Cadun s'engulha
Dins sa veitura dins son tren
Dins son metrò,
Cadun vai entà la vila
Per trabalhar, cal trabalhar. …

Legir tot

Cadun s'engulha
Dins sa veitura dins son tren
Dins son metrò,
Cadun vai entà la vila
Per trabalhar, cal trabalhar.

Cadun sèc son riban
Es ora : los relòtges pican uèit oras,
E totes los ostals se liuran
Per anar a la vila
Per trabalhar, cal trabalhar.

Cadun sèc son riban
Los relòtges pican miègjorn
Per minjar un bocin per tornar trabalhar
La vila es plena e urosa
La vila es urosa.

Cadun trabalha dins son trauc,
La vila es a tèrme, la vila
Vai vedelar sos trabalhaires,
La vila vedèla,
Los relotges pican sièis oras.

Cadun dins son riban
Se'n vai en cò-seu, se'n tòrna
Trobar los seunes,
E sul causses un vilatge ven de crebar

Sus ua prova d’estela
La nòvia que’n va,
Tan blanca com la vela,
Sus la grana mar.
L’aire qu’ei drin …

Legir tot

Sus ua prova d’estela
La nòvia que’n va,
Tan blanca com la vela,
Sus la grana mar.
L’aire qu’ei drin mei leugèr,
Que i a sorelh au solèr,
Bòm, sonatz, campanas,
Bòm, sonatz, campanas.

L’èrba d’agram ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt
Marrida grana l’ai brandida
Als quatre caires del meu …

Legir tot

L’èrba d’agram ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt
Marrida grana l’ai brandida
Als quatre caires del meu òrt
E lo grand vent de la misèria
L’escampilha sus la mia tèrra
Al vòstre sègle de l’aram
Que vanga patz que venga guèrra
Semeni, ieu l’èrba d’agram.

L’èrba d’agram, ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt.
Marrida grana, l’ai brandida
Als quatre caires del meu …

Legir tot

L’èrba d’agram, ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt.
Marrida grana, l’ai brandida
Als quatre caires del meu òrt.
E lo grand vent de la misèria
L’escampilha sus la mia tèrra.
Al vòstre sègle de l’aram,
Que venga patz, que venga guèrra,
Semeni, ieu, l’èrba d’agram..

Es sus la talvèra qu’es la libertat,
La mòrt que t’espèra garda la vertat.
Cal sègre l’orièira, lo cròs del valat,
Grana la misèria quand florís lo blat.

Estelas sens luna ne veirem la fin:
Ne perdrem pas una, cercam lo camin.
Lo cèl tot s’engruna del ser al matin,
La bèstia feruna pudis lo canin...

Es sus la talvèra qu’es la libertat.
D’orièira en orièira pòrta la vertat.
La vida t’espèra de cròs en valat:
Bolís la misèria quand grana lo blat.
Es sus la talvèra qu’es la libertat...

Traduction

Le chiendent, moi je l’ai cueilli
Sur la fosse du pauvre mort.
Mauvaise graine je l’ai brandie
Aux quatre horizons de mon champ.
Et le grand vent de la misère
L’éparpillera sur ma terre.
Et dans votre siècle de fer,
Vienne la paix, vienne la guerre,
Moi, je sèmerai le chiendent...

C’est sur la lisière qu’est la liberté,
La mort qui t’attend garde la vérité.
Il faut suivre la bordure, le creux du fossé,
Graine la misère quand fleurit le blé.
C’est sur la lisière qu’est la liberté.

Étoiles sans lune, on en verra la fin.
On n’en perdra pas une, on cherche le chemin.
Le ciel tombe se morcelle, du soir au matin,
La bête sauvage pue le chien…

C’est sur la lisière qu’est la liberté,
D’orée en orée va la vérité.
La vie t’attend, de combe en vallée :
La misère bout quand graine le blé.
C’est sur la lisière qu’est la liberté.

Per la Sant Antòni
bèra hèsta e i a
Per la Sant Maurici
tot lo monde i va
Tralalà, laralà, …

Legir tot

Per la Sant Antòni
bèra hèsta e i a
Per la Sant Maurici
tot lo monde i va
Tralalà, laralà, lalalà, lalà
Tralalà, laralà, lalalà, lalà

Qu’i van tres demiselas
que son de Lescar
L’ua ditz a l’auta :
« qui’m va envitar »
Tralalà, laralà, lalalà, lalà
Tralalà, laralà, lalalà, lalà

L'eschantit, la lenga daus mòrts,
Esperava lo pelegrin :
Vielh romiu, romivatg'es mòrt,
Ton chamin, tu setz subrevists.

