Patapim, Patapam,
Non sèi d’on ei sortida,
Non m’a pas briga espiat,
E m’èi perdut suu pic,
E la hami …

Legir tot

Patapim, Patapam,
Non sèi d’on ei sortida,
Non m’a pas briga espiat,
E m’èi perdut suu pic,
E la hami e la set.
Patapim, Patapam,
Non sèi çò qui m’arriba,
E shens nada pietat,
Que’n va lo son camin,
Que camina tot dret.
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
Tà la véder passar,
Jo que’m hiqui ací,
Tot matin a l’argüeit,
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
No hèi pas qu’i pensar
E la nueit e lo dia
E lo dia e la nueit.

Lo tostemps qu’aví sabut
E díser non e díser adiu,
Lo jamei n’aví volut,
Jamei pregar òmi ni Diu,
Ara qu’ei plegat lo jolh,
Dehens la glèisa capbaishat,
Tà mendicar çò qui voi,
Aledar au son costat.

De la tèrra o deu cèu,
Tau com la periclada,
E tot a capvirat,
Arren non serà mei,
Non jamei com abans,
Ni lo hred de la nèu,
Ni lo verd de la prada,
Ni lo cant d’un mainat,
Ni l’anar deu sorelh
Que hè córrer los ans.
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
E si n’ei pas tà uei,
Que l’anirèi parlar,
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
Doman que’u diserèi,
Dinc a ací qu’èi viscut
Sonque tà v’encontrar.

Sus ua prova d’estela
La nòvia que’n va,
Tan blanca com la vela,
Sus la grana mar.
L’aire qu’ei drin …

Legir tot

Sus ua prova d’estela
La nòvia que’n va,
Tan blanca com la vela,
Sus la grana mar.
L’aire qu’ei drin mei leugèr,
Que i a sorelh au solèr,
Bòm, sonatz, campanas,
Bòm, sonatz, campanas.

Nau plumas qu’a l’indian,
Negre de peu e roi de cara,
Nau plumas qu’a l’indian,
Ombra darrèr, sorelh devant.

Mès …

Legir tot

Nau plumas qu’a l’indian,
Negre de peu e roi de cara,
Nau plumas qu’a l’indian,
Ombra darrèr, sorelh devant.

Mès si tiras, tiras, tiras
Ua pluma a l’indian,
I a pas mei arren darrèr, arren devant,
Que vad tot blanc.

Uèit plumas qu’a l’indian...

Lo Guilhem ei sus la plaça
Qu’ei plantat com un piquet
Tots que l’apèran pegàs
Son espiar hugís tot dret. …

Legir tot

Lo Guilhem ei sus la plaça
Qu’ei plantat com un piquet
Tots que l’apèran pegàs
Son espiar hugís tot dret.
Qu’ei lo hòu de mon vilatge
Lo Guilhem que dança plan
Apartatz-vos deu passatge
Lo Guilhem que va dançar.

Que’n vas com ua randoleta
Qui descobreish lo primtemps
Boca ubèrta en har l’aleta
Com tà t’engolir lo temps.
Pòrtas tot l’espèr deu monde
Dins tos uèlhs de soledat
Amor b’aurés en abonda
Mes qu’as tròp pesuc lo cap.

Entà l’escur qui’s desvelha
La toa man que va plorar
Tà l’estela qui punteja
La toa man que va pregar.
Ausís la cançon doça e bèra
Ausís que sona l’angelús
Que sona per ta misèria
En cercar tròç de cèu blus.

Tu qui passas peu vilatge
Deu Guilhem ne’t trufis pas
Hè’t enlà, seguís ton viatge
Canta sol, per tu sap pas.

Qu’èi lissat la camisa,
E los pantelons,
Nada vèsta, tà la hèsta,
Sonque taus orgulhós.
Que ns’èm trobats a quate …

Legir tot

Qu’èi lissat la camisa,
E los pantelons,
Nada vèsta, tà la hèsta,
Sonque taus orgulhós.
Que ns’èm trobats a quate
Dens la Dus Chivaus,
Hòu, Baptista, pisha viste,
Que vas har lo cincau.

E tot aquò que va plan,
Ce disè lo pinsan,
Si ne tornam pas au ser,
Que tornaram doman,
Si I a bruth aus escalèrs,
Que vam tirar los solièrs,
Mès totun aquò que pud,
Ce disè lo cocut.
E hestaires e pintaires
Sautan los dus pès en l’aire,
E cantaires e dançaires
Sautan los dus pès en cuu.
Lo sorelh qu’estarròca
Lo mort de set,
Que s’estanca, que s’estanca,
A cada estanquet,
Har petar la cantèra,
Dinca l’arrauquèr,
Hòu, Baptista, pisha viste,
Ací qu’ei lo sequèr.

