Tèrra gèla de ton còs
ma man n'a gardat lo mòtle.

Diga-li a la drolleta
que vergonha es una font …

Legir tot

Tèrra gèla de ton còs
ma man n'a gardat lo mòtle.

Diga-li a la drolleta
que vergonha es una font
e que lo pecat de l'òme
fa regalar lo Bon Dieu.

Veiràs te menarai vers la garriga clara
ont l'aire far corrir de luna dins l'erbilh.
Al cap del camin vièlh i traparem encara
la figuièra ramuda e lo jas de senilhs.

Pas d'ora melhor plaçada
que l'ora que nos donam.
Dos irantges a ma boca e lo pastre qu'en passant
metèt lo fòc a l'èrba rasa
sabiá lo fòc de Sant-Joan
que l'ora aniriá cremant.

I beurem a doas mans un glop d'aiga estelada
sens que la font romana al fresc cascalhejar
s'estone solament de nos ausir parlar
d'un moment retrobat e d'una flor raubada
e te sonarai Doça o me caldrà plorar.

L'heure

De l'argile de ton corps
ma main a gardé le moule

Il faut dire à la fillette
que sa honte est une source
et que le péché de l'homme
fait le régal du Bon Dieu

Viens je t'amènerai vers la garrigue claire
où le vent fait miroiter la lune dans l'herbe basse.
Au bout du vieux chemin on trouvera encore
le figuier au feuillage épais et le nid de roseaux.

Il n'est pas d'heure plus précieuse
que l'heure que nous donnons.
Deux oranges à ma bouche et le berger qui en passant
a mis le feu à l'herbe rase
savait le feu de Saint-Jean
que l'heure irait consumant.

Nous y boirons à deux mains une gorgée d'eau étoilée
sans que la font romaine à la fraiche cascade
s'étonne seulement de nous entendre parler
d'un moment retrouvé et d'une fleur volée
et je t'appellerai douce ou il me faudra pleurer.

L’ostal nòstre se demolís
Tot doçament, pèira per pèira
Seràn ben contents los vesins
Quand nos veiràn a la carrièra …

Legir tot

L’ostal nòstre se demolís
Tot doçament, pèira per pèira
Seràn ben contents los vesins
Quand nos veiràn a la carrièra

L’ostal nòstre se demolís
Las me voldrián crompar la tèrras
Coneisson mon rebaladís
Ai pas d’argent despuèi la guèrra

L’ostal nòstre se demolís
« Mena las vacas a la fièira ! »
Me crida l’un l’autre me ditz
« Vai te’n al Cròs, a la Veirièira ! »

L’ostal nòstre se demolís
Qual comprendrà la mia paurièira ?
Venguèt un japau de París
M’endautrinar d’oras entièiras

L’ostal nòstre se demolís
El me parlèt del ministèri !
D’un cuol-rimat, d’un barba-gris
D’un ventre gròs d’un mascomèri

L’ostal nòstre se demolís
Me’n chauti ieu del ministèri !
De qué me diràn los pepins
Los pepins vièlhs del cementèri ?

L’ostal nòstre se demolís
Eles cridavan lor misèra
Al temps del paure rei Loís
Avián lo sang viu un còp èra

L’ostal nòstre se demolís
De castèls quantes se cremèron ?
Quin revoge dins lo país
Ostal mèu quand te bastiguèron !

L’ostal nòstre se demolís
Las me caldriá vendre las tèrras
Ne vesi mai d’un que se ritz
Profitaires d’aquela guèrra

L’ostal nòstre se demolís
Mas totjorn ieu soi a l’espèra
Dins la trumor quicòm lusís
Tornarà lo temps d’un còp èra.

