Es a l’ombra d’una tina,
Amagat dins lo croton,
Qu’ai, a la prima cantina,
Donat lo primièr poton ;
Al …

Legir tot

Es a l’ombra d’una tina,
Amagat dins lo croton,
Qu’ai, a la prima cantina,
Donat lo primièr poton ;
Al temps qu’aviái pas encara
Lo bastet del tiratap,
Pres la primièra ganarra,
Primièr mal de cap.

Chuquèri pas de bledina
Ni de lait a pèta-pèl,
Mas, al trauc de la tetina,
De tisana de gavèl.
Sapièri lèu, fina mosca,
Que, se lo paure becàs
Que beu pas caga de posca,
Seriá pas mon cas.

Aquò me ven del papeta
Que m’ensenhèt, lo pauròt
De metre un pauc de sopeta
Dins lo vin per far sabròt.
Dempuèi trampèli ma vida,
E, del sampòt a l’ostal,
Sul camin de la pepida,
Ai fait mon rodal.

La set quand me ten, aïda,
Me caldriá, per estancar,
Mon fafièr de Danaïda,
Las cavas del Vatican.
Chumi tant, agar’ quana una !
Que Nòstre Sénher del Cèl
M’a mes la lenga coma una
Trapa de vaissèl.

Lo cuol me se pansarilha,
Ai lo morre botiolat,
Lo nas coma una morilha,
Lo fetge parpalholat ;
Ai la pelhòfa cronica,
Pasmens peti la santat
E tostemps ai fait la nica
A la facultat.

M’an pres de sang e ne risi
Encara car, Dieu mercé !
An trapat a l’analisi
Qu’èri del grop A.O.C.
Tanplan que dins sa topina
Quand pompèt lo carabin,
Ragèt pas d’emoglobina
Mas d’emoglo-vin.

"Podràs far de pata-molha,
M’esclafèt lo medecin,
As d’aiga dins la panolha."
Me’n tirèt un plen bacin.
N’i a qu’i vesent un oracle
M’an espiat de travèrs
Cresi ieu qu’es un miracle :
Canà al revèrs.

Es a l’ombra d’una tina,
Pas dins un lèit d’espital,
Qu’ai, dins l’ultima cantina,
Rendut lo darrièr badalh.
E lo jorn que defuntèri,
Dedins ma caissa estequit,
Per me prene al cemenèri
Calguèt un aquit.

Sabe un païs, e una flor, (e una flor, e una flor)
Que l’apelam la de l’amor, (la de l’amor, …

Legir tot

Sabe un païs, e una flor, (e una flor, e una flor)
Que l’apelam la de l’amor, (la de l’amor, la de l’amor)

Refranh :
Vai pichòt, fau caminar, fau caminar,
Amont vèrs l’immortala.
Vai pichòt, fau caminar, fau caminar,
Lo païs fau cercar.

Eilamondaut, (i’a una lutz)
Fau i gardar (leis uelhs dessus)

Mai per i anar, (i a de romiàs)
Se ponharem (lei mans, lo nas)

Belèu veirem (jamai la fin)
La libertat (n’es lo camin)

Après lo su, (un autre su)
Après la lutz, (una autra lutz)

Sabe un païs, (e una flor)
Que l’apelam (la de l’amor)

Ieu, quilhat sus una cima
de la montanha d’Alric,
regardi cap a la plana
aquela terra sintetica.

Lo vent grafinha …

Legir tot

Ieu, quilhat sus una cima
de la montanha d’Alric,
regardi cap a la plana
aquela terra sintetica.

Lo vent grafinha ma cara
freg sus l’espatla mon fusilh
quand sortirem de la resèrva
fotrem lo fuò al païs...

Aquel païs, los vielhs o dison,
foguèt nostre dins lo passat,
tot èra terra occitana
de la montanha a la mar.

Un jorn venguèt le conquista,
ço primièr lo fèrre, lo fuoc,
après l’argent, las messorgas,
e la caça a la lenga d ’Oc !

