Jo me’n vau tà la vesina
Per me har garir mon mau
Que m’ordona per medecina
D’i botar un gran …

Legir tot

Jo me’n vau tà la vesina
Per me har garir mon mau
Que m’ordona per medecina
D’i botar un gran de sau
Lo gran de sau
Que m’i hè mau
M’a hèit escòser mon babau

Jo me’n vau tà la vesina
Per me har garir mon mau
Que m’ordona per medecina
D’i botar un artichaut
L’artichaut que
Me lo ten caut
Lo gran de sau
Que m’i hè mau
M’a hèit escòser mon babau

La leituga que
Lo m’eishuga
La caròta
Que lo me fròta
L’artichaut que
Me lo ten caut
Lo gran de sau
Que m’i hè mau

1) Jo me'n vau tà la vesina,
Per m'i har guarir mon mau,
M'i ordona per medicina,
D'i botar un …

Legir tot

1) Jo me'n vau tà la vesina,
Per m'i har guarir mon mau,
M'i ordona per medicina,
D'i botar un gran de sau.

Lo gran de sau que m'i hè mau,
M'a hèit escòser mon babau !

Ah ! Que mon babau m'escòsa !
Ah ! Que mon babau hè mau ! (x2)

2) Jo me'n vau tà la vesina,
Per m'i har guarir mon mau,
M'i ordona per medicina,
D'i botar un artichaut.

L'artichaut que lo me ten caut
Lo gran de sau que m'i hè mau,
M'a hèit escòser mon babau !

Ah ! Que mon babau...

3) … D'i botar ua caròta.
La caròta que lo me fròta,
L'artichaut que lo me ten caut
Lo gran de sau que m'i hè mau,
M'a hèit escòser mon babau !

4) … D'i botar ua leituga.
La leituga que lo m'eishuga,
La caròta que lo me fròta,
L'artichaut que lo me ten caut
Lo gran de sau que m'i hè mau,
M'a hèit escòser mon babau !

Il va de la musique
Comme des mots d’amour
Au moins t’as la pratique
Au plus t’es un peu court …

Legir tot

Il va de la musique
Comme des mots d’amour
Au moins t’as la pratique
Au plus t’es un peu court
On chante dans les bars
Pour se payer des verres
Au café le cafard
Se nègue dans la bière.

On a passé des nuits
A refaire le monde
A coups de confettis
Faut voir comme ça tombe.
On fait les sales obscures
Pour quelques vieux copains
Au moins une chose est sûre
Ils reviendront demain.

Viens à la maison…. Chanter la passion !

La vida bonita, sous le soleil de mama
La vida bonita, y’a qu’à méditer ça
La vida bonita, sous le soleil de mama
La vida bonita, nous on en reste là..

Tu dis y a mama… Asseyez mémé
Mets la musica… Mest la musica aillée !

Quand on part sur les routes
Nous on prend l’autobus
Même si ça nous coûte
On n’est pas payé plus
On fait ce qui nous plait
Dégun qui la ramène
Alors on marche à pieds
La musique est la même.

Alors vidons nos rêves
Sur la place du marché
Nous pour le marche ou crève
On n’est jamais pressé
Si tu nous croises un jour
Tu nous reconnaîtras
On est des troubadours
Qui chantent aqui fiesta !

REFRAIN

Qual vòl sapiere la vida
Del paure carbonièr
Que mena dins la mina
E mai a son panièr
Escotatz en …

Legir tot

Qual vòl sapiere la vida
Del paure carbonièr
Que mena dins la mina
E mai a son panièr
Escotatz en silença
Vos fau la descripcion
De l’ora que comença
E mai de sa racion (bis)

A sièis oras sonadas
Sièis oras del matin
Se finís la dintrada
Lo que i es pas tanpís
I a pas una minuta
De retard per començar
I a las oras entièiras
Quand s’agís d’acabar...

Per dintrar dins la mira
Cambia d’abilhament
Car la negra farina
Lo met tròp degostent
S’en va prestar la vida
A un cable d’alphà
E a la man ardida
D’un inocent gòbà...

Pendent uèch oras trima
Per vendre sa santat
Sa fòrça e sa vista
Son drech d’umanitat
E far de son cadavre
Un èstre de malur
En astiquent lo sabre
De son acaparur...

