Si vos que vam har
L’amor amoros,
Qui torna pintrar
Tot lo monde en blu,
Que vam har lo cluc, …

Legir tot

Si vos que vam har
L’amor amoros,
Qui torna pintrar
Tot lo monde en blu,
Que vam har lo cluc,
Au miei de las flors,
S’i a pas trop de vent,
S’i a pas trop de lutz.

Repic :
Chut, chut, chut,
Chut, chut, chut,
Pas tant de bruth,
Pas tant de bruth.

Enten sus lo tèit
De la mia maison,
La ploja que truca
La soa cançon,
Sinfonia, sinfonia,
Cent mila tambors,
Luenh deus barcalhons
De la particion.

Un sor tot matin,
Un hoec, un acès,
Un troç de camin,
Un par de solièrs,
Tot aquo qu’ei viu,
N’ei pas briga car,
E mercès a Diu,
A qui ne crèi pas.

I a cent mila estelas
Qui’m hèn saunejar
A tots aqueths viatges
Qui ne herèi pas,
Adiu que me’n vau,
Que’m cau escusar,
Qu’atendi lo crum
Qui’m va emportar.

Dehens la boeita de carton,
Colina canta, Colina canta,
Dehens la boeita de carton,
Colina canta la soa cançon . …

Legir tot

Dehens la boeita de carton,
Colina canta, Colina canta,
Dehens la boeita de carton,
Colina canta la soa cançon .

Un dia jo me n’anirèi,
Tau cap deu monde, tau cap deu monde,
Un dia jo me n’anirèi,
Tau cap deu monde,aquò qu’at sèi.

Repic :
Qu’arriberà bathlèu,bathlèu,
L’avion qui baisherà den cèu,
Colina canta sus lo sòu,
Anem, anem qui’n vòu, qui’n vòu.

Qu’aurèi un hrair o dus o tres,
Entà’m defénder, entà’m defénder,
Qu’aurèi un hrair o dus o tres,
Entà’m defénder deus monsurets.

Un pantelon tà m’arrapar,
Tanben ua hauta, tanben ua hauta,
Un pantelon tà m’arrapar,
Tanben ua hauta,tà cluquejar.

Ua maison dab un gran teit,
Cadun sa cramba, cadun sa cramba,
Ua maison dab un gran teit,
Cadun sa cramba, cadun son lheit.

Ua raubeta a cuate flors,
De seda blanca, de seda blanca,
Ua raubeta a cuate flors,
De seda blanca, taus amorós.

Un pincèu de tornar pintrar,
Los maishants dias, los maishants dias,
Un pincèu de tornar pintrar,
Los maishants dias, en lendomans.

Tot ser qu’aluqueram la lutz,
De tres candelas, de tres candelas,
Tot ser qu’aluqueram la lutz,
De tres candelas, boha dessus.

Que sèi ua istoèra
Qui cort los camins,
Non sèi pas quan èra,
Tanpoc lo pais,
Si n’i a qui …

Legir tot

Que sèi ua istoèra
Qui cort los camins,
Non sèi pas quan èra,
Tanpoc lo pais,
Si n’i a qui at saben,
Que m’at diseran,
Dessus lo Gran Liber
Qu’at escriuram.
Monde, çà vietz,
Cà vietz escotar
Lo conte en vertat
De Dauna Misèria,
Que cad lo ser,
Aci qu’èm plan,
Assedetz-ve,
Que la ve vau condar.

Qu’èra ua vielhota
Croishida sus pè,
N’avè pas praubota
Qu’un beroi pomèr,
Qui balhava pomas
E pomas tot l’an,
Que las i panavan
De quan en quan. .
Un ser d’ivern,
Per un temps d’inhern
Un praube mendiant
Que trucà a la porta,
"Que pods entrar,
Shens paur, shens regret,
Que vam partatjar
E la poma e lo huec."