E las hemnas qui passan
Qu’an l’espiar lusent,
Damisèla, damisèla,
Ua nuèit o tostemps,
Aqueths uelhs qui s’arrapan,
Tròp chic de temps,
Hòu, Baptista, pisha viste,
Qu’ei per Diu dejà luenh.

I a la prauba camisa,
Qui n’a pres un còp,
Autan chopa, com la sopa
De Lostalòt,
Lo cap plen de musica,
Los pès fatigats,
Hòu, Baptista, pisha viste,
Lo cèu qu’ei estelat.

Aciu que i a un bòsc,
Que i pèishen las aulhas,
Aciu que i a un bòsc,
Que i aneram …

Legir tot

Aciu que i a un bòsc,
Que i pèishen las aulhas,
Aciu que i a un bòsc,
Que i aneram tantòst.

Au bòsc que i a ua hont,
Qu’ aperan hont hadeta,
Au bòsc que i a ua hont,
Veiràs com i hè bon.

Ua hada bèth temps a,
De tant qu’èra beròia,
Ua hada bèth temps a,
S’i voloc miralhar.

Tant, tant se miralhèc,
Dens l’aiga capbaishada,
Tant, tant se miralhèc,
La prauba que’s neguèc.

E la hont per amor
Que cambièc la hada,
E la hont per amor
Que la cambièc en flor.

Dempús costa au canèr,
Arrosat per l’aigueta,
Dempús costa au canèr,
Que florèish un rosèr.

La mar que va, la mar que vien,
Jamei pausar, combat tostemps.
E jo com un batèu,
Pergut au pè …

Legir tot

La mar que va, la mar que vien,
Jamei pausar, combat tostemps.
E jo com un batèu,
Pergut au pè deu cèu,
Qu’èi viscut cent mila vitas,
Qu’èi cercat tant d’Americas,

He !… Enten, enten,
Qu’ei de la mar qui vien lo vent

La mar que va, la mar que vien,
Shebitejar tot doçament.
Que’m vien díser lo conde,
D’aqueths marins deu cap deu monde,
Deus qui s’avè gahats,
E qui n’a pas tornats.

He !… Enten, enten,
Qu’ei de la mar qui vien lo vent.

La mar que va, la mar que vien,
Entà jumpar mon còr dolent.
E jo non sèi pas plan,
Si ei l’amor qui a mau de mar,
O la mar qui a mau d’amor,
Quan plora atau la soa cançon.

He !… Enten, enten,
Qu’ei de la mar qui vien lo vent.

La mar que va, la mar que vien,
Que pòt portar l’òmi tan luenh.
La mar qu’ei lo país,
Deus qui n’an pas nat país;
La mar qu’ei l’auta tèrra,
Deus qui an lo mau de tèrra.

He !… Enten, enten,
Qu’ei de la mar qui vien lo vent.

Fenit la maionesa entau borit
Fenit lo temps de la cueisha de guit
N’i a pas que mortadèla e salamí …

Legir tot

Fenit la maionesa entau borit
Fenit lo temps de la cueisha de guit
N’i a pas que mortadèla e salamí
N’i a pas que sopa magra e maishant vin

Mes tà la mo..., la mo..., la mo...
Tà la moleta
Sonque dus ueus e un pipèr
Tenben la mai..., la mai..., la mai...
La mainadeta
A la padèra un huec d’in-hèrn

Fernand volè estar lo mei brancat
Crompè un dequerò liofilisat
Dab ua vielha saucissa d’Estraborg
Pensè, per Diu, petar de mala mort

Qu’ensajè un d’aqueths « fast-food » hastiaus
On s’i claca autan viste com mau
Mostarda au mens que n’avèn hicat pro
Ne trobè pas lo gost deu Canigó.

Un dia qu’avó un vente de paur
Quan sabó qu’avè lo colesteròu
Hartè pas que salada entà guarir
Que balhè lo son pòrc au medecin

De minjar « biò » que decidè lavetz
E har borir milhòc e ris complèt
Tota la nueit qu’èra enlusernat
Vedè passar rostits e tròç d’aucat

Qu’arribè çò qui devè arribar
Qu’es morí d’un gran vueit a l’estomac
Qu’arpasta adara vèrmis e cussons
Qui cantan tots amassas la cançon

Com un plumajon blanc
La nòvia se n’anava
Que nevava lo tranc
Suu camin d’on passava

La mair drin au …

Legir tot

Com un plumajon blanc
La nòvia se n’anava
Que nevava lo tranc
Suu camin d’on passava

La mair drin au darrèr
Pareishè tota trista
E lo pair que disè
« Que lo temps passa viste »

Era, sola au devant,
Saunejava hueitiva,
E lo sorèlh galant
De lutz que la vestiva

Devant sus uelhs charmants
Dinc a la fin deu monde
Autorn deus sos vint ans
L’amor hasè la ronda

E lo vent deu ceu blu
Tota bruma acaçava
Non i avo nat escur
Ta d’era quan passava

Com un plumajon blanc
Qu’estó viste passada
E que deishè lo tranc
De har la soa nevada.