Al trabalh lo servatge
I remplís l’estomac
Cal que sèga plan sage
E sustot revelhat
Tanpis se de sa vida
Cal qu’i daisse l’entièr
La valor es minima
D’un paure carbonièr...

Se jamai el se blaça
A ne demorar estropiat
I lançan a la faça
Que o a plan cercat
L’invitan a reprene
Lo trabalh quand pòt pas
Se vòl pas se sometre
I dison : « E ben plaijatz ! »...

Al tribunal lo jutge
L’agacha amb mesprés
E i ditz : « Paure bogre
De qu’es aquò que volètz ?
Vos calriá una renta
Per èstre estropiat ?
Vos seriá meritenta
S’aviatz perdut lo cap...

Quand seretz armiari
Cul de jata o manchòt
Poiretz ganhar un salari
En fayent mandigòt
Aniretz de pòrta en pòrta
Emplorar la pietat
La lei es richa e fòrta
Contra l’umanitat...

Aqui de que capita
Lo paure carbonièr
Quand la flor parasita
Vei son sospir darnièr
I negrís la misèra
Per lo recompensar
De la ruda galèra
Qu’el a a suportar...

Ni per versar de larmas
Carbonièr sus ton sòrt
Se prenes pas las armas
Jamai seràs lo fòrt
Bat ton inconsciença
Se vòls poder lutar
Ambe plena consciença
Cor, vai te sindicar...

Mais dites-moi pourquoi les choses sont comme ça,
J’ai l’impression qu’on joue, que tout ça n’existe pas,
En fait je …

Legir tot

Mais dites-moi pourquoi les choses sont comme ça,
J’ai l’impression qu’on joue, que tout ça n’existe pas,
En fait je m’aperçois que ça dépend de moi,
Si je dis je m’en fous jamais rien ne changera,
Alors j’envoie le bois, je donne de la voix
Et j’irai jusqu’au bout tant que j’aurais le faya,
Mais dites-moi pourquoi on est encore là,
On bosse pour des clous, on ne la ramène pas.

On nous dit blablabli, on nous dit blablabla,
On répond patati, on répond patata,
Ils se font les lois sans toi, ils te disent va voter,
Ils te tapent sur les doigts et te mettent au piquet.

Quand vient le samedi on sort pour décompresser,
Quand on est entre amis, quand on est bien lancés,
Quand on est frits confits on dit qu’on va tout casser,
Mais quand revient le lundi on retourne travailler.
On te dit que t’es pas bon et que c’est ta faute à toi,
Si l’état perd du pognon, si l’état n’a plus de quoi,
On te dit mets-toi à fond, travaille comme un forçat,
Enrichis bien ton patron, un jour il te le rendra.

Dites-moi jusqu’à quand subirons-nous le mépris,
Celui des pseudos grands et celui de leurs amis,
Ils pensent être des géants, en fait ils sont tout petits,
Ils sont petits du dedans et leur esprit est mini.

La vie qu’on mène…

Dind Paris l’a una vielha
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosa
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosament

La …

Legir tot

Dind Paris l’a una vielha
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosa
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosament

La vielha se’n vai ai danças
S’asseta pròch’un galant

Li ditz galant, se m’esposes
Ti farai riche marchand

Ieu ne’n preni pas ’na vielha
Que non li ague vist sei dents

La vielha si met’a rire
Li mòstra doas dents davans

Mai l’a una que li branda
L’autra va en cascalhant

Lo galant pòrta la vielha
A la gleia de sant Jan

Anuech li fai beure de blanca
Em’un pauc de garlaban

Se lo diluns se l’a ’sposada
Lo dimars l’enterraràn

N’es pas ce que mi fai pena
Es de portar dòu dos ans

Lo farai portar a la gata
Semblarà’n caramentràn

De l’argent d’aquesta vielha
N’aurai una de quinge ans.

Avèm que tròp dormit, mos fraires ; Aquí la prima e sos aucèls.
Cal far cantar jols nòstres cèls
L'ardorosa …

Legir tot

Avèm que tròp dormit, mos fraires ; Aquí la prima e sos aucèls.
Cal far cantar jols nòstres cèls
L'ardorosa votz dels joglaires.

