Lo crist es sul la crotz
Vestit de lana roja
Davalarà deman
Per traversar l’ivèrn
E menar los enfants
A …

Legir tot

Lo crist es sul la crotz
Vestit de lana roja
Davalarà deman
Per traversar l’ivèrn
E menar los enfants
A la fèsta del cirque
I seràn de leons
E de femnas que fuman
De manjaires de fuòc
E la verge Maria
Portarà per cadun
De banastas de pomas

A la fête du cirque

Le christ est sur la croix
Vêtu de laine rouge
Il descendra demain
Pour traverser l’hiver
Et prendre les enfants
A la fête foraine
Il y aura des lions
Et des femmes qui fument
Et des mangeurs de feu
Et la Vierge Marie
Portera pour chacun
Des corbeilles de pommes

Aval al fons de l'aiga, la luna ses negada.
Sus la riba del riu somiava una filha.

Pausa aquí sa …

Legir tot

Aval al fons de l'aiga, la luna ses negada.
Sus la riba del riu somiava una filha.

Pausa aquí sa raubeta, son cotilhon secret
De son cabuç sortís una baga d'aur fin.

Aval al fons de l'aiga, la luna es sauvada.
Tant i a que de la filha demòra que son vestit.

(Collectada al prèp de Léonie Gensonnie dins Cantal)

Aguò's donc fait, lo crudèl ma quitada.
Tot en vivent ieu ne fau que languir.
Mon omenet se qualqu'autra t'agrada, …

Legir tot

Aguò's donc fait, lo crudèl ma quitada.
Tot en vivent ieu ne fau que languir.
Mon omenet se qualqu'autra t'agrada,
Vèni lèu lèu per me véser morir.

Que cresiás tu, qu'apuèi un mes d'abséncia
Mon còr fusquèt subjècte a cambiament ?
Que non que non, non n'i a pas d'inconsténcia,
Quand aimi un òme l'aimi tendrament.

Duscas al clòt ieu te serai fidèla
Quand ne seriái de secar coma un bròc.
S'apuèi ma mòrt bolegarián mas cendras,
I trobarián belugetas de fòc.

Aval aval a la combeta
Un boièr semenava de blat (bis)

Repic : Ò bon Dieu !

Vegèt venir la …

Legir tot

Aval aval a la combeta
Un boièr semenava de blat (bis)

Repic : Ò bon Dieu !

Vegèt venir la Sana Vièrja
Paura, fugissent ambe son enfant.

Mas, diga, tu, boièr, brave òme,
Creses que me poiriás pas sauvar ?

Si fet, si fet, ma bona femna
Segur que farai tot çò que poirai !

Veson venir lo rei Eròde
Ambe sa bela tropa de soldats.

Mas, diga, tu, boièr, brave òme,
N’auriás pas vist aquí a passar

Una tan bèla pelegrina
Paura fugissent ambe son enfant ?

Mas dempuèi que ieu la vegèri
Los blats ne son ben florits, ben granats.

Aval aval dins un castèl
I a una tan bèla filha
Ditz que vòl pas morir
Sens véser son amic. …

Legir tot

Aval aval dins un castèl
I a una tan bèla filha
Ditz que vòl pas morir
Sens véser son amic.

Son paire per la consolar
Lo galant mandèt quèrre
Èra pas mièg montat
Que la bèla a trespassat.

Se pausa sus son coissinet
Ne plora ne sospira
Quand plorarà cent ans
Sas amors non tornaran.

Lo jorn de son enterrament
Tot lo monde plorava
Duscas al capelan
Que plorava en cantant.

En venguent de l'enterrament
Passa davant sa porta
Lèva los uèlhs en sus
Sas amors i èran pas pus.

Ba portarà un an un jorn
Lo dòl de sa mestressa
Portarà un an un jorn
Tot lo dòl de sas amors.

