Lo petit auseron
Se’n vòu anar tà Spanha,
Mes çò qui l ’a hèit paur,
La nèu de la montanha, …

Legir tot

Lo petit auseron
Se’n vòu anar tà Spanha,
Mes çò qui l ’a hèit paur,
La nèu de la montanha,
E lo pòrt d’Auloron,
Lo petit auseron.

Lo petit auseron,
S’avè minjat calhada,
De tant que n’a minjat,
Que se n’a hèit la barba,
La barba e lo menton,
Lo petit auseron.

Qu’avem tots en partatge
Tà’us dias de tristèr
Un petit eretatge
Secrèt e familièr.
Cercatz drin, cercatz plan
Qu’ei lo …

Legir tot

Qu’avem tots en partatge
Tà’us dias de tristèr
Un petit eretatge
Secrèt e familièr.
Cercatz drin, cercatz plan
Qu’ei lo cuénh estremat
On anavatz secar
Vostes plors de mainat

Repic :
Cercatz un drin, cercatz plan
Tanben que'u vatz trobar

Tu, qu’avès un laurèr
On t’anar estruçar
Jo, qu’èra lo solèr
Qui’m sabè consolar.
Que sentiva l’arrat,
L’alh e lo triscairan,
Lo hroment e lo blat
E lo floc de Sent Jan

Qu’ei quitat lo cledat
Tà’m bastir ua istòri
Mes n’ei pas desnodat
Un not a ma memòria
E que sèi plan, vedetz,
On aimari tornar
Tà escotar l’alet
Deu vent viver e cantar...

Tà escotar l'alet
Deu vent víver
E cantar.

Quand ieu fuguèri maridada
Un òme pichon m’an donat (bis)

Repic
Lo voliáu lo voliáu pas
Mai aquel òme
Lo …

Legir tot

Quand ieu fuguèri maridada
Un òme pichon m’an donat (bis)

Repic
Lo voliáu lo voliáu pas
Mai aquel òme
Lo voliáu lo voliáu pas
L’òme que m’an donat

Dessota taula lo botèri
Lo gau venguèt lo mi bequèt

Dessota taula lo botèri
Lo pòrc venguòt lo mi gafèt

Au bòrd de l’aiga lo botèri
L’aiga tot d’una lo neguèt

Au costat dau fuec lo botèri
Lo fuec petèt lo mi cramèt

Quand ieu fuguèri maridada
Un òme pichon m’an donat

A l'entorn dau babi
Qu'es ais mila colonas
Erian totei aqui
Avans qu'una ora sona,
Algerian, Portugues,
Tunisian, Espanhòus,
E …

Legir tot

A l'entorn dau babi
Qu'es ais mila colonas
Erian totei aqui
Avans qu'una ora sona,
Algerian, Portugues,
Tunisian, Espanhòus,
E nosautrei bastards
Reis de la Plaça ais erbas,
Totei gents de la mar,
O paures montanhòus.

Lo patron soguihava,
A cadun sus la pòrta,
Pas lo temps de va dire
Qu'enam deja servits,
I'aviá que de ben rire
A l'entorn dau babi
Sabiá despuei longtèmps
Co que ben un Popòu
Un tipe de la mar
O ben un montanhòu.

Refranh (parlat)

Una lònga cigareta,
La pipa que tuba
Blanc e blu.
La mòstre que s'arresta
Lo bonur es perdut.
Un chíco de cafè,
Dos dets de Garlaban,
Ai begut dins teis uelhs
I'ai begut tei vint ans.

E lei mila colonas
S'emplissan de la votz
Dei lòngas charadissas
Que passaviam aqui.
Per se levar l'enuèlh,
Per plus èstre soulet,
Per se pausar un pauc,
Per parlar a quaucun,
Un tipe de la mar,
O a un montanhòu.

De còp que l'i'a li vau
Per aguer de novelas
D'un que vèsi plus
Despuei ja tant de temps
Ahmed s'en es tornat?
Pedro s'es maridat,
E sa pichòta ven
Cada jorn saludar
Lei tipes de la mar
O ben lei montanhòus.