E se barrèron las usinas,
passèt la tèrra a d’autras mans,
e los nostres se ’n anavan,
e los notables : bla-bla-bla !

Dins la resèrva autoctona
i a força temps qu’esperam
que se poiriguen los panaires.
Mal dit çò que s’es raubat !

Deman la caça es dubèrta !
deman Indians aurem tot !
Aviam fugit come de fedas,
ara tornam coma de lops !

Lo vent grafinha ma cara,
freg sus l’espalta mon fusilh;
anam sortir de la resèrva,
fotrem lo fuoc al païs !

Nau plumas qu’a l’indian,
Negre de peu e roi de cara,
Nau plumas qu’a l’indian,
Ombra darrèr, sorelh devant.

Mès …

Legir tot

Nau plumas qu’a l’indian,
Negre de peu e roi de cara,
Nau plumas qu’a l’indian,
Ombra darrèr, sorelh devant.

Mès si tiras, tiras, tiras
Ua pluma a l’indian,
I a pas mei arren darrèr, arren devant,
Que vad tot blanc.

Uèit plumas qu’a l’indian...

Al nom del cèl, de la Luna e del Solèlh
Vos vòli dire lo meu martire
D'èsser enluernat
Dins mon …

Legir tot

Al nom del cèl, de la Luna e del Solèlh
Vos vòli dire lo meu martire
D'èsser enluernat
Dins mon còrs sanglassat
Vos fau l'insulta de vos aimar
Al nom del sang, de cada dieu pagan
Vau contra lo paratge, las lèis sens age
Porti lo dòl
De çò que me fa venir fòl
Vos fau l'insulta de vos aimar
Vos vòli aimar contra Dieu
Coma la mar aima lo riu
Coma la reina e lo paisan
Coma la Glèisa e lo pagan
Coma l'erege e lo crosat
Coma lo clergue e lo pecat
Coma lo sang e lo cotèl
Coma la tèrra e lo cèl
Coma lo paure e l'escut
Coma la mòrt e lo novèl nascut
Vos fau l'insulta de vos aimar
(Seguida de vèrbes)

Cal pas confondre un ivronhàs ambe
Un alcolic vulgar e bas terré
L’un fòl amorós d’un nectar divin
L’autre sap …

Legir tot

Cal pas confondre un ivronhàs ambe
Un alcolic vulgar e bas terré
L’un fòl amorós d’un nectar divin
L’autre sap pas jamai tastar lo vin.

Escotatz lo Crist sus la crotz que met
Tota la dolçor dins sa votz « Ai set,
Maire fai passar lo bornèl, lo vin
Per plan arrosar, macarèl, ma fin »

Aquò me lo rapèli
L’apostol l’a escrit
L’ai vist dins l’evangèli
Foguèt son darrièr crit.

Finit lo temps del vinhairon urós
D’ofrir un veire de son bon vin blos
Lo negòci rei del mercat, òm bèu
Vergonha de vin traficat, es grèu

Car la tisana de gavèl fa mal
Per se bandar es pus un bèl regal
E lo Silèna sol e grand non pòt
Cantar content en s’eissugant lo pòt.

La dança de la trelha
La cançon del truèlh
E la diva botelha
Son d’un paradís vièlh.

A totes los amics que son aici
A los qu’ausiràn ma cançon sul vin
Jaupi ma crida per qu’un jorn siá l’us
De t’onorar amb grand amor Bacchus

Se la mendra brotinha
Coma un solelh lusís
Que la saba de vinha
Lo sang roja del vis

Raje dins la garganta
De l’òme renascut
Coma un imne que canta
Orguena de l’embut.

Deux aviateurs confiants dans leur projet,
Traversaient l’Atlantique;
Deux aviateurs confiants dans leur projet,
Ont quitté le Bourget.
Et profitant …

Legir tot

Deux aviateurs confiants dans leur projet,
Traversaient l’Atlantique;
Deux aviateurs confiants dans leur projet,
Ont quitté le Bourget.
Et profitant d’un dimanche au printemps,
Dans l’espace ils s’élancent,
Tous deux montés sur un bel oiseau blanc
Pour vaincre l’océan...