Qu’èra grana la pagèra,
Ahamiada, la pagèra,
Hastialassa la pagèra,
Envejosa de grandor.

S’estirèc per la crotzada
A còps de …

Legir tot

Qu’èra grana la pagèra,
Ahamiada, la pagèra,
Hastialassa la pagèra,
Envejosa de grandor.

S’estirèc per la crotzada
A còps de crotz, a còps d’espada
S’estirèc per la crotzada
De Paris a Montsegur.

S’espandic de vila en vila
De Danquèrc a Brazzavila,
S’espandic de vila en vila
De Hanòi a Conacri.

Qu’esclatèc un bèth còp èra
De tròp harta la pagèra,
Dien-Bien-Fo... sang e misèria,
Danquèrc a Tamanrassèt.

N’esté pas la mortalèra
Qui la sauvèc la pagèra ;
Que’s tornèc abracar hèra :
Danquèrc a Bonifaciò !

Virem-nse aquera gala
De pagèra exagonala,
L’abracarem la hastiala
Se ns’i hèm tots a de bon.

Serà charra la pagèra
Quan aurem hèit nosta guèrra,
Los amics quina arridèra,
L’exagòn serà codet !

Quand sii fatigat d’estar un semiador de mots,
Quand agi dens lo cap au mens un milièr de cançons,
Un …

Legir tot

Quand sii fatigat d’estar un semiador de mots,
Quand agi dens lo cap au mens un milièr de cançons,
Un dia qu’anirèi tà la maison de l’estrangèr,
Que possarèi la pòrta, la pòrta dab lo pè.
Que’u diserèi : jo n’èi jamei arrenegat arren,
Que soi deu men país, e deu monde tanben,
Hip, hòp,
Qui s’a pergut l’esclòp ?
Ni jo, ni tu, ni jo, ni tu, ni jo ni tu tanpòc.

Adiu, quin va, adiu quin va ?
Si vòs que te la canti, que la te vau cantar.

Qu’averèi a la man un tròç de hampa, ua ascla d’alh,
Ua botelha de vin, ua fotò de la mair,
E tres pedaç au còr, un vielh saunei de cocotièr,
Que possarèi la pòrta, la pòrta dab lo pè.
Que’u diserèi, e si jamei vòs minjar un nhàc,
Jo qu’èi tot çò qui cau, aquiu dehens lo sac.
Criu, crau !
Non i a pas tròp de mau,
Qu’ei lo crit de la hampa, en devath deu caishau.

Adiu, quin va, adiu quin va ?
Si vòs que te la canti, que la te vau cantar.

A estar capborrut que n’èi gahat tant de cohats,
A’m vóler har l’aviéner dab las pèiras deu passat,
Shens malicia, shens vergonha, shens nat maishantèr,
Que possarèi la pòrta, la pòrta dab lo pè.
Que’u diserèi, que sèi çò qui ei d’aver paur a l’escur,
E qu’a nòstre tanpòc, lo cèu n’es pas tot blu,
Que plau,
Que l’èi copada atau,
La ceba deu casau qui hè plorar lo cèu de Pau.

Adiu, quin va, adiu quin va ?
Si vòs que te la canti, que la te vau cantar.

De tot aquò, de tot aquò, jo que soi portador,
Jo qu’èi lo men sorelh, e que l’escambi per lo son.
Que sèi lo conte vielh de la princessa e de l’aulhèr,
Que possarèi la pòrta, la pòrta dab lo pè.
Que’u diserèi, n’èm pas parelhs, e donc que t’èi besonh,
Tà poder m’ajudar e estar çò qui soi.
Chut, chut !
L’as tu entendut ?
Si la branca peta, peta, peta, qu’èm fotuts.

Aproishatz-ve, brave monde,
Uèi que veni ma vita a tròç.
Hè’vs en davant !
Atencion, brave monde,
la venta va …

Legir tot

Aproishatz-ve, brave monde,
Uèi que veni ma vita a tròç.
Hè’vs en davant !
Atencion, brave monde,
la venta va commençar.