Refranh (parlat)

Se de còps a l'asard
Passatz d'aqueu costat,
Intratz per beure un còp,
Saludatz ben lo Jò.
Digatz-li que vau ben,
Qu'ai fach pron de camin,
S'ai de còps de chagrin
Aquò ten pas longtemps,
Per un'chon de la mar
Qu'es vengut montanhòu.

Èra plan fier e valent
A córrer de puèch en comba
E mancava pas d'alen
Per carrejar lo siu monde. …

Legir tot

Èra plan fier e valent
A córrer de puèch en comba
E mancava pas d'alen
Per carrejar lo siu monde.
Èra vielhòt, plan sovent
L'esperàvem de longa
Mas la pluèja ni mai lo vent
L'aurián tirat de sa ronda

Lo pichon trin de la montanha
S'escapava doçament.
Segur qu'èra plan longanha
Lo pichon trin d'una autre temps.

Per far tirar tres vagons
Caliá l'ausir estiflar.
Escupir coma un dragon
A revalar coma un fat.
E quand lo viatge èra long
S'arrestava per bufar,
Afalenat dessús lo pont,
De còps lo caliá butar.

Lo pichon trin...

Nos portava las novèlas
Qu'èran pas frescas totjorn,
Lo jornal de la vèlha,
Los racontes de l'entorn,
Un paquet amb una ficèla
Estropat ambe doçor
E un poton de la bèla,
De rires, una cançon.

Lo pichon trin...

Èra plan fier e valent
A córrer de puèch en comba
Mas un sèr de maissant temps
Acabèt pas sa ronda.
Coma un amic, un parent,
Lo plorèron lo monde ;
Jos la plèja e jos lo vent
L'avèm esperat de longa.

Lo pichon trin...

alentor dau "baby" qu'es i "mila colonas"
eriam toti aqui avans qu'una ora sona
algerians, portugues, tunisians, espanhous
e nosautrei, …

Legir tot

alentor dau "baby" qu'es i "mila colonas"
eriam toti aqui avans qu'una ora sona
algerians, portugues, tunisians, espanhous
e nosautrei, bastards, reis de "la placa is erbas"
toti gens de la mar o paures montanhous.

lo patron soganhava a cadun sus la porta
pas lo temps de lo dire qu'eriam deja servits
i avia que de ben rire, a l'entor dau "baby"
sabie despuei lontemps ço que beu un "popo"
un tipe de la mar o ben un montanhou.

una longa cigareta, la pipa que tuba blanc e blu
la mostra que s'arresta, lo bonur es perdut
un chicou de cafe, dos dets de garlaban
ai begut dins tis uelhs, ai begut ti vint-ans.

e li "mila colonas" s'emplisson de la votz
di longas charadissas que passaviam aqui
per se levar l'ennuelh, per pus estre solet
per se pausar un pauc, per parlar a quauqu'un
un tipe de la mar o ben un montanhou

de cops que i a li vau per ague de novelas
d'un que vesi pus despuei ja tant de temps
Ahmed se'n'es tornat, Pedro s'es maridat
e sa pichota ven cade jorn saludar
li tipes de ia mar o ben li montanhous.

se de cops, a l'azar, passatz d'aqueu costat
dintratz per beure un cop, saludatz ben lo "jo"
digatz-li que vau ben, qu'ai fach pron de camin
s'ai de cops de chagrin. aquo ten pas lontemps
per un 'chon de la mar, qu'es vengut montanhou.

Un pichòt, ambé son frestèl
Fasiá la musica au castèl
Lo rei ne siaguèt regaudit
Iè diguèt - Seràs anoblit …

Legir tot

Un pichòt, ambé son frestèl
Fasiá la musica au castèl
Lo rei ne siaguèt regaudit
Iè diguèt - Seràs anoblit
- Vòle pas, siáu dau terraire
Respondèt lo musicaire
Sai qu’amb un blason a la clau
Mon la montariá ben tròp naut
Lo país, dins la languison
Parlariá de ma traïson

Dau cloquièr lo paure teulat
Me semblariá tròp bas quilhat
Podriáu pas mandar un poton
A nòstre Bòn Dieu dau canton
Caudriá per sauvar mon anma
Chasca Sant de Nòstra Dama
Sai qu’amb un evesque a la clau
Mon la montariá…

