Adieu siatz sènher Peire, bònjorn
Sabètz ren de novèu
Pertot si ditz que Dieu lo fieu
Es descendut dau cèu …

Legir tot

Adieu siatz sènher Peire, bònjorn
Sabètz ren de novèu
Pertot si ditz que Dieu lo fieu
Es descendut dau cèu

Per lavar la bugada qu’Adam
E sa frema faguèt
Dins lo jardin paure badin
Quand la poma mordèt

Era un gasta-bugada marrit
Se non foss’ aqueu Dieu
Car leis enfants de seis enfants
Farián totjorn pieu-pieu

Satan fasi lo mastre cresent
D’aguer tot atrapat
Mai lo pauret, coma un polet
Ieu lo vei crebar

Dison qu’una pieucèla l’a fach
Sensa ges de marit
Dedins un luech freg et sensa fuech
Sús de fumier poirit

Tot aiçò vòu ben dire benlèu
Quauca cauva de grand
Car era sorn ara es grand jorn
Au tèms que nautre siam

Meis enfants en poletica
Si corre mai d’un dangier
Vau ben mièlhs e tot v’esplica
Tot a fect n’èstre estrangiers …

Legir tot

Meis enfants en poletica
Si corre mai d’un dangier
Vau ben mièlhs e tot v’esplica
Tot a fect n’èstre estrangiers
Parlatz-mi d’un bolh-abaissa
Mai que l’ague pas d’un peis
Qu’escuma tota la graissa
E qu’es portant pas lo rei

Vautrei qu’aimatz tant la pesca
Aprenètz braveis enfants
Qu’es un peis que vau pas l’esca
Aimi pas lei capelans

Mi soven que mon vièlh pèra
(Ancian patron pescador)
Mi disiá sensa colèra
Qu’es un pèis de sala odor
E puei, qu’a certena epòca
Lei gents d’un comun acòrd
Disián que vau pas la ròca
Lei negavon dins lo pòrt

Vautrei qu’aimatz tant la pesca
Aprenètz braveis enfants
Qu’es un peis que vau pas l’esca
Aimi pas lei capelans

Quand mon pèra a la velhada
No disiá « paureis enfants,
Ben podrats de sau pilada
Pendiam nòstei capelans,
Aquò nos lei conservava
Car degun lei voliá frèscs
Sitòt que l’òm en pescava,
Va pendiam tot a la fès ! »

Vautrei qu’aimatz tant la pesca
Aprenètz braveis enfants
Qu’es un peis que vau pas l’esca
Aimi pas lei capelans

M’estona que l’òme en pesque…
Digatz-mi ben nas a nas,
S’un cardinau, s’un simple avèsque
Si borra d’aqueu peissàs
Lo laisson per la paurilha
Lo laisson per lei bornats
E la pròva es qu’a Marselha
Ne’n siam mai qu’empoionats

Vautrei qu’aimatz tant la pesca
Aprenètz braveis enfants
Qu’es un peis que vau pas l’esca
Aimi pas lei capelans

Ensin, pertot n’a plus gaire
Qu’aiman ben lo capelan,
Car prefèran un petaire
Puslèu qu’aqueu peissàs blanc,
E ben lèu n’ai l’assurança
Lo paure un pauc mai d’acòrd
Coma mon paire a son enfança
Lei negarián dins lo pòrt

Auriáu plus ges de colèra
Cresètz-mi braveis enfants
Se coma au tèmps de mon pèra
Negaviam lei capelans !

Aquesta nuech en mi levant
Ai vist dau costat dau levant
Una clartat tant bèla
Un ange qu’anava cridant
Bòna …

Legir tot

Aquesta nuech en mi levant
Ai vist dau costat dau levant
Una clartat tant bèla
Un ange qu’anava cridant
Bòna bòna novèla

Lo bòn Dieu es nat tant desirat
Ara la patz es facha
Aqueu gròs Satan lo mòrt de fam
Aurà sús la mostacha

Nautrei eriam per un mocèu
Banits dau paradís tant bèu
Lo fieu de la pieucèla
Per nos retornar dins lo cèu
Nos farà la corca sèla

Lo bòn Dieu es nat tant desirat
Ara la patz es facha
Aqueu gròs Satan lo mòrt de fam
Aurà sús la mostacha

Lo luech qu’es nat aqueu fieu bèu
Es traucat coma un crivèu
Pertot lo vent li passa
Aquí non li a luech ni subre cèu
Mataràs ni palhassa

Lo bòn Dieu es nat tant desirat
Ara la patz es facha
Aqueu gròs Satan lo mòrt de fam
Aurà sús la mostacha

Ailàs ben que non ague ren
Ven per nos faire en toei de ben
Fèm li quauca caressa
Anem lo veire solament
Car eu tendrà promessa

Lo bòn Dieu es nat tant desirat
Ara la patz es facha
Aqueu gròs Satan lo mòrt de fam
Aurà sús la mostacha

Correm-li donc et li veirem
Que lei tres rei li trobarem
Que li van faire òumatge
Toeis ensemble l’adorarem
Coma sant personatge

Lo bòn Dieu es nat tant desirat
Ara la patz es facha
Aqueu gròs Satan lo mòrt de fam
Aurà sús la mostacha

Ne’n son tres filhas de la Cieutat
Qu’an fach novena a Nòstra dama

Òu, bèla vierge coronada

Per un matin …

Legir tot

Ne’n son tres filhas de la Cieutat
Qu’an fach novena a Nòstra dama

Òu, bèla vierge coronada

Per un matin li son anat’
Et sús l’autar l’an pas trobada

Òu, bèla vierge coronada

En se virant delà la mar
La viàn venir tota banhada

Òu, bèla vierge coronada

Santa maire d’onte venètz
D’onte venètz que siatz banhada

Òu, bèla vierge coronada

Ieu vèni de deà la mar
L’avià ’n vaissèu que si negava

Òu, bèla vierge coronada

E ieu leis ai toteis sauvats
Franc dau nòuchier que renegava

Òu, bèla vierge coronada

Que renegava mon cher fieu
Son arma sarà pas sauvada

Òu, bèla vierge coronada

Per faire de bosin
ti fau aguer de vesins
’na chorma de colègas
e un bòn tamborin
Quand ton ostau …