Los mens prats que son a véner,
Per un terren de camping.
L’arriu que l’auratz a gratis,
Qu’auratz l’aiga au broquet,
E de la bona, monsur, aiga biologica,
Aiga ecologica.
La mia maison qu’ei a véner,
Cinquante ans a qu’i soi vadut,
Lo pair tanben qu’i ei vadut,
Aquí monsur, ua hèra bèra maison
Dab cinquanta ans de soviers.

Anem ! Los soviers, la maison,
Los prats e lo camping, qui’n vòu ?
Un còp de vent, acèra au hons,
Mercé plan, monsur ; dus còps
A l’esquèrra, tres còps au miei,
Quate còps a la dreta, qu’ei tot ?
Qui ditz mèi ? ad jujat, venut !

La mia estable qu’ei a véner, vacas,
Non i a pas mèi, venudas au mercat,
Monsur, mès los arrestelièrs son solides,
Un restaurant que’n poiratz har.
Un restaurant exotic, un restaurant
Rustic, aqueth restaurant, que va plàser
Au torista.
La mia vinha, dab la recòlta de l’an
Passat, suu mercat, per arren.
Per aqueste temps de crisa, la poiratz
Distilar tà har supèr.
Anem ! La vinha, lo supèr...

Ço que voletz, monsur ? Lo men Hilh ?
Ah, non monsur, lo men hilh
N’ei pas a vene. Qu’ei partit l’an passat,
Monsur, l’armada que’u m’a panat,
Monsur, l’armada que’u m’raubat.
Lo men vielh can qu’ei a vene,
Dètz ans d’amor, dètz ans de libertat,
Dètz ans de fidelitat.
Anem ! qu’in vòu ? Amor, arrès ne’n
Vòu, fidelitat, arrès ne’n vòu ?
Lo men vielh can que pòt crebar...

La pèth de mon cul qu’ei a vene,
E’n voletz ? Pas hèra beròia,
Mès vertadièra, cinquanta ans
De misèria, usclada peu sorelh,
Tè, que’n poiratz har un lampadèra.
Anem ! La pèth de mon cul !
Un còp de vent... Macarèu
Que marcha plan...
Las mias mans, tè que veni las
Mias mans, mans de paisan,
Monsur, mans de tèrra, monsur,
Mans hartas de trabalh, monsur,
Hartas de sorelh, hartas de ploja,
Mans qu’an tribalhat tota la vita
E tà que, monsur ? Mans de vinha,
Mans de blat, mans qui’s sarran,
Monsur, tà maudíser e tà trucar,
tà maudíser e tà trucar...

Lapinon que s’a minjat un caulet,
Quina hartèra, quina hartèra !
Lapinon que s’a minjat un caulet,
Au verdurèr se …

Legir tot

Lapinon que s’a minjat un caulet,
Quina hartèra, quina hartèra !
Lapinon que s’a minjat un caulet,
Au verdurèr se l’a minjat solet.

Quan son tornats lo mèste e lo vailet,
Quina arridèra, quina arridèra,
Quan son tornats lo mèste e lo vailet,
S’ei escapat a sauts e culhevets.

Dessús la lana
I a longs camins
Nada montanha
Mes tan de pins

Espiatz los òmis
D’aqueth país
De sable …

Legir tot

Dessús la lana
I a longs camins
Nada montanha
Mes tan de pins

Espiatz los òmis
D’aqueth país
De sable e gema
Que son prestits

Drin de cafè
Drin de sorelh
Au pinhadar
Que cau de mei ?

Da tu, ma miga
Au temps d’amor
Seràs la tèrra
Jo lo branon

A tu Landés
L’amna deu còs !
Sias tostemps
Picatalòs

Dessús la lana
I a longs camins
Nada montanha
Mes tant de pins.

C’est presque l’automne,
Les enfants moissonnent,
Et j’ai déjà
Rentré mon bois,
Toi, en uniforme,
Avec d’autres hommes,
Tu es …

Legir tot

C’est presque l’automne,
Les enfants moissonnent,
Et j’ai déjà
Rentré mon bois,
Toi, en uniforme,
Avec d’autres hommes,
Tu es parti,
Si loin d’ici,
Toi qui chantais,

Repic :
Dans le soleil et dans le vent,
Tournent les ailes du vieux moulin,
Elles tourneront aussi longtemps
Que nous vivrons main dans la main.