Refrain:
Ils sont partis tous les deux,
A travers les cieux, le sourire aux lèvres,
Sans crainte de l’ouragan
Ni du mauvais temps que la brise soulève;
Et dans l’espoir d’arriver,
Se sont envolés, sublime conquête,
Bravant le danger et la mort qui les guette !

Voila deux jours que nos gars sont partis
Dans la vive lumière !
Sont-ils vivants ou sont-ils engloutis
Dans l’océan maudit !
De toutes parts on entend annoncer
Une vive nouvelle;
Qui nous dira si nos gars sont partis
Ou s’ils sont engloutis !

Mais cependant restait seule à Paris
Une pauvre mère,
Qui n’oublie pas que son cher petit
En partant lui a dit :

Refrain :
Je pars sur mon bel oiseau blanc,
T’inquiète pas maman, je reviendrai vite !
C’est pour que tous les pays
Soient bientôt unis avec l’Amérique !
Joyeusement je m’en vais
Apporter de la paix et de l’espérance,
J’emporte avec moi les baisers de la France !

Viviáu amont sus la còla
Desempuei mai de mila ans,
E l’alauseta frivòla
Me breçava de son cant.
Aviáu per …

Legir tot

Viviáu amont sus la còla
Desempuei mai de mila ans,
E l’alauseta frivòla
Me breçava de son cant.
Aviáu per vesins lei rores
Que me paravan dau vent,
Lo clochier marcava l’ora,
Ansin passava lo temps.

Lo perfum dei ferigolas
Que s’estuba dau ribàs,
Talament ‘quò me sadola,
Que me fai petar lo nas.

Un bèu matin a la blanca,
Dins un tremblament d’infèrn,
M’an espoussejat lei brancas
A grands còps de buldòsèr.
Ieu, l’olivier seculari
M’an plantat sens demandar
Dins la vilà segondari
D’un estivant enfadat.

Lo perfum dei ferigolas
Qu’ai encara dins lo nas,
Temps en temps me reviscola,
Pasmens siáu tot tristonàs.

Lei gents de l’ostau me fonhan,
Me regardan meme plus,
E sei chins sensa vergonha
Vènon me pissar dessús.
Ai lo pè dins lei caussidas
E siáu un pauc malautiu,
Meis olivas son passidas,
Lei donarai ais aucèus.

Lo perfum dei ferigolas
Per ieu es fenit, ailàs !
Em’aquò lo temps s’escola,
E d’èstre aquí, ne’n siáu las.

Ara siáu desconsolat,
Me fariá rèn de crebar.
Se podiáu me derabar
Me sariáu lèu enanat.

Sèm anats veire la refòrma
Los còps de leis los reglaments,
Amai avèm pus per la fòrma,
Escotats los governaments …

Legir tot

Sèm anats veire la refòrma
Los còps de leis los reglaments,
Amai avèm pus per la fòrma,
Escotats los governaments

Ara assetats sus la talvèra
Regardam lo grand prat dal monde,
Tot aquò laura al revèrs
En carrat la tèrra redonda (bis)

Avèm marchat un pauc pus luènh
Jos l'aubre nos sèm arrestats
L'ombra de mai, lo bruch de mens,
Lo regde solelh un pauc barrat

Crebarèm los pès sanguinoses
D'aver marchat lo ponh quilhat
Lo ventre dur de nòstres còsses
D'aver manjat la libertat

Daissatz-me vos contar l’istòria d’un pelut que viviá i a un fais de temps entre Vingrau e Estagel e qu’èra …

Legir tot

Daissatz-me vos contar l’istòria d’un pelut que viviá i a un fais de temps entre Vingrau e Estagel e qu’èra un dròlle d’aucèl.
Un tipe tinhós qu’èra pas encara un sapiens mas que veniá d’arrestar de faire lo singe, coma lo ditz Yves Coppens.
Un bocin de cran e un tibia a mitat chapat per las annadas e la communitat scientifica aviá conclut qu’aquel tipe èra vengut d’Africa ont viviá maritalament ambe la Lucy, una altra peluda ambe la qual voliá pas faire d’òsses vièlhs.
E patin e cofin, que s’èra disputat amb’ela e qu’aviá traversat la mediteranèa sens papièrs e sus un còp de colèra, profitant que lo Sarkozy èra pas encara nascut per inventar « l’immigracion causida ».
Aquò es una causa, mas lo problèma es que tot lo monde se demandava encara consi viviá l’Òme de Tautavel...

