La tautena un bèu jorn
Voguèt ‘sposar ‘na patineta
Tota polida e lisqueta
Venguèt per li parlar d’amor
«Ti farai …

Legir tot

La tautena un bèu jorn
Voguèt ‘sposar ‘na patineta
Tota polida e lisqueta
Venguèt per li parlar d’amor
«Ti farai curbir de dolars
Se vènes emé ieu ma bèla
Rabalharem d’aur «a la pelle»
Tu sus terra e ieu dins la mar»

Puei si crompèron l’anèu
Per ben sagelar lo noviatge
Si balhèron per engatge
D’aduïr cadun son guilanèu
La patineta per present
Porgèt son gàubi resquilhaire
La Tautena sei braç de caire
Lòngs, tòrç pegós, prins e lusents

Toei fuguèron convidats
Per veire aqueu bèu maridatge
Tot ce que dins lo paratge
Si podiá comptar d’enfavats
S’aviá faugut faire cramar
Dau monde lei grandei canalhas
Bastava que dins la ripalha
‘na bomba venguesse petar

La patineta mostrèt
Son país nòu a la tautena
Sensa empachas e sensa pena
Tota la còsta li ofriguèt
Pertot monte botiá son uèlh
Creissián de torres grandassas
De palais e de bastidassas
Per far venir crebar de vièlhs

Ais ostaus de retirats
Per lei casinòs lei palhòtas
S’enanèron far ribòta
E plaçar l’argent desvirat
Aqueu dei maquinas de sòus
Dei fremas e de la cocaïna
De la bordelha e dei robinas
Fins que sobresse ren au sòu

Lei caïmans dau canton
Leis escorpions e lei rapaças
Creguèron que dins la plaça
Farián ‘na vida de santon
Cadun voguèt manjar sa part
Lei quèpis vèrds lei camiás negras
Es ansin que tota la pegra
Venguèt s’amolonar dins Var

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
Avèm passat un bòn moment,
E me ne’n …

Legir tot

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
Avèm passat un bòn moment,
E me ne’n sovendrai de temps :
Anaviam manjar plan-planet,
Lo nas plantat sus la telé
Per veire barjacar lei niais
Que nos gonflavan mai-que-mai.

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
Anaviam mancar non-de-non,
La mitat deis informacions.
Tot aquò nos a trebolat,
Completament esfangassat.
Segur posqueriam pas restar
Sens veire la publicitat.

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
E mon Pepèi tot espantat,
Lo diguèt au comessariat.
Lo diguèt tambèn i pompiers,
Mai de pertot èra parier.
M’aquò avèm, patin-cofin,
Blagat un pauc ’mé lei vesins.

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
E lei gents tot estransinats
Per ’na tala calamitat,
Son tombats totei ben d’acòrd
Per criticar, coquin de sòrt,
Lo governament moligàs
Que tolerava aqueu fangàs.

E per finir, Mossur, Madama,
Avèm mesclat dins lo programa,
Amé mon Pepèi, ma Memèi,
Cupidon per la gau dei vièlhs!
Coma a vint ans mon grand fasiá
Semblant d’arrapar sa molher,
Qu’aviá montat son cotilhon
Per miélhs dansar lo charleston.

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
Avèm convidat lei vesins
Per venir beure un còp de vin.
Mon Pepèi a pres son violon,
Lo vesin son acordeon,
E ma Memèi "Tà-rà-tà-tà",
Nos a cantat la Traviatà

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
E coma aquò, avèm montat
Un orquestra de qualitat,
E Pepèi a fach de progrès,
Ara arriva a jogar de drech.
Au Tòp Cinquanta siam promiers,
Deman passam a la telé !

