La masca, quan vos ten, vos ten e coma cal.
Atal per Joaneton, qu’a son det medical
Li doliá un …

Legir tot

La masca, quan vos ten, vos ten e coma cal.
Atal per Joaneton, qu’a son det medical
Li doliá un tròç de rodaire,
Un ficral de mal blanc qu’i fissava totjorn
A ne pensar morir, a n’estofar lo jorn
E la nuèit a ne mpancar d’aire.

Que res non i fasiá per calmar sas dolors,
Ni antibiotics ni mai èrbas e flors
De Messegué lo tisanaire.
Totes los medecins i perdián lor latin.
"A ! Valdriá mai morir que non pas tant patir !"
Fasiá l’ingenua a sa maire.

"Ma filha, me sovén, qu’un còp, d’un torn de ren,
M’aviá reviscolada un monge, un reverend,
Fraire Baptista l’adobaire.
Vai-te’n lèu lo trapar, veiràs es pas marrit
E ton mal de crabit deman serà garit,
Mas o digas pas a ton paire !"

Sens la daissar finir, la magarú corrís
A tot pols alconvent botar son panariç
Jos l’uèlh saberut del bon fraire
Qu’i diguèt, quand l’aguèt paupada de pertot :
"Tot aquò, mon petit, serà pas res de tot.
Escota plan çò que vas faire :

Dos còps, tres còps per jorn, te cal metre lo det
Dins ton endreit secret, dins aquel nis caudet
Que Dieu me comanda de taire,
E lo mal passarà ; mas seriái plan content
De n’èsser avisat sul pic. Ara vai-te’n
E que l’Esperit sant t’esclaire !"

La gojata a l’ostal seguèt la prescripcion
Ambé tant de coratge e tant d’abnegacion
Que son abcès, sens estar gaire,
Se crèba, e que lo det li quita de prusir.
Alara Joaneton a cò del capuchin
Va mercejar lo potingaire.

Baptiston, quand cegèt la traïna arribar,
Sentiguèt jos lo fròc un daquòs se tibar
E, se signant del Nom del Paire :
"Paura enfant, i a tres jorns qu’un det me fa sofrir !
Desliura-me del mal, tu que pòdes ofrir
La garison a ton salvaire."

E, perdent l’oremus, lo monge sul plumon
Adosilha la que podiá pas dire non
E sospirava a son cardaire :
"A vièt-d’ase ! Quin det ! Lo sentissi passar !
Mas cresi qu’a present, fraire, podètz polsar :
Ven de crebar vòstre rodaire." (bis)

« D'ont venes tu rossinholet salvatge
Ont es qu'aviás tant demorat
te cresiái perdut en voiatge
dins lo combat de …

Legir tot

« D'ont venes tu rossinholet salvatge
Ont es qu'aviás tant demorat
te cresiái perdut en voiatge
dins lo combat de Gibraltar !
Siasques aicí le planvengut de ton voiatge
que de tant lenc que t'ai ausit
m'as rejoit,
m'as rejoit .

Monsur qu'avètz de complasença
de vos ne sovenir de ieu.
Mes ieu aurai la prevenença
de venir aicí passar l'estiu.
Vos prometi qu'en vòstre onor
dins mon ramatge
cantarai la nèit e lo jorn
aicí l'entorn,
aicí l'entorn.

Ieu te doni la preferença
se vòls cantar dins mon jardin.
Al jardinièr farai defensa
de te causar ges de chagrin.
Si per azard i vòls nisar
i a de fulhatge :
ne mancaràs pas de fricòt
per tos pichòts,
per tos pichòts.

Monsur coneissi a vòstra mina
qu'aimatz d'entendre les aucèls
Ne pregarem la cardelina
que ne cante aires novèls
la lauseta qu'a bèl accent
canta soleta ;
ela s'enaira en plen camp,
aquò's charmant,
aquò's charmant.

Ara iusqu'al mes de setembre
Monsur sarai vòstre vesin
auretz le plaser de m'entendre
aitant le soer que le matin.
Après irai passar l'ivèrn
dins d'autras tèrras.
Ieu e l'ironda partirem
totjorn ensems,
totjorn ensems.