Un peu de poussière,
Sur ta tabatière,
Me prouve bien,
Que tu es loin,
Mais je crois entendre
Ce refrain si tendre,
Que l’an dernier,
Pour me bercer,
Tu me chantais,

Ton ami hier,
Est rentré de guerre,
Il n’a rien dit,
Mais j’ai compris,
En voyant ta chaîne,
Ton blouson de laine,
Que plus jamais,
Tu ne viendrais,
Me rechanter,

Dans le soleil et dans le vent,
Tournent les ailes du vieux moulin,
Elles tourneront aussi longtemps
Que nous vivrons main dans la main.

Tournent les ailes dans la lumière,
Tourne le temps, rien n’a changé,
Mais dans mon cœur depuis hier,
Le vieux moulin s’est arrêté.

Cravata roja e vèsta blua,
E tostemps enter dus avions,
L’estereò dens la veitura,
Cent quate vint, que soi urós. …

Legir tot

Cravata roja e vèsta blua,
E tostemps enter dus avions,
L’estereò dens la veitura,
Cent quate vint, que soi urós.
Atau que vau dab energia,
Sponsorisat dinc aus caleçons,
Atau la mia filosofia,
Que soi brancat, que soi urós.

Repic :
Mes cada nueit, dinc au matin,
Medish saunei, poish pas dromir,
Tostemps aqueth puto de brut,
Segut en lhièit, que’m cau la lutz.
Un brut de quan èri petit,
A vàder hòu, jamei fenit,
Shense pieitat com un miralh,
E jo qu’apèri la mia mair.

Que soi un òmi de l’an dus mila,
Que soi batant, que soi batant,
Lop ahamiat capvath la vila,
Que soi batant, e combatant.
Qu’èi escadut la mia vita,
Jo qu’èi lo nhac, jo qu’èi lo nhac,
Ganha petit, ganha petita,
Avisatz-ve, malur au flac.

Cent còps jo que venoi la lua,
Cent còps tanben que la crompèi,
Que sèi parlar de conjontura,
Que sèi parlar tà díser arren.
Aquestes torns, tot qu’ei imatge,
E lo papèr qu’ei de color,
E las ideias que son miratges,
E que las cau deishar ont son.

Uei si voletz ganhar la corsa,
Cau pas amics, cau relacions,
Un uelh pausat dessús la borsa,
E l’aute sus las eleccions.
I a los colhons e i a los autes,
Aquò sera tostemps vertat,
E n’ei pas de la mia fauta,
Si an causit d’estar de costat.

Que’vs vau cantar ua cançon,
E la dondèna,la dondon.
Qu’ei la cançon de Micolau,
E atau qu’ei e qu’ei atau. …

Legir tot

Que’vs vau cantar ua cançon,
E la dondèna,la dondon.
Qu’ei la cançon de Micolau,
E atau qu’ei e qu’ei atau.
E quan avetz lo mau d’amor
Cantatz lo blues de Cuqueron.

Que soi passat a Visanòs,
Minja la carn deisha los òs.
Visanòs n’ei pas com a Morlaàs,
A Morlaàs que t’envítan quan te’n vas.
E d’Ortès dinca Somolon,
Cantatz lo blues de Cuqueron.

Que soi entrat dehens un bar,
Que’n soi sortit a mieitat hart.
Sus lo camin qu’èi espleishat,
Que’m soi fotut dens lo varat.
Si avètz forçat sus lo pinton,
Cantatz lo blues de Cuqueron.

A mieja nueit que soi tornat,
La mia hemna qu’avè clavat,
Qu’ei partida dab lo vesin,
Se’n tornaran doman matin
Quan ètz tot sol a la maison,
Cantatz lo blues de Cuqueron.

Lo lendoman qu’èi vist lo pair,
Que m’a gulat:"Cèrca tribalh."
Suu còp que soi partit a huec,
A l’Agénçia nacionala de l’emplec.
Aquiu qu’i avè shens que jo,
Tà cantar lo blues de Cuqueron.

Que m’an enviat de cap tà Lac,
Aquiu tribalh,n’i avè pas nat.
"E ès anat a Pechinei?"
Qu’avèn barrat tot delà ier.
Si ne trobatz pas lo patron,
Cantatz lo blues de Cuqueron.

"Tot lo Biarn qu’as visitat,
Hart de fatiga e de combat."
Que n’èi avut telament pro,
Que soi tornat a Cuqueron.
E la dondena,la don don,
Cantar lo blues de Cuqueron.

Lo casau de Josefina
Qu’ei un tan beròi país
S’i a un paradís sus tèrra,
Qu’ei aquí lo paradís.

Qu’ei …

Legir tot

Lo casau de Josefina
Qu’ei un tan beròi país
S’i a un paradís sus tèrra,
Qu’ei aquí lo paradís.