Legir tot

Per faire de bosin
ti fau aguer de vesins
’na chorma de colègas
e un bòn tamborin
Quand ton ostau bolèga
Coma se li passa un trin
Que ton vesin romèga
Que si lanha lo mesquin

Repic :
Te’n fagues pas per lo bosin
E canta fin que va pòs far
E pica sus lo tamborin

Se ton vesin romèga
Que si lanha lo mesquin
Lo pòudras pas entedre
Que metes tròup de bosin
E se l’agrada pas
Es que li fau parlar ansin :

S’aimes pas la musica
La ti jugarem ansin
’Mé la peu de ton cuòu
Nautrei farem un tamborin
E picarem dessuta
Dei renaires es lo destin

E picarem dessus
Dei renaires es lo destin
Mèfi lei parasitas
Un jorn vènon d’assassins
E se t’agrada pas
Pòs passar ton camin

E se t’agrada pas
Pòs passar ton camin
Tant que l’a de vesins
Segur que l’a de bosin
Parton sa vida coma
La nièra emé lo chin.

Dedins la vila de Marselha
Avem fòrça de joinei gents
Qu’an ni asila ni familha
Trabalhan pas fan lònguei dents …

Legir tot

Dedins la vila de Marselha
Avem fòrça de joinei gents
Qu’an ni asila ni familha
Trabalhan pas fan lònguei dents
Ne’n a que dien: « es de gusalha »
Vau vos dire la veritat
Li dien canalha

E ben v’es pas
Puei viatz un pèra de familha
Qu’a pena a noirir seis enfants
Qu’au gròs trabalh si sacrifia
Per li donar ‘n morcèu de pan
Pèr liech ne’n a qu’un pauc de palha,
E ben sovent ren per manjar
Li dien canalha

E ben v’es pas
Puei rescontratz dins seis guenilhas
L’òme qu’auja pas demandar
Es tot solet, quina infamia
Car ne’n saup plus onte passar
Au restaurant vòu pas far talha
De paur de pas posquer pagar
Li dien canalha

E ben v’es pas
Puei viatz la filha qu’es soleta
Qu’a ges de parents per apueg
Ganha pas pron dins sa chambreta
Surtot a l’ora dau jorn d’uei
Pasmens vòu pas faire la calha
Dau desonor vòu pas manjar
Li dien canalha

E ben v’es pas
L’obrier que trabalha pecaire
Sovent ganha l’argent dos còps
Lo vodriá per far seis affaires
Va demandar ce que li fau
Tot en parlant se s’esparpalha
Quand vien que ditz la veritat
Li dien canalha

E ben v’es pas
Meis amics se faliá tot dire
Ne’n diriáu tròp, cresètz-va ben
Fau que sofrissem lo martire
E que ne’n diguem jamai ren
Se d’èstre paure fa canalha
E ben ! messiers ! ne’n manca pas
Siam de canalhas
Vò ne’n siam pas

Au comissariat l’a nòu condés
Coma de costuma a l’an nòu fasián pistolada
Pèta que pèta en plen quèpi si …

Legir tot

Au comissariat l’a nòu condés
Coma de costuma a l’an nòu fasián pistolada
Pèta que pèta en plen quèpi si prenguèt una bala

Au comissariat l’a vuech condés
Tot esfraiats d’aguer far crebar son cambarada
Prènon son arma mai li restava encar’una bala

Au comissariat l’a sèt condés
L’un ditz va fau dire a la policia nacionala
Ne’n faguèt pas mai perqué si prengu’a son torn ’na bala

Au comissariat l’a pus que sièis paurei condés
L’un d’elei vòuguèt partir per si tirar d’afaire
Véguèt lèu que leis autrei èron pas de son vejaire

Au comissariat l’a pus que cinq paurei condés
Donca l’aviá un de tròup per jugar a la contrada
Per li far faire lo mòrt li meteguèron una bala

Au comissariat l’a pus que tres paurei condés
Arribèt lo moment de tirar a la corta palha
L’en aviá pas mai trobèron de que tirar ’na bala

Au comissariat l’a pus que dos paurei condés
Quand s’avisèron que restava pus qu’una arma
En sautant dessus s’encapèt l’un d’elei una bala

Au comissariat l’a pus qu’un paure condé
Sensa municien podiá pus far montar l’ambiança
En cò de l’armurier s’en anèt per crompar de balas

Au comissariat l’aviá nòu condés
Mai cadun saup que fau pas s’amusar ’mé leis armas
Subretot quand siatz environats d’aquelei gendarmas.

Dieu vos gard’ sènher Guilhaumèu
Que si ditz de novèu
Dison que dau cèu es vengut
Lo Dieu que nòstei …

Legir tot

Dieu vos gard’ sènher Guilhaumèu
Que si ditz de novèu
Dison que dau cèu es vengut
Lo Dieu que nòstei paire
Ai limbes l’an tant atendut
Enfin es descendut

Que deu faire aqueu bèu fieu
Pueis qu’es lo fieu de Dieu
Eu donarà la libertat
E romprà la cadena
Qu’Adam avià au pè botat
De sa posteritat

Digatz se l’aurà pron de gens
Que vengon toeis ensèm
Ieu meni un buòu un borriquet
Que pòrta eu e sa maire
E san Jausèp ben vielh e blet
Veilà tot son paquet

E monte es nat aquel enfant
Que disètz qu’es tant grand
Dins un estable tot dubert
Dessús un pauc de palha
Ara au pus bèu gròs de l’invern
Sensa èstre ben cubert

Digatz digatz la veritat
L’a ben de la pietat
Vòi mai l’estèla dau cèu
Li a menat lei tres mage
Que li an donat un plen platèu
D’escuts d’aur au solèu

Siàu resolut de tot quitar
Per l’anar vesitar
Certa vos acompanharai
E farai mon oferta
E perdon li demandarai
E pueis m’entornarai

Cantem Novè Joiosament
Per son avenament

Fanfarnèta si lèva
Tan la la la la la la, tan la la la
Landerilà
Fanfarnèta si lèva
Tres oras …

Legir tot

Fanfarnèta si lèva
Tan la la la la la la, tan la la la
Landerilà
Fanfarnèta si lèva
Tres oras davant jorn (ter)

Ne pren sa conolheta
Amb son pichon torn

Totei leis torns que virava
Fasiá sospir d’amor

Sa maire la va veire
Ma filha qu’avetz vos

N’avètz lo mau de tèsta
O ben lo mau d’amor

N’ai pas lo mau de tèsta
Mai ben lo mau d’amor.