L'arpion d'aqueu …

Legir tot

L'eschantit, la lenga daus mòrts,
Esperava lo pelegrin :
Vielh romiu, romivatg'es mòrt,
Ton chamin, tu setz subrevists.

L'arpion d'aqueu gapian te 'trapara lo cuer,
Te tirara lo sang, lo ciau s'enduerm.

Tots 'quilhs borges cafauds escupiran sus te,
Credaran que se fòu, quilhs lengatgiers.

La boalha daus barris te fara pas debeu,
Te copara a bocins emb son coteu.

Lo mitrat, los curets, los quites meirilhiers,
Se signaran sus te au nom dau pair.

E las vielhas loiras te contaran luras,
Te faran coalevar dins lo rajat.

Tots los gasis loinards, tots los leberonants,
L'ostieras, los pendards t'insultaran.

Lo chavan daus grands bòscs se pausara sus te,
Te fincara lo cèu com' un vielh chen.

L'eschantit, la lenga daus mòrts,
Esperava lo pelegrin :
Vielh romiu, romivatg'es mòrt,
Ton chamin, tu setz subrevists.

L'arpion d'aqueu …

Legir tot

L'eschantit, la lenga daus mòrts,
Esperava lo pelegrin :
Vielh romiu, romivatg'es mòrt,
Ton chamin, tu setz subrevists.

L'arpion d'aqueu gapian te 'trapara lo cuer,
Te tirara lo sang, lo ciau s'enduerm.

Tots 'quilhs borges cafauds escupiran sus te,
Credaran que se fòu, quilhs lengatgiers.

La boalha daus barris te fara pas debeu,
Te copara a bocins emb son coteu.

Lo mitrat, los curets, los quites meirilhiers,
Se signaran sus te au nom dau pair.

E las vielhas loiras te contaran luras,
Te faran coalevar dins lo rajat.

Tots los gasis loinards, tots los leberonants,
L'ostieras, los pendards t'insultaran.

Lo chavan daus grands bòscs se pausara sus te,
Te fincara lo cèu com' un vielh chen.

Vira, vira, vira Marinon
Vira, vira, i a fòrça batèus
Vira, vira, vira Marinon
Vira, vira, i a fòrça batèus …

Legir tot

Vira, vira, vira Marinon
Vira, vira, i a fòrça batèus
Vira, vira, vira Marinon
Vira, vira, i a fòrça batèus

Arribam a l’esclusa de Castanet
La barca tòca de cada costat
Arribam a l’esclusa de Castanet
La barca tòca de cada costat

L’aiga monta, lo batèu pren lo nivèl
Destacan las amarras, lo temps es bèl
Las secondas pòrtas se van desclavar
Barca liberada tornarà navigar

Tot ensemble te disèm O Marinon
Grand mercé per tot e te disèm « Adiu »
Las cigalas cantan sul camin davant
Las vacanças just començan…

Dins lo monde òm vei de tot caire
Que mai que ieu cadun se crei.
Teni mon reng, escolbilhaire,
De …

Legir tot

Dins lo monde òm vei de tot caire
Que mai que ieu cadun se crei.
Teni mon reng, escolbilhaire,
De la carrièra soi lo rei.
Ai per mon tròn una carreta
Ont me quilhi aprèp mon prètzfach ;
Ma corona es una boneta
E mon sceptre aquò’s un balag.

A !!! s’ai la man sala es utile
A tota la societat,
Sai mantener dins cada vila
L’aire sanís e la propretat.
Per tant que prenga sas mesuras,
La poliça ni per mettre d’empach,
Ai per mon compte las orduras
Qu’empòrti amb pala e balag.

Quand òm vòl ganhar la vidassa,
Tot n’es pas de flors aiçaval !
Lo malur sens vergonha embarassa
Aquel que viu de son trabalh.
D’unes, tant lèu que venon de naisser
Prenon l’existéncia a l’ensag,
D’autres enfin per poder pàisser
Cal que trainen lo balag.