E lo caminaire,
A lendematin,
Digo a Misèria,
Suu pic de partir :
"Que soi lo Sent Pèira,
Tà t’arremerciar,
Tot ço qui demandas,
Qu’at averàs.
-Ne voi pas aur,
Ni aur, ni argent,
Que voi simplament
Que no’m panen las pomas.
-Que’n sia atau,
Lo qui pujerà
Suu pomèr shens tu
Ne’n poderà baishar."

Au cap de tres dias,
Qu’enteno cridar.
En sortir de casa,
Co qui t’avisà?
Lo molièr panaire,
Pitat suu pomèr :
"Per Diu, desliuratz me,
Soi presoèr."
Quan s’escapà,
Arrauc de tutar,
Que s’èra secat
Au mens ua setmana!
"Te’n voi pas nat,
Hè la comicion,
Qui vienga lirar
Autorn de la maison."

Lo temps que passava,
Lo temps que passà,
Ua nueit shens lua,
La mort qu’arribà,
Vestida de negre,
La dalha a la man :
"Misèria, Misèria,
Que nse’n cau anar.
-Si ei la fin,
Que’t voi plan seguir,
Mès que minjeri
Ua darrèra poma,
Vos ajuda’m,
Vèn la me cercar,"
La mort que pujà
Non podo mei baishar.

Arrens ne’s moriva
Hens lo monde sancèr,
Los vielhs que’s trufavan
Deus lors eretèrs,
Marchans de quimèra,
Marchans de canon,
Que hesèn failhita
Shens remicion
Tots a d’arron,
Maire e president,
E papa tanben,
Tots en ço de Misèria,
Miaça e pregar,
E suplicacion,
Misèria en cedar
Que pausà condicion.

La mort qu’èra harta,
Entà s’escapar,
Qu’avo de prometer
De non pas tornar.
Tant l’avè portada,
Lo pomèr que’s mori,
Misèria de hàmi,
Qu’avo de partir,
Misèria e Mort,
Despuish aqueth temps,
Que corren tostemps
Per los camins deu monde,
E tric e tric,
Lo conde ei fenit,
Viratz, viratz,
Lo conde ei acabat.

Sèi un país e ua flor,
E ua flor, e ua flor,
Que l’aperam la de l’amor,
La de l’amor, …

Legir tot

Sèi un país e ua flor,
E ua flor, e ua flor,
Que l’aperam la de l’amor,
La de l’amor, la de l’amor,

Repic :
Haut, Peiròt, vam caminar, vam caminar,
De cap tà l’immortèla,
Haut, Peiròt, vam caminar, vam caminar,
Lo país vam cercar.

Au som deu malh, que i a ua lutz,
Que i a ua lutz, que i a ua lutz,
Qu’i cau guardar los uelhs dessús,
Los uelhs dessús, los uelhs dessús,

Que’ns cau traucar tot lo segàs,
Tot lo segàs, tot lo segàs,
Tà ns’arrapar, sonque las mans,
Sonque las mans, sonque las mans,

Lhèu veiram pas jamei la fin,
Jamei la fin, jamei la fin,
La libertat qu’ei lo camin,
Qu’ei lo camin, qu’ei lo camin,

Après lo malh, un aute malh,
Un aute malh, un aute malh,
Après la lutz, ua auta lutz,
Ua auta lutz, ua auta lutz...

Dèisha l’arròsa a l’arrosèr,
Se la trencas, que’s va morir.
Que n’a maucòr, l’arrosinèr
Quan pica a mòrt quauque vielh …

Legir tot

Dèisha l’arròsa a l’arrosèr,
Se la trencas, que’s va morir.
Que n’a maucòr, l’arrosinèr
Quan pica a mòrt quauque vielh pin.
T’arregaudirà la floreta
De son perhum, de sas colors,
Mes dèisha la sus la branqueta,
Entà que donc tuar las flors ?

