-
+
Filtrar los resultats
oc
Alba d'Occitania
Mans de Breish
La nuèch e la pluèja e lo gèl
Pas una estela dins lo cèl
Quora tornara l’alba ?
Encara canta …
Legir tot
La nuèch e la pluèja e lo gèl
Pas una estela dins lo cèl
Quora tornara l’alba ?
Encara canta pas l’aucèl
Quora tornara l’alba ?
Una nuèch longa sens amor
Lo rosal plora sus la flor
Quora tornara l’alba ?
S’entrevesiam una lusor
Aquela nuèch s’acaba pas
De cada part i a lo bartàs
Quora tornara l’alba ?
La glòria demòra sul pas
Nuèch de cadenas e d’estòc
Per ne riblar la lenga d’òc
Quora tornara l’alba ?
Las belugas de l’auba !
D'ausir dins : Alba d’Occitania
oc
Alba de Pigala
Mans de Breish
Cercavi fortuna la trobèri lèu
Aquela nuèch blanca tombava de nèu
Canti çò que canti plore lo que vòl
Mas …
Legir tot
Cercavi fortuna la trobèri lèu
Aquela nuèch blanca tombava de nèu
Canti çò que canti plore lo que vòl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.
Gardèt sos debasses e son casabèc :
De qué ne pensavas Tolosa-Lautrèc ?
Sus una flaçada sens cap de lençòl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.
Qu’es aquela trèva que totjorn me sèc
?
Lautrèc es Tolosa lo comte bufèc
Quand l’amor se paga per un blavariòl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.
Al fons de la prada sabi lo pibol
Sabi la montanha caminarai sol
La fortuna vira que me ten pel còl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.
D'ausir dins : Alba d’Occitania
oc
Aquel jorn sabi que vendrà
Mans de Breish
Aquel jorn sabi que vendrà
E benlèu dins qualquas annadas
Escotatz-me plan, camaradas
Aquel jorn sabi que vendrà
Aquel jorn …
Legir tot
Aquel jorn sabi que vendrà
E benlèu dins qualquas annadas
Escotatz-me plan, camaradas
Aquel jorn sabi que vendrà
Aquel jorn totes los amics
Anarem beure de vin roge
E menarem tant de reboge
Que ne serem estabordits
Los drollons nos agacharàn
Galoparàn per las carrièiras
Aquò serà tota una fièira
Las dròllas nos caressaràn
Per alucar los fenestrets
Ne montarà mai d’una còla
Tornejarem en farandòla
Lor sarrarem ferme los dets
Cantarem las nòstras cançons
Las cançons que cantam pas ara
Retronirà dins la nuech clara
La jòia dels trabalhadors
D'ausir dins : Alba d’Occitania
oc
Aquela cançon es pas de colera
Mans de Breish
Aviás pas vint
ans
Aquel sèr de fèsta
Eri pas pron grand
Per te tèner tèsta
Eri pas valent,
Un …
Legir tot
Aviás pas vint
ans
Aquel sèr de fèsta
Eri pas pron grand
Per te tèner tèsta
Eri pas valent,
Un pauc coma ara
Aviás pas lo temps
Un pauc mai d’una ora.
T’o voliá pas dire
M’as
escotat
Te voliá pas creire
M’as enganat
Filha perduda
Te’n vas, te’n vas,
Siás tròp cambaruda
Per t’agantar.
Una ora es pas tròp
Per far la visita
Lo castèl es
fòrt
La pòrta resista
Lo sénher del luòc
Se sòna Innocença
Vòl pas tot d’un còp
Manqui de paciença.
Lo temps a passat
Dempuèi la batèsta
Dempuèi aquel sèr.
Aquel sèr
de fèsta
Per d’autres lairons
Faguèri la guerra
Aquèla cançon
Es pas de colèra.
D'ausir dins : Autonomia !
oc
Autant de dreits
Mans de Breish
Avètz autant de drèites
Coma
los autres n’an
E qualques uns de mai :
Lo de faire la mala
E …
Legir tot
Avètz autant de drèites
Coma
los autres n’an
E qualques uns de mai :
Lo de faire la mala
E de clavar l’ostal
E d’escampar la clau
Per la finèstra del vagon
Que vos mena trabalhar
Al pais ont de trabalh n’i a.
