En lo pòrt d’Amsterdam
Li de marins que cantan
Lu pantais que li trevan
A la larga d’Amsterdam
En lo …

Legir tot

En lo pòrt d’Amsterdam
Li de marins que cantan
Lu pantais que li trevan
A la larga d’Amsterdam
En lo pòrt d’Amsterdam
Li a de marins que duermon
Coma d’oriflamas
Au lòng dei ribas tristi
En lo pòrt d’Amsterdam
Li a de marins que crepan
Plens de biera e de dramas
Ai promiers barlumes
Mas en lo pòrt d’Amsterdam
Li a de marins que naisson
Dins la calor espessa
De langors oceans
En lo pòrt d’Amsterdam
Li a de marins que manjan
Sus de toalhas tròup blanqui
De peis escorrents
Vi fan veire de dents

A trovar un escamp
A descréisser la luna
A gonflar de sartias
E si sente la merlussa
En lo còr dei tantiflas
Que li gròssi mans convidan
A revenir en mai
Pi s’enaussan en rient
En un remon de chavana
Referman li braietas
E sòrtan en rotant

En lo pòrt d’Amsterdam
Li a de marins que balan
En se fregant la pansa
Sus la pansa dei fremas
E viran e balan
Coma de soleus escupits
En lo son esgarrat
D’una jorgina rança
Se tòrsan lo còl
Per ben si sentir rire
Fins tant que tot d’un còup
La jorgina espire

Alors le geste grave
Alors le regard fier
Ils ramènent leur batave
En pleine lumière

Dans le port d’Amsterdam
Y a des marins qui boivent
Et qui boivent et reboivent
Et qui reboivent encore
Ils boivent à la santé
Des putains d’Amsterdam
De Hambourg ou d’ailleurs
Enfin ils boivent aux dames
Qui leur donnent leur joli corps
leur donnent leur vertu
Pour une pièce en or
Et quand ils ont bien bu
Se plantent le nez au ciel
Se mouchent dans les étoiles
Et ils pissent comme je pleure
Sur les femmes infidèles
Dans le port d’Amsterdam...

Un polit lheit la nòvia qu’a,
Se l’a ganhat dab son bien har
Dab son bien har e dab l’amor …

Legir tot

Un polit lheit la nòvia qu’a,
Se l’a ganhat dab son bien har
Dab son bien har e dab l’amor
Atau hèns las hilhas d’aunor.
N’oblids pas ton cotilhon,
Te servirà de borasson.
N’oblids pas ton devantau,
Tes servirà de cabeçau.

Nòvia, ton lheit vien de partir
Doman te’u caldrà seguir.
Espia ton lheit on se’n va,
Doman t’i anaràs cochar.
Bèth coishin e bèth matalàs,
Ei domatge qu’anguetz on vatz
Tòca los tons bueus, boièr valent,
Tot çò que pòrtas vau argent.

Un linçòu blanc com papèr,
Portam entà tu, bandolèr,
Bandolèr, verd çò que portam,
Un lheit tan bèth, linçòu tan blanc.
Tòca los tons bueus, boièr delicat,
Tot çò qui pòrtas qu’ei pagat.
Obreish la pòrta, nòvi d’augan,
Ací lo lheit que’t portam.

De bona gent qu’avem trobat
Bon pan, bon vin, nos an balhat.
Bon pan, bon vin e bona carn,
Aquò ei tot çò qui cau.

Qun polit lièit, la nòvia qu’a
Se l’a ganhat dad son bien har ;
Dad son bien har e dab …

Legir tot

Qun polit lièit, la nòvia qu’a
Se l’a ganhat dad son bien har ;
Dad son bien har e dab l’amor
Atau hèn las hilhas d’onor.

Amassa, nòvia, tos citlhons
Te serviràn de borrassons.
Amassa, nòvia, tos davantaus,
Te serviràn de cabedaus.

Espia, nòvia, ton lièit partir :
Doman te’o calerà seguir.
Espia, nòvia, ton lièit ont va :
Doman t’i calerà cochar.

Bèth coishin e bèth matalàs :
Es domatge qu’anguetz ont vatz.
- Tòca tos buèus, boèr diligent,
Tot çò que pòrtas vau argent.
- Tòca tos buèus, boèr delicat,
Tot çò que pòrtas n’es pagat.
Obris la pòrta, nòvia d’enguan,
Aci lo lièit que te portam.