La terra es freja
Lu ciel neveja
Mòrta sason
Ausetz los anges
Cantar loanges
Del Nadalon

Venetz floretas
Ròsas, violetas …

Legir tot

La terra es freja
Lu ciel neveja
Mòrta sason
Ausetz los anges
Cantar loanges
Del Nadalon

Venetz floretas
Ròsas, violetas
Li far la cort
Jamai la terra
N’a vist d’enquerra
Tant bela flor

Aquel que dona
Al rei corona,
Glòria, palais
Dins un estable
Plan miserable
Anueit se plai

No! Sus la terra
I a res d’enquerra
Amont, al len
De comparable
Al paur’estable
De Beetelem

Dins un mond vièlh que brandolha
Es amargant de constatar
Qu’emai l’amor partís en colha ;
Es aquò que vòli …

Legir tot

Dins un mond vièlh que brandolha
Es amargant de constatar
Qu’emai l’amor partís en colha ;
Es aquò que vòli cantar.

Ò plan segur, òm s’aima encara e puèi
Lo cuol dança pas pus la carmanhòla,
E cossí voletz pas al jorn de uèi,
Brave mond que la tèrra se botiòle.

Prudenta coma pas deguna,
Marià t’estropa de plastic.
Doás capòtas valon mai qu’una :
T’aima d’amor profilatic.

Ò, plan segur, lor fas l’amor e puèi
Jamai bordèl ! traparàs la vairòla
E cossí volètz pas al jorn de uèi,
Brave mond que la tèrra se botiòle.

A de bessonas exoticas,
Adèptas del Camà-Sotrà,
Las posicions acrobaticas,
Te las i cal totas mostrar.

Ò, plan segur, lor fas l’amor e puèi
Mancas de te rompre la quicairòla
E cossí volètz pas al jorn de uèi,
Brave mond que la tèrra se botiòle.

Quand as tocat la Baptistina,
A sos cambajons dins lo rèc,
As comprés qu’èra una tantina
Que voliá tastar l’amor grèc.

Ò, plan segur, l’as enfifrada e puèi
Lo còp que ven, l’ase la patafuòle
E cossí volètz pas al jorn de uèi,
Brave mond que la tèrra se botiòle.

Apassionats d’informatica,
Aquela tissa te menèt
A la draga cibernetica,
A cpoular sus internèt

Ò plan segur, surfas un pauc e puèi
Un còp de mirga e fai tirar la muòla,
E cossí volètz pas al jorn de uèi,
Brave mond que la tèrra se botiòle.

Ne siás sortit l’arma mostosa,
Lo còrs dolent, lo còr macat,
D’aquela puta de partosa
Onte ièr t’avián convocat.

Ò plan segur, as fornicat e puèi
Tant val solet se faire una pinhòla,
E cossí volètz pas al jorn de uèi,
Brave mond que la tèrra se botiòle.

E per onorar Onorina,
Se banda mòl ton passerat,
Prenes un chic de quilhandrina,
E de civada de curat.

ò plan segur, te tenes regde e puèi
Fautas un pauc d’òli de robinhòla
E cossí volètz pas al jorn de uèi,
Brave mond que la tèrra se botiòle.

Quand nos ven l’amor a la boca,
Mon amor, nos aimam en patz
Car melhor que paissèl e soca,
Vivèm coma cuol e tampax.

Ò plan segur, sm desmodats, e puèi
Nautres’s atal qu’aimam faire saussòla
E nos en fotèm plan qu’al jorn de uèi,
Brave monde la tèrra se botiòle.

