d’aulhèr
Qui dança autorn deus anherons
Quan càntan a tot doç
Tots los primtemps deu monde.

Nosauts qu’èm los petits, los qui cargats de tèrra,
E marcharam tostemps shens compréner perqué,
Nos qui’ns hesem tuar, nos …

Legir tot

Nosauts qu’èm los petits, los qui cargats de tèrra,
E marcharam tostemps shens compréner perqué,
Nos qui’ns hesem tuar, nos qui hesem la guèrra,
Nos qui carà que tienim aqueste borider.
E qu’ei lo noste sang generós qui s’escapa,
E qui plapa de roi lo sòu on èm caduts,
Nos qui sofrim tostemps, e tostemps a l’estaca,
Qu’èm tostemps los medishs, nosautes los peluts.
Ah ! que podem partir gaujós en permission
Aus qui son per darrèr díser nosta misèria,
Ne sauran pas jamei arrens nosta dolor
D’aténder shens saber qui caderà enqüèra.
Nosauts qu’èm los praubòts, los bons t’às har tuar
Quan d’autes per d’arrèr e tíran las cordetas,
N’èm pas que las monacas e los qui hèn dançar.
E tot aquò tà que ? Tà plenhar las caucetas
De quauques macarèus. Ah ! Amics qui ètz ací
E qui avetz tot deishat, çò qui avètz de mei doç,
Entà miserejar e tà viéner morir
Quan los qui’ns hèn marchar e qui’s fóten de nos
An los pès plan au cau, que hèn la vita bèra
Ah ! S’èran drin aciu, tostemps tà aparar,
Qu’auren sabut lavetz qu’ei çò qui èra la guèrra
Qu’ei çò qui ei de partir, shens saber de tornar,
Se ns’en tórnen un còp, de caler repartir,
Caler recommençar e remontar enqüèra,
Shens se poder pensar quand ei qui va fenir
S’avèn sabut çò qui ei, n’auré pas durat hèra...

Tot doç, tot doç, miga a ta pòrta,
Un ser d’esper, que vienerèi trucar.
Escota plan, lo vent te pòrta …

Legir tot

Tot doç, tot doç, miga a ta pòrta,
Un ser d’esper, que vienerèi trucar.
Escota plan, lo vent te pòrta
Reclams d’amor, d’un praube còr macat.

Obris aimada, obris la pòrta,
Lo cèu que plau, soi tremp, èi hred,
A la calor de ton endosta,
Nos aimaram tota la nueit.

No’m digas pas, vèn, que non m’aimas,
Sèi plan que si, tos uelhs que m’at an dit.
Ausís lo clam de nostas armas,
Voi pas estar a contra-còr faidit.

Dèisha’m entrar, lo temps que passa,
N’atendias pas que siam estarits.
Qui sap, doman, quan sias lassa,
T’en sauré mau de pas ausir mos crits.

Vòli tos pots, ton còs, tos braces,
Aquera nueit, trobarèi lo solaç,
M’as hèit sofrir, mès quan m’abraces,
Deu mau passat, me poiràs consolar.

Lo meu pair qu’ei jardinièr
Pengabelòt, pengabelobene,
Lo meu pair qu’ei jardinièr
Gabelòt pengòt pen pen gabelòt
Pengabelobene.

Entau jardin …

Legir tot

Lo meu pair qu’ei jardinièr
Pengabelòt, pengabelobene,
Lo meu pair qu’ei jardinièr
Gabelòt pengòt pen pen gabelòt
Pengabelobene.

Entau jardin jo me n’anèi…

Duas floretas qu’i trobèi…

A mas amors las enviarèi…

Mès qui serà lo messatgèr? …

La calandreta o l’esparvèr? …

La calandreta es cap leugèr …

E l’esparvèr qu’ei messontgèr…

Pimparèla, sauta-prat,
Sonsaina, sonsaina,
Pimparèla, sauta-prat,
Sonsaina, pè-de-gat.

Purnaisha, pamparra,
L’ahromic que’s cara,
Changuita, changueta,
Respon la murgueta.

Truca devant, …

Legir tot

Pimparèla, sauta-prat,
Sonsaina, sonsaina,
Pimparèla, sauta-prat,
Sonsaina, pè-de-gat.

Purnaisha, pamparra,
L’ahromic que’s cara,
Changuita, changueta,
Respon la murgueta.

Truca devant,
Truca darrèr,
Devant, darrèr,
Devant, darrèr, devant,
La dreita, la gaucha,
Molinet,
Arremolinet
Virolet
Arrevirolet

Purnaisha, pamparra...