E linçòus blanc coma papèr
Potam entà tu bandolèr,
Bandolèr, vei çò que portam :
Un lièit tan bèth, linçòus tan blanc
Lo pair deu nòvi demandam
Perqué recèpia çò que portam.
Obrissètz pòrtas, contavents,
Que vos portam de bèths presents.

Lo lièit es de viuletas,
E de ròsas musquetas,
Lo torn deu lièit :
Nòvia, tas amoretas pèrdes anuèit
Sortissètz donc, los ahumats
Veiras passar los bien cohats.

Un còup un jove e bèu galant
Dapè d’un potz si promenava
Venia de culhir de flors
Per li portar …

Legir tot

Un còup un jove e bèu galant
Dapè d’un potz si promenava
Venia de culhir de flors
Per li portar au sieu amor

Tot a l’entorn d’aquesto potz
L’i èra una pèira levaïssa
Lo pen li venguèt a ‘sparar
Dintre lo potz s’anèt jetar

Quora siguèt en de davau
Cridava « Dieu ! Misericòrdia
Cambaradas, vau a la mòrt
M’atròvi d’aiga fins au còl »

Aquelu qu’èran d’ençamont
Sabion plus cen que si faire
Li jetèron lo sieu mantèu
« Cambarada chapa-ti lèu »

Quora si trovèt d’ençamont
Auguèt un frei que tremolava
« menatz-mi lèu au mieu ostau
aquí m’escauferai un pauc »

Lo jorn d’après lo bèu galant
Diguèt ensinda a la sieu bèla
« Tenètz minhona, aqueli flors
per vos mi siáu jetat ’n lo potz »

« En lo potz non sariatz tombat
L’i anessiatz embé la luna
la luna auria fà esclarcitat
en lo potz non sariatz tombat »

« aüra farai vot a Dieu
de non aimar autant li filhas
mi cau quitar de calinhar
que siáu subjèct a l’i tombar »

Lo cap virat su aqueth camin
O l’omi qu’aima un dia partir
Qu’ei dab fiertat i lo co sarrat
Que’u …

Legir tot

Lo cap virat su aqueth camin
O l’omi qu’aima un dia partir
Qu’ei dab fiertat i lo co sarrat
Que’u deishe ana au combat

Que’u deishe ana au combat ) Bis
Qu’ei perdonat d’aquera infidelitat
L’amor de la patria i de la paz
Au pretz deu sang qui va colar, colar (bis)

E cau tuar ta poder viver
O deishas tuar ta deishar viver
Per cauques ans passats sus terra
Trop … har la guerra (bis)

Lo prètz de la nuèit que soi prèst a pagar
Es pas lo de la mòrt ni de l’autoritat
Sinon …

Legir tot

Lo prètz de la nuèit que soi prèst a pagar
Es pas lo de la mòrt ni de l’autoritat
Sinon lo de la mar et dal vent dal matin
Lo son de las vagas e l’espèr dals amics

Lo còp de baston que siás per balhar
Es pas lo de ton còr mas lo de ta sang
E las granas d’asir que siás a semenar
Las dalharem pel prat qu’i disèm libertat

Cosin mon cosin foguères un òme
Foguères un mainat inocent es perque
Ma man s’arrèsta abans de te nhafrar
E ma boca malditz lo mèstre que t’a fait

Auborem-nos pòple ! Sèm la darnièra chança
Ges de plors, prègues pas, es la luta qu’avança
Sens tu camarada, sens ton amor soi mòrt
Amb tu, pont quilhat, deman es un jorn d’òr.

Lo primtemps qu’ei arribat, lo temps de la vriuleta,
Las mairs e las hilhòtas, qui’s vòlen maridar,
Que s’en van …

Legir tot

Lo primtemps qu’ei arribat, lo temps de la vriuleta,
Las mairs e las hilhòtas, qui’s vòlen maridar,
Que s’en van sus la prada tà se n’anar amusar.

I-a un naveth pastor, vienut non i a pas guaire,
Diu quin bèth aire, que’n charma las qui vòu,
Se jo sabí de’u plàser, jo’u balharí mon còr.

Jo’t balharí mon còr si m’èras fidelòta,
Tòca manòta e hè-me’n lo serment,
Las toas amistosòtas non feniràn jamei.

Non i-a pas nat camin qui non n’aja travèrsa,
Diu qui comèrce, la vita de s’aimar,
Per un moment de feblessa, si’ns calè separar !