(Collectada al prèp de Léon Pech a Mas Cabardès)

Begam un còp de mai,
I fa tant bon a taula.
Tant bon a taula quand la nèu es pel …

Legir tot

Begam un còp de mai,
I fa tant bon a taula.
Tant bon a taula quand la nèu es pel camin.
Aiçí passem velhada
Fins a deman matin.

Avèm fait curbisons,
Daissem pausar la relha.
Pausar la relha qu'a fait tantes de bordons.
Sosquem pus a l'esteva
E tindem las cançons.

Sèm que de païsans,
Avèm pèl bristolada.
Pèl bristolada pel solelh tant aflambat.
Pr'aquò la gent de vila
A pas nòstra santat.

Fasèm venir lo blat,
Que fa blanca farina.
Blanca farina e lo pan ros e brescat.
Aital avèm moneda
Quand tornam del mercat.

Fasèm venir lo vin, fasèm venir lo vin
De nòstra vinha.
Qual es que vòl de roge, qual es gue vòl de blanc ?
Fasèm venir lo vin, fasèm venir lo vin
De nòstra vinha.
Fasèm venir lo vin,
Que rescalfa la sang.

I aviá d'olius long del camin
e de vinhas davant la pòrta
que saludavan al matin
lo mas tot blanc …

Legir tot

I aviá d'olius long del camin
e de vinhas davant la pòrta
que saludavan al matin
lo mas tot blanc qu'aviam bastit.

I aviá de trabalh, o cal dire,
i aviá tanben de bons moments,
lo cocut cantava sovent,
lo ramonet aimava rire.

L'estiu aviás un grand capèl,
tos uèlhs lusents s'en amagavan;
quand mahomet fasiá bèl-bèl
sus la pared que blanquejava

i avià 'na mòstra de solelh
que, coma la d'en Pons, cantava :
" Ora es abelha, ora es aucèl
Fa son cant e fa son mèl."

Mas

Il y avait des oliviers au bord du chemin
et des vignes devant la porte
qui saluaient au matin
la mas blanc que nous avions bâti.

Le travail était rude, en vérité,
mais on y passait aussi de bons moments
le coucou chantait souvent,
le " ramonet" aimait rire.

L'été tu portais un grand chapeau
qui voilait tes yeux brillants ;
quand le soleil étincelait
sur le mur blanc

un cadran solaire,
ainsi que celui d'en Pons, chantait :
" L'heure est abeille, l'heure est oiseau
Qui fait son chant et fait son miel."

La luna sortís de l'escur,
La luna passa a Montsegur,
E pel calminolet d'azur.
Nena, nenòta,
Çò qu'a vist. o …

Legir tot

La luna sortís de l'escur,
La luna passa a Montsegur,
E pel calminolet d'azur.
Nena, nenòta,
Çò qu'a vist. o te cantarà,
Çò que sap, o t'ensenharà,
Çò qu'aimas, o te portarà,.
Dormís, Nenòta.
A vist aval, a vist amont,
Volant de la prada a la font,
Sautant la ribièra sens pont,
Nena., Nenòta,
Caminant sus son blanc caval.
Nòstra Esclarmonda, amont aval ;
Benlèu l'avèm prèp de l'ostal...
Dormís. Nenòta.
Cò que sap, o dirà suaudet
Res qu'a ton tant pichonèl det...
O gardaràs dins ton coret,
Nena, Nenòta.
Se lo lop Monfòrt l'ausissiá,
Luènh, luènh,luènh nos nemenariá,
E dins son trauc nos sarrariá...
Dormís, Nenòta.
Luna, la meu nena dormís...
Pòrta li, dins ton trevadís,
La Colomba del Paradís.
Luna, Lunòta,
Un arquetonel plan tibat,
Un trait a fons esponchugat
Pel lop qu'a tant espaurugat
Nòstra nenóta.