Mas Achtung es pas permés
Quand partissètz, d’emportar res.
Avètz autnat de dreites
Coma los autres n’an
E qualques uns de mai :
Lo d’ensenhar als dròlles
Consí se preparar
Esquina sopla, cap asclat
A èsser de bons fonccionaris
Que dison oui, que diràn ya
Mas Achtung es pas permés
Als fonccionaris de pensar res.
Avètz autant de dreites
Coma los autres
n’an
E qualques uns de mai :
Lo de vendre a racina
Lo pais pam per pam,
De far tutu-pampam
O de vos levar coma d’òmes
Capables d’escriure l’istùoria
De son pais en occitan.
Mas
Achtung es pas permés
Un còp manjat de faire res.
D'ausir dins : O Sant Loïs, Volèm viure al país
oc
Autonomia
Mans de Breish
Aquel crit que sortís del pitre de la luta
Aquel crit qu’es pastat de
nòstra volontat
L’avèm volgut tant fòrt …
Legir tot
Aquel crit que sortís del pitre de la luta
Aquel crit qu’es pastat de
nòstra volontat
L’avèm volgut tant fòrt per socar lo silenci
De las complicitats a totes los nivèls
Se sovent vos far paur, talpas de la consciénça
Negres que siátz de pas voler vòstre bonur
Se sovent
fa solelh dins l’escur sens sapiénça
Es qu’al fuòc de vertat a rescalfat sas mans
Aquel crit l’ai volgut plantat dins ma guitarra
Coma un còp de cotèl al còr de l’enemic
Aquel crit l’ai portat, fanga de ma
colèra
Sus las moquetas frejas de las decisions
Es pas crit de la fin mas crit de la debuta
Ara tot pòt venir siàm prestis a marchar
Avèm causit d’anar sul camin de la luta
Del pitre general lo crit ven
de montar.
Dins Occitania
Viure o podem
Nòstra autonomia
Lèu la ganharem.
D'ausir dins : Autonomia !
oc
Cancons dins la carriera
Mans de Breish
Ai fait cançons dins la carrièra
Cançons d’espèr
Quora cantavi « Se de fièra »
Cançon d’un sèr
Era per …
Legir tot
Ai fait cançons dins la carrièra
Cançons d’espèr
Quora cantavi « Se de fièra »
Cançon d’un sèr
Era per cridar a
mon pòble
Desêrta-te
N’i a pron de nos mudar lo mòbles
Encranca-te
Son vengudas las votz que dison :
« Millions, millions ! »
Ven fòl lo paure que s’i fisa
Fai atencion.
Ai
corregut de vila en vila
Totjorn segur
D’èsser cantaire cap de fila
Pòble madur
Era per ieu que cridavi
Lo desespèr
Era per per ajudar mos fraires
Dins lo desèrt.
Son vengudas las
votz que dison
« Comercial ! »
Sabètz ont va lo que s’i fisa ?
A l’espital.
Quatre guitarras electricas
Aqui darrièr
Un vintenat de fanaticas
Perl o plaser
e cada nuèit
farai tampona
Yeah, yeah, yeah, yeah !
Me’n tornarai a Carcassona
Bilhets, bilhets.
Quand cridarai dins ma
Ausiretz pas
Lo bruch de qualques còps de trica
Sus d’autres caps.
Vendrà lo temps de la darrièra
Granda leiçon
Aurai fait plan bèla carrièra
Dins la cançon.
D'ausir dins : Autonomia !
oc
Clesquemòl
Mans de Breish
Acostumat,
Vestit, costumat.
Siás lèu consumat
Al fuòc del passat
E tos enfants,
Tròp lèu venguts grands,
Sas çò que …
Legir tot
Acostumat,
Vestit, costumat.
Siás lèu consumat
Al fuòc del passat
E tos enfants,
Tròp lèu venguts grands,
Sas çò que ne fan
De ton occitan.
E la lana borruda
De ta vièlha abituda
Coma la solituda
De ta vida t’aduda.
Lo temps perdut,
L’espèr revengut,
As pas fait, agut
Çò qu’auriás degut.