Ne ploretz pus ma filha
Que vos maridarem

Vos donarem un prince
O lo filh d’un baron.

Ieu vole pas d’un prince
Ni dau filh d’un baron.

Vole mon amic Peire
Que n’es dins la preson.

Bèla ton amic Peire
Ti lo pendolarem

Se pendolatz mon Peire
Pendolatz nos totei dos

Pendetz mi ieu a l’auba
E eu aprèp lo jorn

Au camin de Sant-Jaume
Enterratz-nos totei dos.

Curbetz lo eu de rosas
Tapetz mi ieu de flors

Totei lei romieus que passan
Ne prendràn quauque bot.

Diràn que dieu perdone
Lei paures amorós.

De Marselha s’auve tant dire,
D’ela dien tant qu’es a si demandar
S’es pas lo Dieu sensa rire
De la …

Legir tot

De Marselha s’auve tant dire,
D’ela dien tant qu’es a si demandar
S’es pas lo Dieu sensa rire
De la saliva que nos a mandat
Toeis aquelei barjacaires
Lei saberuts, leis assabentats
Qu’enmaginon que son lei bailes
Dau saber de la bèla ciutat !

Coma s’aquita n’aviam pas pron
De letruts, d’academicians,
Per nos rompre lo cabestron
E lei colhons tant que li siam…
Per nautrei fan tròp de mistèris :
E basta saupre lo Marselhés
Per conéisser que son d’arlèris
E que la clau es dins lo patoés !

De l’Estèla fins qu’ai Calancas
Lo Marselhés per pantaiar
A cada camin, e cada restanca,
Un escais-nom l’aviá balhat
E caminant per carriera,
Vos ne’n podretz assadolar
En cantant sonc’aquela tiera
Qu’ara v’anam farandolar

Cadun la fa coma vòu
E li deu balhar son gaubi
Vò l’apréner sensa paur
De si dire « aquò lo raubi »
De monte siegue cantada
Si podrà pas enganar
’Queu que l’aurà desliurada
Per la laissar debanar

A Lumíni si bosin’e
A Vaufreja si bogreja
Doç se li tèta a la Vileta
Coma a Vau Plan si parla plan
S’esbramassa a la Barassa
E si brama a Nòstra Dama
E ai Còntes si racònta
Que si cònta naut au Plan d’Aut

A Sant Carles si desparla
E deis Acolas se l’idola
Si l’ensença a Beusunça
Mai au Parau si parla mau
E si quiela a la Miliera
E si lanha au Rei d’Espanha
E si rena a la Renauda
E si marona a Sant Mauron

Ai Calancas si barranca
E si targa a Masargas
Si viscanta a Vaumantas
Quand si siscla a l’Iscla d’Is
A la Trelha si destrelha
Au Profeta se li enfècta
A la plaja se li emplaja
E s’esparmona au Mont-Redon

Si fa de dram’a La Madraga
A Peirier si parla radier
Viatz dins son parlar que draga
Lo Marselhés vertadier
Viatz dins son parlar que draga
Lo Marselhés vertadier
Viatz dins son parlar que draga
Lo Marselhés vertadier

Eh bè que flame cadastre !
Quant de cartas li fau aver ?
Sembla mànco pas qu’un pastre
Li porriá destrelhar son aver
Ara compreni aquesto monde
Coma lei fedas son a quielar
N’an de besonh quand si lei tonde
Per si tornar encarreirar…

Dèdo deis Adobadors
E Milhon dei Baumelhons
Emai Ber de la Berarda
E de la Bruneta Brun
Puei l’a Cèlo dei Cigalons
E lo Gèli de la Torreta
Sens doublidar Lola d’Eoras

E dei Fabres lo Fafà
La Regina dau Ginestet
Emai Tísto de l’Estaca
Zè de la Faussa Moneda
Emé Lula de la Palud
Puei lo Marc de la Molarda
E lo Tonin dei Camoins
E lo Tílo de la Micolina
E la Bebèla dau Riu Mirabèu

Mèïu de Marselha-Veire
Nin dau pichon Seminari
Ròc dei Ròcas e de la Rosa
E la Mona de Montvert
La mameta de Saumati
Lo Nanard de la Reinarda
Emai Ròsa dau Rodet
E puei la Tati de Sant Tis

Lei bailas dau baloard Balha
Leis rostidas de la Bastida
E lei mostres de la Mòstra
E lei morres dei Morets
Lei ladres de Sant Lazare
E lei Mías de Sormiou
Lei piafos de Sant Piarre
Quicha-siau coma ai Riaus

A Marselha de tot s’atròba
E si rescòntra e vos far cantar
Mai mèfi tot ce que se li adòba
Es pas totjorn de bòn agantar
De malautiás de totei merças
V’espèron per v’espaventar
Aprofichem de la convèrsa
Per vos lei tornar ramentar

A Morrepiana la castapiana
E a Carpianha la caganha
Lo viech que pèla a la Vielha Capèla
E de furoncl’a Montfuron
Lo raumassàs au Camàs
La camarda a la Gronharda
Lo Falugi dau Grand-Vergier
La neuròsia dau bòsc-Luzis

De Borèli lei ramichèlis
De la Florida l’emboliga
Lo bati bati dau Racati
Lo marrit mau dei Cadenaus
Lo mau d’esquina deis Escortinas
La cacarocha de la Poncha
Au Mont Loís d’emmoroidas
E d’eczema de Palamà

De Sant Antòni lo racar-bòmi
De Santa Marta La febre carta
La gratarèla a la Batarèla
E l’estrànsia dau Centron
De la Calhòla la pecòla
A la Capeleta la vairoleta
De la Cietat Py la pepia
E lei tressusors de Sant Vitor

E la ronha a la Poncha Roja
Un cascavèu ai Cascadas - Laviá
A de còps si sent que poja
Lo micròba dau Marselhé(s)
A de còps si sent que poja
Lo micròba dau Marselhés
A de còps si sent que poja
Lo micròba dau Marselhés

Mai seriam-ti la metropòli
De la fiera regien PACA
Dau sabon emai de l’òli
Sensa de bandits escapats ?
Tot aquò talament resquilha
mesclant la vida emé lo trespàs
Qu’au banhador de la bordilha,
Bugada es facha quand son macats !