Soi dels darnièrs, d’aquò ne’n raii,
A mon còr, parla la rason,
E content, mangi se trabalhi,
Lo pan ganhat per ma susor.
Lo riche, jamai me codoissa,
S’en faot, quand es un pauc distrach
Crida : orror ! mas n’ai pas l’enveja
D’espolsar sus el mon balag.

Dison qu’avèm drèit d’insoléncia
Aquò d’aquí n’es pas vertat.
Se mancam, es per ignorància,
L’insoléncia, aquò’s la fiertat.
Daissar lo mòt sens faire la causa
Dieu ne’n pòt esser satisfach
Perque, quand nòstra ama es sens rason
Faire fi de l’òme al balag ?

Cadun sa plaça, òmes del monde !
De la meuna rogissi pas
Que lo vici pertot desbonde
Cresètz que se confla d’enbàs ?
De corrupcion n’i a fòrça menas !
Se teniatz a ne’n esser desfachs
I perdriái mon temps e ma pena
A mai lo margue del balag.

Cossí volètz que vos respecte
Quand volètz pas me respectar ?
Se trobatz que vos infecte
Veni de vos desinfectar !
Sèm totis de la metèissa bosa
Lo metèis motle nos a fach.
Lo frac ne’s pas mai que la blosa
Lo jonc es mens que lo balag.

Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant
Vai la Francesa a la dança,
Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant …

Legir tot

Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant
Vai la Francesa a la dança,
Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant
Vai la Francesa dançant,
En plaça onte fan la dança
Lei chatonas, totei son minhonas
En plaça onte fan lo rond
Mon ton-ton es bèu garçon !

'questa sera se son maridats,
La Francesa era tant blonda
Que lo Jògi era tot empegat
A mordut son tira-tap !
En plaça onte fan la dança...

Lei cadets son ben afrescadets,
Lei mametas ben contentas,
Tot aquò fai levar lo nanet
Dançarem tota la nuech !
En plaça onte fan la dança...

Tu pichòta se me voes aver,
Te faudrà levar la camba !
Tu pichòta se me voes aver,
Te faudrà levar lo pè !
En plaça onte fan la dança...

I'a mai d'una que lo vòu tocar,
Que vòu calinhar sei còrdas,
Mai soleta lo sas ben jogar,
Per li faire far lo "fa".
En plaça onte fan la dança...

Guilhaumes se marida,
Guilhaumes tan polit.
La pren tan joveneta
Que se sab pas vestir.

Lo ser la desabilha,
L’abilha …

Legir tot

Guilhaumes se marida,
Guilhaumes tan polit.
La pren tan joveneta
Que se sab pas vestir.

Lo ser la desabilha,
L’abilha lo matin.
Guilhaumes part en guerra
Per la daissar grandir.

E la balh’a sa maire
Per la li far noirir.
Al cap de sèt annadas,
Es tornat al país.

S’en va tustar la pòrta
« Escriveta dorbís ! »
Sa maire a la fenèstra,
Respond - Es pus aicí ! »

Lo More te l’a presa,
Lo More Sarrasin!
« Trobarai l’Escriveta.
Quand sauriái de morir !»

Rencontra de lavairas,
Lavavan linge fin.
« Digatz, digatz lavairas,
Qu’es lo castèl d’aici ? »

« Es lo castèl del More,
Del More Sarrasin.
-Cossí que se pòt faire,
Per i dintrar ? Cossí ? »

« Abilhatz vos en fòrma
De paure pelegrin.
E demandatz l’almòina,
Al nom de Jèsus-Crist. »

Tot en fasent l’almòina,
Reconeis son marit.
« Dintra dins l’escurièra,
Sèla lo bèl rossin »

« Ieu monti dins ma cambra,
De sèrga me vestir. »
Dins lo còfre del More,
Prenguèt l’aur lo plus fin.

De tot l’aur que n’empòrta,
Fariá la mar lusir.
« Escriveta es partida !
Desleial de pelegrin !»