Que soi plumalhon,
Plumajon d’amor,
E pertot me pausi,
Sus la mar non gausi.
Plumalhon de nèu,
Que vieni deu …

Legir tot

Que soi plumalhon,
Plumajon d’amor,
E pertot me pausi,
Sus la mar non gausi.
Plumalhon de nèu,
Que vieni deu cèu,
On pluman las aucas,
Qui an plumas blancas.

Que soi plumalhon,
Ne voi pas calor,
Ne vau pas tà Spanha,
M’èsti en montanha.
Ne càdi pas dret,
Que soi leugeret,
Quan i a ventòla,
La vita qu’ei hòla.

Que soi plumalhon,
Lo de la cançon,
Qu’èi hèit un long viatge,
Dincau ton vilatge,
Que demori atau,
Un drin au casau,
Si no’m pòts escóner,
Segur que vau hóner.

Que soi plumalhon,
Plumalhon d’amor,
E pertot me pausi,
Sus la mar non gausi.
Plumalhon de nèu,
Que vieni deu cèu,
On pluman las aucas,
Qui an plumas blancas.

Poriqueta, petiteta,
On te’n vas atau ?
Me’n vau tà la vila
Crompar un chivau.
Perqué un chivau,
Poriqueta, petiteta …

Legir tot

Poriqueta, petiteta,
On te’n vas atau ?
Me’n vau tà la vila
Crompar un chivau.
Perqué un chivau,
Poriqueta, petiteta ?
Perqué un chivau ?
Tà laurar lo men casau.

Ua petita poriqueta
Qu’ei passada per aquiu.
Aquera que l’a vista,
Aquera que l’a gahada,
Aquera que l’a plumada,
Aquera que l’a portat pan e vin
E aquera qu’a hèit boçin, boçin,
boçin...

De jamei en tostemps,
E d’ivèrn en primtemps,
Si n’i a qui an çò qui an,
Qu’èm çò qui èm. …

Legir tot

De jamei en tostemps,
E d’ivèrn en primtemps,
Si n’i a qui an çò qui an,
Qu’èm çò qui èm.
Aimar sa tèrra dinc au mau d’amor,
I créder enqüèra dinc a la dolor,
Espiar cada matin
Com si èra lo purmèr matin.
Esperar, esperar,
E cridar, e cridar,
Si n’i a qui an çò qui an,
Qu’èm çò qui èm.
Vielh monde qui portam
De ger en uei,
Non seràs pas jamei un monde vielh,
Tostemps recommençat,
Lo conte n’ei pas acabat.
Pè deu cèu, tot qu’ei blos,
Hant-se nueit, tot qu’ei doç,
Si n’i a qui an çò qui an,
Qu’èm çò qui èm.
Tà casa, adara que nse’n vam tornar,
Cap a un aute sorelh que’ns vam virar,
Doman, si s’escad plan,
A contrabriu, que seram vius.

Quan tres aucas van tau camp,
La purmèra va devant,
La dusau seg la purmèra,
La tresau qu’ei la darrèra, …

Legir tot

Quan tres aucas van tau camp,
La purmèra va devant,
La dusau seg la purmèra,
La tresau qu’ei la darrèra,
Quan tres aucas van tau camp,
La purmèra va devant.

Que i avè pagalha en cada còrn,
N’èra pas com a l’aeropòrt,
On lo dehens qu’ei com dehòra,
On ès …

Legir tot

Que i avè pagalha en cada còrn,
N’èra pas com a l’aeropòrt,
On lo dehens qu’ei com dehòra,
On ès tostemps a espiar l’òra,
Parets de calhaus e tèrra,
Qui saben guardar las istoèras
Au caut l’ivèrn, au fresc l’estiu,
Tot qu’èra viu.

En casa d’on avem viscut,
Que i avè ombra, que i avè ombra,
Ombra devath, lo teit dessús,
Que i avè ombra, e chic de lutz.

Jo qu’èri mainat, qu’aví esquiçat,
Ena crampa lo papèr pintrat,
Tà har ua carta de l’Africa,
Un dia de maishanta gripa,
Tà poder traucar lo cèu,
La frèbe qu’a un gran batèu,
E dus cohats, anar tornar,
N’èra pas car.

Ací que s’apèra "A tien-te dret",
E jo qu’espii dançar lo huec
Sus la fotò d’un vielh amic
Qui viatgè libre hens un eslit,
Lo chegrin qu’ei petita causa,
Qu’ei lo bonur qui s’arrepausa,
O lo contrari, per bèth còp,
N’at sèi pas tròp.