Direm pas a la Nòstra Nena
Que i a tant d'estelas al cèl :
Voldriá pas mai clucar son uèlh …

Legir tot

Direm pas a la Nòstra Nena
Que i a tant d'estelas al cèl :
Voldriá pas mai clucar son uèlh !
Direm pas a la Nóstra Nena
Que i a tant d'estelas al cèl !

Direm pas a la Nòstra Nena
Qu'amont naut cantan los ausèls
Voldriá pas mai clucar los uèlhs !
Direm pas a la Nòstra Nena
Qu'amont naut cantan los ausèls

Direm pas a la Nòstra Nena
Qu'ençàval nos cal tant plorar :
Se voldrià pas desrevelhar !
Direm pas a la Nòstra Nena
Qu'ençàval nos cal tant plorar !

Mas direm a la Nòstra Nena,
Que canta coma los ausèls,
Que ntòsre cèl es dins sos uèlhs,
E que, se vòl dormir, la Nena,
La farem Reina dels Angèls.

Se la porreta plan grefada
Dona la soca que desborra
Quora arriba lo mes d'abrial
Ne sabes tu plan lo …

Legir tot

Se la porreta plan grefada
Dona la soca que desborra
Quora arriba lo mes d'abrial
Ne sabes tu plan lo mistèri
Coma aqual de faire d'enfants
Ambe lo biais d'aimar dels sèrres
E coma lo yin se fa sang.

Cal descofar la malcofada,
qual la descofarà Margot?
Las arrantèlas i fan rigòt
a pamparruga agorrufada
Las arrantèlas i fan rigòt
cal descofar la malcofada

Es lo temps de truca semals
De l'estanhar dins l'aiga bauja
Temps del bòsc que cal abeurar
Roge e franc de tota sa flaira
Lo plaser de s'aparelhar
Una bresca dejós la trelha
Òmes femnas per vendemiar
Sus la tèrra de las abelhas.

Quand la vida coma una rusca
Que pèga pas pus a sa carn
Tombarà de ton bras pesuc (...)
E que devendràs soca seca (...)
Sabi plan que dins ton agach
Trobarai lo meteis silenci (...)
E una muda consentida
A la tèrra que se dubrís.

Canti per los qu'an perdut la cançon,
Cap d'autre cant ma boca non pòt traire,
Son ni resson
Simple e …

Legir tot

Canti per los qu'an perdut la cançon,
Cap d'autre cant ma boca non pòt traire,
Son ni resson
Simple e florit coma lo sol desaire.

D'aver ieu vist l'òrta, l'arbre e l'aucèl
Muts e bufècs e la cançon perduda.
Tèrra ni cèl
M'an pas levat la paur d'esclavitud.

Tròp se planhís la sansonha del vent,
Tripas d'umans e còrdas de guitarra,
Un trauc d'avenc
Se pren la crit, lo brama puèi lo sarra.

D'aver vist muts l'òrta, l'arbre e lo cèl
E la paura vergonha del lauraire,
Fau pas bèl-bèl
Al vòstre torn de vila, guerrejaires.

D'aicí estant escoti'l dit del vent,
Tripas d'umans e còrdas de guitarra.
Que li ai fisat quand ai levat los rens
Lo buf coral de mon cant solidari.

Lo chivalet endilha al clar de luna
La carrièra se dubrís a la caça al tamarron
E los gueines an …

Legir tot

Lo chivalet endilha al clar de luna
La carrièra se dubrís a la caça al tamarron
E los gueines an cambiat
sas cauças de sang roge

Ambe lo faudal de las nòvias...
Lo tamborin i daissarà la pèl
Sus una musica d’esclandre
Dins de plors e de cacalas...

Carnaval

Le cheval jupon hennit sous la lune
La rue s’ouvre à la chasse aux chimères
Et les renards ont échangé
Leurs chausses de sang rouge

Avec les dessous des mariées
Le tambourin y laissera la peau
Sur une musique à scandales
De pleurs et d’éclats de rire ...