«Sèt ans ieu l’ai noirida,
De bon pan de bon vin.
Sèt raubas li ai compradas,
De seda, o de satin. »

« Se sèt ans l’as vestida,
Al diable Sarrasin !
Èra la miá femneta
La flor de mon país. »

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que vòles anar

Amb la paur de l’esclaire
Que te vòl traversar
Te menar …

Legir tot

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que vòles anar

Amb la paur de l’esclaire
Que te vòl traversar
Te menar d’autre caire
Per te desalenar

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que te cal anar
Que la plueja que  vòl t’envolopar
Es mai doça que l’èrba del prat

Dans l’espérance de l’orage
Petite tu veux te tenir

Le coton des nuages                 
Est prêt à t’accueillir
Pour tourner une page
Du livre d’avenir
Dans l’espérance de l’orage
Petite tu dois te tenir
Mais si la douceur est au rendez-vous
Prends bien garde à la griffe du loup

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que vòles anar

La votz del tròn que gronda
Te ditz de pas i anar
Mas lo vent que calineja
Ta pèl fai frejolar

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que te cal anar
Que tota l’aiga te vòl enrodar
E jós ta pèl se venir negar
E l’esclaire que te vòl traversar
Serà en tu coma en son ostal
L’attente de l’orage

Dans l’espérance de l’orage
Petite tu veux te tenir

Avec la peur de l’éclair
Qui veut te traverser
Te mener de l’autre côté
Pour te couper le souffle

Dans l’espérance de l’orage
Petite tu dois te tenir
Car la pluie qui veut t’envelopper
Est plus douce que l’herbe du pré

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que vòles anar

La oata de las nívols
Es aprestada per t’aculhir
Per virar la pagina
Del libre d’avenidor

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que te cal anar
Mas se la doçor es al rendètz-vos
Fai ben mèfi a l’arpia del lop

Dans l’espérance de l’orage
Petite tu veux te tenir

La voix du tonnerre qui gronde
Te dit de ne pas y aller
Mais le vent câlin
Fait frissonner ta peau

Dans l’espérance de l’orage
Petite tu dois te tenir
Car toute l’eau veut t’entourer
Et se noyer sous ta peau
Et l’éclair qui veut te traverser
Sera en toi comme en sa maison

lo vielh sissou me palava
de bon matin au portau
mentre au soleu esparavian
li carris vesent passar
"Sissou non …

Legir tot

lo vielh sissou me palava
de bon matin au portau
mentre au soleu esparavian
li carris vesent passar
"Sissou non veses l'estaca
que ie siam toti ligats
se podem pas s'en desfaire
jamai podrem caminar"

refranh :
se tirem toti vai tombar
gaire de temps pou pas durar
segur que tomba. tomba, tomba
ben clinada es deja
si tu la tires fort d'aqui
e ieu la tire fort d'aila
segur que tomba. tomba, tomba
se n'em podrem desliurar

Pamens fai pron de temps ara
Que s'escaraunhan li mans
e quand la forca me laissa
Pareis mai granda qu'avans
es ben segur qu'es poirida
pamens Sissou pesa tant
de cops la forca m'oblida
torna-me dire ton cant

refranh :
se tiram...

lo vielh Sissou ara dis pus ren
un marrit vent l'emportet
qual saup mont'es, en qun endrech
e ieu siau sola au portau
e quand passon d'autri drolles
levi lo cou per cantar
lo darrier cant dau vielh Siset
lo darrier que m'ensenhet
refranh :
se tiran...

Lo vièlh Siset me parlava
de bon matin al portal
e al solelh esperavem
los carris vesent passar
Siset, non …

Legir tot

Lo vièlh Siset me parlava
de bon matin al portal
e al solelh esperavem
los carris vesent passar
Siset, non veses l’estaca
que li sèm totes ligats
Se podèm pas se’n desfaire
jamai podrem caminar..

(refrain)
Se tiram totes, vai tombar
gaire de temps pòt pas durar
segur que tomba, tomba, tomba
plan clinada es adejà.
Se ieu la tire fòrt d’aquí
e tu la tiras fòrt d’ailà
segur que tomba, tomba, tomba
e nos ne podrem desliurar

Pasmens fa fòrça temps ara
que nos escaraunhan las mans
e quand la fòrça me daissa
Pareis mai granda qu’avans
De tot segur qu’es poirida
E mai, Siset, pesa tant !
De còps la fòrça m’oblida
Torna-me dire ton cant !

Se tiram totes...
Vièlh Siset ara se cala
Mal vent que se l’emportèt
Cal sap ont se trova ara
Demòri sol al portal
Mas Qu’ora passan los dròlles
levi lo cap per cantar
lo darrièr cant del vièlh Siset
lo darrièr que m’ensenhèt

Se tiram totes...