Cantarem de bòrda en castèl,
Cantarem de vila en vilatge.
E per la filha e pel tmainatge,
E pel jovenòt e pel vièlh.

Cantarem als camps pels lauraires
E pels dalhaires dins los prats.
E pels segaires dins los blats,
Dins las vinhas pels vendemiaires.

E cantarem dins los mercats :
Sus las placetas solelhosas
Las nòstras voses poderosas
Cantaràn los sègles passats.

Aquí la crosada
E Trencavel lo fièr leon,
Los Ramons, Pèire d'Aragon, Fsclarmonda la tant aimada.

Atal, quand tornaràn laurar
La Tèrra nòstra mespresada,
Los fïlhs d'uèi la veiràn sacrada
Pels rèires qu'an sabut l'amar.

Ior cantarem las breçairòlas
E los cants vièlhs qu'an demembrat : Espertarem lo fuòc sacrat
Dins lo gaug de las farandòlas.

Direm tanben los cants novèls.
Los de Perbòsc, rei dels joglaires,
Los d'Estieu, qu'an, embelinaires,
Lo gaubi blos dels cants d'aucèls.

Lor cantarem los vièlhs trobaires.
Lo grand Arnaud, Jaufré Rudèl : '
Tot nòstre tresaur subrebèl L'cscamparem suls camps, joglaires.

Tanlèu que trauca un prumièr rai
Maria suèrt son chadieron
Per començar un còp de mai
La revista daus petaçons. …

Legir tot

Tanlèu que trauca un prumièr rai
Maria suèrt son chadieron
Per començar un còp de mai
La revista daus petaçons.

Òm duèrm pus gaire a son atge,
La soletat es un grand lièch.
E los resves, lo pantaissatge
Li fan pus gaire de profièch.

Son òme morit a la guerra
En trente nòu dins lo nòrd;
Saubèt jamai dins quala terra
Lo freg ensobelit son còrs.

Lo dimenc matin per la messa
Trenta Mariàs, totas en negre,
Avesadas per lor tristessa
Tot suau. tot suau se semblan segre.

Lo vièlh curat compta desjà
Trenta mòrts per un maridatge
E pus degun a batejar ...
Crèba de raca ton vilatge.

Esrantelavas dins l’escòla,
Es barracla dempuèi antan,
Vesèm pas mai dròlle que dròlla
Un monde mòrt es sens enfants.

Ta filha que viu a Paris
Dempuèi diètz ans es pas tornada.
Un pitit- filh daus còps t’escriu
Mas t’aurà jamai coneguda.
...
E puèi un jorn te veirern pus.
Lo chadieron laissat au gèu
Nos dirà que ’viás pro viscut
Dins las cartas de guilhanèu.

Te segrà quauque vièlh palhassa
A ta demòra d’oblidança.
Voudriá io sus ta terra grassa
Te cridar mon chant d’esperança.

Onte son-t-ilhs, lo punh levat:
Tots quilhs que son la charn viventa
De ton Peirigòrd condemnat ?
Ont’ es-t-ela la saba ardenta ?

A Pibrac i a una vièlha,
Qu’a mai de quatre-vints ans.
Va dins totas las velhadas,
Per i cercar un …

Legir tot

A Pibrac i a una vièlha,
Qu’a mai de quatre-vints ans.
Va dins totas las velhadas,
Per i cercar un galant.

Refranh
Aò ! la vièlha ! ò ! la vièlha !
Que crei n’aver que vint ans.

Ela n’es dintrad’en dança,
Dins la ronda dels fringants.
Causís per la contra-dança,
Le gojat le pus charmant.

Ela li ditz a l’aurelha
« Escota me mon enfant,
Io te pagarai botelha.
Se me maridas d’ongan ! »

« Pas amb tu paura vièlha
Quand auriàtz vint-mila francs
N’ai cent mila dins ma borsa,
Dins mon còfre n’ai autant »

« Se n’as tant dins ta borseta,
Podriàm veser... dins un an !
Dins un an ! çò ditz la vièlha,
Nos maridarem doman ! »

Adonc al notari manda,
De portar de papièr blanc.
Lo diluns l’an fiançada,
Lo dimarç la maridam.