Catarina ma mia
revelha-te sioplet !
Agacha a la fenèstra
lo mailh e lo boquet.
Agacha a la fenèstra
las …

Legir tot

Catarina ma mia
revelha-te sioplet !
Agacha a la fenèstra
lo mailh e lo boquet.
Agacha a la fenèstra
las guirlandas de flors,
per celebrar ta fèsta
que planta l'amorós
Per celebrar ta fèsta
mas primièras amors,
te jogarai l'aubada .
l'aubada de tambor.
Me cantes pas l'aubada
es pas çò que me cal,
çò que sustot me prèissa
es de me maridar.
Çò que sustot me prèissa
es de me maridar,
e qu'aquò dure gaire
que m'anirai negar.
Se dins la mar flotanta
te vòls anar negar,
ieu me farai nadaire
e t'anirai pescar.
Se tu te fas nadaire
per me venir pescar,
ieu me farai floreta
per lo prat mirgalhar.
Se tu te fas floreta
que mirgalha lo prat,
ieu me farai segaire
e t'anirai segar.
Se tu te fas segaire
per me venir segar,
ieu me farai la bicha
que sauta sul sarrat.
Se tu te fas la bicha
que sauta sul sarrat,
ieu me farai caçaire
e t'anirai caçar.
Se tu te fas caçaire
per me venir caçar,
ieu me farai la luna
per lo cal esclairar.
Se tu te fas la luna per lo cal esclairar,
ieu me farai luneta e t'aurai endavant.
Se tu te fas luneta per m'aver endavant,
ieu me farai estèla que poiràs pas trapar.
Se tu te fas estèla
que posca pas trapar,
ieu me farai aubeta
t'aurai en me levant.
Se tu te fas aubeta
per m'aver en te levant,
ieu farai de la mòrta,
en tèrra me metràn.
Se te fas de la mòrta.
en tèrra te metràn,
me farai tèrra santa,
de ieu te cubriràn.
Se te fas tèrra santa
e que me cubrirès,
tant val donc que tu m'ajas
coma un autre galant.

Quilhava a la cima del sèrre
Son ventre gròs de femna clara
Lo vent aviá rason de sa rauba dubèrta …

Legir tot

Quilhava a la cima del sèrre
Son ventre gròs de femna clara
Lo vent aviá rason de sa rauba dubèrta
A la caranchona de l’ora
Tot èra lèst lo cèl lo solelh e la luna
Embàs un òme fièr bolegava de tèrra
E butava las entarradas

De femme et d’homme

Elle dressait en haut de la colline
Son gros ventre de femme claire
Le vent avait raison de sa robe entr'ouverte
A la caresse du moment…
Tout était prêt le ciel le soleil
Et la lune
En bas un homme fier remuait de la terre
Et repoussait les limites du champ...

Aviam montat la tèrra sul l’esquina
De tèrra d’òrt dins una trastolina
Per semenar de ceses
E de mendilhs pichons …

Legir tot

Aviam montat la tèrra sul l’esquina
De tèrra d’òrt dins una trastolina
Per semenar de ceses
E de mendilhs pichons
Aviam remontat los vedèls
Carrejat d’aiga
E trimat de la nuèit a la nuèit
Per desfugir la vielha paur
La del vent que pòrta la fam
Dins lo ventre de l’ivèrn

De la nuit à la nuit

Nous avions monté la terre sur le dos
De la terre de jardin
Dans un coin de pierrailles
Pour semer des pois chiches
Et de minuscules lentilles
Nous avions remonté les murs écroulés
Porté de l'eau
Et trimé de la nuit à la nuit
Fuyant la vieille peur
Celle du vent qui porterait la faim
Dans le ventre de l'hiver.

Diga-me Catinèl, dison que te maridan
Diga-me Catinèl me dison que te maridan
Dison que te maridan aval cap a …

Legir tot

Diga-me Catinèl, dison que te maridan
Diga-me Catinèl me dison que te maridan
Dison que te maridan aval cap a Quesac
Dison que te maridan e ne tornaràs pas.

