A la nuèch venguda,
Lo long del camin
Tot çò que remuda
Me fai tressalir.

Sembla que me passa
Dels …

Legir tot

A la nuèch venguda,
Lo long del camin
Tot çò que remuda
Me fai tressalir.

Sembla que me passa
Dels fials jos la pèl,
Que sus ma tinhassa,
N'ai pus de capèl.

Sei totjorn a creire,
Que qualququ'un me sèc,
O me sembla veire,
Qualquarren que ven.

Alai sus la rota,
Non sai se i a pas
Qualqu'un a l'escota,
Que vai m'estranglar.

Lo choita que coïna
Ven de me sasir,
Disen que devina
Se l'òm vai morir.

Mon ombra per tèrra,
Sembl'un revenant,
E dins la pinièra
Qualquarren se planh.

La luna que raja
Vira los afars,
En bèstias salavatjas
Prestas a agafar.

Mas sus la teulada
Lo gal a cantat.
L'alba s'es levada
La paur m'a passat.

D'un paire qu'es rentrat bandat
Dins l'esper d'oblidar sa pena
D'una maire que cresiá pas
Poder qualque jorn tornar plena …

Legir tot

D'un paire qu'es rentrat bandat
Dins l'esper d'oblidar sa pena
D'una maire que cresiá pas
Poder qualque jorn tornar plena
Entre las detas del Credit
Que cal pagar avant l'ivern
E doman qu'es mas un desert
Aital naissem dins mon pais

Al collègi an decidat
Que tal que sembla pas colhon
Porrà tot parier pas demorar
A la campanha emb los tessons
Que quasiment seriá pro fin
Per estre pompier o sodart
O mai per far un bon smicard
Aital quitem nòstre pais

Dins un castèl amenatjat
Tro neve per se toristar
Los autres los avèm barrats
Per fin d'un pauc los educar
Mon paure amic cal çò que cal
Ara qu'avèm pus de trabalh
Los debiles grands e petits
Son l'industria del pais

Tot solet emb sa vielha maire
Que repapia lo cap branlant
Que qu'èra mel del temps del paire
L'un espera dunpèi quinze ans
Qualqua femna qu'après legir
L'anoncia del « chasseur français »
Vendrà l'i escalfar son lech
Aital aimem dins mon pais

L'autre es dins un espital
Per los falords e los drogats
An dich qu'es obsedat sexual
E qu'a assatjat de se tuar
De qual la fauta me diretz
Se jamai, jamai n'a sentit
Un còr de femna entre sos bras
Aital reivem dins mon pais

Tots los qu'un jorn se son mancats
Tots los qu'an benlèu pas ausat
N'an nonmas besonh d'esperar
Emb tot l'uranium qu'es tirat
En Peiregòrd e Limosin
Sabem que quand l'un fai sa mala
Quò's pus de sa mòrt naturala
Aital morem dins mon pais

Sus la granda tela
Al mitan del cel,
Sabi una estela
Que sembl’al solelh

Sus aquela estela
Dolca coma mel …

Legir tot

Sus la granda tela
Al mitan del cel,
Sabi una estela
Que sembl’al solelh

Sus aquela estela
Dolca coma mel
Sabi una terra
Blau como lo cel.
Al fons de tu ia tot
Al fons de tot ia tu (2)

Sus aquela terra
Dolça como mel
Dins una rivierra
Se mira un ostal.

Dins aquel ostal
A fons de correta
Darrier lo portal
Ia una fenestra

Al fons de tu ia tot
Al fons de tot ia tu (2)

Darrier la fenestra
Se li vai un jorn
Darrier la fenestra
Veiras mon amor

Al pres d’aquel amor
Prigon como la terra
Acabarai mon torn
Sus la granda terra

Al fons de tu ia tot
Al fons de tot ia tu (4)

Brageirac sus la Dordonha
Brageirac del mes de mai,
Te perdèri per jamai
Amb l’amor e la vergonha

Tot me …

Legir tot

Brageirac sus la Dordonha
Brageirac del mes de mai,
Te perdèri per jamai
Amb l’amor e la vergonha

Tot me causa mariment
Quela lutz que m’emperleja,
Quel remembre que trepeja
Al còr tèbie del printemps