Passatz devèrs la Martinica.,
ara per aquesta sason,
que dal costat de l'america
ne petan los còps de canon !
Bom !
Ne prendrem un autre camin
dina nòstra rota.
Monsur vos siáu plan oblijat
ara adiussiatz,
ara adiussiatz»

Le mes de setembre arriba,
le rossinhòl nos vòl quitar.
le rossinhòl nos vòl quitar,
quina tristessa
Le boscatge portarà dòl
dal rossinhòl,
dal rossinhòl.

Repic :
E al clapàs cal totjorn portar pèiras
Cal portar pèiras de longa al clapàs.

Un bon jorn dins …

Legir tot

Repic :
E al clapàs cal totjorn portar pèiras
Cal portar pèiras de longa al clapàs.

Un bon jorn dins la vila
De Cordàs en Albigés
Encontrèt una filha
La dròlla d’un pagés (bis)
Tant i agradèt pecaire
Qu’anguèt lo lendeman
Demandar a son paire
Se la i voliá donar
I respondèt : Ma filha
Gojat es pas per tu
D’usclats dins la familha
N’i a pas jamai agut.

Per trobar una cramba
Un ostal un abric
Cal mostrar pata blanca
Se cal levar matin
E se siás pescaluna
Caumaire o pas francés
O s’as d’aurtas costumas
D’ostals ne trapas ges.
Sonc’un tròç de cabana
Una gàbia de beton
Quand te cal pas me damne
T’anar jaire jols ponts.

E se un jorn mon paure
Vòls trobar un trabalh
Cal beure ton vinagre
De paciénça ne cal
Cal furgar las anóncias
Córrer amont aval
Per aver una responsa
Que cambia pas jamai
Quand veson ta cara
O que dises ton nom
Las pòrtas se barran
Pas res per tu pichon !

S’un jorn de desbarruta
Trobavas un trabalh
Met un tap a ta flabuta
Pòt èsser un tracanard
Siás pas francés de soca
Siás aquí per trimar
Lo pauc d’argent que tocas
Lo te cal pas panar
Sempre per tu l’obratge
Que cap pus vòl pas far
Mas quand ven lo caumatge
Seràs lèu balajat.

Repic :
Non s’i a pas jamei vist,
Jamei enlòc véner s’aví sabut,
Non s’i a pas jamei vist
Un …

Legir tot

Repic :
Non s’i a pas jamei vist,
Jamei enlòc véner s’aví sabut,
Non s’i a pas jamei vist
Un còfre-fòrt seguir un atahut.

Perqué tirar tan la galèra,
Un dia o l’aute crebaràs,
Un còp au clòt, devath la tèrra,
De la moneda, que’n haràs?

Tribalha, pèc, apièla, apièla,
Quan ajas aloncat los pès,
Se’n vueitaràn quauque botelha
A ta santat los eretèrs.

Entau vermiàs, quina hartèra,
Quan t’arroganhen pèth e òs,
Que’us ofriràs bèra vaishèra,
En te crompar un cròfo d’aur.

Que sias pelat, qu’ajas moneda,
Que sias capulat o pacant,
Qu’arrecotiràs tà la cleda,
Quan ajas hèit lo torn deu camp.

Amb Lily sèm partits dins la nòstra veitura
L’autre jorn per anar manjar dins la natura
Avèm cargat los panièrs …

Legir tot

Amb Lily sèm partits dins la nòstra veitura
L’autre jorn per anar manjar dins la natura
Avèm cargat los panièrs e totis los paquets, e la radio

Quatre cotèls, de la mostarda
Un pauc de burre, un tròç de pan
De confituras, e de vin roge, un salsissòt.

De chocolat, e de bescuèitas,
Un cambajon, de cornissons,
Un tròç de ceba, e de formatge, un salsissòt.

Aviam pas res oblidat, tot èra plan plegat
Pendent tres jorns totis dos aviam trabalhat
Per preparar los panièrs e totis los paquets, e la radio

Quatre cotèls, de la mostarda
Un pauc de burre, un tròç de pan
De confituras, e de vin roge, un salsissòt.

Un rostit freg, qualques olivas
Dos o tres bierras, de camparòls
E de tomatas, e de patanas , un salsissòt.