J’ai du mal ce soir
A faire des vers miroir
J’en fait tout autant
A faire des vers luisants
J’ai …

Legir tot

J’ai du mal ce soir
A faire des vers miroir
J’en fait tout autant
A faire des vers luisants
J’ai la tête vide
Je ne peux que constater
La transparence
De mes vers sans importance
La portance de l’air
L’air de l’indifférence

J’ai demandé au souffleur de verre
De me sortir de cette galère
De sa bulle de verre
A soufflé, fait un verre
Un verre à pied
Comme un pied de nez
La transparence
De mes vers sans importance
La portance de l’air
L’air de l’indifférence

Instrumental

Dans mon grand tamis
Je passe la terre
Pour passer le temps
Le bon passe vite
Mais pour le mauvais
Le temps n’est pas compté
La vie passe ainsi
Doucement, dans le grand tamis
La vie passe ainsi
Doucement, dans le grand tamis
La vie passe ainsi
Doucement, dans le grand tamis

Entre que l'aubeta poncheja
Tirairas se cau aigrejar
Malgrat la sòm que nos campeja
Cau vite netejar.
Anem far dançar …

Legir tot

Entre que l'aubeta poncheja
Tirairas se cau aigrejar
Malgrat la sòm que nos campeja
Cau vite netejar.
Anem far dançar l'escobeta
Dins nòstre bacin tot bolhent
E cantem una cançoneta
Per oblidar lo michant temps.

R. Tirairas,
Vite aau tiratge
Las oras venon de sonar
Cau se sarrar, cau s'amanar
Au travalh, zo ' coratge
Quau vòu de pan deu lo ganhar.

Anem candelar sus la ròda
La seda jauna coma 1'òr
A l'òbra, vite, e gcs de bròda
Lo travalh es nòstre tresòr.

Car es el qu'embe la prièra
Nos apren a fugir lo mau
E fai que jamai la misèra
Penetra pas dins nòstre ostau.

A ! nos rcgretètz pas. pecaire !
Una coifeta de vint sòus
Que per veire nòstre fringaire
Nos metèm totes los dljòus.
Aquí's tota nòstra parura
Emb' un poncha de tartan
Mai la flor de nôstra figura
Vau mai que lo pus bèu riban.

Avèm pas besonh de pomada
Per faire lusir nòstr pèu
Emb, una pencha despulhada
Los frisam coma de fidèu.
Emplegan pas aquel liquide
Qu'apelatz « aiga de sentor »
De pèu que nòstre front se ride
La lavam embe de susor.

Un bèl matin d’estju,
Davalèt d’un cotiu
Per demandar ont èra
La debuta de camin.
Lo solelh èra bèl,
I …

Legir tot

Un bèl matin d’estju,
Davalèt d’un cotiu
Per demandar ont èra
La debuta de camin.
Lo solelh èra bèl,
I rostissiá la pèl
E tot son materiel
"Made in Western Germany".

Quand fa l’amor tira a biá, a biti. (bis)
A lo daquòs en capèl de rector
A bià e a biti,
Çò que fa, b’aimi tot.

Faguèt la coneissençad’un viticultor
Que fasiá de vin biò cap a Fiton.
Aviá lo mildió.
I prenguèri la mas,
Cridèt pas sa maman
Quand de l’ocupacion
Passèri a la collaboracion.

Çò que passèt apuèi,
Me ba gardi per ieu.
Se pòt pas tròp cantar
Mas avètz d’imaginacion.

Lo lendeman matin,
Tornèri al camin
Me calguèt plan comprendre
Que la bèla aviá fugit.
Cercavi coma un gos
Sul camin amorós
Ont m’aviá tant aimat
E daissat coma un escopit.

Pro de temps a passat,
Lo camin es tampat.
La bèla dèu aver
De rufas al canton de l’uèlh.
Benlèu que se soven
D’un poton europenc
E d’aquela cançon
Al refranh un pauc trufarèl?