Qu’ei a baish a la crotzada,
Esconut com un secret,
Que sent la tèrra mulhada
Per la ploja de julhet.

I a montanhas e valeas,
E tanben tan de camins,
E l’èrba que sembla seda
A l’arrós eslurradís.

Lo casau de Josefina
Que soi jo qui l’ei laurat,
E de tant que m’at pregava,
En seguint que l’ai semiat.

Si per cas voletz un dia
Entrar hens aqueth casau,
Tiratz-ve drin de la halha,
Que soi jo qui èi la clau.

Lo casau de Josefina
Qu’ei un tan beròi país
S’i a un paradís sus tèrra,
Qu’ei aquí lo paradís.

Lo chivau de l’Arnauton
Sauta cleda, sauta cleda,
Lo chivau de l’Arnauton
Sauta cleda, arreviron !

Lo chivau de Jantinon …

Legir tot

Lo chivau de l’Arnauton
Sauta cleda, sauta cleda,
Lo chivau de l’Arnauton
Sauta cleda, arreviron !

Lo chivau de Jantinon
Sauta brosta, sauta brosta,
Lo chivau de Jantinon
Sauta brosta, arreviron !

Lo chivau de Bernaton
Sauta pièla, sauta pièla,
Lo chivau de Bernaton
Sauta pièla, arreviron !

Lo chivau de Jausepon
Sauta arrolha, sauta arrolha,
Lo chivau de Jausepon
Sauta arrolha, arreviron !

Lo chivau de Jacolet
Sauta gòba, sauta gòba,
Lo chivau de Jacolet
Sauta gòba, esvarrisclet !

Lo còr que’m pata, pataqueja,
Lo còr que’m pataqueja tant.
Devant, devant darrèr, devant,
Lo men còr que’m pata, pataqueja, …

Legir tot

Lo còr que’m pata, pataqueja,
Lo còr que’m pataqueja tant.
Devant, devant darrèr, devant,
Lo men còr que’m pata, pataqueja,
Devant, devant darrèr, devant,
Lo men còr que’m pataqueja tant.
Lo cap que’m hole’, holeteja…

Lo pè que chapi’, chapisteja…

Lo cuu que cule’, culeteja…

Lo dit que nani’, nanineja…

Lo pòt que chuque’, chuqueteja…

Qu’èri a saunejar d’ua grana tormenta,
Qu’anavi sauvar ua prauba innocenta,
Qu’èi hicat la man de l’auta part deu lieit, …

Legir tot

Qu’èri a saunejar d’ua grana tormenta,
Qu’anavi sauvar ua prauba innocenta,
Qu’èi hicat la man de l’auta part deu lieit,
Que m’a desvelhat, lo vueit.
A tots petits drins los bruts que pujavan,
Capvath lo planchèr, tot que m’arribava,
Qu’as ubèrt la pòrta, tà sortir lo can,
Lo hred qu’a debut entrar.

Lo dia, Maria
Que s’a minjat la nueit,
Lo dia, Maria
Que’m va tirar deu lieit.

Jo ne disi pas tostemps çò qui pensi,
Que dèishi sovent parlar lo silenci,
Qui dèisha lo temps a tots los chepics,
A tots los trebucs, petits.

E l’amor a còps, l’amor s’arrepausa,
A l’ombra de l’ombra doça de las causas,
Qu’ei juste un moment, qu’ei juste lo temps,
D’estar content, dehens.

Qu’enteni las gruas qui se’n van tà França,
Que cau getar lo blat a l’esperança,
Enqüèra un drin, e que’m vau lhevar,
E lo puta de mau de rea que’m va tornar...

Peiroton se’n va a la caça,
Tot solet, shens companhon,
Credent de gahar la lèbe,
Que gahà lo lebrauton,

Lo …

Legir tot

Peiroton se’n va a la caça,
Tot solet, shens companhon,
Credent de gahar la lèbe,
Que gahà lo lebrauton,

Lo Peiroton, lo Peiroton,
Lo praube, praube Peiroton,
Lo Peiroton, lo Peiroton,
Lo praube, praube Peiroton,

En lòc d’anar se’n tà casa,
Se’n anà tà Gurmençon,
Que se’n va béver ua tassa,
E tanben un bon pinton,

Lo Peiroton...

Peiroton se’n va a la caça,
Tot solet shens companhon,
Çò qui ganha la setmana,
Lo dimenge n’ei pas son,

Lo Peiroton...

