Aval al fons de l'aiga, la luna ses negada.
Sus la riba del riu somiava una filha.

Pausa aquí sa …

Legir tot

Aval al fons de l'aiga, la luna ses negada.
Sus la riba del riu somiava una filha.

Pausa aquí sa raubeta, son cotilhon secret
De son cabuç sortís una baga d'aur fin.

Aval al fons de l'aiga, la luna es sauvada.
Tant i a que de la filha demòra que son vestit.

(Collectada al prèp de Léonie Gensonnie dins Cantal)

Sus la granda tela
Al mitan del cel,
Sabi una estela
Que sembl’al solelh

Sus aquela estela
Dolca coma mel …

Legir tot

Sus la granda tela
Al mitan del cel,
Sabi una estela
Que sembl’al solelh

Sus aquela estela
Dolca coma mel
Sabi una terra
Blau como lo cel.
Al fons de tu ia tot
Al fons de tot ia tu (2)

Sus aquela terra
Dolça como mel
Dins una rivierra
Se mira un ostal.

Dins aquel ostal
A fons de correta
Darrier lo portal
Ia una fenestra

Al fons de tu ia tot
Al fons de tot ia tu (2)

Darrier la fenestra
Se li vai un jorn
Darrier la fenestra
Veiras mon amor

Al pres d’aquel amor
Prigon como la terra
Acabarai mon torn
Sus la granda terra

Al fons de tu ia tot
Al fons de tot ia tu (4)

Oh sensa que degun s’avise de ieu
Ai començat de brandar meis ideas escuras
Ai botat defòra meis sonjas matrassinas …

Legir tot

Oh sensa que degun s’avise de ieu
Ai començat de brandar meis ideas escuras
Ai botat defòra meis sonjas matrassinas
Ieu voli plus languir
Si languiss’ aqueu que vou pas s’avastar dins lo langui
Per li trobar l’incendia de sa vida

Oh sensa que degun s’avise de ieu
Pivelant leis vostreis ideias
Ai barrutlat dins lo pais deis sabers
L’ulhauc lampejava mon esperit
E començant de davalar dins lo prefond escur
Aperceberi lo soleu de mieja nuech

Cu demòra a son ostau
Ragachant lo monde a travèrs lo regard de son pastre
Poù pas esperar cambiar l’endrechiera de sa vida
Aqueu que coneissa manca pas leis sieunas cadenas
De segur poudra pas descadenar lo monde

Ges de malancòni per leis espiritaires d’aqueste monde
Sabon jà que lo ceu, encar mai que grandarás
Vendra semenar d’ulhaucs lo camin mau segur d’una vida
Bachucairissa.

Aliça me ven quèrre
E me pren per la man
Montats sus ma guitarra
Nos anam envolar
Ont lo temps …

Legir tot

Aliça me ven quèrre
E me pren per la man
Montats sus ma guitarra
Nos anam envolar
Ont lo temps e l'espaci
Son fòrça barrejats
E virarem las pajas
D'un païs embreishat !

Seitat davant sa pòrta
Un Basque dormissiá
Un amiral d'Espanha
Passava en autò.
Estornudèt lo Basque :
S'envolèt l'Amiral !
Cridem viva l'armada,
Mada del Portugal !

Jol garric de Justícia
Pas traça de Sant Loïs
Mas penjat a la branca
Pinochet lo bandit.
La patz e la Justícia
Passaràn pel Larzac :
Es un camp de vacanças
Lo vièlh camp militar.

Al pont de Mirabel, Catarina lavava.
Li lavava tant tard, la luna l’esclairava.

Venguèron a passar, tres cavalièrs d’armada.
Lo …

Legir tot

Al pont de Mirabel, Catarina lavava.
Li lavava tant tard, la luna l’esclairava.

Venguèron a passar, tres cavalièrs d’armada.
Lo primièr li diguèt "Ne sètz pas maridada ?"

Lo segond li donèt una polida bagua.
Mas la bagua del det tombèt al fons de l’aiga.

Lo tresième sautèt, faguèt la cabussada.
Mas tornèt pas montar, non trobèt pas la baga.

Al pont de Mirabel, Catarina plorava.

Al sèti de Belcaire venc lo coms naturaus
per mieg la Condamina dretamens als portaus
li liurèron las portas e’lh …

Legir tot

Al sèti de Belcaire venc lo coms naturaus
per mieg la Condamina dretamens als portaus
li liurèron las portas e’lh rendèron las claus

E’l poble d’Avinhon venc per Roser ab naus
de Tarascon ichiron e coron als estraus
e tuit passero l’aiga e intrero els caus

Per mieg la vila cridan nostre senhor coraus
intra per mieg la vila el gautz esperitaus
li liurèron las portas e’lh rendèron las claus

Es un pichon trauc
a1 nòrd de l'Eraut,
tot près de la montanha.
Lo pastre Charlon
qu'aimava Lison,
li diguèt …

Legir tot

Es un pichon trauc
a1 nòrd de l'Eraut,
tot près de la montanha.
Lo pastre Charlon
qu'aimava Lison,
li diguèt dins un poton :
« Tu que seràs ma companha,
vendémias vau començar,
se vòls farem la campanha ;
pus tard nos vendrem maridar.

Al temps de vendémias,
lo miègjorn
remplís vaissèls e botelhas
de vin qu'aimarem totjorn.

S'anguèron logar
El per carrejar
e Lison coma copaira.
Mes coma totjorn,
lo sòrt d'aquel jorn
li joguèt un missant torn.
Car un vèspre sus l'aira
(lo mal es lèu fait, bon Díu !)
Liseta tròp calinhaira
escotèt lo grand Matiu.