Me n'avisi que quora pichina
Pantaiavi un òme
Que mi pilhesse en li sieu brancas
Coma un aubre

Un jorn …

Legir tot

Me n'avisi que quora pichina
Pantaiavi un òme
Que mi pilhesse en li sieu brancas
Coma un aubre

Un jorn que siàu arribada au temps
D'una certa maturitat...
Lo prince pareissèt en una Fiat embunhaa
Un carre blu de pintura esmaltida
A la fenestra doi cans blancs pilhant l'aureta
Tubavan plan plan de gambarosseta
Lo cavalier a ralentit lo carrossa
Semblava autre que interessat
L'asperavi despì tant de temps
E mi siàu plorada de lo saupre vivent
Alora per engajar un dialàgue lot
(En) tra li lagremas li cuenti un estrabàt :
"Ditz, mossur, as pas un mandiu a la menta ?
E ditz-mi un pauc, as pas un mocador simplament ?"
Mi respònde : "Ai ren que de segonda man
Mas vene au mieu l'i es de pana- cul. .. "
È ieu cogorda l'ai acompanhat
E siam benlèu sus d'un liech arribat
Aqui m'a regardada
Embe d'uelhs d'opala
M'a regalat 'na rosa comunala ...
Roge, per ben cridar lo sieu amor...
Aì 'na merda que li rosas aquè passisse
Dau bon : 'na merda, qu'aquà passisse !
Mas lo baudo avia mai d'una recepta
Per fins qu'embai mieu plors non deverse pi Palhon
M'a fach 'na rosa de papier toaleta
Ensinda màstra qu'aquel amor rima embe totjorn !
"Tomba la flanèla, anem, vito vito, tomba la gonela .... "

Me n'avisi que quora pichina
Pantaiavi un òme
Que mi pilhesse en li sieu brancas coma un aubre...

Lo printemp qu’ei arribat,
Lo temps de la violeta.
Las maires e las hilhòtas
Que’s vòlen maridar.
Que se’n van …

Legir tot

Lo printemp qu’ei arribat,
Lo temps de la violeta.
Las maires e las hilhòtas
Que’s vòlen maridar.
Que se’n van sus la prada
Tà se’n anar amusar.

J’a un navèth pastor
Vengut non j’a pas guaire.
Diu ! Quin beth aire !
Be’n charma las qui vou.
Si jo sabi de’u plàser
Jo’u balhari mon còr.

Jo’t balhari mon còr
Si n’eras fidelòta
Tòca manòta !
E he’n me lo serment.
Las tos amistosòtas
Non finiràn jamei.

Non j’a pas nat camin
Qui non aja trevèrsa.
Diu ! Quin comèrça
La vita de s’aimar
Per un moment de feblessa
Si’s calè separar.

R- Sas plus onte vas e se siás perdut,
Alòr vira-te, revira-te lèu
E regarda un pauc d’onte siás vengut, …

Legir tot

R- Sas plus onte vas e se siás perdut,
Alòr vira-te, revira-te lèu
E regarda un pauc d’onte siás vengut,
Piei, revilha-te, revilha-te lèu…

1-De segur l’ivèrn fai plaça au printemps
E li revoluns di còps de marin
Nos fan trevirar la tèsta e sentèm
Lo bòn èr que vèn di païs latins.
Piei un rossinhòu nos fai lo bònjorn
En siblant urós dempiei lo matin,
Un èr empruntat i vielhs trobadors
Que nos pren lo còr amé son refrin
Nos fai trefolir de si mòts d’amor
E dona d’idèias i pichòts malins !
Nos fai trefolir de si mòts d’amor
E dona d’idèias i pichòts malins !

R- Sas plus onte vas e se siás perdut,
Alòr vira-te, revira-te lèu
E regarda un pauc d’onte siás vengut,
Piei, revilha-te, revilha-te lèu…

2-Segur lo printemps buta lèu l’ivèrn,
Fai ressuscitar lo rore que dòrm.
Si racinas fan regrelhar l’espèr,
Fan sorgir l’amor e crebar la mòrt.
La terra en foliá, de si gréus tot verds
Fai florir la gaug e lis estrambòrds
E piei fai virar li tèstas a l’envers :
Sota lo rocàs i a la Cabra d’aur
Fai bouli lo sang di fòrts « for ever »
E dona d’idèias i conquistadòrs.
Fai bolir lo sang di fòrts « for ever »
E dona d’idèias i conquistadòrs.

