Aquí de l'autra man d'aièr
Am'aquelei qu'a còps d'esquina
Feron la terra e leis usinas
E qu'an susat tot son …

Legir tot

Aquí de l'autra man d'aièr
Am'aquelei qu'a còps d'esquina
Feron la terra e leis usinas
E qu'an susat tot son espèr !

Aquí de l'autra man dei scienças,
Penjada ais èstras d'un jorn pala
Sensa bruch, sensa capitala,
Mon istoara : li dien paciença.

Paciença mesura l'instant,
Libertat dei gestes segurs
Resonança de çò esmogut
Mesuran lei tièras dau sang.

Aquí mon monde e l'a pron !
Li diatz pas de nom au païs
Cièlè, tèrra, mar : paradís,
Ges de drapèu sensa preson !

Ieu auvi lei carrièras d'autura
Que cantan sei darriers novès
E la mar espera son ora
Ara se desmanada la …

Legir tot

Ieu auvi lei carrièras d'autura
Que cantan sei darriers novès
E la mar espera son ora
Ara se desmanada la soam deis estieus
Pièi que leva lo vent ais alas de mon batèu
De colèra farai levame a mon dever...

Aquí li aviá quauqueis ostaus
Onte si damnava lo mistrau
Dau mes de julhet, au mes de julhet...
Aquí sus l'autura entre lei rocas
Dins qu'un liech de ferri, lo mieu paire es nat
Un jorn que bofava lo mes de janvier

Mon paire es un auçèu dau luenh
Deis alas traucadas de sòmnis
E ieu qu'an forabandit
N'ai que lei camins pèr païs
E nègra es la mar de Fòs e vai...

Agusa ton cant pichòt saralher
Que la rèire-grand frenis dins son liech
Caufa la tisana, flor de lampordier
Agusa ton cant pichòt sarralher
Dins l'ombra calhèra deis òuliviers
La moart que ti frusta es deis uelhs d'acier...

Lo païs es un pèis sensa fin
Deis alas traucadas d'usinas
Coma si vòu pas sovenir
Qu'èra tant clar coma ramilha
Que lava l'aura a de matin
Ara qu'es devengut bordilhas
Lo païs giscla, lo païs giscla...

Aquí non li dien gens ai gens mai "pròletaris"
Aquí non li dien tèmps au tèmps mai "orari"
Aquí non li dien vènts ai vènts mai "tubèia"
E ai paures se li dis "arabas", ai fruchas "benefiças",
A l'amor se li dís "plesir", a la mar se li dís "bordilhas" !

Aquí quora li vau, l'auvi degun que ieu comprengue
Qu'una mameta vièlha ai sens de gipsa, a l'alen de pòussa
Que si carga de ieu e mi fa "lo sant-soam",
La conoissi aquèla : sanja jamai son nom !

Barcatièra de Ròse,
Tu qu'as poder sus l'ombra
Se mi passes ma bèla
Fins qu'a l'iscla de mar
Ti darai …

Legir tot

Barcatièra de Ròse,
Tu qu'as poder sus l'ombra
Se mi passes ma bèla
Fins qu'a l'iscla de mar
Ti darai ma joinessa
Çè que sabi de l'aiga
E lei rotas dau flume
E lo retrach dau soar
Quand toarnon lei sasons.

Barcattièra de Ròse lan-là
Barcattièra de Ròse lan-là
Fai mi passar ma bèla
Lan-là dins ta penèla
Fai mi passar ma bèla
Lan-là dins ton fielat.

Se mi la passes viva
Lon-di-là dins ta penèla
Se mi la passes viva
Lon-di-là dins ton fielat
Ti darai la flor dei nivas
Lan-là dins ton fielat.

L'ai vist de long de l'aiga
Correr entre lei saladèlas
L'ai vist de long de l'aiga
'me lo sorèu dintre sei bras
Tombar dedins leis augas
A l'ora palinèla
Tombar dedins leis augas
Au flume se'n anar.

L'iscla de mar s'aliuencha
D'a mesura que nades
Mai laissa ti negar
Dins lo flume que raja
Li saràs dins l'instant
Que la flor si fai grana
Li saràs dins l'instant
Que l'aiga viva passa.

Ei doça l'iscla bruna
Coma un enfant que dintra
Si pensant d'autrei cauvas
Es la foant dei sèrènas
Onte jason lei barcas
Es la cala dei sinhas
La man de sembelin
Que fa passar lo temps
Per lo cas de l'aguilha.

Ela es filha de lume
Lon-di-là dins ta penèla
Ela es filha de lume
Lon-di-là dins ton fielat
E sièu pèis d'aiga fonsa
Lan-là dau flume nègre
E sièu pèis d'aiga fonsa
En Arle 's mon ostau...

Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant
Vai la Francesa a la dança,
Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant …

Legir tot

Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant
Vai la Francesa a la dança,
Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant
Vai la Francesa dançant,
En plaça onte fan la dança
Lei chatonas, totei son minhonas
En plaça onte fan lo rond
Mon ton-ton es bèu garçon !

'questa sera se son maridats,
La Francesa era tant blonda
Que lo Jògi era tot empegat
A mordut son tira-tap !
En plaça onte fan la dança...

Lei cadets son ben afrescadets,
Lei mametas ben contentas,
Tot aquò fai levar lo nanet
Dançarem tota la nuech !
En plaça onte fan la dança...

Tu pichòta se me voes aver,
Te faudrà levar la camba !
Tu pichòta se me voes aver,
Te faudrà levar lo pè !
En plaça onte fan la dança...