Machegaràs
Ton passat, còl ras
Que demembaràs
Quand lo contaràs.
Coma un vièlh parpalhòl,
Bavarisa a mièg còl
Te levas de pel sòl,
Militant clesquemòl.
Adieu l’amic,
Soi pas vengut ric
Ni agut sul pic
Fuèlhas de garric.
Siaguèt aital,
Tornan a l’ostal
Coma un vièlh chaval
Qu’a paur del trabalh.
Las annadas passadas,
Affichas empegadas,
Milierat de seradas.
Plòu pas sus la secada.
D'ausir dins : Flor de luna, La guerra bartassièra
oc
Crida (1)
Mans de Breish
Sabi pas mai çò que vòli
L’amor es pas una vida
Tota la nuèch qand me dòli
Degun respond a …
Legir tot
Sabi pas mai çò que vòli
L’amor es pas una vida
Tota la nuèch qand me dòli
Degun respond a ma crida
Morirai en Barbaria
Sens cap de potons de femna
Perqué soi en Argeria ?
Mas perqué lo meu còr petna ?
Ara me cal far la tria
Coma lo caval sens retna
Deman la sal de la tèrra
Va florir sus la calada
Lo buòu trigòssa la fèrra
Quan l’aucèl pren sa volada
Passa la nau de las armas
Que jamai geta l’ancora
Coma las romecs son larmas
Crcarai pas mai l’amora
D'ausir dins : Alba d’Occitania
oc
Crida (2)
Mans de Breish
Ara sabi çò que vòli
L’amor serà la mia vida
Per un pòble que me dòli
La nuèch monta la …
Legir tot
Ara sabi çò que vòli
L’amor serà la mia vida
Per un pòble que me dòli
La nuèch monta la mia crida
Sonarai Occitania
Escorgarai pas la femna
Una pèl de Barbaria
Val pas un ase que petna
Sab cossí far la tria
Cèrqui pas mai cap de retna
Pastarai dins la mia tèrra
La sal de sus la calada
Lo brau pòrta pas la fèrra
Quand l’asir pren la volada
Passa la nau de las armas
Me cal arrepar l’ancora
Borronan las rómecs larmas
Tornarem culhir l’amora
oc
Jol betum
Mans de Breish
Dins l’escur de ma nuèit
espèri
Dins lo fons de mon cant espèri
Cada jorn que lucham espèri
Espèri ! …
Legir tot
Dins l’escur de ma nuèit
espèri
Dins lo fons de mon cant espèri
Cada jorn que lucham espèri
Espèri !
Un jorn de grand solèlh sul teulat de la vila
un jorn de granda fèsta dins lo còr de cadun
Un jorn de grand lauratge
sur la tèrra novèla
Un temps novèl enfins se lèva jol betum.
Dins lo mot que t’ai dit ieu sabi
Dns lo jorn qu’ai viscut ieu sabi
Dins la lucha sarrats ieu sabi
Ieu sabi !
Que tot pòt
cambiar dins lo còr que va naissar
Que tot pòt se pòt liurar ambe nòstre valum
Que tot se pòt cambiar dins lo crit que va crèisser
Un temps novèl enfins se lèva jol betum.
Se te’n vas dins lo Nòrd,
resista
Se te rauban ton camp resista
Se la fe t’abandona resista
Resista !
Cada jorn nos farem mai fòrts dins nòstra lucha
Cada jorn fargarem las armas en comun
Cada jorn ne farem un pas sus
nòstra rota
Un temps novèl enfins se lèva jol betum.
D'ausir dins : Volèm viure al país
oc
Jorn de caça
Mans de Breish
Una matinada fresca me levèri per caçar
trapi ni
lapin ni lèbre ni aucèl per i tirar
trapi la bèla …
Legir tot
Una matinada fresca me levèri per caçar
trapi ni
lapin ni lèbre ni aucèl per i tirar
trapi la bèla endormida la gausi pas revelhar
li fau un boquet de ròsas sus son còr li vau pausar
la flaira d’aquelas ròsas l’an faita revelhar
"Que cercatz
pr’aquí mon dròlle ? - çò que pòdi pas trapar :
un poton de vòstra boca si me le volètz donar
un poton de vòstra boca si me le volètz donar
- un e dos e tres e quatre autant que ne voldrà(s)
anam darnièr una mata ont digús non nos veirà
que los aucelons per l’aire que ne sabon pas parlar
qu’an la boca tròp petita que pòdon pas prononçar"
oc
Jorn de fièra
Mans de Breish
La pluèja tomba fina
Sul fieral pel camin
Mas la set es canina
Qual pagarà lo vin ?