Lo petit auseron
Se’n vòu anar tà Spanha,
Mes çò qui l ’a hèit paur,
La nèu de la montanha, …

Legir tot

Lo petit auseron
Se’n vòu anar tà Spanha,
Mes çò qui l ’a hèit paur,
La nèu de la montanha,
E lo pòrt d’Auloron,
Lo petit auseron.

Lo petit auseron,
S’avè minjat calhada,
De tant que n’a minjat,
Que se n’a hèit la barba,
La barba e lo menton,
Lo petit auseron.

Jo que t’avi dit,
Que lo rei petit
Qu’èra lo mei bèth
De tots los ausèths,
Lo chapèu suu cap, …

Legir tot

Jo que t’avi dit,
Que lo rei petit
Qu’èra lo mei bèth
De tots los ausèths,
Lo chapèu suu cap,
Tot esperrecat,
La camisa dessus,
Tota plea de puç.

Qu’avè un gilet
De pèth de droguet,
E lo pantelon
N’èra pas tròp bon,
Au cap deus solièrs
S’i vedèn los pès,
La camisa dessus,
Tota plea de puç.

Repic :
Non s’i a pas jamei vist,
Jamei enlòc véner s’aví sabut,
Non s’i a pas jamei vist
Un …

Legir tot

Repic :
Non s’i a pas jamei vist,
Jamei enlòc véner s’aví sabut,
Non s’i a pas jamei vist
Un còfre-fòrt seguir un atahut.

Perqué tirar tan la galèra,
Un dia o l’aute crebaràs,
Un còp au clòt, devath la tèrra,
De la moneda, que’n haràs?

Tribalha, pèc, apièla, apièla,
Quan ajas aloncat los pès,
Se’n vueitaràn quauque botelha
A ta santat los eretèrs.

Entau vermiàs, quina hartèra,
Quan t’arroganhen pèth e òs,
Que’us ofriràs bèra vaishèra,
En te crompar un cròfo d’aur.

Que sias pelat, qu’ajas moneda,
Que sias capulat o pacant,
Qu’arrecotiràs tà la cleda,
Quan ajas hèit lo torn deu camp.

Qu’eus vedèn arribar, dab de vièlhas carretas,
Quauques chivaus magràs, un teit descatabat,
Tot un ahoalh de chins, gojats e …

Legir tot

Qu’eus vedèn arribar, dab de vièlhas carretas,
Quauques chivaus magràs, un teit descatabat,
Tot un ahoalh de chins, gojats e gojatetas,
Caps morets que los ploi solets avèn lavat.

Los òmis, mostachuts, la tinhassa provuda,
Qu’avèn l’uelh dur d’aver trobat trop de refus ;
Las hemnas vielhas lèu de tròp longa corruda,
L’uelh resignat au hat qui’us avè lo dessús.

« Los bohèmis ! » Que cau har rentrar la poralha.
« Avizats-v’aus casaus ! » Qu’èra per aqueth mot,
Tanlèu que pareishèn qui’us arcuelhèn pertot ;
Au mei lèu que calè tirà’us se de la halha.

Que’us balhavan tot-un, quauque punh de haría,
Drin de hampa o de lard, un braçat d’arredalh,
E las mairs que vienèn, dab los dròlles suu malh,
demandà’n « per l’amor de Jèsus e Maria ».

Quan la nueit e cadèva, un gran huec batalhèr,
Qu’esclairava autorn d’eth la gent misteriosa,
Hilha deu vent, deus plois e qui lavetz, sabè
Ligà’s estretament dens la nueit amistosa.

L’endematin, sovent, quan pareishè lo só,
Que s’èran envolats longtemps-a sus la via ;
Mès quan òm e volè plan comptar çò de son,
Qu’u mancava au porèr, bèth còp, quauqua garia.

Que’m soi lhevat lèu de la taula,
Qu’aví de partir tà Bordèu,
Shens díser arren, eth que m’espiava,
Era que …

Legir tot

Que’m soi lhevat lèu de la taula,
Qu’aví de partir tà Bordèu,
Shens díser arren, eth que m’espiava,
Era que m’a balhat sheis ueus.
N’aurèi pas pro de cent cançons,
N’aurèi pas pro de la mia vita,
Entà’us tornar ua petita
Part de çò qui m’an balhat, tots.

- Que son los mens, -
- Drets sus la tèrra, -
- Que van tot doç suu caminau, -
- Lo camp laurat que huma enquièra, -
- Que son los mens, los de qui cau. -

Ne hèn pas a la loteria,
N’atendan pas hèra deu cèu,
Sonque dilhèu, combat lo dia,
E de poder dromir la nueit.
Ne seben pas la grana Istòria,
Qu’aidan los chins a vàder grans
E qu’an au hons de la memòria
Tots los qui son passats abans.