Dèisha l’ausèth dens lo son nid,
Dens la gàbia ne’u clavis pas.
Dens l’aire, libre e esberit
Que harà lèu sos permèrs pas.
Veiràs quan desplegue las alas
De cap au so, compreneràs
Que n’ei pas hèit tà l’esclavatge,
Dèisha’u partir, ne’u clavis pas.

Dèisha lo paisan a la tèrra,
La vila qu’ei trop trista entà d’eth.
Quan s’i poderà ganhar hèra,
Que si sentirà a l’estret.
Non i a mei bèra catedrala
Que la lana dab sos grans pins.
Deu matin dinc a l’escurada,
Qu’i pòt pregar, saunejar drin.

Que ditz lo nom de tot çò qu’aima,
Lo bestiar, lo camp e lo cèu,
Tà d’eth tot aquò qu’a ua amna,
Dens lo son còr que hica mèu.
Qu’ei aquí qu’a aprés a víver,
E que la dit lo pinhadar :
« Que soi jo lo mei gran deus libes,
Que t’ensenhi la libertat ».

Dehora, qu’ei hred a pelar,
Lo flipèr que’s va entecar,
Si entras torna barrar la porta,
A la muralha lo …

Legir tot

Dehora, qu’ei hred a pelar,
Lo flipèr que’s va entecar,
Si entras torna barrar la porta,
A la muralha lo drapèu,
La bua qu’ei sus lo carrèu,
La gota que vou baishar,
Mès non pot permor i a
escribut "Mort aus cons"...
Oh, oh, oh!
I a Denisa qui enten ço qui vou.

Aci lo hum e lo saunei
Se’n van tot dret de cap tau cèu,
Mès lo cèu n’a pas sonque tres metras,.
Lo Gilbert que va arribar,
Peu centau cop que’ns va condar
Que s’a mancat partir tà
L’America,mès n’a
pas podut permor que...
Oh, oh, oh!
I a Denisa qui enten ço qui vou.

Que pods si as un cop de tristèr,
Viéner plorar sus lo taulèr,
Que t’i va passar un cop d’espontja.
La toa hemna i a dus ans
Dejà que s’a fotut lo camp,
Si avès sabut n’aures pas
dit tot ço qui as dit,
Mès totun qu’at as dit...
Oh, oh, oh!
I a Denisa qui enten ço qui vou.

L’ua ora que va lèu sonar,
La flicalha que va passar,
Que vam vueitar viste la darrèra,
Se’n torneram doman matin,
Pas trop de dora, cau dromir,
Era que va escobar
Totas las ombras qui
van encuèra parlar...
Oh, oh, oh!
I a Denisa qui enten ço qui vou.

Derrière chez moi, il y a une montagne,
Moi mon amant nous la montions souvent.

Pour la monter il y …

Legir tot

Derrière chez moi, il y a une montagne,
Moi mon amant nous la montions souvent.

Pour la monter il y a beaucoup de peine,
En descendant mille soulagements.

Le mal d’amour est une maladie,
Le médecin ne peut pas la guérir.

Derrière chez moi le rossignol y chante,
Soir et matin à la pointe du jour.

Pour faire l’amour, il faut savoir le faire,
Très peu parler et beaucoup caresser.

Tath ser qu’èi eth depart tà auta montanhada,
Las oelhas e eth pastors son contents de pujar,
Que saben dic …

Legir tot

Tath ser qu’èi eth depart tà auta montanhada,
Las oelhas e eth pastors son contents de pujar,
Que saben dic ath som i tarribla carnada,
Mes qui pòt arrestar l’ahida deth bestiar.

De matin que seram aciu en som d’Aubisa,
Que tornaram trobar la maison d’augustà,
Qu’ei plan bona maison, brembatz-ve que’u ve disi,
Tostemps plan recebuts, qu’èm contents de tornar.