Ai ! De l’aiga que davala
Ai ! Amor que t’en vas lèu,
Vers Bordèu qu’a de batèus
E Blaia pus de gabarras
E quela aiga que carreja
Entre doas ribas de vinhas,
Cada nuèch los escantits
E cada jorn de canedas…

E l’imatge d’una dròlla
Qu’antan trevava lo cai.
Mas qu me dirià dumpuèi
Quant de temps aquel s’esbòlha.
Ai ! De l’aiga que davala
Ai ! Amor que t’en vas lèu,
Vers Bordèu qu’a de batèus
E Blaia pus de gabarras

17en segle. Peiregòrd silenciós
Vesiá sos òmes paures
Païsans coratjós
Denegar la misera
Amolar los bastons...
Al cap de la …

Legir tot

17en segle. Peiregòrd silenciós
Vesiá sos òmes paures
Païsans coratjós
Denegar la misera
Amolar los bastons...
Al cap de la revòlta
Pas d’òme de renom
Un menaire sens glòria
Bufaròt quò’s son nom.
Sarladés rebèl
Teissièr de son mestièr
Daissant lai la tiala
Per sautar del fanguièr.

Son près de uèch mila
Que la selva gandís
Nivolada de mosquilhs
Desarmats, mal vestits,
Que s’atacan als castèls.
Rebulh esparfalhat
Podas, forças, rastèls
Contra senhors levais...
Aquí los soldats del Rei
Pels borgés apelats
Per tornar quilhar la lei
Dins lo país dreissat...
Al cap de mes de luta
Los crocants demingats
Levadas las victòrias
Van al darrièr combat.

Jamai m’arrestarai
Diguèt Bufaròt
Tant que tendrai
Dins las mans
Qualques bocins de pan
Un talhon de miga
Lo cantèl d’un autre pan...
Perduda la batalha
Adissiatz Bufaròt.
D’abòrd l’an supliciat
Sus la ròda bresat...
A Montpasier al mercat
Son còrs an permenat
Per ben mostrar als autres
Que tot era fenit
Que se caliá sosmetre,
Endurmir lo país...

represa del primier coplet

Pas un quite moment per avisar lo cèl
A Lima jamai de solelh
Los nivols tot siau ploran lo gris …

Legir tot

Pas un quite moment per avisar lo cèl
A Lima jamai de solelh
Los nivols tot siau ploran lo gris
Las Barriadas escupisson los fusilhs

Campesino, Campesino ya nace el poder del pueblo

Campesino paisan de l'esper
Dins ton pais s'escampa la libertat
Mai que mai se ne parla pas
Entre tas mans demòra la kena

E segur quo totjorn la kena
Del cant d'amor de la sierra
Che-Guevarra per lo Peru
L'esper d'un novel TUPAC AMARU

Tupac Amaru Inca o revoltat
N'i a nonmas dos qu'an assatjat
De dire non e se'n parla enquera
Dins las carrièras de Cuzco

Paisan de la montanha nauta
Nòstre biais de viure
Jamai se semblaran
Minjas la cocà per pas aver talent
Minjem nòstra vita per passar lo temps.

Qu'ausissem pus la cançon
D'un gabarrièr – Ai ! Gabarras
Ennadas ont Dieu sap !
Una cançon que cantava
En …

Legir tot

Qu'ausissem pus la cançon
D'un gabarrièr – Ai ! Gabarras
Ennadas ont Dieu sap !
Una cançon que cantava
En davalant devers Blaia
Qu'ausisses pus la cançon

Cantava qu'una drolleta
S'afronava en la rivièra
Per son amic qu'èra luenh
E l'amic s'èra negat
A cent legas dins la mar
Cantava qu'una drolleta

Dins lo casau de son paire
La drolleta culhiguet
Son plen davantau de sedas
De ròsas color de sang
E per l'aiga las getet
Dins lo casau de son paire

Anatz ròsas anatz vos en
A cent legas dins la mar
Rescalfar rosas de fuòc
Mon amic lai que guerlòta
Sens lençòl seboturat
Anatz ròsas anatz vos en

(e Maria, Simon, Anna, Piton, Antòni, Manon...)

Dos grands uèlhs
Avisan lo monde Curiós que son
De tot moviment,
Dos …

Legir tot

(e Maria, Simon, Anna, Piton, Antòni, Manon...)

Dos grands uèlhs
Avisan lo monde Curiós que son
De tot moviment,
Dos grands uèlhs
Estonats de la ronda
Que fan d’enfants lo torn
Los amics, los parents
La vita lo aluca, los fai lusir...