Diga-me Catinèl, quora seràs maridada ?
Quand seràs maridada aval cap a Quesac
Lo te cal venir véser jamai t'oblidarà.

Càmbia de lum, càmbia de jorn
Càmbia de lèit e revira vira l'amor
Càmbia de lum, càmbia de jorn
Ronda la vida e rondina l'amor.

Diga-me Catinèl, quand lo ser ambe ton òme
Lo ser ambe ton òme aval cap a Quesac
I somiaràs un pauc puèi l'autre l'oblidaràs.

Diga-me Catinèl, quand lo ser ambe ton òme
Lo ser ambe ton òme aval cap a Quezac
Somia que somiarà
lo bonur t'embarcarà.

Càmbia de lum, càmbia de jorn
Càmbia de lèit e revira vira amor,
Càmbia de lum, càmbia de jorn
Ronda la vida e rondina l'amor.

Dins París i a una vièlha (bis)
Qu’a passat quatre-vints ans
Tant amorosa
Qu’a passat quatre-vints ans
Tant amorosament.

Un …

Legir tot

Dins París i a una vièlha (bis)
Qu’a passat quatre-vints ans
Tant amorosa
Qu’a passat quatre-vints ans
Tant amorosament.

Un jorn se’n va a la dança (bis)
Per trapar jove galant
Tant amorosa
Per trapar jove galant
Tant amorosament.

Lo mai jove de la dança (bis)
Lo ven prene per la man
Tant amorosa
Lo ven prene per la man
Tant amorosament.

Ai de l’aur dedins mon còfre (bis)
Te farai òme d’afars
Tant amorosa
Te farai òme d’afars
Tant amorosament.

Vèni aquí ma bona vièlha (bis)
Nos maridarem deman
Tant amorosa
Nos maridarem deman
Tant amorosament.

Lo diluns l’a esposada (bis)
Lo dimars se l’a enterrada
Tant amorosa
Lo dimars se l’a enterrada
Tant amorosament.

Paure, coma pòdi faire (bis)
Per portar lo dòl un an ?
Tant amorosa
Per portar lo dòl un an ?
Tant amorosament.

Faràs portar lo dòl a l’ase (bis)
Al gos, al gat per tres ans
Tant amorosa
Al gos, al gat per tres ans
Tant amorosament.

Filha que sès a maridar (bis)
Siás pas tant cap levada
Que te lo faràn acatar
Quand seràs maridada

Quand …

Legir tot

Filha que sès a maridar (bis)
Siás pas tant cap levada
Que te lo faràn acatar
Quand seràs maridada

Quand seràs per te maridar
Que lo pressar te tengue pas
Siás ben intelligenta
E digas pas totjorn "òc ben"
Coma un tròç d’inocenta

Quand maridada ne seràs
Un pauc de melhor temps auràs
Un pauc mas non pas gaire
Que ton marit serà gelós
E mai un pauc renaire

Se te vòls anar passejar
Enluòc de te daissar anar
Qu’a l’ostal de ta maire
En mai encara te dirà
"I demòres pas gaire"

Al cap de nòu meses un an
Auràs un plan polit enfant
L’enfant serà ploraire
Tota la nuèit lo breçaràs
Non dormiràs pas gaire

Auràs lo cotilhon pissós
Auràs lo devantal crassós
Seràs la mal cofada
Maudiràs l’ora emai lo jorn
Que te sès maridada.

Joan caga-blanc
Confessa las moninas
Tomba del banc
E se copa l’esquina
Tomba del cèl
Se creba lo capèl
Tomba …

Legir tot

Joan caga-blanc
Confessa las moninas
Tomba del banc
E se copa l’esquina
Tomba del cèl
Se creba lo capèl
Tomba del teulat
Se peta lo costat.

Qual vòl de sang qu’apare la padena
Qual n’a de rèsta l’escampe a la fenèstra
E qual n’a pro l’escampe al fenestron
E qual n’a tròp i negue son esclòp.