Dins una …
Legir tot
La pluèja tomba fina
Sul fieral pel camin
Mas la set es canina
Qual pagarà lo vin ?
Dins una rèira aubèrja
Demandam un pinton
Salsissa de la perga
De pan del tirador
La canal totjorn raja
Podèm pas mai sortir
Aquel pè que me cacha
Demorarem aicí
Botelha sus botelha
Per acabar l’argent
Lo vin pur desrevelha
Perqué siás pas content ?
Deman serà pas fièra
De trabalh n’aurem pro
Fins a l’ora darrièra
Cent àvols per un bon
La pluèja tomba fina
Sul fieral pel camin
Paga-te la cosina
Te pagarai lo vin ?
D'ausir dins : Alba d’Occitania
oc
Just
Mans de Breish
Una nuèit d’ivèrn coma d’autras
Erem cinc al canton del fuòc
Per tu jogavi la guitarra
Compreniás pas la
lenga …
Legir tot
Una nuèit d’ivèrn coma d’autras
Erem cinc al canton del fuòc
Per tu jogavi la guitarra
Compreniás pas la
lenga d’Òc.
Pòble de paures sens camisas
Un vièlh mantèl tot petaçat
Aquò èra tota ta mesa,
Lo drapèu d’un paure exilhat.
Anem fraire de vida
Tu siás partit de ton pais
Per demorar
al meu ieu cridi
Mon cant d’espèr vòl far lo tèu.
Portavem de pan de cantinas
Per tu e tos fraires de freg
De còps te fasiam la cosina
E lo fum montava al pèch.
Alavetz la nuèit era
longa
Faita de musica e de crits
T’endormissiás coma una soca
Nos anàvem sens far de bruch.
Un vintenat de cigaretas
Un parelh de litres de vin
Nòstre Nadal era plan redde
mas
l’amistat era aqui.
Lo temps a passat sus ta vida
I a pas mai de fuòc dins l’ostal
Benlèu siás tornat en Ongria
O ben siás mòrt a l’espital.
Adieu fraire de vida
Se siás tornat dins ton
pais
Per demorar al meu ieu cridi
Mon cant d’espèr vòl far lo teu.
D'ausir dins : Autonomia !
oc
L'acordeonista
Mans de Breish
Dins son acordeon
A metut de cançons
Per far dansar gojats e filhas
Viran coma de fuèlhas
Sus la plaça …
Legir tot
Dins son acordeon
A metut de cançons
Per far dansar gojats e filhas
Viran coma de fuèlhas
Sus la plaça del vièlh
Mercat.
A l’amor i a pas dreit,
I cal tota la nuèit
Bolegar son sac de musica
Aurà pas una mica
Dels potons a tot vam
Balhats.
Se soven qu’autres còps,
Sa femna, un polit tròç
L’aimava de totas sas bocas.
Vei un òme, se colca
Per viure lo darrièr
Pecat.
Entre dos bels refrans,
Per se balhar de vam
Bèu un còp a pòt de cantina ;
De vin a gost de tina
D’un fons de barricòt
Tirat.
E la nuèit e lo vin
Fan virar son topin
Coma las cambas dels dansaires.
Ja se’n manca pas gaire
Que sus son sòrt age
Plorat.
Un bèl jorn, pataflau !
Lo bufet petarà
E aqui, al nas dels dansaires,
Veirem s’escapar l’aire
De musica de sang
Mesclat.
D'ausir dins : Flor de luna, La guerra bartassièra
oc
L'èrba d'agram
Mans de Breish
L’èrba d’agram ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt
Marrida grana l’ai brandida
Als quatre caires del meu …
Legir tot
L’èrba d’agram ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt
Marrida grana l’ai brandida
Als quatre caires del meu òrt
E lo grand vent de la misèria
L’escampilha sus la mia tèrra
Al vòstre sègle de l’aram
Que vanga patz que venga guèrra
Semeni, ieu l’èrba d’agram.