Cantas ta cançon
Ta cançon d’amor
Cantas ta cançon Paulina
Cançon de tots los jorns

Aquela cançon
Deviá estre la teuna
Mon enfant, mon amor
Mes lo jornal a portat la novèla
D’enfants mòrts de aina
Dins un cròs de Liban
E ma pluma escrís mas
En letra de sang
Letras de sang.

Çò que cal
De folia, d’orrible
Per tuar cranament
Las femnas, los enfants
Los far s’escampar
Per la polsièra
E se dire venem de far
Qualquarés de grand...
Quala que siasque l’idéia
Quai que siasque lo sang
Siasque lo sang...

Qualques-uns
Esmoiats de musica
Cantan per noirir
Los enfants d’Etiopia
Mès los grands
Senhors de la guerra
Afustant las armas
Per los assassins
Quò’s ben lo mesme monde
Pas la mesma fin
Pas la mesma fin...

Aquel monde
Point d’egoïsme
Nos fa oblidar
Lo malur espandit Son nombrós
A portar la misera
Pas tant a se vestir
D’un pauc de bonur
Qui son los que ne’n gardan Vergonha al cur
Vergonha al cur...

Quò’s ton rire
Que salvarà lo monde
Del fons del Liban
Aus deserts d’Etiopia
Pels enfants
Que la tendressa inonda
Acòps d’inocença Un pauc d’utopia
S’emblausirà la vita
Tuant lo mesprés
Tuant lo mesprés.
Darnier refranh :
Aimi ta cançon
Ta cançon d’amor
Aimi ta cançon, Paulina
Cançon de cada jorn...

Lo bon Sant Dominica
Veniá docetament
Per parlar del Bon Diu
Al monde occitan.
L'armada lo seguiá
Per far dintrar …

Legir tot

Lo bon Sant Dominica
Veniá docetament
Per parlar del Bon Diu
Al monde occitan.
L'armada lo seguiá
Per far dintrar l'idèia
Del pur amor crestian
Aluquèran los lenhièrs.

Canta curat
Per Sant Dominica
Canta curat
Te seguirai pas.

Lo bon papa Inocent
Dumpuèi sa bona vila
De Roma susvelhava
La caça aus ereticas.
Fasiá fòrça preguièras
Per mandar al rei de França
De l'ajudar a tuar
Tots aqueus occitans.

Lo bon rei Sant Loïs,
Qualques vint ans après,
N'aviá pas pro begut
De sang de sarrazin.
Sa darrièra crosada
En tèrra occitana
Ne fuguèt qu'una idèia
Per nos colonisar.

Vos tres que setz al cial
(Del mins quò se pretend)
A vautres los borrèls
Del pòble occitan,
Se dins nòstre païs
Las glèisas son pas uflas
Benlèu es montat naut,
Lo fum de Montsegur.

Canta curat,
Son tres dins ta glèisa
Canta curat,
Te seguirai pas.

Canta curat
Per tres assassins,
Canta curat,
Te seguirai pas.

L’ome s’en vai ont l’emmena lo temps
Lo nivol vai ont vai lo vent
L’efant s’en vai ont l’emmena la …

Legir tot

L’ome s’en vai ont l’emmena lo temps
Lo nivol vai ont vai lo vent
L’efant s’en vai ont l’emmena la vita… Sovent
Força sovent

Per nos lo vent qu’a buffat tant lontemps
A saménat aqui é causirem
Per nos lo vent qu’a buffat tant sovent
Nos a pincat aqui é causirem

La nuetch s’en vai ont l’emmena lo jorn
La novi vai ont vai l’amor
Lo soldat vai ont l’emmena la mort … Sovent
Força sovent

Per nos lo vent qu’a buffat tant lontemps
A saménat aqui é causirem
Per nos lo vent qu’a buffat tant sovent
Nos a pincat aqui é causirem

L’aiga s’en vai ont l’emmena lo riù
L’ausel s’en vai ont vai l’estiù
Doman s’en vai ont l’emmena l’esper… Sovent
Força sovent

Per nos lo vent qu’a buffat tant lontemps
A saménat aqui é causirem
Per nos lo vent qu’a buffat tant sovent
Nos a pincat aqui é causirem

Mon filh n'aniràm pus a Comarca
Somiar alentorn del vièlh castèl
Lo Comte novèl zo vai far interdir
Serà una …

Legir tot

Mon filh n'aniràm pus a Comarca
Somiar alentorn del vièlh castèl
Lo Comte novèl zo vai far interdir
Serà una reserva per monsur argentat.