Que Joaneta ma vesina èra un polit passerat
mas pr'aquò qu'èra coquina e gromanda coma un gat.
Sa maire i …

Legir tot

Que Joaneta ma vesina èra un polit passerat
mas pr'aquò qu'èra coquina e gromanda coma un gat.
Sa maire i disiá " Joaneta, aimas trop çò bon drolleta
e quand te maridaràs, m'estonarà se plòu pas."

Mas en devenguent mai granda ma vesina deveniá
pus polida e pus gromanda sa brava maire disiá :
" Matin e ser ma Joaneta, aimas trop çò bon drolleta
e quand te maridaràs, m'estonarà se plòu pas."

Maridèron la Joaneta ambe lo brave cabdet
Mas d'amor èra caudeta e granda nòça i agèt
Mas lo ser del maridatge, vos davalhèt un auratge
De pluèja, de vent, de trons, n'i agèt mai que de cançons.

Pauras teletas pecaire e Joaneta que risiá
"Veses ben, disiá la maire, ieu sabiaí qu'arivariá,
quant de cops t'ai dich Joaneta, trop aimas çò bon drolleta
e quand te maridaràs, m'estonarà se plòu pas."

Mas quand se siaguèt sarrada la nuèit ausiguent lo vent
amb el cabdet abraçada riguent darrièr l' contravent
"Fiula vent, diguèt Joaneta, anuèit dins nòstra crambeta,
soi gromanda amai me plai
mai gromanda que jamai."

Joaneta

Joaneta ma voisine était un joli passereau
mais elle était coquine et gourmande comme un chat.
Sa mère disait " Joaneta, tu aimes trop ce qui est bon fillette
et quand tu te marieras, ça m'étonnerait qu'il ne pleuve pas "

Mais en grandissant, ma voisine devenait
plus jolie et plus gourmande, sa brave mère lui disait :
" Matin et soir ma Joaneta, tu aimes trop ce qui est bon fillette
et quand tu te marieras, ça m'étonnerait qu'il ne pleuve pas "

On maria la Joaneta avec le brave cadet
Mais d'amour elle était friande et il y eut grande noce.
Mais le soir du mariage, il descendit un orage
de la pluie, du vent, du tonnerre, il y en eut plus que des chansons.

Pauvres chemises, peuchère et Joaneta qui riait
" Tu vois bien, disait la mère, je savais que ça arriverait.
Combien de fois t'ai-je dit Joaneta tu aimes trop ce qui est bon fillette
et quand tu te marieras, ça m'étonnerait qu'il ne pleuve pas "

Mais quand elle se fut abritée la nuit entendant le vent
avec le cadet, enlacée, riant derrière les volets
" Siffle vent, dit Joaneta, cette nuit dans notre chambrette,
je suis gourmande et ça me plait, plus gourmande que jamais "

Dieu garda aquel que l’a plantat l’aubre de la camba tòrta,
Que sens aquel ieu serai mòrt, l’aiga m’auriá poirit …

Legir tot

Dieu garda aquel que l’a plantat l’aubre de la camba tòrta,
Que sens aquel ieu serai mòrt, l’aiga m’auriá poirit lo còrs.

Al prèp de ieu me val melhor una cantina qu’una filha,
Una cantina la beuriái apuei ma mia t’aimariái.

Ma maire quand m’auretz perdut me cal pas cercar a la gleisa.
Cal anar drech al cabaret; aquí benlèu me traparetz,
Redde i serai coma un piquet.

Ma maire ieu quand serai mòrt, m’enteraretz dins una cava,
Los pès virats a la paret e lo cap jos lo robinet.