En som d’aqueth hamèu, non i a que brave monde,
Sèi pas si coneishetz la charmanta Marí,
Aquiu tà estar plan vist, cau pas aver vergonha,
Jamès non patiràs shens un veire de vin.

E drin mei endavantn la capana de Pièrra,
Juste abans de traucar eth pont de Barralèt,
I a oelhas en corrau, qu’i deu estar enqüera,
Hè’nse drin endavant, i aurà cafè de hèit.

Si voletz tot saber, uei qu’ei Sauta Banassa,
Montanha de Bedós, bèth drin beròi endret,
Esconuda ath bèth som de la valea d’Aspa,µ
Dus gigants que la guardan, l’Aude e eth Soperet.

Dus grans gigants de pèira, tots abilhats de roi,
Qui de tostemps s’espian com un par d’amorós.

Escota plan, n’ei pas tròp tard,
Que n’èi passat tant de camins,
Escota plan n’ei pas tròp tard,
Uei que …

Legir tot

Escota plan, n’ei pas tròp tard,
Que n’èi passat tant de camins,
Escota plan n’ei pas tròp tard,
Uei que me’ntorni tau pais.

Que tornarèi lhevar las pèiras
De tots los castèths desbrembats,
Poiràs ausit capvath las sèrras
Los reclams de ma libertat.

Escota plan, n’ei pas tròp tard,
Tà ua flor, tà un matin,
Escota plan, n’ei pas tròp tard,
A nueit, lo vent que m’at a dit.

Que ns’an macada la montanha,
L’an macada dinca la sang ;
I aurà pas mèi nada castanha,
Mès saps, que’ns demora lo tranc.

Escota plan, n’ei pas tròp tard,
Lo temps de la mia cançon,
Escota plan, n’ei pas tròp tard,
Uei qu’èm a la bèra sason.

Que’m pelejarèi dab la tèrra,
Dab l’espèr dens las mias mans,
E dens lo vente ma colèra
Entaus casaus abandonats.

Un vent de paur boha sus l’Espanha
Los dias qu’an color de la nuèit
Acerà per delà la montanha
La …

Legir tot

Un vent de paur boha sus l’Espanha
Los dias qu’an color de la nuèit
Acerà per delà la montanha
La mort qu’ei a l’arguèit.

Ausís los crits qui pujan de l’ombra
Ne pòdes pas non pas escotar
Plagan de dòu la cara deu monde
Ne’t pòdes pas carar.

Repic :
No a la muerte

Que calerà que la toristalha
Coneishi plan lo prètz deu saunei
Dab son argent l’ordi que fusilha
Tròp roi qu’ei lo sorelh.

Un dia que m’a dit lo vielh òmi,
Se de l’ausèth vòs seguir lo cant
Cau pagar la libertat deu pòple
Dab lagrèmas de sang.

Se tà penjar ua dictatura
Cèrcas un arbo de libertat
Que’n sabi un quilhat dens l’istòria :
Casso de Guernica !

Se cau que passis per la montanha
Entà’t desliurar d’un maishant mau
Que sauràs on se tròba l’Espanha
Au ras deu Portugau.

Que sòi en lheit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perque,
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non …

Legir tot

Que sòi en lheit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perque,
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non sabi a quina ora,
Tròp d’ora, tròp d’ora.
Era nhèu que caj per darrèr eth carrèu,
Si podiá càjer tot çò qui a en cèu,
Que seriam totis ací en preson,
Dinca ‘ra fin deth monde,
Quin conde, quin conde.

Repic :
Maman, tien me era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un shinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent gaudens.

Hens era valisa que i a pantelons,
Qu ’èi camas tròp primas, que son bien tròp corts,
Mos semblam totis de tota faiçon,
Damb era blosa grisa,
Tan grisa, tan grisa.
Que i a castanhas laguens eth carton,
Que las minjarèi a la recreacion,
Si n’èi pas tròp d’amics que’m van durar
Dilhèu un o dus dias,
Dus dias, dus dias.