Ò mon país! Ò mon país! Ò Tolosa, Tolosa!
Qu’aimi tas flors, qu’aimi tas flors,
ton cèl, ton solelh d’aur! …

Legir tot

Ò mon país! Ò mon país! Ò Tolosa, Tolosa!
Qu’aimi tas flors, qu’aimi tas flors,
ton cèl, ton solelh d’aur!
Al prèp de tu, al prèp de tu,
l’anma se sent urosa,
e tot aicí e tot aicí me rejoís le còr. (bis)
Que io soi fièr de tas academias,
dels monuments qu’òrnan nòstra ciutat!
De ton renom e de tas poësias
e de ton cant despuèi longtemps citat!
Aimi tanbés nòstra lenga gascona
que tant nos dona de gaitat!
Ò! Qu’aimi plan de tas brunas grisetas
le tin florit, le sorrire malin,
lor pel lusent, lors polidas manetas
lors polits pès e lor regard taquin!
En las vesent mon còr se reviscòla
e puèi s’envòla tot mon chagrin.
A tos entorns l’èrba sembla plan fresca,
le parpalhòl a maitas de colors,
e tos pradèls son claufidits de flors;
de tos bosquets io recèrqui l’ombratge
e le ramatge e le ramatge dels auselons.
De tots guerrièrs dont la nòbla venjença
fasquèc plegar le front dels sarrasins,
de ta fiertat e de l’independença
que de tot temps reghèt dins le país.
Ò! Soi plan fièr de ma vila tant bèla
Que tant rapèla que tant, repèla de sovenirs.

E lo torn lo rond
E lo torn ò d’aquela genta sala
E lo torn lo rond
E lo torn …

Legir tot

E lo torn lo rond
E lo torn ò d’aquela genta sala
E lo torn lo rond
E lo torn ò d’aquel salon (bis)

Al mièg al mièg
Aquelas dòas pichonas
Al mièg al mièg
Al mièg tota la nèch. (bis)

E sarra-la plan
Qu’aquò vira qu’aquò vira
E sarra-la plan
Qu’aquò vira vira plan (bis)

E donatz-vos la man
Qu’aquò ara qu’aquò ara
E donatz-vos la man
Qu’aquò ara qu’aquò va...

Al lièch al lièch
Al lièch vèni pichona
Al lièch al lièch
Bicar tota la nèch.

A Paris i a ua tòrta
Que se’n va barlin-barlàn.
Se’n va per totas las vòtas
Per se cercar un …

Legir tot

A Paris i a ua tòrta
Que se’n va barlin-barlàn.
Se’n va per totas las vòtas
Per se cercar un galant.
Son còr lo bat, gai, gai,
Son còr lo bat, gaiement.

Se’n va per totas las vòtas
Per se cercar un galant.

La prumèra contradança
Se’n tròba u a la man.

....Era lo ditz a l’aurèlha:
-Vòs-te maridar, galant ?

....-Non, pas dambe tu, tortassa !
Qu’ès totjorn barlin-barlan !

....- Se sèi tòrta, serai dreta,
Los escuts me dresseràn !

A París i a ua tòrta
Que se’n va barlin barlan
Se’n va per totas las vòtas
Per se cercar …

Legir tot

A París i a ua tòrta
Que se’n va barlin barlan
Se’n va per totas las vòtas
Per se cercar un galant.

R : Son còr lo bat gai gai, son còr lo bat gaiement

La prumera contradança
Se’n tròba un a la man
Era lo ditz a l’aurèlha
"- Vos te maridar galant ?

- Non pas dambe tu tortassa
Qu’ès totjorn barlin barlan
- Se sèi torta, serai dreta
Los escuts me dresseràn."

Quan com l’ocell, lleugera t’envoles
Des del penyal del Canigó
Tots els núvols fan farandoles
Dins el cel blau del …

Legir tot

Quan com l’ocell, lleugera t’envoles
Des del penyal del Canigó
Tots els núvols fan farandoles
Dins el cel blau del Rosselló

Tramuntana, Tramuntana, vent del meu país,
Vas lleugera riallera, dins el cel feliç,
Capriciosa amanyagas les flors del jardí
I fas pessigolles a les branques del pi
Dolça la flor gronxoles,
El vell roure bressoles,
Rient al front del Neulós
Hi fas molts petons

País lluït del Canigó fins la plana,
Regal que ’ns fa del Rosselló la Tramuntana
Quan s’aixeca, el temporal es posa a fugir,
I el bell arc de Sant Marti para la pluja,
Vent fresc i pur, et perdonem les bufetades
Ja que ’ns escombres el país d’una bufada,
Quan la terra ha ben begut la fas bonica,
La Tramuntana a Rosselló, per sempre visca !