Viva leis arts ! Oi, lo progrès fermenta,
Fan d’invencions per espranhar lei braç.
Tanben totjorn nòstra misèria augmenta,
Quand …

Legir tot

Viva leis arts ! Oi, lo progrès fermenta,
Fan d’invencions per espranhar lei braç.
Tanben totjorn nòstra misèria augmenta,
Quand lo trabalh nos fasiá viure en patz.
Oi aujornduei manca pas de familhas
Que chasque soar an ren per son sopar
L’ivèrn an freg, son tapats de guenilhas,
Es lo progrès, lo progrès que va fa.

Fa pas tremblar, quand viatz dedins d’usinas
Ont autreifés faliá de mila obriers
E qu’aujornduei molhenant sei machinas
Un quart sufís e tot marcha parier.
Per l’inventor, per l’òme de genia,
D’ocupacions, aquí ne manca pas.
Siam aujornduei d’un siècle d’infamia,
Es lo progrès, lo progrès que va fa.

Es pron verai pauretat n’es pas vici,
Mai un malaür ben grand en veritat.
Quand fau pensar qu’en tot l’a d’injustícias,
L’a qu’a la mòrt que l’a egalitat.
Vouguèron segur far venir la paurilha,
Que ganhèt just per posquer subsistar.
Oi meis amics se siam dessus la palha,
Es lo progrès, lo progrès que va fa.

Bèla Marselha, ò pais de ressorças !
Ieu dessus tu pausi mei reflexions,
Per lo trabalh ères la bona sorça,
Mai aujornduei tot es en suspension.
Lei bastiments an desertat tei ribas,
Tei quèis son nus, tei chantiers arrestats.
Se quauque jorn l’auba novèla arriba,
Es lo progrès, alòr que v’aurà fach...

Lo promierenc prencípi
Que Jèsu Críst a fach
Jèsu a creat lo cèu
Lo cèu emai la terra
Puei a …

Legir tot

Lo promierenc prencípi
Que Jèsu Críst a fach
Jèsu a creat lo cèu
Lo cèu emai la terra
Puei a creat Adam
E nòstra maire Eva

Quan Dieu a creat Adam
L’a mes dins son jardin
L’a mes dins son jardin
Ai jardin deis olivas
Puei li a defendut
Lo nòble fruch de vida

Satant ven tentar Eva
Et nòste paire Adam
Adam manja dau fruch
Que ne’s tant remirable
E tu ressemblaràs
Au verai Dieu ton paire

Adam ne’n pren la poma
Ne’n mòrde un mocèu
L’ange li a pareissut
Li a dich que penses faire
Passes lei comandaments
Dau verai Dieu ton paire

Adam per ta grand fauta
Tu vendràs a morir
Tu vendràs a morir
Faràn ta sepultura
De ta boca sortiràn
Tres aubres d’avantura

Aquí l’aurà la palma
Et l’autre l’auciprès
Et l’autre l’òulivier
D’onte la crotz es facha
Onte an crotzifiat
Lo verai Dieu ton paire

Adam par ta grand fauta
Anaràs per país
Anaràs per país
Cercar ta paura vida
Perque as vòugut manjar
Dau nòble fruch de la vida

Au pus aut dei montanhas
Dessús d’un grand colet
Dessús d’un grand colet
Onte an fach lo calvèra
Onte an crotzifiat
Lo verai Dieu ton paire

La santa vierge maire
Li vai après plorant
Mai se li a dich mon fieu
Li a dich plèti ma maire
Fau morir dessús la crotz
Per obeir a mon paire

Lo prumièr de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu …

Legir tot

Lo prumièr de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai
E lo dos de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Las alas mirgalhadas
De l’arca per la prada
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

Tu calandreta
Que cantas nuèch e jorn
Sus la paret de la preson
Pren la volada
Vai dire al meu amor
Que ieu l’aimarai totjorn

E lo tres de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
L’esper que bronzina
A la broa de la languina
Ieu li donarai
Lo quatre de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
La flor de giroflada
Per ondrar sas pensadas
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

E lo cinc de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo perfum de la pluèja
Suls pelses de la glèba
Ieu li donarai
E lo sièis de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo misteriós messatge
Del calabrun salvatge
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

E lo sèt de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
La caressa de l’alba
Sus l’aura de paraula
Ieu li donarai
E lo uèit de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo solelh que s’acranca
Al miralh de las mancas
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

E lo nòu de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
La promessa de saba
Per sa vida barrada
Ieu li donarai
E lo dètz de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo cant del temps que raja
Que ritz e nos agafa
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…