D'ausir dins : Alba d’Occitania
oc
L'Estanhòl
Mans de Breish
Èrem anats a l’Estanhòl
Per i dansar lo rock’n roll
I trapèrem que d’Espanhòls
Que tustavan sus de pairòls
E …
Legir tot
Èrem anats a l’Estanhòl
Per i dansar lo rock’n roll
I trapèrem que d’Espanhòls
Que tustavan sus de pairòls
E quatre filhas de Pujòl
Vestidas ambe de lençòls.
Aquò’s lo rock’n roll de l’Estanhòl.
I aviá tanben de montanhòls
En pèl de fedas junc’al còl
E un parelh de país-bassòls
Lo pèl copat ambe un bòl.
Tot d’un còp i a un ratinhòl
Que te sortis d’un regassòl.
Una femna me sauta al còl ;
Comprèni lèu çò que me vòl.
En bavant coma un cagaròl
T’i fau lo còp del camparòl.
E la musica, mi, fa, sòl,
Que jogava lo rock’n roll.
Alavetz me ditz qu’es en dòl
D’un jove qu’èra a la F.A.O.L.
E del temps que los Espanhòls
Escotavan lo rock’n roll,
Amorós coma un esquiròl,
La meni a Sant Ferreòl.
D'ausir dins : Flor de luna
oc
L'ostal nòstre
Mans de Breish
L’ostal nòstre se demolís
Tot doçament, pèira per pèira
Seràn ben contents los vesins
Quand nos veiràn a la carrièra …
Legir tot
L’ostal nòstre se demolís
Tot doçament, pèira per pèira
Seràn ben contents los vesins
Quand nos veiràn a la carrièra
L’ostal nòstre se demolís
Las me voldrián crompar la tèrras
Coneisson mon rebaladís
Ai pas d’argent despuèi la guèrra
L’ostal nòstre se demolís
« Mena las vacas a la fièira ! »
Me crida l’un l’autre me ditz
« Vai te’n al Cròs, a la Veirièira ! »
L’ostal nòstre se demolís
Qual comprendrà la mia paurièira ?
Venguèt un japau de París
M’endautrinar d’oras entièiras
L’ostal nòstre se demolís
El me parlèt del ministèri !
D’un cuol-rimat, d’un barba-gris
D’un ventre gròs d’un mascomèri
L’ostal nòstre se demolís
Me’n chauti ieu del ministèri !
De qué me diràn los pepins
Los pepins vièlhs del cementèri ?
L’ostal nòstre se demolís
Eles cridavan lor misèra
Al temps del paure rei Loís
Avián lo sang viu un còp èra
L’ostal nòstre se demolís
De castèls quantes se cremèron ?
Quin revoge dins lo país
Ostal mèu quand te bastiguèron !
L’ostal nòstre se demolís
Las me caldriá vendre las tèrras
Ne vesi mai d’un que se ritz
Profitaires d’aquela guèrra
L’ostal nòstre se demolís
Mas totjorn ieu soi a l’espèra
Dins la trumor quicòm lusís
Tornarà lo temps d’un còp èra.
D'ausir dins : Alba d’Occitania
oc
La cigala e lo fenhant
Mans de Breish
Cada an, al primièr bronzinadís de calor, sus la platana de la cort, una cigala entemenava son cant. Èra,
a …
Legir tot
Cada an, al primièr bronzinadís de calor, sus la platana de la cort, una cigala entemenava son cant. Èra,
a quicòm pròche lo mes de junh. Aquela puta de bèstia n’aviá per l’estiu a cantar sa sèga-sèga. Ièu, soi conegut par esser pacient ; disi pas. Solament, al cap de dètz ans – sabi pas s’èra totjorn ma cigala o sa rèira filha – commencèt
de me conflar. Un jorn de sièsta marrida o de match a la tele, sabi pas, mas enfins un jorn aital, sortiguèri ambe l’engranièra per esclafar tot pròpret la cigala cassa-colhas.
Quand me vegèt, s’arrestèt de crinca-cricar e,
aquò’s madur, se me metèt a parlar.