Mes tot de cop, furiosa t’envoles
Com deu dimonis destacats,
Eixits d’infern fen cabrioles
Dins el campestre fas disbarats
Tramuntana, Tramuntana, quan renegues tant
Infernale, Maleïda , passes tot cridant,
Rabiosa, esparraques tot sul’ teu camí,
Arranques el roure i les branques del pi
Arbres i flors tremolen,
Teules, terrats s’envolen
Arreu del Rosselló, vas
Escampant dolors

Ma Traviole !
Ça fait bientôt dix ans que je t'ai quittée.
Ma Traviole !
Avec leur autoroute ils t'ont …

Legir tot

Ma Traviole !
Ça fait bientôt dix ans que je t'ai quittée.
Ma Traviole !
Avec leur autoroute ils t'ont toute enclapée.
Quelques destrussi de malheur
Occupent le quartier avec leurs bulldozers.

Ma campagne !
Derrière une baragne après la voie ferrée.
Ma campagne !
Où tous les marque-mals étaient venus rester
Y'a plus qu'un seul caramentran
Qui fait de l'estampèu pour des appartements.

Ma Traviole !
Le rencart pour furer dans les petits coins noirs
Ma Traviole !
Où j'avais la pétoche en revenant le soir
Quelques destrussi de malheur
Occupent le quartier avec leurs bulldozers

Ma campagne !
L'estrassaire a perdu son chien en s'escapant
Ma campagne !
La caraque a vendu ses derniers ravans
Y'a plus qu'un seul caramentran
Qui fait de l'estampèu pour des appartements.

Prends ta biasse !
Le cagnard tape dur la chavane est pas loin
Prends ta biasse !
Et partons baroler le long des grands chemins
Y'a plus degun dans mon quartier
Y'a plus qu'à se tailler ou je vais m'encagner.

Tot tremolant, tot trebolant,
Èra vestit d’un lençòl blanc,
Tot èra clar per l’analisi :
Çò que cal per una …

Legir tot

Tot tremolant, tot trebolant,
Èra vestit d’un lençòl blanc,
Tot èra clar per l’analisi :
Çò que cal per una vision,
E semblança d’aparicion,
Èra una trèva, vos o disi !

Pasmens a son biais d’avançar,
A sa faiçon de balançar
Sas ancas plan arredondidas,
Aguèri la satisfaccion
Completa qu’aquesta vision
Del bèl femnum fasiá partida.

« Soi un pichòt pocet perdut,
Me diguèt d’un ton esmogut,
Una anma en pena desvariada.
Ges de traça dels osselets,
Ges de traça de mos folets
Jalonant mon vial coma piadas. »

« Los trobadors mal inspirats
Auràn pres, quin afrós chaplàs,
Mos bèls folets per d’esteletas.
E totes los chins de poder
Tanplan se regalèron de
Cada osset de mon esqueleta. »

« Quand Febús sortirà del sòl
Se trufaràn de mon lençòl
Plen de petasses e, pecaire,
Dins aquel sègle cambiadís
Ont cadun de nautres se ritz,
Se va cridar a l’enganaire. »

E ieu que planhi tot piu-piu,
Pensatz s’aviái lo còr a viu
Vejent la trèva entrefegada.
Diguèri : « Donatz vòstre braç,
Que vos mene lèu en solaç
Cap al caire que vos recapta ».

E tot s’acabèt pas aicí,
Mercés al vent que reversi-
-nèt lo lençòl de ma companha.
Emai mancavan d’òsses , rai,
Lo demai, plan luènh d’èstre laid,
Èra d’una beutat estranha.