Amics, venetz,
butatz la pòrta
E dintratz dins l’ostal Umanitat

Ges de paret
Pas de cledissa
L’ostal es qu’un vent …

Legir tot

Amics, venetz,
butatz la pòrta
E dintratz dins l’ostal Umanitat

Ges de paret
Pas de cledissa
L’ostal es qu’un vent de fraternitat

Sem aquí
Al mitan
D’un mond que cerca sa dralha
Mas que vira pas totjorn
Dins lo vam
Botem l’espèr en abans

Amics, podetz
Invitar larga
I a de plaça en l’ostal Umanitat

E coloratz plan la pagina
Las diferencias son necessitats

Dobretz plan
Jorn e nuèit
Avem besonh que l’escur encontra lo solelh
Al lèit
E qu’ensem
Butan l’alba en rogissant

Revirada

Amis, venez,
Poussez la porte
Et entrez dans la maison Humanité

Aucun mur
Pas de serrure
La maison n'est qu’un vent de fraternité

Nous sommes ici
Au milieu
D’un monde qui cherche son chemin
Mais qui ne tourne pas toujours
Dans l'entrain
Poussons l'espoir en avant

Amis, vous pouvez
Inviter amplement
Il y a de place dans la maison Humanité

Et colorez bien la page
Les différences sont des nécessités
Ouvrez bien
Jour et nuit
Nous avons que l'obscur rencontre le soleil Au lit
Et qu’ensemble
Ils poussent l'aube en rougissant

I a pas gaire que engrava
De la mia mòrt a mon pais
Era l’ora qu’al anava
Marria raça, brut …

Legir tot

I a pas gaire que engrava
De la mia mòrt a mon pais
Era l’ora qu’al anava
Marria raça, brut merdos

Degun piorarè,
ni i engravarè
un autre gròs bastard
fòra d’i peds
ai fach pron de dan,
força de cristians disarèn
"Valà, rendut lo pan"

E i juaires de la belòta
trobarén enca’ un aute
quart, un se leva, l’aute se seta
E lo juòc pòl contunhar

Qui do-catre amics se butarén mai nis
força de "cin-cin" ’bo lo pastis
coma tuchi i bòt fin a dui tres bòt
tan que l’òste smèon aquel vinòt

Biei ricòrd sas cò que m’esta
la piqueta de tuchi i jorns
i nòstas reunions a l’òste
i taròcs, vin e liquors

D’aquels "rendez-vous"
n’avio pas enca’ prou
que endarmatge mancarei
mac iu
istario enca’ un pauc mas
me vòl lo diau
me vòl al siu òste chal que vau

I soun ëndèt al marcà
a vande plus e poume
coun ël toumbarèl carià
co ëd froumajet ëd toume

Après …

Legir tot

I soun ëndèt al marcà
a vande plus e poume
coun ël toumbarèl carià
co ëd froumajet ëd toume

Après i soun ëntrès
a l’ostou ëd Macallé
e coura i soun sœrtì
i stazìa nhant ën pé
boouca que raza ëd chouca
a l’ostou ëd Macallé
drocâ da la caréia
boia fàous i stoun nhant en pé

I é vanhà ’n acouilòt
encœ a l’é Sant Andrea
ël dèi ou l’é sampe chot

coura a i é ’n bèla féra.

A cà i soun tournà
la foumne jà a braiàva
e mi propi schopà
ël pate i e squivava.

Chapâ mal a la tésta
a la matin a l’é dura
ël vin ou juta a fâ fésta
la bouta é nosta Snhoura

L'oustau de Carmen la Goio
La joio se i'es tancado.
Soun cor es encuei un aubre
Qu'un mouloun d'aucèu ié …

Legir tot

L'oustau de Carmen la Goio
La joio se i'es tancado.
Soun cor es encuei un aubre
Qu'un mouloun d'aucèu ié canton.
Soun cor es encuei un aubre
Qu'un mouloun d'aucèu ié canton.

An pas vist brilha l'estello
An pas vist li bèu rèi mage,
E pamens dedins sa grùpi
Es un diéu que vèn de naisse.
E pamens dedins sa grùpi
Es un diéu que vèn de naisse.

L'oustau de Carmen la Goio
De segur es un di paure,
Mai l'enfant vangu la vèio
Dirias qu'enlusis la chambro.
Mai l'enfant vangu la vèio
Dirias qu'enlusis la chambro.