E la cambra ont ai vist lo jorn
Me semblariá triste sejorn
Es mon lièch que vòle aflaquir
Pas una cocha a baldaquin
Quitariáu ma barraqueta
Per un castèl sens cledeta
Amb un ostalàs a la clau
Mon la montariá…

Seriáu vergonhós de mon sang
De ma maire amai de mon grand
Me veiriátz fonhar, desgostat
La branqueta que m’a portat
Mos aujòus e ma familha
Aquò’s una meravilha
Ambé de sang nòble a la clau
Mon la montariá…

Voldriáu jamai pus esposar
Ma promesa, ni l’embraçar
Sai que donariáu pas mon nom
A quauque pichòta Ninon
Puòi me caudriá per companha
La filha d’un grand d’Espanha
Amb una princessa a la clau
Mon la montariá…

Lo pichòt ambe son frestèl
Saludèt son mond au castèl
E, sens títol, sens pergamin
Sens glòria prenguèt lo camin
De son cloquièr, sa riquesa
Son ostau e sa promesa
Envolada, la languison
I aurà pas ges de traïson
E Dieu au drollet alestís
Una plaça en son Paradís

1-Lo pichòt sódat se’n vai a la guerra.
I an dich que faliá se batre per ganhar la patz.
Aqueste …

Legir tot

1-Lo pichòt sódat se’n vai a la guerra.
I an dich que faliá se batre per ganhar la patz.
Aqueste matin son venguts lo querre
E lis uelhs bagnats se’n vai tristàs a pichòts pas…
E un e dos,
Se’n vai fierós.
E un e dos,
Marcha tot doç,
E un e dos,
Au garda à vos.
Lo pichòt sódat
Es un bòn garçon.
Un jorn l’an mandat
Sauvar la nacion.

2-Lo pichòt sódat a leissat sa bèla,
Si dócis caressas e lo gost de si potonàs.
Tremolant de paur, tojorn pensa a-n-èla
Sota la mitralha e piei li pès dins lo fangàs.
E un e dos,
Es tot fangós,
E un e dos,
Es amorós,
E un e dos,
Mai malurós.
Lo pichòt sódat
Que ditz jamai non,
Se’n vai decidat
La flor au canon.

3-Lo pichòt sódat, terribla novèla,
Come un lapin l’an tirat e i an traucat lo còr.
A cridat « Mamà », a plorat sa bèla,
A luchat solet mai a jorn falit siguèt mòrt !
E un e dos,
Es silenciós,
E un e dos,
Es dolorós,
E un e dos,
Es desastrós.
Lou pichòt sódat
Que maladicion.
Es mòrt óblidat
Sens decoracion.

4-Sus lo monument, I a ‘na lònga tiera…
Es que li mòrts an fach respelir la libertat ?
S’un jorn li païs an plus de frontiera,
Se l’amor floritz que siegue per l’eternitat.
E un e dos
Embrassatz-vos…

1.
Lo piuçon e lo barbarós (bis) se maridèron totes dos (bis)

2.
E quand venguèron d'esposar, n’agèron pas de …

Legir tot

1.
Lo piuçon e lo barbarós (bis) se maridèron totes dos (bis)

2.
E quand venguèron d'esposar, n’agèron pas de pan per manjar

3.
Veson venir lo parpalhòl, una micha de pan sul còl

4.
Ara de pan n'avèm ben pron ,mès de carn non n'avèm non

5.
Veson venir lo rossinhòl amb un buòu rostit sul còl

6.
Ara de carn n'avèm ben pron, mès de vin non n'avèm non

7.
Veson venir lo moscalhon que ne portava un plen barricon

8.
Ara de vin n'avèm ben pron, de dançaires non n'avèm non

9.
Lo pesolh sòrt de pel petaç, ne trapa la piusa pel braç

10.
De dançaires n'avèm ben pron, de musicien non n'avèm non

11.
Lo rat sortís de pel palhièr per faire lo tamborinièr

12.
Ieu vos tamborinariái ben pron, se me paravetz del minon

13.
Lo cat sortís de pel cendràs, e ne fot un saut sul rat

14.
Ara n'avèm pron dançat, lo cat nos a manjat lo rat

Escotatz-me chantar
O ma doça Janeta
Chantar sur la montanha
Quand iò sai luenh de vos
Que lo lassar me …