D'aquela roina d'ont monta lo dòl
D'òmes escrasats qu'an bastit lo castèl
A fòrça de suor e de còps de baston
Una autra revòlta se levara.

Paire pertant an dich que ren èra decidat
An dich qu'anaviam tots ensemble estudiar
An dich que caliá pas decidar sens nosautres

Mon filh son deus fenhants nadan a l'envèrs
Vendràn per recoltar l'argent
Vendràn per nos far quitar la combeta
Nòstra tèrra e tot per el l'exilh per nosautres

Omes drechs anam cridar a plena boca
Volèm viure dins la Beuna coma antan
E quò's pas un comte ni un notable
Que van far la lei sus nòstra tèrra.

Paire ai talent mon fraire tanben
Demoram emb la tèrra avèm a minjar
Paire los estanhs de la Beuna son prionds
Mon paire anem permenar a Comarca
La Beuna restarà nòstra

En passant camin, cal bien te mefiar
Petita bergièra,
En passant camin, un jorn trobaràs
L'amor a l'espèra.

En passant …

Legir tot

En passant camin, cal bien te mefiar
Petita bergièra,
En passant camin, un jorn trobaràs
L'amor a l'espèra.

En passant camin, lo solelh lusís,
Lo cur es en fèsta,
En passant camin, anuèch l'òm se ritz,
Doman l'òm s'arrèsta.

En passant camin, l'òm s'es pres pel còl
E l'òm s'es dich : m'aimes ?
En passant camin, l'òm s'es dich : ses fòl,
E cresi que charmes.

En passant camin, ont l'òm s'es trovat
Un jorn l'òm s'assita,
En passant camin, ont l'òm s'es aimat,
Un jorn l'òm se quita.

Entre la Reula e Marmanda
L’òm vei un tant bèl pijonièr
Que la paloma s’i reposer
Arrièr lauret lèva lo …

Legir tot

Entre la Reula e Marmanda
L’òm vei un tant bèl pijonièr
Que la paloma s’i reposer
Arrièr lauret lèva lo pé

Emper’aquí passa un caçaire
Que la paloma vai regarder
Dessús lo bòrd del pijonièr
Arrièr lauret lèva lo pé

Tira te’n lai brava paloma
Se te’n vas pas ieu te tuairé
Dessús lo bòrd del pijonièr
Arrièr lauret lèva lo pé

Se l’a tirat l’a plan tocada
E la paloma ne’n retomber
Dessús lo bòrd del pijonièr
Arrièr lauret lèva lo pé

Emper’aquí passa un paure òme
Que la paloma vai ramasser
Dessús lo bòrd del pijonièr
Arrièr lauret lèva lo pé

E se l’a presa l’a portada
A la dama del pijonièr
Dessús lo bòrd del pijonièr
Arrièr lauret lèva lo pé

Se ieu sabiá qui me l’a tuada
Seriá pendut mai benleu tué
Dessús lo bòrd del pijonièr
Arrièr lauret lèva lo pé

En fin de setmana la tòrni trobar
Ma tèrra occitana
Mon païs aimat
Quela vita que m'agrada plan

Dins la …

Legir tot

En fin de setmana la tòrni trobar
Ma tèrra occitana
Mon païs aimat
Quela vita que m'agrada plan

Dins la chaminèia
Te tòrni parlar
Ma lenga occitana
N'i a dison patois
Mas quò's totjorn lo mesme parlar

E a la velhada
Te tòrni cantar
Musica occitana
Per t'acompanhar
L'acordeon per te far dansar

E dins la colèra
Te tòrni credar
Sus aquela tèrra
Volem demorar
Lo peirigòrd n'es pas a crocar

En fin de setmana
Te tòrni aimar
Tu mon occitana
Mon païs aimat
N'ai pas de vergonha a te cantar

Coneissi lo camin
Que vai a la Dordonha
Dins lo prat del vesin.
Quò's un camin de sòmi.

Los pès …

Legir tot

Coneissi lo camin
Que vai a la Dordonha
Dins lo prat del vesin.
Quò's un camin de sòmi.