De que vòls far ambe ton engranièra ?
T’esclafar, i tornèri còp sèc.
De que t’ai fait, ièu tant petita, per que m’esclafes ?
M’embaranas e fa detz ans !
T’embarani e
fa detz ans ? T’embarani per çò que ièu, ai pas quitat de crèire dins ma lenga ; ai pas jamai arrestat de cantar amai se degun m’ausissiá. E, pr’aquò me vòles tuar ? Es per tu que deuriá esser lo còp d’engranièra grand fenhant !
E, coma fan las cigalas en s’envolant, la paura bèstia me pissèt dessus coma per punt final e revelator a son discors.
Soi dintrat a l’ostal, ai atudat la tele o daissat lo rostit far sa sièsta, e ai despenjat ma guitara,
vergonhós.
D'ausir dins : La guerra bartassièra
oc
La filha de Perpinhan
Mans de Breish
A Perpinhan aquela filha
Dins una carrièira d’amor
Perqué me pren tras la grasilha
Per una nuèch de grand calor …
Legir tot
A Perpinhan aquela filha
Dins una carrièira d’amor
Perqué me pren tras la grasilha
Per una nuèch de grand calor ?
La nòstra farda s’escampilha
Aital comença la doçor
Defòra s’ausis la sardana
Davant la Lòtja de la Mar
Una musica que m’engana
Parqué gardavas ton colar ?
Redolam sul tapís de lana
Un flaujòl se plora tròp clar
Mas perqué nos cercam encara
Ara que la carn es al viu ?
Pòt contra pòt la lenga amara
De las doas mans al recaliu
Qu’estufle lo tren a la gara !
Ni per Diable ni per Bon Dieu
Mas perqué nos cercam encara
Una autra nuech un autre estiu
D'ausir dins : Alba d’Occitania, Canta Joan Bodon
oc
La filha polida
Mans de Breish
Vestida o pas vestida
Te viri de tot latz
Tu la filha polida
Que me donas lo braç
Dona-me la …
Legir tot
Vestida o pas vestida
Te viri de tot latz
Tu la filha polida
Que me donas lo braç
Dona-me la tia vida
La te gardarai pas
Anarem a las vòtas
Mas segrem pas lo bal
Cercarai las tias pòtas
La nuèch darrièr l’ostal
Se cantan las granhòtas
Fugirem lo besal
Consenta o non consenta
Sul prat lo long del riu
L’amor que se presenta
Lo cal prene tot viu
Quand la doça aura venta
Qu’es lo poisar de Dieu
D'ausir dins : Alba d’Occitania
oc
La guerra bartassièra
Mans de Breish
Tant de paraulas engraissadas
A còp de vielhs, de taulejadas
Que lo poder s’es afartat.
Tòca-manètas, ventre conflat
Contra aquel …
Legir tot
Tant de paraulas engraissadas
A còp de vielhs, de taulejadas
Que lo poder s’es afartat.
Tòca-manètas, ventre conflat
Contra aquel biais de gobernança
Nos cal plan dintrar dins la dança :
I a pas quatre camins a prendre ;
Ne sabi un, es pas lo mendre
Per engranar aquela merda
Sabetz, i a pas de temps a perdre
Cal dire adieu a la familha
E se’n anar, gojats e filhas
Refrain
:
Lo vestit verd, la carabina
E d’amagat dins las ausinas
Perduts al mieg de las Corbièras.
Gausar la guerra bartassièra
Benlèu qu’aquò’s passat de mòda
Que lo temps a virat la ròda
Ièu cresi
qu’es pas acabat
Cal continuar l’entemenat
M’a pas quitat del ròm la sèt,
Me ten dempuiei seissanta sèt.
Los discorses d’un president,
N’ausissetz un, n’ausissetz cent.
Lo pòple brandís sa
talent.
Las paraulas, coma lo vent
Se’n van bufar dins las platanas,
Dins las panièras de patanas
Refrain
Notables francimandejats
N’i a mai que mai, paure gojat
Los mestres de la
capitala
Coma valor fondamentala.
La terra dormís jol cotiu
Dins las aroinas ren que viu.