Legir tot

Escotatz-me chantar
O ma doça Janeta
Chantar sur la montanha
Quand iò sai luenh de vos
Que lo lassar me ganha
E que sai maluros. (bis)

Quand sona l’angélus
Que ven la retirada
Escotatz la pregera
Que davala d’amont
Per delai la ribiera
Per delai los valoms. (bis)

Escotatz ma chanson
D’amor e de tendressa
Aiatz pietat, crudela,
De vòstre ancian galant
Que pura, vos espera
Que languis e se planh. (bis)

Sovenetz-vos d’antan
Lo sern à la velhada
De vos iò m’apresmava
Vos cherchava la man
E quand iò vos quitava
Me disiatz : « à deman ». (bis)

Refranh :
Siáu lo plombier-bier-bier-bier-bier
Ai un bèu mestier.
Sus lei chantiers-tiers-tiers-tiers-tiers
Siáu totjorn galhet.
I a lo telefone
Que …

Legir tot

Refranh :
Siáu lo plombier-bier-bier-bier-bier
Ai un bèu mestier.
Sus lei chantiers-tiers-tiers-tiers-tiers
Siáu totjorn galhet.
I a lo telefone
Que sona, que sona
Per me suplicar
De venir tapar
Lei tuièus traucats.

Mai lei gents, lei bravei gents
M’espèron un brave moment.
Sembla qu’aquò ié fai ren
De pas se lavar quatre mes de temps !
Se i a quicòm d’espeçat,
De còps que i a siáu forçat
De copar l’aiga pertot,
Se lavan lei mans dins lo cagador !

De còps que i a, i a de gents,
Que se’n van per quauquei temps
Sens sarrar lei robinets,
De retorn au sieu, ah! lo bèu chantier!
E li vaquí en fouliá,
Cridant : "Venètz lèu plombier!"
Ié responde : "Aguètz pas paur!
Ne’n siáu bèn content, vau ganhar de sòus!"

Una fema a telefonat :
"Mon caufatge es arrestat,
Mon marit s’es enanat,
Ara, ai plus degun per me rescaufar !"
"Vos ne’n faguètz pas!", i ai dich,
"Mon travalh es garantit,
Come ai aduch meis otís,
Per vos ajudar, lo farai gratís!"

“Èu, monsur, que m’an dich, amai ne siátz un ase !“
Quand, testut, refusère d’anar dins lor bus
Òc, benlèu, …

Legir tot

“Èu, monsur, que m’an dich, amai ne siátz un ase !“
Quand, testut, refusère d’anar dins lor bus
Òc, benlèu, sai que ieu, jògue pas au Sant-Blase
Ieu, per n’èstre un, ai pas besonh de degús

Lo plurau vau pas res per l’òme e tre que siám
Mai de quatre, un tropèl d’inocents o fasèm
Fau ma tèsta a despart, e i tène, Bòn Dieu
Dins los noms das partents, se veirà pas lo mieu

Dieu, que de processions, de monòmes, de gropas
Que de recampaments, cortègis de pertot
Que de ligas, que de clicas, que de còlas, que de tropas
Per un tal inventari caudriá un Pecot

Lo plurau…
Demèst lo bram das lops, ausiràs pas lo mieu

Òc la causa èra bòna, èra nòbla, èra bèla
E cadun, amorós, volguèt s’i arrapar
Desiravem ensems viure uroses amb èla
Èrem tròp esquichats, la faguèrem ripar

Lo plurau…
Dins los noms d’elegits, legiràs pas lo mieu

Siáu lo que se passeja a costat d’un orquèstre
En sisclant bravament pus fòrt que la Calàs
Quand son ben espantats, lor dise “pense èstre
Un cantaire pro fin ; vosautres, bacelatz“