Refrain :
Consi fasián a Tautavel
Per copar la carn sens cotèl
Per faire lo fuòc sens gabèl
Pintrar de frescas sens pincèl ?

Quand arribèt, trapèt una blonda qu’èra pas un tòp modèl
Sentissiá pas « 5 de Chanel » e aviá un pichon cervèl
Daissava s’atudar lo fuòc e fotiá la gròta en bordèl
E el qu’èra pas un anhèl, la trigossava per lo pel

Refrain

En aquel temps, que ditz Coppens,
Fasiá sovent un missant temps
Solament vestit de pèl de bèstias
Se deviá gelar las ropetas

Refrain

Cada dimenge se fasiá cagar
Podiá pas jogar al rubí
Pas de messa, pas de mercat
Pas una cantina de vin

Pas de guitarra per cantar Cabrel
Pas de télé ambe Fogiel
Per bricolar, pas de martèl,
Per jardinar pas un rastèl

Refrain

A la tombada de la nuèit se caliá pas trompar de gròtta en dintrant sens lum dins lo fum, e tombar sus una gròssa bèstia qu’auriá poscut èsser la femna, mas qu’èra puslèu un ors musclat que d’un còp de patassa vos fasiá revirar lo cap de l’autre costat...

En aquel temps segur que per caçar
Degun aviá pas de fusilh
E i aviá mai de rinoceròs
E de bisons que de lapins

Per aver la cuèissa d’un mamot
Caliá que moriguèsse de vielhesa
Estorbava lo peis a còp de calhaus
Es aital que nasquèt la pesca

Consi fasián a Tautavel
Per copar la carn sens cotèl
Per faire lo fuòc sens gabèl
Pintrar de frescas sens pincèl ?

Aital viviá aquel aucèl
Entre Vingrau e Estagel
Sens cotèl, martèl o pincèl
Era l’Òme de Tautavel.

Quand lo dius farlabicaire
Volguèt far un òme nòu,
Se n'anguèt trobar sa maire,
Per aver quaranta sous.
Se crompèt …

Legir tot

Quand lo dius farlabicaire
Volguèt far un òme nòu,
Se n'anguèt trobar sa maire,
Per aver quaranta sous.
Se crompèt una maquina,
Que lusissiá al solèlh :
Un motor, una turbina,
De fèr blanc e de niquèl.

Cric, crac,
L'òme nuclear...
Cric, crac,
Aurà lèu ganhat !

Trabalhèt coma una bèstia,
Sens quitar son obrador,
E puèi se carguèt la vèsta
Per anar beure un pinton.
D'aquèl temps, lo vièlh San Pèire
Qu'aimava de se gaudir
Dins la maquina de fèrre
Metèt de grana de lin.

Foguèt un òme sens cervèla
Que sortiguèt del molin,
S'espandiguèt sus la tèrra
Coma l'agram pel camin.
Bastiguèt qualquas centralas
Nuclearas dins son òrt,
Puèi butèt la manivèla :
Cresiá d'èsser lo pus fòrt.

Mas cadun dins sa carrièra,
Faguèt lo meteis trabalh,
Atal espetèt la tèrra,
Dins un fòrt sarrabastal !

Cric, crac,
L'òme nuclear...
Cric, crac,
Ara es acabat ?