Maman, tien me era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un shinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent gaudens.

Qu’ensajarèi de bien tribalhar,
Que sòi borsièr, no’m cau redoblar,
Qu’aprenguerèi tot çò qui ne sòi pas,
Era vita hens eth líber,
Pas libre, pas libre.
Hens quinze dias que serèi tornat,
Oc, quinze dias, qu’ei viste passat,
Segur, n’aurèi cap de paur a’ra net,
Qu’èi ua cançon petita,
Magica, magica.
Din,Dan,
Din, Dan,
Campaneta de Guran,
Qui la tòca,
Maria Pòca
Que le’n dan
Un pan,
Ua coqueta ath cap deth an.

Trente ans après aqueth dimenge ser
Non pòdi dromir, non sabi perque...

Eugénie, les larmes aux yeux,
Je viens te faire mes adieux,
Nous partons pour le Mexique,
Nous mettons la voile …

Legir tot

Eugénie, les larmes aux yeux,
Je viens te faire mes adieux,
Nous partons pour le Mexique,
Nous mettons la voile au vent,
Adieu donc charmante brune,
Je m’en vais droit au couchant.

Droit au couchant, mon cher amant,
Cela me cause du tourment,
Tu m’avais promis pour gage
Ton honneur, aussi ta foi,
Maintenant tu m’abandonnes,
Tu t’en vas bien loin de moi.

Eugénie, va ne crains rien,
Car j’en suis le premier marin,
Je connais le pilotage,
J’en suis fier de mon vaisseau,
Il n’y aura aucun naufrage
Tant que je serai sur l’eau.

Eugénie, à mon retour,
Sois fidèle à nos amours,
Je te promets ma mignonne,
Si je reviens au pays,
De nous marier ensemble,
Ma charmante Eugénie.

Era s’a hèit l’erbeta,
Au prat verdelhant.
Eth que s’a heit dalhaire,
L’a avuda en dalhant.

Que son dus sus …

Legir tot

Era s’a hèit l’erbeta,
Au prat verdelhant.
Eth que s’a heit dalhaire,
L’a avuda en dalhant.

Que son dus sus la via,
I a Florença e i a Joan,
E que volan tot dia
Sus un grand chivau blanc,
Mès que cau que v’ac disi,
Jo qui èi tres mila ans,
Que Joan aima Florença,
E Florença aima Joan.

Era s’a hèit la lèbe,
D’aceth bòsc qui ei tant gran.
Eth que s’a heit caçaire,
L’a avuda en caçant.

Era s’a hèit istoèra,
Hens un libe d’enfant
Eth que s’a heit contaire,
L’a avuda en contant.

Era s’a hèit l’estela,
Au beth som del lugran.
Eth que s’a heit talòssa,
L’a avuda en l’espiant.

A que pensas, Françoès,
Eth pè sus ’ra mureta,
Eths guelhs sus eth Burat,
Que’s lhèva eth sorelh,
Eth temps …

Legir tot

A que pensas, Françoès,
Eth pè sus ’ra mureta,
Eths guelhs sus eth Burat,
Que’s lhèva eth sorelh,
Eth temps que se’n va com
Eth hum de cigareta,
Un de mes, un de mensh,
A net ath Corrau vielh.

A ont va eth vent, a ont va era vita,
Totis aqueths qui son partits,
Avont va l’aigueta dera Pica,
Qui s’empòrta eths sovenirs.

Entà seguir eth noste viatge,
Un tròç de tèrra, un tròç de cèu
Non n’èm ací que de passatge,
Traça d’un pas sus era nhèu.

Jo’m vau tornar entà ’ra plana,
Eth còr dolent, tot tristonet,
Dambe laguens era campana
De Nosta Dama de Luret.

Eras palomas se’n van tà Spanha,
Eth aire sent ath arredalh,
Adiu país, adiu montanha,
Que tornarà eth mes de mai.