De Pomega toei lei pègos
De Rastonèu l’escotelaire
Lei compaires de Bompard
Lei sensa geina de Sant-Genièrs
Dei Regatas lei renegats
De Santa Ana leis enganas
Lei destrussis de la Destrossa
Lei sacamands de Samatan

Lei manda-bacèus de Sant Marcèu
Lei tras que calucs dei Tres-Lutz
De Sant Just lei Forra-Justina
L’escura-borsons dei Bessons
De la Bricarda lei briscards
De Castelana lei castanhaires
Lei maufatans dei Catalans
Lei còles blancs dau Rocàs Blanc

Dei Baumètas lei boumians
De la Cabucèla lei topiniers
Lei cerca-garrolhas de Planier
E lei favolhas dau Panier
Lei sensa paur dau Pònt de Vivaus
E lei bèus de Sant Bernabèu
Lo samenaire de Sant-Menet
Maurin dei Mauras dau Canet

La sèrp de Sant Joan dau Desèrt
E lei borrèus de Borèu
Viatz que l’a que mancan pas d’Èr
Au nòstre l’a de tombarèus
Viatz que l’a que mancan pas d’Èr
Au nòstre l’a de tombarèus
Viatz que l’a que mancan pas d’Èr
Au nòstre l’a de tombarèus

Quant de plasers, Quant de carn fresca
Quant de doçors, d’enfadament
Se li pren mai que peis en pesca
E se li fa tot entandaument !
Ara volem citar lei glòrias
Porcassieras d’a-passat-temps
E vos n’evocar la memòria
Avant de si dire vai t-en….

De la Ginesta lei sonja-festa
E dei Godas lei gorriniers
Lei ribòtas de la Gavòta
E lei canonges Capitoliers
De la Beguda lei possarudas
De la Crotz-Roja lei ferouges
E lei viechs ravis de Serviera
Lei desaviats de la Pòrta-d’a-z’Ais

Deis Aigaladas lei galòis
E de Lòdi lei custòdis
Lei descaladaires de la Calada
Lei gara-bòn temps d’Arenc
Dau Castèu Sèc lei casteis seras
De Marmosca lei cocha- moscas
Leis artistas de la Vista
dei Cartrós lei catarrós

A la Sauvagiera de vanejaires
Ai Prats Florits lei godiflaires
Lei golamàs de la Maussana
Lei galavards deis Arnavèus
De Casteu-Gombert lei sauta-en-l’èr
A la Jolieta de foita fuieta
Lei marluças dau Merlan
Leis ortolans de la Gròta Roland

Lei cocha-buòus dau Valon de l’Auriòu
E lei joverts de Verduron
La vila es plena de coguiòus
Que s’embanon coma de lurons !
La vila es plena de coguiòus
Que s’embanon coma de lurons !
La vila es plena de coguiòus
Que s’embanon entre gai lurons !

Ara per acabar la tiera
V’anam tot d’una nomenar
Tot ce que dins lei caratèras
D’en vila envita a promenar…
Car ges monuments, de barris
Vos faràn tocar de mai près
Qu’una cagòla ò un bon garri
Lei riquessas dau Marselhés !

A la Savina lei tard-quand-dina
A la Blancarda lei manja-cardas
Lei escarenas de Bon’Avena
Lei manja falhòus dei Calhaus
A Santa Barba lei barbaruts
De Calalònga lei péus lòngs e
Longarud’ais cinq avengudas
De Bèu Mont lei florimonts

D’En Dome lei endorsaires
Dei Grands Carmas Lei desarmats
Lei fe-mentis de Menpenti
E lei carmats dei Martegaus
De Dromèu Lei dromenes
Dau Farò lei gròs calòts
Lei besocós dau Bòn Secórs
E Lei cabeluts dau Cabòt

De Noalhas la pieunalha
De la Roviera lei Vira-vents
Lei conscients de la Concepcien
Lei suc-pelats de l’Operà
Dei dindoletas dau Redon
E d’escavèus a l’Evescat
Ròda-Mont de Montolivet
Leis escolians de Sant Jolian

La Panosa, lei Cròtas, Vauban, Sant-Josèp
La Borsa, En cò de Bòta, Tiers, lei Reformats
Nòstra-Dama Limita, Sant-Joan, Fresc-Valon
La Poma, Sant-Gabrièu, Nosta-Dama dau Mont, Timòna,
Sant-Lop, Sant-Mitre e
Sant-Jiraume, Longchamp, La Paulina, lo Despartament
Sant-Lois, La Delòrma e Palai de Justícia, Santa Margarida,
Madraga eTres-Pònts

La tiera sariá pas completa
Sensa l’apondre onestament
De la Plana lei plan-planós
Que vos la cantan lestament
De la Plana lei plan-planós
Que vos la cantan lestament
De la Plana lei plan-planós
Que vos la cantan lestament

Toei lei soars ma borsa de maire
Mi renoriá : siás un vaurien !
Aimes manjar bòn, vòs ren faire, …

Legir tot

Toei lei soars ma borsa de maire
Mi renoriá : siás un vaurien !
Aimes manjar bòn, vòs ren faire,
Un jorn feniràs mau Guilhem !
Lo feniantúgi
Lo gromandúgi
An de tot tèmps desaviat lei jovènts !
Maire li dieu
Pas tant bedèu
Per v’escotar de mi levar la pèu !
Basta que lo martèu procure
De que chicar … Rame cu a fam !
Cu es pas feniant, cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

A luega de nàisser canalha,
L’enfant d’un paure obrier maçon,
Perqué siáu pas sortit dei braias
D’un negociant vò d’un baron !
Ieu, tant cauvassa !
Ò que vidassa !
Ò que chalar s’aviáu agut de plomb !
Voadets milier !
Particulier !
Ti l’auriáu fach jugar lo restelier !
Mai fau que Guilhem si mesure
S’au mens m’avián fach capelan
Cu es pas feniant, cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