Repic
leu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire pòdi ben dire
Ieu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi …

Legir tot

Repic
leu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire pòdi ben dire
Ieu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire qu’es pichon

Amb un clòsque d’avelana
I faguèri una cabana
E del demai un cabanon
Pòdi ben dire qu’es pichon

Amb un palm de tela grisa
I faguèri una camisa
E del demai un mocador
Pòdi ben dire qu’es pichon

Amb una pèl de mirgueto
I faguèri una casqueta
E del demai un boneton
Pòdi ben dire qu’es pichon

Amb quatre aluquetas
N’i ai facha una bicicleta
E del demai un petaron
Pòdi ben dire qu’es pichon

(Repic)
Ieu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire (bis)
Ieu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire …

Legir tot

(Repic)
Ieu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire (bis)
Ieu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire qu’es pichon

Repic

Amb un pam de tela grisa
Ieu n’i ai fach una camisa
E del rèst un mocador
Pòdi ben dire qu’es pichon

Repic

De la pèl d’una mirgueta
Ieu n’i ai fach una capeta
E del rèst un capelon
Pòdi ben dire qu’es pichon

Repic

D’una clòsca d’avelana
Ieu n’i ai fach una cabana
E del rèst un cabanon
Pòdi ben dire qu’es pichon

Repic

D’una agulha despuntada
Ieu n’i ai fach una agulhada
E del rèst un agulhon
Pòdi ben dire qu’es pichon.

Ièu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire, pòdi ben dire
Ièu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben …

Legir tot

Ièu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire, pòdi ben dire
Ièu n’ai un òme qu’es pichon
Pòdi ben dire qu’es pichon

Amb un pan de tela grisa, ièu n’i ai fait una camisa
E del rest un mocador, pòdi ben dire qu’es pichon

D’una branca de falguièra, l’i ai bastit una cadièra
E del rest un cadièron, pòdi ben dire qu’es pichon

Amb un clesque d’avelana, l’i ai bastit una cabana
E del rest un cabanon, pòdi ben dire qu’es pichon

D’una agulha despuntada, l’i ai margat un’agulhada
E del rest un cotelon, pòdi ben dire qu’es pichon.

Lhi a un òme paure, beica n’òme paure
N’òme que beica la television
Tantas votz, mas per dir gaire
Encara …

Legir tot

Lhi a un òme paure, beica n’òme paure
N’òme que beica la television
Tantas votz, mas per dir gaire
Encara pro que lhi a l’informacion

Lhi chalria un moment maravelhós
Ont lhi òmes, tuchi lhi òmes lengassós
Istèsson quiets, sus aquesta societat
Per nos dir la premiera veritat

Que son d’òmes paures tuchi d’òmes paures,
Lhi òmes que beicon la television,
"Deguna veritat, siem pròpi tiei gabaires
Professionistas de la disinformacion !"

Naisseria un moment maravelhós
Ont lhi òmes, tuchi òmes ben furiós
Chambiarion tota aquesta societat
Destrusent aquesta faussa realitat

Avèm aüra manca de òmes coratjós
Volem encara far un que de favolós
Manca de òmes coratjós
Avèm aüra manca de òmes coratjós

Vaquí l'òme de doas rasigas,
cantaire al còr esclatat,
ric de doas terras promesas
paure de las trapar pas...
Mitat …

Legir tot

Vaquí l'òme de doas rasigas,
cantaire al còr esclatat,
ric de doas terras promesas
paure de las trapar pas...
Mitat fum e mitat pèira,
vivent nascut a mitat,
vaquí l'òme-esper, caçaire
d'un sòmi multiplicat !
Digatz, avètz pas vist Espanha ?
S'es perduda un jorn d'ivèrn
entre Burgos la criminala,
l'aiga de l'Ebre e Teruel...
Cerqui tanben mon autra terra,
dormís jos falsa identitat :
Clemenceau, Thiers, França Eternala,
crebaretz quand se levarà !
Mas tendrai la longa paciencia
d'esperar : vendrà un matin
que semblarà pas a cap d'autre...
Ressona l'aire d'un grand crit :
totas las vielhas paurs son mòrtas,
i a pas mai de rason d'Estat,
lo sòmi a dubert la pòrta
e lo vielh mond es engranat !