Ne hartan pas jamei lo monde,
Son pas sovent sus lo jornau,
Sonque un còp tà viéner au monde,
E tà plegar, qu’ei lo dusau.
Son aquiu, quan lo temps s’estanca,
Au correder de l’espitau,
En esperar las daunas blancas,
A s’espiar los soliers tròp naus.

La nueit que cad sus Labohèira,
Entà Bordèu, jo que me’n vau,
Qu’ensagi de boishar lo veire,
Mès n’ei pas suu vèire qui plau.
Adishatz donc, tots los de casa,
Siatz hardits, ne’n soi pas mei,
Que volí díser, en quauquas frasas
Çò qui non disetz pas jamei.

E dab tota aquera moneda,
Peus camins nostes, lo noste òmi,
Que partí tà la vila.
Qu’arribà sus ua grana …

Legir tot

E dab tota aquera moneda,
Peus camins nostes, lo noste òmi,
Que partí tà la vila.
Qu’arribà sus ua grana plaça.
Qu’èra dia de hera.
Monde, n’i avè fòrça, monde
Que coneishè plan, monde deu parçan.

I avè lo Jan de Planta la Punta, sabs ?
Lo que s’èra maridat dab la hilha
D’aqueth Jan fotre de Pèire deu Calhau.
I avè tanben aqueth picatalòs de Salias,
Que s’aperave... son pair qu’èra
Lo hustèr de Sauvalada...

Enfin tè, qui avè monde...
Qu’èran amassats devant un empont
Au hons de la plaça. Qu’espiavan un òmi,
Plan vestit, cap pelat, encaravatat
De pertot. Aqueth òmi que hasè virar
Ua arròda, l’arròda de la loteria,
Pingorlada de lutz, ròda de vita
E deus espèrs, los de la terrà,
Los de la vila, on aniran tots los obrèrs ?

La ròda vira, vira, vira
Ròda de vita et deus espèrs
Los de la terrà, los de la vila
On aniran tots los obrèrs ?

Lo 64 ganha un diccionari occitan-francés,
Tà apréner a parlar ua lenga vertadièra,
E ua metòda tà apréner a la parlar ponchut.

Lo 09 ganha a vestit complèt de CRS,
Tot negre, dab un bastonàs, un shiulet,
E un liberòt tà saber ço qu’ei
L’enemic de dehens.

Lo 31 ganha un viatge a París, anar sonque,
Pas tornar, que poderà tornar tot an
Tà las vacanças.

Que ganha tanben un envit tà esdejoar
Dab lo President de la Republica Francesa.

Lo 34 ganha lo dret de demorar au país
E d’i tribalhar, au sindicat d’iniciativa.
Qu’en cau un tà arcuélher la toristalha.

Lo 11 ganha ua barrica de vin italian,
Pur sucre, 15 degrès. Que poderà pintar
E desbrembà’s sos soviers de vinhaire.

Lo 65 ganha lo dret de’s carar e de’s
Hicar au caumatge, a l’agença
Nacionala deus colhonats.

Lo 32 ganha un agendà deu Credit
Agricòla e las benediccions de la SAFER.

Quan t’espiava qu’avè
Aqueth drin de doçor
Qui an los qui s’arrossègan
Un vielh chegrin d’amor,
Un vielh chegrin d’amor …

Legir tot

Quan t’espiava qu’avè
Aqueth drin de doçor
Qui an los qui s’arrossègan
Un vielh chegrin d’amor,
Un vielh chegrin d’amor
Qui avè barrat a clau,
Mes que credè tostemps,
Tostemps au Pair Nadau.

Que hasqui sor, que hasqui ploja,
Hilh de senhor, o hilh de goja,
Maluros qu’ei l’amorós,
E lo qui n’aima pas qu’ei malurós, qu’ei malurós...

Un còp lo Pair Nadau,
Un còp qu’èra passat,
Tres virolets e haut!
Que s’èra escapat.
Atau se’n va l’amor
Com aiga dens la man,
Com si un ser tau sor,
N’i avè pas lendoman.

Atau passè la vita,
Shens tròp de flors sus lo camin,
Las nueits un drin tròp longas,
Los dias drin tròp gris
Anar cercar l’esper
Dens un veire de vin,
Aténder sèi pas qué,
Aténder sèi pas qui.

Un darrèr tròç de tèrra,
E que repausa en patz,
Sus la darrèra pèira
Dus vèrs que son gravats:
« Batista e sa companha
Entà l’eternitat
Lo conte que s’acaba,
Bonser e Adishatz ».