Lo plurau…
Dins los rengs das pupitres, trobaràs pas lo mieu

Quand s’embraça a vint una qu’es pas crentosa
Vau melhor s’amusar tot solet endacòm
Siáu lo que vòu fugir quand vèse una partosa
L’obelisca es monolita per quicòm

Lo plurau…
Dins los vièts arrengats, gaitaràs pas lo mieu

Pas gelós de tot chaple e de tota ecatomba
Partirai sol cap a Jesus o Belzebut
Vòle pas d’una ajuda per anar a la tomba
Que que siágue partejariáu, pas ma tafut

Lo plurau…
Au faissèl das tibiàs, podràs cercar los mieus

Siás nascut dins l’ostal
Ont son gents de servici.
A l’escòla del ric
As après a escriure.
Dins los libres …

Legir tot

Siás nascut dins l’ostal
Ont son gents de servici.
A l’escòla del ric
As après a escriure.
Dins los libres dels grands,
As agut la cultura.
Mendicant de la glòria,
Dins la vila de lum.

Siás coma l’aucèl en gàbia
Cantas çò qu’es agradant
Siás coma un caval sens carri
Degun per seguir ton cant.

De tròp somiar de ren
Las idèas son falsas.
Es aisit de cantar la flor
La borsa plena.
Cantas, cantas, deman
Per tu es pas mistèri.
Ton pòble es enganat,
Mas ta cançon se vend.

Gaita al costat de tu
L’òme sol dins sa vinha
Espèra un pauc de tu
per èstre un jorn desliure.
Se l’escotas un brieu,
Te dirà sa cançon,
E quand la cantaràs
Totis l’escotaràn.

Seràs pas un aucèl en gàbia,
Se cantas la lucha, deman.
E tas cançons se faràn carris
Per portar l’esper occitan.

L’agrofionier en flor enflama la campanha,
Lo poèta enfadat n’a lo còr trebolat.
E dau plus naut rocàs, amont sus …

Legir tot

L’agrofionier en flor enflama la campanha,
Lo poèta enfadat n’a lo còr trebolat.
E dau plus naut rocàs, amont sus la montanha
I a un aucèu gigant que vodriá s’envolar.

Lo printemps espelís sei milas e una granas,
Lo poèta enfadat n’es tot abalordit.
E dau plus naut rocàs en espinchant la plana,
I a un aucèu gigant que vèn de se bandir.

Lo poèta enfadat davant sa fuelha blanca,
Branta son estilò, l’encra vòu plus colar.
E dins lo cèu d’azur, l’aucèu se i espalanca
En pipant l’èr d’abrieu per se n’assadolar.

Sens se ne’n socitar, l’aucèu perd una pluma,
L’aura la bofa, bofa en mila virolhons.
L’òme es despoderat de tant mala fortuna,
Escracha l’estilò e rèsta tot colhon.

L’aucèu estabosit vèi se pausar sa pluma
Dins la man dau poèta ansin qu’un parpalhon.
Se l’aucèu n’a perdut un pauc de son costume,
Un poèta a trobat subran l’ispiracion.

Trempa la pluma dins l’encra d’una violeta,
Escriáu de mòts tant bèus sus son tròç de papier,
Escriáu de mòts tant gais que prenan la voleta
E montan dins lo cèu gramaciar l’esparvier.

Venguèt lo poleton pichon, lo paure,
Jos una garba dal plunjon, se claure,
Una garba dal ligador, tombada,
Per una …

Legir tot

Venguèt lo poleton pichon, lo paure,
Jos una garba dal plunjon, se claure,
Una garba dal ligador, tombada,
Per una annada de meisson, granada,

Perqué dire lo poleton ? La filha…
La siá lenga, coma un fisson, se quilha.
Me cal gardar lo seu poton, la sarri,
Ni per correg, ni per boton, sul carri.

Deman sarà l’escodeson, la trima…
Una man cèrca dal teton, la cima.
Que se bolègue per de bon, l’esquina !
Aquí, boisson contra boisson, l’espina.

Se n’es anat lo poleton, se claure,
Me demòra lo ligador, lo paure !
La garba, torna sul plunjon, calcada.
Aital sarà nòstra meisson, granada.