Gatòt, pegòt, codeta, codòt.

Las soritç que’s passejan.
Gatòt, pegòt, codeta, codòt.

Que hèn la hèsta au solèr deu milhòc. …

Legir tot

Gatòt, pegòt, codeta, codòt.

Las soritç que’s passejan.
Gatòt, pegòt, codeta, codòt.

Que hèn la hèsta au solèr deu milhòc.

Gatòt, pegòt, codeta, codòt.

Que dromes davant la truha.
Gatòt, pegòt, codeta, codòt.

Las soritç que dançan quan drom lo gatòt.

Sun of the first day,
Sun of the last time,
Mary every day,
Mary all the time,
From top of …

Legir tot

Sun of the first day,
Sun of the last time,
Mary every day,
Mary all the time,
From top of the mountain,
To the end of the ocean,
Mary of the small lane,
Mary of the seaman.

Repic :
Hail, Mary hail, merry Christmas,
By happy days and by pain,
Hail, Mary hail, gaze upon us,
With sweet eyes of love again.

In a mirror you’re dancing,
For those who lost their fight,
And hope away fading,
This tiny slender light,
This blue belt on your body,
Like a small piece of sky,
This moonbeam which embodies
In a snowy shawl high.

Mary you’re lulling
For ones who had no kiss,
Hey, Mary medicine,
Mary peace and peace,
Mary our lady,
Mary proud and right,
Mary the white Mary,
Mary Christmas bright.

Haut, haut, Peiròt, desvelha’t,
Vòs audir lo bèth son,
Qu’ei çò qui t’assomelha ?
O, lo charmant claron !
Lo …

Legir tot

Haut, haut, Peiròt, desvelha’t,
Vòs audir lo bèth son,
Qu’ei çò qui t’assomelha ?
O, lo charmant claron !
Lo còr que’m disè bitara
Qu’aciu son los pastors,
E acera lutz tant clara,
La Cloqueta, los Bastons,
Be’m hèn véder ua simarra
Cargada de flors.

A nueit hèsta de Nadau,
E qu’èm en vacancas,
Nosauts qu’èm contents atau,
E plens d’esperança,
A viste doman matin, …

Legir tot

A nueit hèsta de Nadau,
E qu’èm en vacancas,
Nosauts qu’èm contents atau,
E plens d’esperança,
A viste doman matin,
Tà véder au pè deu sapin,
Lo petit paquet,
Lo de Pairolet,
Ah, quina escadença,
Quina ben-haurença !

Que demora dens lo cèu,
Dessus ua estela,
Que vola capvath la nèu,
Lo sac sus la rea,
Que passerà dens la nueit,
Jo que serèi dens lo lhèit,
Tà portar joguets,
A tots los poquets,
Ah, quina escadença,
Quina ben-haurença !

Il y a cinq ans au mois d’avril,
Que mes amours je n’ai point vus,
Ma mignonnette,
M’avez-vous bien gardé, …

Legir tot

Il y a cinq ans au mois d’avril,
Que mes amours je n’ai point vus,
Ma mignonnette,
M’avez-vous bien gardé,
Mes amourettes,
Du joli temps passé.

Oh que oui, oui, mon doux ami,
Je vous l’avais toujours promis,
De vous attendre,
Avec fidélité,
De vous reprendre,
Galant, quand vous reviendrez.

On vient me dire tous les jours,
Que des amants vous font la cour,
Cela me chagrine,
Me cause du tourment,
D’entendre dire,
Que vous avez des amants.

Laissez dire, laissez parler,
Moi je vous aime plus que jamais,
Ce sont les filles
Qui vous ont dit cela,
Par jalousie,
Ne les écoutez pas.