I'a mai d'una que lo vòu tocar,
Que vòu calinhar sei còrdas,
Mai soleta lo sas ben jogar,
Per li faire far lo "fa".
En plaça onte fan la dança...

Ei platanas, de la plana
Nos convida Sant-Vincent,
Que de chança ! Per la dança,
Vèn de s'abaucar la tremontana. …

Legir tot

Ei platanas, de la plana
Nos convida Sant-Vincent,
Que de chança ! Per la dança,
Vèn de s'abaucar la tremontana.
La plovina, se devina,
Per aniuech la freg cosent,
En cadenci, embè scienci,
Dançarèm d'accòrd totis ensèms.

Au son doç di clarinetas
Di flutets e di violons
Li jovents, li chatonetas,
Venètz leu d'un luenh valon.
Lo vent s'a tombat li fuelhas
Ei vielhs òumes dau dralhòu
La mazurka desennueia,
Dins lo bòsc de Sant-Andiòu.

En renguiera, de Verquieras
Come de pijons ramiers
A grand destre, per lèu i estre,
Fasent voguejar si lambrusquieras,
Vers li pibas, sensa gibas,
D'un valat plen a demiè,
Au boscatge, dau vilatge,
Eli iè saràn li bèus promiers.

De Cabanas, li mai cranas,
Davalaràn mai que d'un.
Per la festa, lònga vesta,
Lusent soliers prims, braias de lana.
Plen de jòia e de vòia,
Oblidaràn si plantuns,
De violetas frescoletas,
Quand auràn son fresc boquet cadun.

Era un marrit vèspre, au mès de Febrier,
E defòra lo vènt, despòta poderós,
Crachava sei ronfladas d'un biais tant …

Legir tot

Era un marrit vèspre, au mès de Febrier,
E defòra lo vènt, despòta poderós,
Crachava sei ronfladas d'un biais tant rabinós,
Que non voliá la luna enraumar sei quartiers.
Au mitan dau varalh, un pichòt cabanon
Bravejava l'aurissa, mai, auriá pres ben paur
Lo viajaire perdut, espinchant au carrèu,
Davans l'espectaclas dei mostres de la region.

Totei leis ans, pecaire,
Lei mostres fan ripalha.
Quènta ribòta ! quènte festin !
N'en trembli encara, coquin de coquin !

Lo primier arribat fuguèt segur lo Drac,
Que manca jamai l'ora, cadun son tridolet.
Lo Baselic pestava, qu'èra vengut d'à pèds.
Aviá tant freg, lo paure, sei dènts fasián clic-clac !
Trèva misteriosa que jamai risoleja,
Sensa bruch, d'escondon, rintrèt la Garamauda.
La Rèire-Grand dei mascas, escamandra marauda,
Li aviá de sa gaug raubat lo privilège.

Pièi venguèt la Colòbra e monsur Colobrau.
Pichòta Colobrina, la brava caponèta
Era pas'jà rintrada que tombavon vint siètas
E cramavon lei baffis dau Drac, que chapaclau !
Cristalin, Cròca-Taca, colègas de burèu,
Eron vengut en trin de la luencha Tolosa.
E la Tarasca enfin, la reina majestosa,
Se tancèt dins la pòrta tant es grand son cruvèu.

Lei convivas acampats, comencèt la tripada.
D'esperitons biaissuts eron lei servitors.
Cadun de faire un vèntre, d'èstre de bona imor !
Quand sonèt mieja-nuech, cantava l'assemblada.
Cròca-Taca e sa pipa fasián granda tubièra.
La Tarasca e lo Drac, coquin ! se calinhavon.
Se podia mème vèire, au mitan de la cava,
Un dragonàs sadol que covava sei nièras.

La soneta tintèt e tombèt lo silenci...
Lo marrit trebolaire, durbissènt pòrta, intrèt :
Lucifèr en persona, mai gènt qu'un angelet,
Saludèt la chormalha d'un èr de complasenci.
"Fraires, venem d'amics, escotatz mon prepaus,"
"Unissem nòstei fòrças, nòstre sarà lo monde !"
Mai lei mostres en colèra faguèron crits tant brondes,
Que "Careja-Tempesta" fugiguèt 'mé grand paur.

Dei mostres, la marmalha
Es pas de cassibralha
Se son leidàs, se son paurucs
En veritat son dei "còrs de sambuc".

Siam una banda de gaia joventura
Qu'avèm un grand fuec que nos brula
Se siam imaginats,
Per se va passer, …

Legir tot

Siam una banda de gaia joventura
Qu'avèm un grand fuec que nos brula
Se siam imaginats,
Per se va passer,
De prendre dei bofets,
Au cuòu se far bofar (ter) !

Se lei bofets son rots,
li farem adobar,
Se n'avèm ges d'argent,
Pagaram l'an que ven !

Non cresètz pas, que siáguèm d'amolaires
Non ! Siam renomats per "bufaires" !
Cu vòu se far bofar,
A qu'a de s'avançar,
Lo canon es tancat,
Lo juec va comencar (ter) !

Es un otis compausat de dòs peças,
Que per va menar fau d'adreça !
Es sustot lo canon,
Qu'a lo mai de renom,
tastatz lo qu'una fès,
Vodriètz tot lo bofet (ter) !

Aquèu bon èr que sovent lei filhètas,
Se'n van respirar sus l'erbèta,
Es pas ben que charmant
De la promiera man,
E mai que n'una fès,
Sòrta d'un vielh bofet (ter) !

Approchatz vos amablas damaisèlas,
Venètz ranimar nòstre zèle,
Podètz venir sovent,
Vos donarem de vent,
Mai doç que lo mistrau,
Que fa sarrar lo trauc (ter) !