Los pès dins l'aiga
E lo cap dins lo vent,
Quò sentiá bon dins l'aire,
Li tornavi sovent.

E totjorn
L'aiga de la Dordonha
Miralha los castèls
E sus la Dordonha
Davalan los batèls.

Coneissiái lo camin
Qu'anava a la ribièra
Es vengut lo camin
Que vai a la gravièra

Crusa que crusa,
Cal far montar la pèira
Ganha que ganha,
Tant pièg per la ribièira

E totjorn...

Coneissiái lo camin
Qu'anava a l'aiga fièra.
Es vengut lo camin
Que vai al cementèri.

Los peissons s'en van,
Los pescaires tanben.
Los toristas vendràn :
Lo plan d'aiga es preste.

E totjorn...

Benlèu un pauc pus naut,
Benlèu pas lonh d'aicí,
EDF montarà
Una centrala atomica.

Paura Dordonha
Aquí sera la fin
Mòrta la font de vita
E negre l'avenir...

E totjorn...

Cadun s'engulha
Dins sa veitura dins son tren
Dins son metrò,
Cadun vai entà la vila
Per trabalhar, cal trabalhar. …

Legir tot

Cadun s'engulha
Dins sa veitura dins son tren
Dins son metrò,
Cadun vai entà la vila
Per trabalhar, cal trabalhar.

Cadun sèc son riban
Es ora : los relòtges pican uèit oras,
E totes los ostals se liuran
Per anar a la vila
Per trabalhar, cal trabalhar.

Cadun sèc son riban
Los relòtges pican miègjorn
Per minjar un bocin per tornar trabalhar
La vila es plena e urosa
La vila es urosa.

Cadun trabalha dins son trauc,
La vila es a tèrme, la vila
Vai vedelar sos trabalhaires,
La vila vedèla,
Los relotges pican sièis oras.

Cadun dins son riban
Se'n vai en cò-seu, se'n tòrna
Trobar los seunes,
E sul causses un vilatge ven de crebar

Podetz me cantar que París
De mon païs es capitala,
Los dròlles que vivon aicí
Son pas nascuts per far …

Legir tot

Podetz me cantar que París
De mon païs es capitala,
Los dròlles que vivon aicí
Son pas nascuts per far la mala.
Podetz me dire e me far creire
Que nòstra lenga es del passat,
Servirà ben, la putassièra,
A far aimar la libertat !

La barrarem pas !
Jamai ! La barrarem pas !
Lo temps es vengut de cantar,
Lo temps es vengut de cridar :
« La barrarem pas ! »

Podetz far un autre Larzac,
L'armada es en tren de patir
E los motons d'Occitania
Sauràn ben vos en far surtir !
Podetz vendre lo Peiregòrd
A de las gents parlant ponchut,
Tornaràn montar dins lo nòrd
Tan viste que n'èran venguts !

Podetz nos dire e nos far creire
Que sèm màs bons per los trespàs,
La sardana mai la borrèia,
Un jorn saurem vos far dançar !
Podetz ben nos empreijonar
Se cresetz que la barrarem pas !
Mandatz nos d'autres crosats,
Veiretz ben çò que n'en farem !

Quò’s la choita blanca e grisa
L’esquina rolhada
Per la bruma que s’engruna
Dins la comba jalada
E que viu …

Legir tot

Quò’s la choita blanca e grisa
L’esquina rolhada
Per la bruma que s’engruna
Dins la comba jalada
E que viu sa vita
Pluma grisa pluma d’aur
E que viu sa vita
Dins los cròs del Peiregòrd

E quand la nuèch serà venguda
S’envolarà en credant dins lo pibols
La la la o... la la la la la la

Quò’s la dama pijonièra
Amorosa del ser
Misteriosa messatgièra
Del solelh que s’enduerm
Mia de la luna
Pluma grisa pluma d’aur
Les estelas cadunas
Fan lo fons de son decòr

Passatgièra clandestina
Del grunier pagalhós
Fa son brèç de borra fina
Per sos pitits urós
Agroats jos ela
Pluma grisa pluma d’aur
Dins lo caud de l’ala
Pialuts de per tot lo còrs

Quò’s la choita clavelada
Al portal de chas nos
Per combatre lo malastre
Lo Diable lo demon
Victima inocenta
Pluma grisa pluma d’aur
Paura pietadosa
L’ausel canta pas la mòrt.