L'oustau de Carmen la Goio
La vido i'es plus grisasso.
Pèr que cadun i'espeligue
Sufis d'un respir d'enfanto.
Pèr que cadun i'espeligue
Sufis d'un respir d'enfanto.

An pas vist brilha l'estello
An pas vist li bèu rèi mage,
E pamens dedins sa grùpi
Es un diéu que nais de longo.
E pamens dedins sa grùpi
Es un diéu que nais de longo.

Una filha meravilhosa se miralha a la font
D'un galant es tant amorosa, el canta de cançons

Dins lo miralh …

Legir tot

Una filha meravilhosa se miralha a la font
D'un galant es tant amorosa, el canta de cançons

Dins lo miralh de l'aiga fresca trantòla son uèlh blu
El li canta una cançon mauresca, son èime es de fum

Son còr es tant confle d'amor, d'amor ne cabussèt
Perdut aval dins la prigondor, i vau negar ma set

Son lei quatras oras dau matin
Quora me desrevelhi
Tota la nuech, lei mascas son vengudas mi veire
Breçat per …

Legir tot

Son lei quatras oras dau matin
Quora me desrevelhi
Tota la nuech, lei mascas son vengudas mi veire
Breçat per lo bruch de l’usina, me siáu endurmit,
Es una chaucha vielha qu’a tornat realitat.

Regachi au luenh, la pòdi veire.
Siam ben lo diluns, va pòdi pas creire.
Un còp de mai, va faler bolegar,
Un còp de mai, va faler trimar.

Rep :
Se l’a vint ans d’aquò, que siam desrazigat,
Qu’avem laissat lo país, per jamai li tornar.
Se l’a vint ans d’aquò, qu’avem plantat cavilha,
Es ben per lo trabalh, que comença de mancar.

Lei tubeias racan lo fuec de l’infern,
Pintant lo ceu de pòussas de fèrri.
Es bèu, es aquí, lo país de l’emplec,
Es bèu, es aquí, que se mòrra l’emplec.

Faudrà pas romegar quora seràs dins son ventre,
Mastegat coma carne, fau que tubeias racan.
Faudrà pas gamberjar, siás aquí per trimar,
Mastegat coma carne, fau que maquina rondina.

Rep

L’usina s’enraumassa, van la faire crebar
’Ja, mens en mens de monde fan lei tres còps per v’uech
Va sabem fa un moment qu’èra ja decidit
Lei passa-carrieras fins qu’a la prefectura.

Lo gasanh s’en vai per d’autrei mòrts de fam
L’a encar de carn que se vendon pas car.
Lo gasanh s’en garça, a chaplat lo país
E l’usina s’en trufa, nos a ben enganat.

Rep

Cuando la aurora tiende su manto
y el firmamento viste de azul
no hay un lucero que brille tanto
como …

Legir tot

Cuando la aurora tiende su manto
y el firmamento viste de azul
no hay un lucero que brille tanto
como esos ojos que tienes tu

Bella Aurora

Si es que duermes
En brazos de la ilusion
Despierta si estàs dormida morena si
al eco de mi cancion

Bella Nina. Sal al balcon
Que te estoy esperando aqui
Para darte la serenata
Solo, solo para ti

Ce la bailèra-lèra
ont anaràs gardar las fedas
deman matin Mion diga-me ?
lirelé la bai lerelò

Ce la bailèra-lèra …

Legir tot

Ce la bailèra-lèra
ont anaràs gardar las fedas
deman matin Mion diga-me ?
lirelé la bai lerelò

Ce la bailèra-lèra
a prima albeta davalarai,
e n'anarai al prat sarrat,
l'erba es fina...
lirelé...

Ce la bailèra-lèra
quand li seràs, espèra-me,
que ieu vendrai...
Parlarem e jogarem,
te'n contarai quauqu'una...
lirelé...

Ce la bailèra-lèra
òc ben òc ben que li serai,
t'esperarai eu t'aimarai,
per lo prat...