Lhèva’t donc, gran feniant, lhèva’t donc, Diu Vivant,
Qu’ei dimenge matin, lhèva’t donc a la fin,
Qu’èra longa la nueit, …

Legir tot

Lhèva’t donc, gran feniant, lhèva’t donc, Diu Vivant,
Qu’ei dimenge matin, lhèva’t donc a la fin,
Qu’èra longa la nueit, e qu’ès enqüèra au lièit,
B’ès beròi laganhós, mes on as los cauçons.

Repic :
Avisatz-ve, madamisèlas,
Lo Jausèp que va sortir de l’ostau
Qu’a tornat pintrar lo son còr de nau,
Cançons d’amor, que’n sab a pièlas,
Sorelh aus uelhs e arríder a la man,
Jausèp se’n va.

Obrir los contravents, deishar entrar lo vent,
Tà tirar la calor, e tanben lo poson,
Aiga hreda suu mus, tà segotir las puç,
Har lusir lo caishau, e rasar de com cau,

Hicar drin de sentbon, non ! pas tròp, que n’i a pro,
E l’aulor deu cafè puja dens l’escalèr,
Un èr d’acordeon tà guardar la gaujor,
...

Camisa e pantelons, blancs tà d’eths, blancs tà vos,
E cantar en baishant, quate pas en davant,
Dus petits en darrèr, tà partir mei leugèr,
Hò ! Jausèp, tien te dret, vè-te’n tirar la set !

Jo me’n vau entau marcat.
Crompar ua piocòta. (bis)

Piau, piau, piau, ce hè ma piocòta;
Haut, viravau, ce canta …

Legir tot

Jo me’n vau entau marcat.
Crompar ua piocòta. (bis)

Piau, piau, piau, ce hè ma piocòta;
Haut, viravau, ce canta la poralha;
La poralha canta au pau.

Ua guitòta, coac coac coac …
Ua crabòta, bè, bè, bè…
Ua vacòta, meu, meu, meu…
Ua gatòta, miau, miau, miau …
Ua canhòta, oau, oau, oau …

Lo còr com un dimenge,
Que va com a vint ans,
Mes que plau lo dimenge,
E n’ei pas mei …

Legir tot

Lo còr com un dimenge,
Que va com a vint ans,
Mes que plau lo dimenge,
E n’ei pas mei vint ans,
Atau se’n va la vita,
Com l’aigueta entà l’arriu,
Atau se’n va la vita,
Com la prima entà l’estiu

Repic :
O, Joan,
Lhèva lo cap cap au sorelh,
N’ei pas vertat, tot n’ei pas vielh,
Jamei,
O, Jan,
Lo pair disè que dab los plors,
I a de qué har ua cançon
D’amor.

Tà quant de temps enqüèra
L’arròsa sus l’arrosèr,
Tà quant de temps enqüèra
Las aulhas auràn aulhèrs,
Tostemps cridar colèra
Per un chic de dignitat,
Tostemps segar las sègas,
N’èi lo còr esperrecat.

E tirar sus la còrda,
E non pas clucar los uelhs,
Non pas seguir la mòda,
Ni tanpòc quitar lo pèis,
E pelejà’s tot dia,
Tà poder demorar viu,
Lo monde sus l’esquia,
Shens jamei estar lo Bon Diu.

N’ac creds pas, Joan Pèire,
T’a pas dit que non,
Lhèu l’acordeon
Qu’i ei estat tà hèra,
N’as pas qu’ua …

Legir tot

N’ac creds pas, Joan Pèire,
T’a pas dit que non,
Lhèu l’acordeon
Qu’i ei estat tà hèra,
N’as pas qu’ua chança,
Que la cau gahar,
N’as pas qu’ua dança,
Que la cau dançar.

Repic :
Vira, segur que t’aima, vira,
Qu’ei la valsa qui vira, qui vira lo cap,
Vira, segur que t’aima, vira,
Qu’a lo còr, qu’a lo còr capvirat.

La soa rauba blanca
Que trauca la nueit,
Los uelhs sus los uelhs,
L’amor que s’estanca,
Moment de promessas,
Moment de saunei,
Era qu’ei princessa
E tu hilh deu rei.