Lai dins lo fons de ma memòria
Un sovenir vielh de mila ans
Que truca al fons de ma guitara …

Legir tot

Lai dins lo fons de ma memòria
Un sovenir vielh de mila ans
Que truca al fons de ma guitara
Dumpuei lo jorn ont ai set ans
L’an dich que d’un eslhauç un ser
Nasquet una fada encantada
E quand lo vilatge s’enduèrm
Monta una musica endiablada.

La fachilhiera
Al cur de pèira
Que fai ribòta emb lo demon

Quand lo solelh es estuchat
A l’ora ont la nuèch s’espandís
L’òm ditz que dins l’ostal barrat
L’òm vei córrer dels escantits
Lo diable arriba amb un caval
Vestit d’un linçòl negre e d’aur
Minja una sopa de grapalds
E canta lo cant de la mòrt.

Quand lo solelh va se levar
Quand los ausels quiton lor niu
Los pials dressais dessús lor cap
Los òmes se’n van pregar Diu
Mas quand la nuèch va se’n tornar
La paur vendra en alucant
Lo lum dedins l’ostal barrat
E quò’s aital dumpuei mila ans.

Ai culhit pel prat
La margarita blanca
Un pauc de mai en mai
Totjorn a la folia
Ai culhit pel …

Legir tot

Ai culhit pel prat
La margarita blanca
Un pauc de mai en mai
Totjorn a la folia
Ai culhit pel prat
La margarita blanca
Un pauc de mai en mai
Per la desabilhar

M’a dich que dins tos uelhs
Prigonds coma pregaira
I aviá mai de solelh
Que l’estiu ne’n donava
Que dins tos uelhs diamants
Vius coma la ribiera
Mon paure cur d’enfant
I negariá sa pena

M’a dich que sus ta pèl
Doça coma la mossa
O la pluma d’ausel
Pala coma messorga
Dança un odor de sàlvia
De mèl e mai de menta
Que ton perfum de bruga
M’enfachilhiejará

M’a dich que dins tos pials
Ieu me perdrai la nuèch
Se farián aital
Tant ’spés coma un bon lèch
Que sus ta boca cauda
Majofa corenton
N’aurai pas pro de vita
Per pausar mos potons

M’a dich que sus ton cur
Als plècs de ton corsatge
Envejós de bonur
Al long de nòstres ages
Nos aimariàm tant fòrt
E mai de jorn en jorn
Lo quite Peiregòrd
Per nos breçar totjorn

Dins lo vilatge sins prétencion
Ai meichanta réputacion
Que bolegui o que disi rès
Passi per un sabi pas qué. …

Legir tot

Dins lo vilatge sins prétencion
Ai meichanta réputacion
Que bolegui o que disi rès
Passi per un sabi pas qué.
Pertant quo fai pas de ben grand domatge
D’anar sul camin que fat mon vi-a-tge.

Mas lo brava monda aima pas
Los que van pas del mesma pas ( bis )
Las lengas de pelhas me fan mal
Mancan los muts….Quo’s ben normal !

Per lo quatorze de Julhet
Démori dins mon liet moflet
La musica que trépa lo pas
Quo me fai pas virar lo cap.
Pertant quo fai pas de ben grand domatge
De daissar lo tamborn que tusta l’auratge.

Mas lo brava monda aima pas
Los que van pas del mesma pas ( bis )
Me vau beléu far escanar
E per cantar… Quo’s pas aisat !

Quand vesi un petit panaïre
Galopat per un rondinaïre
Tiri la pata é Bara-Bahau
Lo rondinaïre tomba de naut.
Pertant quo’s pas com’ se iavai mort d’ome
De daissar corre los panaïres de pomas

Mas lo brava monda aima pas
Los que van pas del mesma pas ( bis )
Volam tots me sautar dessus
Las quitas fennas… Ben entendut !

Pas besonh d’estre dévinaïre
Per sentir ço que ia dins l’aïre
Se un jorn podam m’astrapar
Pasaraï de l’austra costat.
Pertant quo’s pas com’ se iavia mort d’ome
D’anar suls camins que van pas a Roma.