L’ivèrn, lo bot dei dets vos sibla
L’estiu de susor siatz negats
Anatz un pauc manejar la tibla
Lei mans gòblas, lo sang gelat !
Mai en gogueta
A la guingueta
Rire, cantar, gusejar, far tubar
Puei la brocheta
Puei lei cartetas
Puei emé Choasa au liech si radassar !
L’a ti v’un bregand que mi jure
Qu’aquò’s pas lo plesir dei sants ?
Cu es pas feniant, cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

Mi fai susar lei bassaquetas
Quand vieu certen richàs bomians
Per espranhar quauquei pecetas
Patir dau sòm e de la fam
Es pas pecat
De s’espilhar
Quand lo besonh vos li reduise pas
Manges un uòu
Ò vielh coguòu
E pòs aver de gamatas de buòu !
Vòs pas que lo mesquin marmure
Quand lo crèsus viu en mandiant
Cu es pas feniant, cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

E nòstre curat que sans cessa
Au pròne ven degobilhar
Còntra la taula e la paressa
De l’ausir mi fa tremolar
L’ista pas ben
Au citoïen
De comandar lo juni ai parroassiens !
Es tot redond
A sèt mentons
Lo nasaret rotge com’un pebron !
Fau que ma testa si madura
Que li diriáu : Ò charlatan !
Creida puslèu : cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

Vuei cadun parla poletic
Me’n meli pas, l’entendi ren
Mai s’en fasènt la repeblica
Lo paure aviá totjorn d’argent !
S’en pas trimant
Aviá tot l’an
Bòn liech, bòn vin, bòn fricot, bòn pan blanc !
Lèu lèu diriau
Vengue un fusiu !
Espòutissem lei reis marriàs de Dieu !
Mai que la repeblica dure
Siáu lo promier de sei rofians !
Cu es pas feniant, cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

Aquestei gràcias son dichas
Au nom dau paire au nom dau fieu
E de la vierge Maria
Qu’a portat Dieu …

Legir tot

Aquestei gràcias son dichas
Au nom dau paire au nom dau fieu
E de la vierge Maria
Qu’a portat Dieu Jèsu Críst

Adorem devotament Jèsu ambè Maria
Adorem devotament
Jèsu et lo sant sacrament

Grand ben fass’a nòstre mèstre
A nòsta mestressa aussí
Que tota la compania
Rende gràcias a Dieu Jèsu Críst

Adorem devotament...

Vos demandam ben escusa
Vos demandam ben pardon
Se laissam quauqueis espigas
S’apren ai cadelons

Adorem devotament...

Avertirem nòstre mestre
Que fasse de bòns talhons
E se la mestressa rena
Que li done lo baston

Adorem devotament...

Ara ne’n serià ben juste
Ne’n serià ben de rason
Que nos fessiatz un pauc beure
Coma ne’n ven dau talhon

Adorem devotament
Jèsu ambè Maria

In questa santa notte dell’oriente
Si ricumparve una lucente stella

I tre rè maggi di conti nuamente
Dodici giorni seguitaron’ …

Legir tot

In questa santa notte dell’oriente
Si ricumparve una lucente stella

I tre rè maggi di conti nuamente
Dodici giorni seguitaron’ quella

La strada era di grande signuria
Andaron tutti e tre in cumpania

In cumpania tutti se ne andarono
Finche a Gerusalemme son arrivati

Quanddo ffurono presso la capanna
La stella si fermó sopra ddi loro

Dentro c’era la figlia di santa Anna
Col figlio in braccia senza far dimora

Ges benigno l’incenso si pigliava
E Gaspare da parte si ritirava

La notte di Natale Ges l’è nato
Tra Pasqua e Epifania ff battezzato

Cari signori noi siamo quà
Per augurarvi la buona felicità

Le buone feste il buon capodanno
Felice anno se fè la carità

Se fè la carità
Fè la di cuore
Que l’è di Ges Cristo redentore

Se fè la caritat
Fè la fiura arivederci st’altra epifania

Arribon la prima e lo solèu
Que fan gauvir lei chatas
Sortisson per carrièra en parèu
A l’ombrèta van passejar …

Legir tot

Arribon la prima e lo solèu
Que fan gauvir lei chatas
Sortisson per carrièra en parèu
A l’ombrèta van passejar
N’an per tot collier
Que son risolet
Un brin de muguèt que li flata
Sariá ‘nafoliá
De demorar solet
De pas anar lei calenhejar

Pron lèu passa lo mes de mai
Lei jorns d’estiu enca’mai
Si fau maufisar
De pas laissar passar
Vòstra bèla joinessa
Lèu passa l’atge deis amors
Lo vènt bofa e n’empòrta la flor

Que totas lei jòias de l’amor
Pas longtèmps son floridas
E per lei veire espelir un jorn
Lei fau doçament careçar
Balhar de potons
E sensa rason
S’engajar per tota la vida
Li prometre tot
Quand vèn la sason
De la baisar de l’embraçar

L’enfant de Dieu es nascut
Paurament dins un estable
Lo grand ben qu’es avengut
Per lo pòple miserable
Sortem lèu …

Legir tot

L’enfant de Dieu es nascut
Paurament dins un estable
Lo grand ben qu’es avengut
Per lo pòple miserable
Sortem lèu d’aqueste costau
E correm a son ostau

Ò là lo bèu jornau
Ò là granda meravelha
Ò là lo bèu jornau
Quand Dieu es nat aiç avau

Peire tu n’as pas auvit
L’ange cridant per la plana
Mi sembla l’ai entrevist
Relevat a la lugana
Per verai a cridat tot aut
Laissatz aicÌ lo bestiau

Ò là lo bèu jornau...

Sús metem nos en camin
Anem cercar son repaire
Per veire lo rei divin
Vòli laissar meis affaires
Ieu n’aurai jamai de repaus
Qu’ieu ne siegue a son ostau

Ò là lo bèu jornau...

Diga mi de que farèm
Quand sarem a son repaire
Nos metrem d’agenolhon
Grand onor li podrá faire
Sarem perdonats dau mau
Per sarten compaire Arnaut

Ò là lo bËu jornau...