Mas quand èrem installats l’auratge es arribat
En tres minutas èrem mai que ragentats
Avèm dintrat los panièrs e totis los paquets, e la radio

Nos sèm tornats per manjar a l’ostal
Lo chocolat lo formatge
Las tomatas e lo salsissòt
Lo pan e las confituras
La mostarda e lo salsissòt
Los camparòls las patanas
Lo cornissons e lo salsissòt.

D’un malh a l’aute, un arcolet sauta,
Lèugèra pondiqueta de las set colors.
Au vent, ua maria-blanca
Que velha e …

Legir tot

D’un malh a l’aute, un arcolet sauta,
Lèugèra pondiqueta de las set colors.
Au vent, ua maria-blanca
Que velha e lo temps que s’estanca.
D’un malh a l’aute, un arcolet sauta,
Qu’anoncia ua vaduda sus lo pic nublós.

Repic :
E l’avetz vist lo sarri
Aciu a garimbejar ?
E sauta en ça e sauta en la
E sauta, sauta plan.

La gorguejada de la cascada
Que canta la sonsaina deu sauta-crabòt.
Que drom, mes que sauneja enqüèra
De corsas capsus la ralhèra.
La gorguejada de la cascada
Que breça l’inocencia deu som deu sarriòt.

Rei de las cimas, fièras, sublimas,
Que cau har bona garda e de tot menshidà’s.
Au ceu, un agla que torneja,
La marmota shiula a l’enveja.
Rei de las cimas, fièras, sublimas,
Pè-hrema coma jensianas dehens un pèiràs.

1-Un jorn ma tanta Miquèla
De son èr grave e discrèt,
Diguèt a Polichinèla
De ben gardar son secrèt,
De …

Legir tot

1-Un jorn ma tanta Miquèla
De son èr grave e discrèt,
Diguèt a Polichinèla
De ben gardar son secrèt,
De ren dire i damisèla,
De se clavelar lo bèc,
De ren dire a la capèla
E nimai au cabaret.

R- Lenga de sèrp e lenga de biòu,
Lenga mòla e lònga lenga.
Lenga de puta e lenga de miòu
Que de lònga nos arengan.

2-Autant lèu, Polichinèla
Lo diguèt a Beneset
Que lo diguèt a Marcèla,
Pièi à la femo à Jousè.
Èra tant babilharèla
Que sa lenga ié prusiá,
Sota voetz e d’esperèla
Diguèt tot çò que sabiá.

3-Amudir li barjarèlas
Per li copar son caquet
Es come esquichar l’anguièla
Que s’esquilha dins li dets.
Pauc-a-cha-pauc la novèla
Come aquò s’espandiguèt,
Lo temps d’una ritornèla :
Tot lo canton l’aprenguèt.

4-Lo l’endeman Gabrièla
Per asard l’entendeguèt.
Faguèt saupre la novèla
Sensa tardar a Rogier.
Lo Rogier diguèt : « Aquela,
La vau aprendre a Nanet,
Que s’un còp se ne’n rapèla,
La contarà a Janet ».

5-Jan qu’èra una bartavèla,
La diguèt lèu a Jaufret
E a l’òme de l’Adèla
Qu’èra a mi-mi-mitat bret.
Éu la diguèt a l’Estèla
Piei au brave Vitoret
Que tant cridèt la novèla
Qu’ara degun l’inhorèt.

6-Lo curat de la capèla
Qu’èra pas gosta-solet,
Partagèt lèu la novèla
Emé li gènts de l’endrech :
Piei, li mamets, li pieucèlas,
Li drolàs e li papets
L’alarguèran sens chancèla
A còps de telefonets.

7-De Niça a Ramatuèla,
De Manòsca a Sant-Roumieg,
De Tolon a La Rochèla,
De Veison a Mont-Pelier,
Per campàs e per pradèlas,
Piei dins tóti li quartiers
E a plenas gargamèlas
S’estrassèran lo gosier.

8-L’ócasion èra tròp bèla,
Metiguèran lo paquet !
Publiquèran la novèla
En gròs dins li jornalets.
Ne’n faguèran, de plus bèla,
Lèu, la « Una » a la telé,
L’empeguèran sus la tela,
Sus internet circulèt !

9-De New-Yòrk a Compostèla,
De Roterdam a Sydney,
De Katmandou à Brussèla,
Piei de París a Bombay,
Trevirèran la cervèla
Di colhons dau monde entier !
Perqué per quatre parpèlas
Faire tant de petardiers !