(Repic)
Ieu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire (bis)
Ieu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire …

Legir tot

(Repic)
Ieu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire (bis)
Ieu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire qu’es pichon

Repic

Amb un pam de tela grisa
Ieu n’i ai fach una camisa
E del rèst un mocador
Pòdi ben dire qu’es pichon

Repic

De la pèl d’una mirgueta
Ieu n’i ai fach una capeta
E del rèst un capelon
Pòdi ben dire qu’es pichon

Repic

D’una clòsca d’avelana
Ieu n’i ai fach una cabana
E del rèst un cabanon
Pòdi ben dire qu’es pichon

Repic

D’una agulha despuntada
Ieu n’i ai fach una agulhada
E del rèst un agulhon
Pòdi ben dire qu’es pichon.

Tèrra gèla de ton còs
ma man n'a gardat lo mòtle.

Diga-li a la drolleta
que vergonha es una font …

Legir tot

Tèrra gèla de ton còs
ma man n'a gardat lo mòtle.

Diga-li a la drolleta
que vergonha es una font
e que lo pecat de l'òme
fa regalar lo Bon Dieu.

Veiràs te menarai vers la garriga clara
ont l'aire far corrir de luna dins l'erbilh.
Al cap del camin vièlh i traparem encara
la figuièra ramuda e lo jas de senilhs.

Pas d'ora melhor plaçada
que l'ora que nos donam.
Dos irantges a ma boca e lo pastre qu'en passant
metèt lo fòc a l'èrba rasa
sabiá lo fòc de Sant-Joan
que l'ora aniriá cremant.

I beurem a doas mans un glop d'aiga estelada
sens que la font romana al fresc cascalhejar
s'estone solament de nos ausir parlar
d'un moment retrobat e d'una flor raubada
e te sonarai Doça o me caldrà plorar.

L'heure

De l'argile de ton corps
ma main a gardé le moule

Il faut dire à la fillette
que sa honte est une source
et que le péché de l'homme
fait le régal du Bon Dieu

Viens je t'amènerai vers la garrigue claire
où le vent fait miroiter la lune dans l'herbe basse.
Au bout du vieux chemin on trouvera encore
le figuier au feuillage épais et le nid de roseaux.

Il n'est pas d'heure plus précieuse
que l'heure que nous donnons.
Deux oranges à ma bouche et le berger qui en passant
a mis le feu à l'herbe rase
savait le feu de Saint-Jean
que l'heure irait consumant.

Nous y boirons à deux mains une gorgée d'eau étoilée
sans que la font romaine à la fraiche cascade
s'étonne seulement de nous entendre parler
d'un moment retrouvé et d'une fleur volée
et je t'appellerai douce ou il me faudra pleurer.

La cambra es alandada
Una femna que se despolha
Dabans lo miralh de l’armari
Se troba encara bèla...
Un gat …

Legir tot

La cambra es alandada
Una femna que se despolha
Dabans lo miralh de l’armari
Se troba encara bèla...
Un gat badalha
Las flors de liri
Montan al ras de la fenèstra
E s’esclafan de rire...

La chambre est grande ouverte

La chambre est grande ouverte
Une femme se déshabille
Devant le miroir de l’armoire
Et se trouve encore belle
Un chat baille
Les fleurs de lys
Montent au bord de la fenêtre
Et s’esclaffent de rire

A l’intrada del jorn
Dobriguèt la finèstra
Volontant l’aire fresc
Sus sa carra de seda...

De l’èrba li venguèt
Una …

Legir tot

A l’intrada del jorn
Dobriguèt la finèstra
Volontant l’aire fresc
Sus sa carra de seda...

De l’èrba li venguèt
Una fam de rosal
Quand las mans de son òme
Desliurèron son pitre...

La faim de rosée

A la pointe du jour
Elle ouvrit sa fenêtre
Désirant de l’air frais
Sur son visage en soie

Et de l’herbe lui vint
Une faim de rosée
Quand les mains de son homme
Délivrèrent ses seins

Aqueste mes de mai, la fièra es a Belcaire.
Filhetas i caldrà anar caduna ambe son fringaire.