Paraulas de Mànu Théron e Glaudi Barsotti

Pren-ti ma bèla aqueu jaussemin
Sarà la despartida
O Jòia de còr
Sarà …

Legir tot

Paraulas de Mànu Théron e Glaudi Barsotti

Pren-ti ma bèla aqueu jaussemin
Sarà la despartida
O Jòia de còr
Sarà la despartida
O Jòia de còr e d’amor

La despartida de ieu e de vos
Mon paire mi marida

Mi marida pas emé vos
Mi marida em’un autra

Ne’s pas tant bèla coma vos
Mai sa dòt l’es pus richa

E d’aquí a quauquei jorns
Vos convidarai ai nòcas

Ai vòstrei nòças l’anarai
Anarai ai vòstrei danças

An dansat ‘na correnta vò doas
la bèla tòmba mòrta

Toei lei gènts que l’èran a l’entorn
Diguèron que grand daumatge

Èra na tant bèla chata
Èra na tant bèla chata

Jèsu Críst s’abelha en paure
L’aumòrna va demandar
Jèsu Críst s’abelha en paure
L’aumòrna va demandar

Digatz bòna chambrièra
Donatz-mi …

Legir tot

Jèsu Críst s’abelha en paure
L’aumòrna va demandar
Jèsu Críst s’abelha en paure
L’aumòrna va demandar

Digatz bòna chambrièra
Donatz-mi un pauc de pan
Va-t-en d’aquí mechant paure
Donam pas ce que manjam

Monsúr que siatz en fenestra
Fasètz mi la caritat
Ah va-t-en coquin de paure
Ieu ti vòli pas donar

Donatz m’au mens lei briguètas
Que vos tòmbon dau repas
Lei briguètas que mi tòmban
Son per mei chins e mei cats

Mei chins m’aduson de lèbres
Tu sabes pas raportar
Ai dama bòna dama
Fasètz mi la caritat

Ai paure mon bòn paure
Ieu ti pòdi pas donar
Mon marit es en colera
Porriá benlèu mi picar

Donètz m’au mens lei briguètas
Que vos tòmbon dau repas
Ai paure mon bòn paure
D’escondon vos fau montar

Dins lo tems que ne’n montava
An vist ’na granda claritat
Ai paure, mon bòn paure
Qu’es aquela grand clartat

Es dama, bòna dama
Leis aumòrnas qu’avètz fach
Ai dama, bòna dama
Perque vos confessètz pas

Mi confessi a pandecosta
De pandecosta a Sant Joan
Ai dama, bòna dama
Anetz lèu vos confessar

Sarà pas lo quart d’una ora
Qu’aurètz benlèu trespassat
Vòsta plaça ne’s marcada
Au paradís benurat

Vòsta chambriera arroganta
Dedins l’infern brutlarà
Vòste marit qu’es tant riche
A son costat brutlarà

Tu que siás arderosa e nusa
Tu qu’a sus leis ancas tei ponhs
Tu qu’as una vòtz de cleron
Uèi …

Legir tot

Tu que siás arderosa e nusa
Tu qu’a sus leis ancas tei ponhs
Tu qu’as una vòtz de cleron
Uèi sòna sòna a plens parmons
Ò bòna musa

Siás la musa dei paurei gùs
Ta cara es negra de fumada
Teis uèlhs senton la fusilhada
Siás una flor de barricada
Siás la Venús

Dei mòrts de fam siás la mestressa
D’aquelei qu’an ges de camiá
Lei sensa pan lei sensa liech
Lei gus que van sensa soliers
An tei carèças

Mai leis autres ti fan rotar
Lei gròs cacans ‘mbé sei familhas
Leis enemics de la paurilha
Car ton nom tu Ò santa filha
Es Libertat

Ò Libertat coma siás bèla
Teis uèlhs brilhan coma d’ulhauç
E croses lieures de tot mau
Tei braç fòrts coma de destraus
Sus tei mamèlas

Mai puei perfés dies de mòts raucs
Tu pus doça que leis estèlas
E nos treboles Ò ma bèla
Quand baisam clinant lei parpèlas
Tei pès descauç

Tu que siás poderosa e ruda
Tu que luses dins lei ralhons
Tu qu’as una vòtz de cleron
Uèi sòna sòna a plens parmons
L’ora es venguda

Ont’anarem paura noviòta,
Ont’anarem passar la nuech?
Amont dins una cambra,
Totei dos dins un liech

Mai en disènt lo …

Legir tot

Ont’anarem paura noviòta,
Ont’anarem passar la nuech?
Amont dins una cambra,
Totei dos dins un liech

Mai en disènt lo Pater Noster,
Lo nòvi s’es endormit
La nòvia s’es enanada
Dormir ’mé lo cosin

Quand lo nòvi si desrevelha
Tròba pas la nòvia enluech
"portatz lo lume e la candela
que tròbi pas la nòvia enluech"

Quand met lo cap a la fenèstra
Entènd cantar lo coguòu
"taisa ti donc marrida bèstia
coma l’auràs sachut tant lèu ?"

La vierge se’n va per vila
Son cher fieu ne va cercar
Siegue pas au mitan de vila
Son cher …

Legir tot

La vierge se’n va per vila
Son cher fieu ne va cercar
Siegue pas au mitan de vila
Son cher fieu a rescontrat
Mon cher fieu ieu vos ne’n pregui
Digatz-mi la veritat

Ma maire vendrètz divendre
Divendre l’après-dinar
Quand ne’n ven lo sant divendre
Sús la crotz lo van botar
D’aquí vei venir sa maire
A beure li a demandat

De marridei gens l’entendèron
Per beure li an preparat
De feu de suja de mira
De vinaigre entremelat
Lo li meton sús lei bocas
Son preciós còrs an brutlat

Lei belei santei campanas
An pardut son beu sonar
Lei aucèus dau verd boscatge
An pardut son beu volar
Lei peissons de la ribiera
An pardut son beu nedar

Lo solèu ambè la luna
An pardut sa claritat
Lei peiras si son fendudas
La terra a tota tremblat
Lei mòrts dedins son susàri
Dau crótz an ressucitat