Mon Cupidon aviá pas la
Bròda d’aquel temps per tirar.
Desir en bolh dejós la tampa,
Convidèri sornudament
La bèla a venir un moment
Veire ma colleccion d’estampas.

Mas respondèt : « -Sètz al rebors,
Ai dos mil ans de mai que vos…
-Madama, rai de las annadas… »
M’emmeni la trèva sul còp,
Nosant son lençòl d’un estròp,
L’empòrti cap a mos penatas.

E ben, monsenhs, siaguem contents :
Qu’aquelas dònas d’autre temps
Segur son de cambas-leugièras,
Arrotinadas en plaser
Mai que d’unas modèrnas e
Vòli pas publicar de tièras !

A l’alba m’an desrevelhat,
Mon aurelhièr an espelhat
Amb un grand vam plen de promessas.
Mas luòga d’un escamandràs
Mon paire cridava en fotràs :
« Nom de Dieu vas mancar la messa ! »

Devath la nòsta trilha en mai,
Cantan lo tor(r) e lo pic e lo gai ! (x2)
Bon matin la …

Legir tot

Devath la nòsta trilha en mai,
Cantan lo tor(r) e lo pic e lo gai ! (x2)
Bon matin la hrescureta
Jo ’m levè
La hrescureta jo’m levè.
Jo trobè’ la mia amoreta suu gravèr.
Aquí n’agon quauques motets
E puish en dus o tres potets
Devath la nòsta trilha en mai
Cantan lo tor(r) e lo pic e lo gai !
Dishot çò se hòu pensar

De béth temps a
Béth temps a!
Non m’agossè muishat jamés.
Qu’èra de ta hrem com jamés.
Devath la nòsta trilha en mai,
Cantan lo tor(r) e lo pic e lo gai !
Vist que lo cèu non capèra tau beutat
Non capèra tau beutat !
Me péish(i) de pena e torment
Devath la nòsta trilha en mal,
Cantan lo tor(r) e lo pic e lo gai

Sus la nostra trilha
I a nòu* ausels que criden

Tot los nòu que criden mai
Lo pic e lo …

Legir tot

Sus la nostra trilha
I a nòu* ausels que criden

Tot los nòu que criden mai
Lo pic e lo tord e lo trid e lo merle
Tot los nòu que criden mai
Lo pic e lo tord e lo trid e lo gal

*uèit, sèt, seis, cinq, tres, dus, un**

** tot solet que cride mai

Sus la nostra trilha
I a nòu* ausels que criden

Tot los nòu que criden mai
Lo pic e lo …

Legir tot

Sus la nostra trilha
I a nòu* ausels que criden

Tot los nòu que criden mai
Lo pic e lo tord e lo trid e lo merle
Tot los nòu que criden mai
Lo pic e lo tord e lo trid e lo gal

*uèit, sèt, seis, cinq, tres, dus, un**

** tot solet que cride mai

Vaquí vengut Guaaldo lo grand !
Tròç de fèsta, tròç de çaganh,
Baraquet de la Trivala,
De son nom Ubaldo …

Legir tot

Vaquí vengut Guaaldo lo grand !
Tròç de fèsta, tròç de çaganh,
Baraquet de la Trivala,
De son nom Ubaldo Moyano.
Coma aquel, se'n trapa pas mai.

Aquela Trivala ! A ! Qun polit quartièr !
I a que de gitanas e que de baraquets.
An pas de sandalas, an pas de solièrs,
Van faire la valsa, aquí jol pont vièlh.

Siás totjorn aquí per butar,
Per balhar de vam, per cantar.
Quand la vida es malaisida,
Tu lo prince de la Trivala,
As totjorn quicòm a cantar.

Aquela Trivala...