Non, i anirai …

Legir tot

Aqueste mes de mai, la fièra es a Belcaire.
Filhetas i caldrà anar caduna ambe son fringaire.

Non, i anirai pas ieu, mon galant m’a quitada,
Per un boquet de flors e un de girofladas.

Espèri mon galant sus lo pè de la pòrta.
Se ne torna pas lèu el me trovarà mòrta.

Mon galant es tornat, m’a tocat la manòta.
M’a fait un bon braçat en me disent :

"Pauròta, a l’autre mes de mai tu seràs ma femnòta.
Anirem fierejar en mai farem ribauta."

Quand se'n tornava de la guèrra,
dessobtèt una manhagueta :
« leu te disi plan lo bonjorn,
te mancariá pas …

Legir tot

Quand se'n tornava de la guèrra,
dessobtèt una manhagueta :
« leu te disi plan lo bonjorn,
te mancariá pas un pastor ? »
«Tot se coneis a vòstra mina,
al vestit, a la carabina,
la calçadura, lo capèl,
i a pas aquí de pastorèl ! »

Au! La mitona ! La coquina ! la mitona !
D'aiga ! D'aire ! D'aiga !T'embelina la malina !
Au! La mitona ! La coquina ! La mitana !
D'aiga ! D'aire ! D'aiga ! Que te fa petar l'amor
Au! La mitona ! la coquina ! la mitona !
D'aiga ! D'aire ! D'aiga ! T'embelina la malina !
Demòras aquí coma un colhon !
A!A!A!A!

« leu te ba disi la pastora,
anam jogar una mièja ora
aquí dins l'ombra del garric,
i jogarem tan espertin. »
Mas la manhaga plan rusada
ditz que sa maire la sonada :
« Esperatz a deman matin
me trobaretz soleta aicí. »
Lo tipe torna a la malora,
jamai arribèt la mitona.
Ara s'alisa lo pel ros
se'n trufar ben de l'amorós.

(cançon collectada al prèp de Catherine Felix a Belesta)

Lo jorn que morirem
Apuèi nos èsser aimat per la darnièra fes
O de l’aver somiat
Dins lo tebes del …

Legir tot

Lo jorn que morirem
Apuèi nos èsser aimat per la darnièra fes
O de l’aver somiat
Dins lo tebes del calabrun
Anirem a la caça al merle
De rampanièrs en rampanièrs
A la caça a la trida
Dins las vinhas d’automn
A la caça al tamarron...
E sarrats l’un dins l’autre
Prendrem lo vent caluc
Lo vent caluc de las palomas
Que se pèrd dins lo blau del fuòc...

La mort chasseresse

Le jour où nous mourrons
Après nous être aimés pour la dernière fois
Ou de l'avoir rêvé
Dans la tiédeur du crépuscule
Nous irons à la chasse aux merles
De lauriers en lauriers
A la chasse à la grive
Dans les vignes d'automne
A la chasse à la chimère...
Et serrés l'un dans l'autre
Nous prendrons le vent
Le vent fou des palombes
Qui se perd dans le bleu du feu...

Sèm montats a la Nauta Faja
Al mai naut de la bruga roja
Que se i toca l’estelam
Era una …

Legir tot

Sèm montats a la Nauta Faja
Al mai naut de la bruga roja
Que se i toca l’estelam
Era una nuèit de julhet
De las que se ne parla pas
Mai sicrèta que lo sicret
Ne tornèrèm transparents
Talament que lo miralh
volguèt pas de nòstra imatge
E quand lo jorn apareguèt
Ne ploravèm de solesa

La nuit des étoiles

Nous sommes montés à la Haute Fage
Au plus haut des bruyères rouges
D'où l'on touche les étoiles...
C'était une nuit de juillet
Plus secrète que le secret...
De celle que l'on ne dit pas
Nous descendimes transparents
Tellement que le miroir
Ne voulut pas de notre image
Et quand le jour apparut
Nous pleurions de solitude