Lavirosca, lavirosca,
Perqué’t viras t’on lo vent ?
Entà har marganhas aus òmis
Qui m’an hèita au lor semblent

Lavirosca, …

Legir tot

Lavirosca, lavirosca,
Perqué’t viras t’on lo vent ?
Entà har marganhas aus òmis
Qui m’an hèita au lor semblent

Lavirosca, lavirosca,
Qu’in as donc lo còr dolent ?
Qu’ei lo vent deu Nòrd qui boha
Que ns’arriba maishant temps

Lavirosca, lavirosca,
Qui ei aquera mala gent ?
Que son òmis, tristes òmis
Embucats d’aur e d’argent

Lavirosca, lavirosca,
Quin cau har tà estar valent ?
Que non sias lavirosca
Qu’ei a tu de har lo vent.

A l’òra de l’aubada
Que’t vienerèi cercar
Coneishi ua istòria
Te la pòdi condar
Si l’aiga shebiteja
Quan n’i aja …

Legir tot

A l’òra de l’aubada
Que’t vienerèi cercar
Coneishi ua istòria
Te la pòdi condar
Si l’aiga shebiteja
Quan n’i aja pas nat bruch
A l’òra de las hadas
T’estupàrei las lutz

A l’òra deu silenci
Que saurèi descobrir
Quant pòds estar beròia
E on son tos camins
A la punta deu dia
Que’t prenerèi la man
Pagèra de la mia
Tornaram commençar

Shens pieitat ni cadena
Com un huèc dens la nuèit
Com un huèc dens ma vita
Entà virà’t lo hred
Que t’aimarèi ma miga
Sèi pas quant de matins
Ara luseish l’eslama
Lhèu que’s va amortir

Si as los uelhs a la lua
Qu’aniram passejà’ns
Coneishi las estelas
Qui hèn virar los caps
Si as los uelhs a la bruma
T’inventarèi sorelhs
E ton còs serà prima
La pausa d’un saunei

Que’m soi lhevada pro de d’òra,
Enter la nueit e lo matin,
Lo hred qu’èra tot blanc dehòra,
Que t’èi …

Legir tot

Que’m soi lhevada pro de d’òra,
Enter la nueit e lo matin,
Lo hred qu’èra tot blanc dehòra,
Que t’èi espiat drin a dromir.

Shens tròp de brut, a la cosina,
Qu’èi hèit cauhar drin de cafè,
Puish qu’èi tirat ua pagina,
Aus dias deu calandrièr.

Aqueth moment qu’ei de las hemnas,
A véder l’ombra de çò qui viu,
Pesar las jòias e las penas,
E lo temps qui se’n va tau briu.

Que vas batlèu har la lhevada,
Que vau enténer lo ton pas
Qui va desvelhar la maisoada
E esquiça’m un drin la patz.

Jo’t diserèi qu’a la hornèra,
Cau reparar aqueth flisquet,
Tu que’m vas demandar enqüèra :
"Mes on m’as hicat lo bonet ?"

Non volerí pas tirar hèra
A tot çò qui avem viscut,
Jo que voi partir la purmèra,
Non poderí seguir shens tu.

Qui m’a tuat mon vilatge ?
Qui l’a plenhat de dòus, de plors ?
Qui a caçat lo crit deu …

Legir tot

Qui m’a tuat mon vilatge ?
Qui l’a plenhat de dòus, de plors ?
Qui a caçat lo crit deu mainatge ?
Los arriders, lo parlar blos ?

At saps, tu, vielh qui t’arrossegas ?
Praube hantaume croishit !
Tristèr, soviers, roinas e sègas
Mon vilatge, perqué ès faidit ?

M’an dit qu’ès tu, vent, qui esparvolas
La nueit e la paur. Ei vertat ?
Lhèu tu, la nèu, qui ns’assadolas
De silenci, de puretat ?

Qui l’a tuat ? ès tu la Tèrra ?
Qui n’ès pas de bon tribalhar ?
O tà’m tirar de la magrèra
Tu, pair, qui m’as hèit estudiar ?

E tu, que’n dises, ma companha ?
Tu, qui volèvas, a tot hòrt,
Deishar la tèrrra o la montanha
Tà l’aisidèr, tau gran comfòrt ?

Qui l’a tuat ? es-tu, torista ?
Qui non pensas qu’a’t divertir
Dab l’escarni deu folclorista
E m’as pres mon arma en partir ?

E tu, tu lo promofieitaire
Tà tu, çò de noste qu’ei ton !
Que l’as mesclat dab pèira e aire
Entà’u prestir hens lo beton !

Uei que me’n torni tau vilatge
Que’u voi har víver e pè-hremar
Voi audir lo crit deu mainatge
Voli cantar, arríder, aimar.