La passion de Jèsu Críst
Que fai tant bòn entendre

Entendètz-la pichons e grands
Totei gens d’ordonança

Nòstra dama portat …

Legir tot

La passion de Jèsu Críst
Que fai tant bòn entendre

Entendètz-la pichons e grands
Totei gens d’ordonança

Nòstra dama portat nòu mes
Jèsu Dieu dins son ventre

De pandecosta calèndas
Li aguèt grand esperança

A calendas Jèsu naissèt
Dins la rejoissança

Quand Jèsu Críst aguèt grandit
Faguèt grand penitança

Jèsu a junat caranta jorns
Sens prèner sostenança

Quand lei caranta jorns son passats
Jèsu pren sostenança

Pren un mocèu de pan beinet
Per sa desparjunança

Jèsu es anat promenar
Dins una vila imansa

A rescontrat ’n pòple de gens
Li fan gran reverança

De son capèu de son ramèu
De tota sa puissança

En sopant Jèsu Críst a dich
Me faràn traïssança

E sant Peire li a respondut
Senhor a pas fisança

Lei gens que van en devocien
Van pas per traïassança

Ne’n sarà pas tres jorns d’aicí
Veirètz l’esperiança

Ne’n veirètz mon còrs estendut
Sús una crotz dolènta

Veirètz mei dos braç clavelats
E mei dos pès ensemble

Veirètz ma testa coronad’
Tot d’espinhetas blancas

Veirètz mon sang que colarà
Tot de lóng d’una lança

Veirètz la maire de Jèsu
Ben trista e ben dolanta

Veirètz la luna e lo solèu
Que combatràn ensemble

Ne’n veirètz la terra tremblar
E lei peiras si fendre

Veirètz la mar que flaimarà
Coma un tison que flamba

La tautena un bèu jorn
Voguèt ‘sposar ‘na patineta
Tota polida e lisqueta
Venguèt per li parlar d’amor
«Ti farai …

Legir tot

La tautena un bèu jorn
Voguèt ‘sposar ‘na patineta
Tota polida e lisqueta
Venguèt per li parlar d’amor
«Ti farai curbir de dolars
Se vènes emé ieu ma bèla
Rabalharem d’aur «a la pelle»
Tu sus terra e ieu dins la mar»

Puei si crompèron l’anèu
Per ben sagelar lo noviatge
Si balhèron per engatge
D’aduïr cadun son guilanèu
La patineta per present
Porgèt son gàubi resquilhaire
La Tautena sei braç de caire
Lòngs, tòrç pegós, prins e lusents

Toei fuguèron convidats
Per veire aqueu bèu maridatge
Tot ce que dins lo paratge
Si podiá comptar d’enfavats
S’aviá faugut faire cramar
Dau monde lei grandei canalhas
Bastava que dins la ripalha
‘na bomba venguesse petar

La patineta mostrèt
Son país nòu a la tautena
Sensa empachas e sensa pena
Tota la còsta li ofriguèt
Pertot monte botiá son uèlh
Creissián de torres grandassas
De palais e de bastidassas
Per far venir crebar de vièlhs

Ais ostaus de retirats
Per lei casinòs lei palhòtas
S’enanèron far ribòta
E plaçar l’argent desvirat
Aqueu dei maquinas de sòus
Dei fremas e de la cocaïna
De la bordelha e dei robinas
Fins que sobresse ren au sòu

Lei caïmans dau canton
Leis escorpions e lei rapaças
Creguèron que dins la plaça
Farián ‘na vida de santon
Cadun voguèt manjar sa part
Lei quèpis vèrds lei camiás negras
Es ansin que tota la pegra
Venguèt s’amolonar dins Var

Dind Paris l’a una vielha
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosa
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosament

La …

Legir tot

Dind Paris l’a una vielha
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosa
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosament

La vielha se’n vai ai danças
S’asseta pròch’un galant

Li ditz galant, se m’esposes
Ti farai riche marchand

Ieu ne’n preni pas ’na vielha
Que non li ague vist sei dents

La vielha si met’a rire
Li mòstra doas dents davans

Mai l’a una que li branda
L’autra va en cascalhant

Lo galant pòrta la vielha
A la gleia de sant Jan

Anuech li fai beure de blanca
Em’un pauc de garlaban

Se lo diluns se l’a ’sposada
Lo dimars l’enterraràn

N’es pas ce que mi fai pena
Es de portar dòu dos ans

Lo farai portar a la gata
Semblarà’n caramentràn

De l’argent d’aquesta vielha
N’aurai una de quinge ans.

Escotatz ben l’istòria
Escricha dins lo santg
D’un brave marselhés
Bandit de son mitan
Qu’es pas sensa glòria
Es meme …

Legir tot

Escotatz ben l’istòria
Escricha dins lo santg
D’un brave marselhés
Bandit de son mitan
Qu’es pas sensa glòria
Es meme interessant
De l’auvir estent qu’es
Cantada en Occitan
Veirètz coma l’òme
Tre qu’es en societat
Per negar sei pariers
Es jamai eisitant
E qu’es un lop per l’òme
Totjorn sensa pietat
Vòu sempre èsser premier
Préner plaça au mitan

Repic :
Leva-ti dau mitan
Li dien de tot costat
M’onte siegon postats
Li fau garçar lo camp
Leva-ti dau mitan
Li laisson pas ’n istant
Li dien de tot costant
Leva-ti dau mitan

Siáu totjorn remontat
Tostemps en tota sason
Sensa mi demontar
Piétger qu’un trespanat
Mai se m’an pas domptat
Es que l’a ’na rason
Ara vos vau contar
Coma se’s debanat
Mei gens quand siáu naissut
M’an pas ben reçauput
Ponchejèri lo súc
Com’un brave Occitan
E quand ai pareissut
Fuguèron deçauputs
E m’an cridat dessús
Leva-ti dau mitan

A l’escòla disián
Mei mèstres e mei regents
Maugrat ce que fasián
Qua fasiáu pas d’esfòrçs
Qu’a la mendre òcasien
De despassar de gens
Prenieu en derisien
L’esperit lo dei pús fòrts
Faguèri pas meisson
De blaimes vò de prètz
Fasiáu pas de faiçons
Que ne foliá pas tant
Per negar lo peisson
Dei fèbles e dei balès
Bramant coma leiçon
Leva-ti dau mitan

Ai fach plen de mestiers
Dins un molon d’endrechs
Mai siáu pas dau trabalh
Lo pús grand militant
Siáu un marrit fustier
Un maçon maladrech
Un gach’empeg’emai
Siguèssi intermitant
Per mi metre en pena
L’a lei jorns de repaus
Sensa bòssol a l’entorn
Si saup qu’en evitant
Lei gens d’aquela mena
Si preservam un pauc
D’entendre cada jorn
Leva-ti dau mitan