Mas lo brava monda aima pas
Los que van pas del mesma pas ( bis )
Vendram me veire pendolhar
Sins los avucles…Que podram pas

La pendula centenaira
Passa lo temps
A comptar pian a pian
Los jamais e los sovents
La pendula vièlha mia …

Legir tot

La pendula centenaira
Passa lo temps
A comptar pian a pian
Los jamais e los sovents
La pendula vièlha mia
A cent printemps
A conegut tant d'istòrias
Mortas dins lo vent

Gruns de blat dins la rivièra
Omes son passats
Gruns de blat dins la rivièra
Los sovenirs son demorats

La pendula centenaira
Sason après sason
La pendula solitaria
Es lo cur de la maion
De naissenças en batestadas
Coma totjorn
Ritma la vita familiala
Los adius e los bonjorns

La pendula centenaira
De temps en temps
Espera la clau polida
E s'arresta un moment
Fa mai de bruch son silenci
Qu'un còp de fusil
Fa mai de mal son absença
Que la d'un amic

La pendula centenaira
Plan sovent
A vist los òmes en colera
Levar lo punh
Las lutas se son seguidas
Dins l'esper
Las causas son pas canjadas
Ni l'infern

La pendula centenaira
Passa lo temps
A comptar pian a pian
Los jamais e los sovents
A viscut tant de passions
De sarrements
En quatre generacions
Mortas dins lo vent.

Fa vi - far virar la perinqueta
Fa vi - far virar la traparèm
Fa vi - far virar la …

Legir tot

Fa vi - far virar la perinqueta
Fa vi - far virar la traparèm
Fa vi - far virar la calandreta
Fa vi - far virar la cantarèm
Fa vi - far virar la cantarèm

Tres tessons tot blancs
Vòlon far fortuna
Sens vendre lor pèl
Très tessons tot blancs
Per crompar la luna
Vendràn un vedel
Tres tessons tot blancs
Vòlon far fortuna
Sens vendre lor pèl

Un tais un lapin
Que van a l’escòla
Quò s’es jamai vist
Un tais un lapin
Per se rire deus dròlles
Aprenan lo latin
Un tais un lapin
Que van a l’escòla
Quò s’es jamai vist

Un vielh esquiròl
Sus sa bicicleta
Cor per lo concors
Un vielh esquiròl
Ganha una suceta
De quatre colors
Un vielh esquiròl
Sus sa bicicleta
Cor per lo concors

Una pissarata
Canta una cantata
Que parla d’amor
Una pissarata
Per far fugir la cata
Canta sa cançon
Una pissarata
Canta una cantata
Que parla d’amor

La trucha e la carpa
E lo peisson-cata
Se pinturan los uelhs
La trucle e la carpa
E lo peisson-cata
Per plaire al barbèl
La trucha e la carpa
E lo peisson-cata
Se pinturan los uelhs

Autres còps, una tropelada
De petits nenets bien desgordits
S’escampavan tota la jornada
Dins lo petit prat del jardin.
A …

Legir tot

Autres còps, una tropelada
De petits nenets bien desgordits
S’escampavan tota la jornada
Dins lo petit prat del jardin.
A l’entorn de la grande taula,
Era nombrosa la familha
Quand los dròlles de chas la Graula
Veniàn far dançar las dròllas.
En aquel temps lo paisan
Podià viure de sa tèrra.
N’èra pas riche mas sos enfants
N’aviàn pas paur de la misèria.
Al solelh, la vinha grimpava
En drecha regas peus cairons
Un còp per an, lo vin pagava
Bien son temps al vinhairon.
Coma una pèsta, una annada
La vinha, an degut l’arrachar.
La bona térra era malauda
S’i botèt lo filoxerà.
La maion, l’an abandonada
I a pus de vin en Peiregord.
Te cal manlevar dins las vilas
De que esperar la mòrt.
Rèsta màs la maison pincada.
Son partits. I a pus de paisans.
Coma un vièlh chen, monta la garda
Sus lo passat, sa vita d’antan.
T’an daissada, paura vielha roina.
Dumpuei aquel temps, Peiregord
Se’n vai cada jorn dins las vilas.
Te cal pas purar sus son sòrt.
Ai apres diumenc a Sarlat
Que la roina èra venduda.
Un conh de torista a crompat
La maion de la garriçada.
Vòl tornar montar la teulada
En teules plates, quò’s mins car.
Dins la piscina que vòl crusar
Lo bronza-cuol tota l’annada.