D'ausir dins : La guerra bartassièra
oc
La talvèra
Mans de Breish
Es sus la talvèra qu’es la libertat,
La mòrt que t’espèra garda la vertat.
Cal segre l’orièra, lo cròs del …
Legir tot
Es sus la talvèra qu’es la libertat,
La mòrt que t’espèra garda la vertat.
Cal segre l’orièra, lo cròs del valat,
Grana la misèria quand florís lo blat.
Es sus la talvèra qu’es la libertat…
Per passar l’encisa te revires pas :
D’autan o de bisa pren lo vent sul nas,
Una peira lisa, l’avenc es al ras.
Ont la sèrp anisa se fondrà lo glaç.
Per passar l’encisa te revires pas ;
Estelas sens luna ne veirem la fin :
Ne perdrem pas una, cercam lo camin.
Lo cel tot s’engruna del ser al matin,
La bèstia feruna pudís lo canin…
Estelas sens luna ne veirem la fin .
Fraire contra fraire tiram lo cotèl :
Enfant de ta maire que val la tia pèl ?
La mia val pas gaire : un espet de fèl.
Quin aucèl becaire nos picarà l’uèlh ?
Fraire contra fraire tiram lo cotèl .
Es sus la talvèra qu’es la libertat.
D’orièra en orièra pòrta la vertat.
La vida t’espèra de cròs en valat :
Bolís la misèria quand grana lo blat.
Es sus la talvèra qu’es la libertat…
D'ausir dins : Alba d’Occitania
oc
La tiroliana
Mans de Breish
Un bèl matin d’estju,
Davalèt d’un cotiu
Per demandar ont èra
La debuta de camin.
Lo solelh èra bèl,
I …
Legir tot
Un bèl matin d’estju,
Davalèt d’un cotiu
Per demandar ont èra
La debuta de camin.
Lo solelh èra bèl,
I rostissiá la pèl
E tot son materiel
"Made in Western Germany".
Quand fa l’amor tira a biá, a biti. (bis)
A lo daquòs en capèl de rector
A bià e a biti,
Çò que fa, b’aimi tot.
Faguèt la coneissençad’un viticultor
Que fasiá de vin biò cap a Fiton.
Aviá lo mildió.
I prenguèri la mas,
Cridèt pas sa maman
Quand de l’ocupacion
Passèri a la collaboracion.
Çò que passèt apuèi,
Me ba gardi per ieu.
Se pòt pas tròp cantar
Mas avètz d’imaginacion.
Lo lendeman matin,
Tornèri al camin
Me calguèt plan comprendre
Que la bèla aviá fugit.
Cercavi coma un gos
Sul camin amorós
Ont m’aviá tant aimat
E daissat coma un escopit.
Pro de temps a passat,
Lo camin es tampat.
La bèla dèu aver
De rufas al canton de l’uèlh.
Benlèu que se soven
D’un poton europenc
E d’aquela cançon
Al refranh un pauc trufarèl?
D'ausir dins : Flor de luna
oc
Lo cafè de la plaça
Mans de Breish
Al cafè de la plaça,
Juke-box american,
Lo cafè dins la tassa
Refreja en t’esparant.
Lo miralh enganaire
Ont escrivi …
Legir tot
Al cafè de la plaça,
Juke-box american,
Lo cafè dins la tassa
Refreja en t’esparant.
Lo miralh enganaire
Ont escrivi ton nom,
Redòla dins mon caire
En cercant ton perdon.
At, a ieu,
A tu, atots.
Quatre vièlhs
Jògan dins un canton.
Qualques joves bolègan
Al ritme del laucet.
La musica verdeja
En servici solet.
Se parla fòrt, se crida
Mentre que dins son jaç
Un amor se decida
A far del fum son laç.
Barba de parladissa
Que lo saber inonda,
Un òme qu’a la tissa
De tornar far lo monde,
Parla dins son canton
A los qu’escotan pas
Fa sa revolucion
Sense d’aquí mudar.
Al cafè de la plaça
Juke-bòx tròp amargant,
Ai acabat la tassa
Aquí en t’esperant.
Lo miralh tròp esclaira
Lo rendètz-vos mancat.
Soi tot sol dins mon caire ;
Amor desemmascat.
D'ausir dins : Flor de luna