Mai lo mitan de qu’es
Que si ne’n fau levar
Fan tot un pataquès
Sensa delimitar
’Quel endrech que l’a ges
D’armas per lo trevar
Ni de personas ges
D’òmes per l’abitar
Una plaça que fau
Ni prendre ni gardar
Maugrat que l’ague pas
De vida, d’abitants
Au risque per un fòu
De mi far regardar
L’afortissi fau pas
Si levar dau mitan

De mitans coneiguèri
Mai o mens mafieus
Monte d’amics l’a pas
Mai l’a d’enemics tant
De mitans ne’n faguèri
E l’aviá pas que ieu
A l’epòca èri pas
Ermite eremitant
De mitans ne veguèri
De marrits, d’agradius,
Que mi bandavan pas
E de mai eissitants
Dau brès au çamentèri
Lo monde a ce que vieu
D’un mitant l’autre
Passon sempre en s’imitant

Lei curats coma d’ais
Fan que repepiar
Quand pauvarem lo fais
Que Dieu n’engajarà
Dins un de sei palais
Qu’es coma s’enquilhar
Au consolat de z-Ais !
Vos dien que si farà
E vos dien en blagant
« Dieu vomisse lei tèbis »
Cresètz donc qu’en cagant
Rende lei autrei crestians ?
Marselhés e pagan
Sarai pas frèsc quand crèbi
Ni bolhant, arrogant,
Catò nimai sestian !

Lo baron Sant Alèssi
Si vòu pas maridar.
(Bis)

Per obeir a son paire
L’a facha demandar.
Per obeir a …

Legir tot

Lo baron Sant Alèssi
Si vòu pas maridar.
(Bis)

Per obeir a son paire
L’a facha demandar.
Per obeir a sa maire
L’a vòuguda esposar.

Lo promier ser dei nòças
‘Lèssi fai que plorar.
Mas de qu’as-tu Alèssi ?
Que fas ren que plorar.

A Dieu ai fach promessa
De ma virginitat.
Se ne’n as fach promessa
Ne’n deves pas restar.

Alèssi pren sei biassas
Son gran viatge n’a fach.
Se’n va au Sant Sepulcre
Qu’es de delà lei mars.

Lòng dau camin rescontra
Lo marrit Satanás.
Au castèu de ton paire
Ta molher ten bordèu.

Se tu va vòs pas creire
Te’n vaquí seis anèus.
Alèssi saup que faire
D’anar vò s’entornar.

Dau ciel descènde un ange
Per li venir parlar
Veses pas qu’es lo diable
Que te voliá tentar.

Alèssi pren sei biassas
Son gran viatge n’a fach.
Au bot de sèt anadas
‘Lessi a retornat.

Au casteu de son paire
Ne’n es vengut picar
Dau pè pica a la pòrta
Lojariatz lo romeu.

Son paire sòrt a l’estra
Lojam ges de romieu
Dau pè pica a la pòrta
Lojariatz lo romeu ?

Sa maire sòrt a l’estra
Lojam ges de romieu
Dau pè pica a la pòrta
Lojariatz lo romeu ?

Sa molhe sòrt a l’estra
Lo lojarai ben ièu
Que sabi pas ièu, paura
Cu mi lòja lo mièu.

Li an dreissat ‘na cocheta
Sota leis escariers
Onte varlets chambrièras
Jiton lei bordariás.

Au bot de sèt anadas
‘Lessi a trespassat
Lei campanas de Roma
Si son messas a sonar.

Que li a ni clèrc ni avesque
Que lei pòsqu’assorar
Toei lei gens de la vila
Es mòrt quauque còr sant.

Lo baron Sant Alèssi
Benlèu a trespassat
Son paire ne’n descènde
Descènde lei degrès.

Se siás mon fieu Alèssi
Agues a ièu parlar
De ta bèla man drecha
Agues a ièu tocar.

Sa maire ne’n descènde
Descènde lei degrès
Se siás mon fieu Alèssi
Agues a ièu parlar

De ta bèla man drecha
Agues a ièu tocar.
Sa molhe ne’n descènde
Descènde lei degrès

Se siás mon marit Alèssi
Agues a ièu parlar
De ta bèla man drecha
Agues a ièu tocar.

Dau costat de sa drecha
Li tròba un mòt d’escrich
Qu’Alèssi s’enanava
Tot drech en paradis.

Lo promierenc prencípi
Que Jèsu Críst a fach
Jèsu a creat lo cèu
Lo cèu emai la terra
Puei a …

Legir tot

Lo promierenc prencípi
Que Jèsu Críst a fach
Jèsu a creat lo cèu
Lo cèu emai la terra
Puei a creat Adam
E nòstra maire Eva

Quan Dieu a creat Adam
L’a mes dins son jardin
L’a mes dins son jardin
Ai jardin deis olivas
Puei li a defendut
Lo nòble fruch de vida

Satant ven tentar Eva
Et nòste paire Adam
Adam manja dau fruch
Que ne’s tant remirable
E tu ressemblaràs
Au verai Dieu ton paire

Adam ne’n pren la poma
Ne’n mòrde un mocèu
L’ange li a pareissut
Li a dich que penses faire
Passes lei comandaments
Dau verai Dieu ton paire

Adam per ta grand fauta
Tu vendràs a morir
Tu vendràs a morir
Faràn ta sepultura
De ta boca sortiràn
Tres aubres d’avantura

Aquí l’aurà la palma
Et l’autre l’auciprès
Et l’autre l’òulivier
D’onte la crotz es facha
Onte an crotzifiat
Lo verai Dieu ton paire

Adam par ta grand fauta
Anaràs per país
Anaràs per país
Cercar ta paura vida
Perque as vòugut manjar
Dau nòble fruch de la vida

Au pus aut dei montanhas
Dessús d’un grand colet
Dessús d’un grand colet
Onte an fach lo calvèra
Onte an crotzifiat
Lo verai Dieu ton paire

La santa vierge maire
Li vai après plorant
Mai se li a dich mon fieu
Li a dich plèti ma maire
Fau morir dessús la crotz
Per obeir a mon paire