Al temps de vendémias,
lo miègjorn
remplís vaissèls e botelhas
de vin qu'aimarern totjorn.

Lo pastre Charlon
vengut vinhairon
doblidèt Lison, pecaire !
L'estiu acabat,
madur lo muscat,
tomba al fons del ferrat.
Escota los vendemiaires
sopant, galantonejant
rison d'amor calinhaire
Charlon pensa a Lison cada an.

Al temps de vendémias,
Lo miègjorn
s'emplís d'amor e las bèlas
vòlon cambiar de garçon.

Alauseta, ma miga, on as bastit lo nid ?
Mon nid qu’ei a la tèrra on se hèn pan e …

Legir tot

Alauseta, ma miga, on as bastit lo nid ?
Mon nid qu’ei a la tèrra on se hèn pan e vin

Lo ventploi qu’ei sus Aspa
Lo ventploi qu’ei sus Aussau
E n’ei pas de malastre
Si lo Biarn ei malaut

Alauseta ma miga, que’ns va caler partir
Coneishi la magrèra mès vòli pas morir

Lo nèuploi qu’ei sus Aspa
Lo nèuploi qu’ei sus Aussau
E n’ei pas de malastre
Si lo Biarn ei malaut

Alauseta ma miga, que’ns cau lhevar matin
Veiràs ma renavida mès long qu’ei lo camin

Lo printemps qu’ei sus Aspa
Lo printemps qu’ei sus Aussau
Lo printemps qu’ei sus Aspa
M’espèran a l’ostau

Dins ma "Renault siete"
Per lei carrieras d’Albacete,
Pensant a Marty
Pas lo Claudi.
Dins ma "Renault siete"
Per lei …

Legir tot

Dins ma "Renault siete"
Per lei carrieras d’Albacete,
Pensant a Marty
Pas lo Claudi.
Dins ma "Renault siete"
Per lei carrieras d’Albacete,
Siblant lo cant dei partisans
Dins mon ravan.

Rotla guimbarda,
Tot lo monde regarda,
Caminar l’avans-garda
Dins un fum empetrolat.
Ò macanica !
Dins ma vielha mecanica,
Ges de linha politica
Per m’empachar de cantar.

Dins ma "Renault siete"
Per lei carrieras d’Albacete,
A charrar de Nin
Pas l’Anaís.
Dins ma "Renault siete"
Per lei carrieras d’Albacete,
Siblant "Massilia fai avans"
Dins mon ravan.

Picasso Pablo,
Vestit coma un metalò,
Dessús d’un buou a cavalòt,
Nos saluda lo ponh levat.
"Al front!" camarada
Ma "siete" petarada
Se siam dins la panada
Buenaventura arribarà !

Dins ma "Renault siete"
Per lei carrieras d’Albacete,
Pantaiant de Hughes
Pas lo Howard.
Dins ma "Renault siete"
Per lei carrieras d’Albacete,
Siblant "la cançon dau gabian"
Dins mon ravan.

Òsca l’Espanha !
Polidei milicianas,
Per la brigada occitana
Es pas lo moment de calar.
Sei belei gambetas,
Sus l’esquai de ma banqueta,
Pepa manja de pastèca
Cridem : "Òai e libertat !"

La nuèch e la pluèja e lo gèl
Pas una estela dins lo cèl
Quora tornara l’alba ?
Encara canta …

Legir tot

La nuèch e la pluèja e lo gèl
Pas una estela dins lo cèl
Quora tornara l’alba ?
Encara canta pas l’aucèl
Quora tornara l’alba ?

Una nuèch longa sens amor
Lo rosal plora sus la flor
Quora tornara l’alba ?
S’entrevesiam una lusor

Aquela nuèch s’acaba pas
De cada part i a lo bartàs
Quora tornara l’alba ?
La glòria demòra sul pas

Nuèch de cadenas e d’estòc
Per ne riblar la lenga d’òc
Quora tornara l’alba ?
Las belugas de l’auba !

La nuèch e la pluèja e lo gèl
Pas una estela dins lo cèl
Quora tornarà l’alba ?
Encara canta …

Legir tot

La nuèch e la pluèja e lo gèl
Pas una estela dins lo cèl
Quora tornarà l’alba ?
Encara canta pas l’aucèl

Una nuèch longa sens amor
Lo rosal plora sus la flor
Quora tornarà l’alba ?
S’entrevesiam una lusor

Aquela nuèch s’acaba pas
De cada part i a lo bartàs
Quora tornarà l’alba ?
La glòria demòra sul pas

Nuèch de cadenas e d’estòc
Per ne riblar la lenga d’òc
Quora tornara l’alba ?
Mas cada mot geta son fuòc
Las belugas de l’auba !

Crompar lo libret amb tèxtes e particions

Cercavi fortuna la trobèri lèu
Aquela nuèch blanca tombava de nèu
Canti çò que canti plore lo que vòl
Mas …

Legir tot

Cercavi fortuna la trobèri lèu
Aquela nuèch blanca tombava de nèu
Canti çò que canti plore lo que vòl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.

Gardèt sos debasses e son casabèc :
De qué ne pensavas Tolosa-Lautrèc ?
Sus una flaçada sens cap de lençòl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.

Qu’es aquela trèva que totjorn me sèc ?
Lautrèc es Tolosa lo comte bufèc
Quand l’amor se paga per un blavariòl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.

Al fons de la prada sabi lo pibol
Sabi la montanha caminarai sol
La fortuna vira que me ten pel còl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.