Lo dimècres l’a batuda,
Lo dijòus se n’ vai plorant.
Lo divendres èra morta !
Lo dissabte l’enterram.

Lo dimenge la novena,
Lo diluns lo cap de l’an.
Quand dorbiron la casseta,
N’i trobèron... tres pèls blancs.

A Pibrac i a una vièlha qu'a mai de quatre-vints ans
Va dins totas las velhadas per i cercar un …

Legir tot

A Pibrac i a una vièlha qu'a mai de quatre-vints ans
Va dins totas las velhadas per i cercar un galant

Aà! La vièlha (bis), que crei n'aver que vint ans

Ela n'es dintrada en dança, dins la ronda dels frigants
Causís per la contra-dança le gojat le pus charmant

Ela li ditz a l'aurelha : « Escota me mon enfant,
lo te pagarai botelha, se me maridas d'ongan !»

« Pas ambe tu paura vièlha ! Quand auriatz vint mila francs !
N'ai cent mila dins ma borsa, dins mon còfre n'ai autant ! »

« Se n'as tant dins ta borseta, podriàm veser... dins un an !
Dins un an ! Çò ditz la vièlha, Nos maridarem doman !»

Adonc al notari manda de portar de papièr blanc
Le diluns l'an fiançada, le dimarç la maridam.

Le dimècres l'a batuda, le dijòus s'en vai plorant.
Le divendres èra mòrta! le dissabte l'enterram.

Le dimenge la novena, le diluns, le cap de l'an.
Quand dorbiren la casseta, n'i trobèren... tres pèls blancs !

Autres còps, una tropelada
De petits nenets bien desgordits
S’escampavan tota la jornada
Dins lo petit prat del jardin.
A …

Legir tot

Autres còps, una tropelada
De petits nenets bien desgordits
S’escampavan tota la jornada
Dins lo petit prat del jardin.
A l’entorn de la grande taula,
Era nombrosa la familha
Quand los dròlles de chas la Graula
Veniàn far dançar las dròllas.
En aquel temps lo paisan
Podià viure de sa tèrra.
N’èra pas riche mas sos enfants
N’aviàn pas paur de la misèria.
Al solelh, la vinha grimpava
En drecha regas peus cairons
Un còp per an, lo vin pagava
Bien son temps al vinhairon.
Coma una pèsta, una annada
La vinha, an degut l’arrachar.
La bona térra era malauda
S’i botèt lo filoxerà.
La maion, l’an abandonada
I a pus de vin en Peiregord.
Te cal manlevar dins las vilas
De que esperar la mòrt.
Rèsta màs la maison pincada.
Son partits. I a pus de paisans.
Coma un vièlh chen, monta la garda
Sus lo passat, sa vita d’antan.
T’an daissada, paura vielha roina.
Dumpuei aquel temps, Peiregord
Se’n vai cada jorn dins las vilas.
Te cal pas purar sus son sòrt.
Ai apres diumenc a Sarlat
Que la roina èra venduda.
Un conh de torista a crompat
La maion de la garriçada.
Vòl tornar montar la teulada
En teules plates, quò’s mins car.
Dins la piscina que vòl crusar
Lo bronza-cuol tota l’annada.

Dins lo desert de sa pensada
Sapt ela que quò's lo solelh
Que raia adara, o lo calelh
Quand sus …

Legir tot

Dins lo desert de sa pensada
Sapt ela que quò's lo solelh
Que raia adara, o lo calelh
Quand sus son banc reiva assetada
Quò's aquí que s'apren a morir
Lus elhs clucats sens esperança
Garda-t-ela la remembrança
De dins son temps d'aver sorit.

Se parla quò's un riga-raga
Que monta de son gorjarel
Coma un bruch teune de rausel
Que s'escotissan vent e vaga
E mai que mai sembla escotar
E si lo cap branlant remuda
Sa pota demora pus muda
Que se jamai n'aviá cantat

Ne tomba pus cap de grumilha
Sap punt lo dol, sap punt l'amor
Sap nonmas viure al jorn lo jorn
Perque la granda sòm l'aguilha.
E puei quand torna lo printemps
se sovent pus que sus la tèrra
I a dels potons d'amor enquera
E pertant aimet dins son temps...