Aquí lo grand bolegadís
Cançon, trabalh e bramadís,
Espanhòl, Carcassés, Gitana,
Te fasián la lenga polida.
Coma aquela se'n trapa pas mai.

Aquela Trivala...

Hermano, abre la puerta
Al pueblo unido vencido.
Esta lucha nunca se pierde.
Mañana te recuerdaràs.

Novembre de setanta cinc,
Lo Franco a crebat enfin.
Gualdo e tota la Trivala,
Dins l'ostal de Monsur Lapeña
Van passar la nuèit a cantar

Aquela Trivala...

Un còp èra una troita
la-la, la-la-la-la-la
Una pichona troita
Qu'aimavá se passejar
Que descendiá de la montanha
Eslalomant dins …

Legir tot

Un còp èra una troita
la-la, la-la-la-la-la
Una pichona troita
Qu'aimavá se passejar
Que descendiá de la montanha
Eslalomant dins lo torrent
Perseguisent las moscas
Sautant dins lo corrent

Arribèt un pescaire
la-la, la-la-la-la-la
Èra un vièlh pescaire
Qu'aimavá fòrça pescar
Per ocupar sa retirada
Veniá faire cagar lo peis
Quatre còps per setmana
Al bòrd d'aquel torrent

L'òme lancèt sa linha
la-la, la-la-la-la-la
L'òme lancèt sa linha
Plan regde jos son capèl
Pecaire la pichona troita
Que volguèt engolir lo vèrm
Pels pòts foguèt penjada
Bombilhan davant lo vièlh

« Atten, diguèt la troita
Tre que lo vièlh la descroquèt,
Que ieu fau pas la talha
Soi un peis trop pichonet
Attencion! Te prendràs un margue
Se lo garda ven a passar
Torna-me metre a l'aiga
Te cal pas desconar »

Una troita que parla !
Lo vièlh estabosit foguèt
E en mai tremolavá
La troita ne profitèt
Fotèt un brave còp de coa
E dins lo torrent emplonsèt
Lo vièlh demorèt colhon
La linha al punhet

Aquò es una istoria
la-la, la-la-la-la-la
La vertadièra istoria
Per los que se'n van pescar
Se te vòl parla una troita
Segur la cal pas escotar
Val mai pescar la carpa

Un peis que parla pas

Traduction
LA TRUITE

Il était une fois une truite
La-la, la-la-la-la-la
Une petite truite
Qui aimait se promener
Qui descendait de la montagne
Slalomant dans le torrent
Poursuivant les mouches
Sautant dans le courant
Mais tout cela ne pouvait pas durer
Arriva un pêcheur
La-la, la-la-la-la-la
C'était un vieux pêcheur
Qui aimait beaucoup pêcher
Pour occuper sa retraite
Il venait emmerder le poisson
Quatre fois par semaine
Au bord de ce torrent
Et arriva ce qui devait arriver
L'homme lança sa ligne
La-la, la-la-la-la-la
L'homme lança sa ligne
Bien raide sous son chapeau
Hélas la petite truite
Qui voulut avaler le ver
Fut pendue par les lèvres
Frétillant devant le vieux

« Attends, dit la truite
Sitôt que le vieux la décrocha,
Car moi je ne fais pas la taille
Je suis un poisson trop petit !
Attention ! Tu te prendras un P.V
Si le garde vient à passer
Remets-moi dans l'eau
Il te faut pas déconner »
aïe- aïe- aïe !
« Une truite qui parle ? »
Le vieux fut stupéfait
Et en plus il avait la tremblote
La truite en profita
Elle donna un grand coup de queue
Et dans le torrent elle plongea
Le vieux resta couillon
La ligne au poignet
moralité
Voilà une histoire
La-la, la-la-la-la-la
La vraie histoire
Pour ceux qui s'en vont pêcher
Si une truite veux te parler
Sûr qu'il ne faut pas l'écouter
Il vaut mieux pêcher la carpe
Un poisson qui ne parle pas