Dehens la horrèra,
Qu’ètz los dus solets,
Los pès drin leugèrs,
Ne tòcan pas tèrra,
Lhèva drin la cara,
Espia a capsús,
Non vedes adara
Pas mei qu’ua lutz.

Doceja, Joan Pèire,
Que’t pesa aus braçs,
Qu’ètz drin fatigats,
Cau tornar sus tèrra,
Perqué donc adara,
Qui as ubèrt la man,
Qu’ei era qui sarra
E que te vòu miar...

Joan Petit que dança,
Dab lo rei de França,
Joan Petit que dança,
Sab pas çò qui dança,

Dab lo …

Legir tot

Joan Petit que dança,
Dab lo rei de França,
Joan Petit que dança,
Sab pas çò qui dança,

Dab lo dit, dit, dit,
Dab lo dit, dit, dit,
Atau que dança Joan Petit.

Dab la man...

Dab lo pè...

Dab lo jolh...

Dab lo cuu...

Dab lo nàs...

Dab lo cap...

Drom, anjolina,
Drom, berojina,
La nueit se carga de tant de sauneis,
Boha candela,
Aluga estela,
Sarra’m lo dit e …

Legir tot

Drom, anjolina,
Drom, berojina,
La nueit se carga de tant de sauneis,
Boha candela,
Aluga estela,
Sarra’m lo dit e cluqueja los uelhs.

Qu’as un papà,
Un papà de musica,
Marchan de calicas,
Un drin hou,,
Que’t pot pintrar
Ua maison blua,
O pausar la lua
Suu linçou.

Que seràs, tu?
Princessa o aulhèra,
Montanha o ribèra,
Cor de cap,
D’on seràs, tu?
Quin averàs l’ombra?
D’aci o deu monde?
En libertat.

Qu’ei arribat dens lo vilatge,
Qu’avè l’acordeon a la man,
Dilhèu qu’avè hèit un long viatge,
Que demandava un tròç …

Legir tot

Qu’ei arribat dens lo vilatge,
Qu’avè l’acordeon a la man,
Dilhèu qu’avè hèit un long viatge,
Que demandava un tròç de pan.

De tant qu’avè caminat, ma mia,
De tant qu’avè caminat,
L’acordeon qu’a plorat, ma mia,
L’acordeon qu’a plorat.

Las pòrtas que’s son barradas,
Que l’i an getat pèiras e sòus ;
Tots qu’avèn páur a l’aubada,
Sonque lo vielhs e los canhòts.

Qu’avè lo còr tan sarrat, ma mia,
Qu’avè lo còr tan sarrat,
L’acordeon qu’a plorat, ma mia,
L’acordeon qu’a plorat.

Lo vent que s’a pres la musica,
Au som deu tèit qu’a virolejat,
Qu’a baishat per la cheminèa,
E lo huec qu’a reviscolat.

De tant qu’èran ahumats, ma mia,
De tant qu’èran ahumats,
Tots en dehens qu’an plorat, ma mia,
Tots en dehens qu’an plorat.

L’auriòu qu’a nau plumetas,
Qui van com lo vent,
Las plumetas dauradas,
Qui van com lo vent,
Las plumetas d’argent. …

Legir tot

L’auriòu qu’a nau plumetas,
Qui van com lo vent,
Las plumetas dauradas,
Qui van com lo vent,
Las plumetas d’argent.

L’auriòu qu’a ueit plumetas...

L’aute jorn dins l’ort,
L’entendèri que plorava,
E jo que me’n aproishavi,
Li diguèri en sospirant :
"Malurosas son las …

Legir tot

L’aute jorn dins l’ort,
L’entendèri que plorava,
E jo que me’n aproishavi,
Li diguèri en sospirant :
"Malurosas son las filhas
Qui se’n fisan aus galants."