Paure leis richas de to fan pas cas
Poès porrir dins ta miseria.
Dessus ton grabat, quand seras crebat,
La …

Legir tot

Paure leis richas de to fan pas cas
Poès porrir dins ta miseria.
Dessus ton grabat, quand seras crebat,
La de plaça au cementari.
Fauta de secors, vai, poès ben faire l’artema.
Perque deis gens sens’amor
Tocaras pas na centima.

Repic :
Siès naissut sensa la crespina
Leis mossus te viron l’esquina.
Siès naissut sensa la crespina
E leis mossus ti fan la mina.

Siès dins lo besohn, maugrat la rason,
Tens totjorn la testa sota.
Dins ton desespoar, cridatz pas tròp fòrt,
De segur i’a quauqun que t’escota.
Que cresès gannhar siès ti pas de la paurilha,
Perque ti lanhar si te fan la sorda aurilha.
Que crasès ganhar siès ti pas de la paurilha,
Perque ti lanhar si te fan la sorda aurilha.

Repic

Per ti rendre gai ti fau lo trabalh
E que lo pan demenisse.
Quor’es que vendra lo jorn desirat
Per que to aiça fenisse ?
Metes gaire au gus fau que ti serrès la pansa,
Lo cuol quasi nus degun ti dona assistença.
Metes gaire au gus fau que ti serrès la pansa,
Lo cuol quasi nus degun ti dona assistença.

Repic

As bela de plorar, de ti desesperar,
De ti faire un sang de pesta.
Cairrat siès naissut, morras pas ponchut
Quand t’espeçariàs la testa.
As paure mesquin encapat la falsa rega,
Ton mal prendra fin quand deversaras la pega.
As paure mesquin encapat la falsa rega,
Ton mal prendra fin quand deversaras la pega.

Repic

Imitant Courteline, grand septic d’un còp èra
Manifestant antau que l’òm me desencanta
Ai de velleitats de marchar per carrièira …

Legir tot

Imitant Courteline, grand septic d’un còp èra
Manifestant antau que l’òm me desencanta
Ai de velleitats de marchar per carrièira
Amb aquela devesa sortent de ma garganta
Ieu, crese pas aquò, es pas qu’una quimèra

Dieu, diable, Paradís, e la fauta prumièira
Lo bòn recompensat, lo marrit castigat
E lo filh dau Senhor, sa venguda tardièira
E lo pan benesit, e l’òli consacrat
Ieu, crese pas aquò, es pas qu’una quimèra

E la bòna aventura, la masca vertadièira
Las cartas, los taròts, las linhas de la man
La clau das sòmis, la bola primadièira
Los astres indicant çò que serà deman
Ieu, crese pas aquò, es pas qu’una quimèra

Las pròvas a la pièja, las pròvas sens falsièira
Testimònis segurs, tenents de juraments
Escutlaments espontanèus, vertats entièiras
Lo respècte de l’òme dins un questionament
Ieu, crese pas aquò, es pas qu’una quimèra

Necites la preson, lo bagne, la galèra
E la pena de mòrt coma eficaç castigament
Lo zèl expiatòri dau criminal de guèrra
Que bat sa colpa, borrelat de pentiment
Ieu, crese pas aquò, es pas qu’una quimèra

Sus los tombèus florits, las orasons sincèras
Los “èra un bòn filh, bòn paire, bòn marit
Lo melhor d’entre nos, a l’anma sens parièra
Un sant òme, un còr d’aur, bèl e nòble esperit“
Ieu crese pas aquò, es pas qu’una quimèra

Bavarèls e lenguts, vendent de farfantèlas
E plaçaments de sentiments ben tranquillons
E tota colhonada de tota capèla
E los mòrts per que venga un avenir mai doç
Ieu, crese pas aquò, es pas qu’una quimèra

Enveje pasmens los que pòdon creire

Lo ser l’après sopada
Gran’ fantesia me pren
D’anar sonar l’aubada
Là on mon còr i agrada
L’entorn de sa …

Legir tot

Lo ser l’après sopada
Gran’ fantesia me pren
D’anar sonar l’aubada
Là on mon còr i agrada
L’entorn de sa maison

La bèra es endurmida
N’entenent pas lo son
Lo son de las aubadas
Per era son sonadas
L’entorn de sa maison.

Escotatz-me, singlarons. Vaquí l'istòria del vòstre papet qu'aviá un brave còp de morre e que moriguèt eroĩcament dins l'encastre de …

Legir tot

Escotatz-me, singlarons. Vaquí l'istòria del vòstre papet qu'aviá un brave còp de morre e que moriguèt eroĩcament dins l'encastre de la mission « trufa negra »dins un bòsc de la Malapèira, a costat de Carcassona

Veniá d'una linhada de fosigaires qu'avián laurat los camps e los bòsques d'aquel canton a còps de gronh ou « de groin » coma dison los francimands qu'an apelat aquela montanha le groinland de tant que s'i trapan de traucs

Cal dire que lo vòstre papet erá un vertadièr exemple per totis los pòrcs salvatges, pòrcs amorosits de libertat que volon pas coma lors cosins de pèl rosada faire de gras clavats dins una porcatièra

Dins totis los villages a l'entorn òm podiá véser d'afichas ambe l'inscripcion « wanted », amb una promessa de premi per aquel que, coma lo Josh Randall, tornariá menar , mòrt o viu, « lo singlar que tira la trufa mai viste que son ombra »

E arribèt ço que deviá arribar

Dison qu'un dimenge de febrièr se constituiguèt un comandò de sept mercenaris per preparar una expedicion punitiva

Se traperon :

lo Benazet de la bòrda bassa, escaissat tira-lapin,

Bonifaci del pont vièlh, alias espèta-cabiròl

Gastòn refresca-barral qu'es totjorn al telefòn per faire la joncion e sa femna Juta, d'Alemanha nativa , qu'apelaván « la grosse Bertha » per çò que largavá de pets coma de còps de canon

I aviá tanben lo John Sniper alias remena-bartasses, retirat del G.I.G.N e novelament installat dins lo canton per tocar lo premi

Jésus creba-perdigal de la granja vièlha que se senhavá totjorn abans de tirar

Sens oblidar los bessons Igor e Grichka qu'avián totjorn lo cap dins las estelas e que tiraván totjorn a l'encòp, mas que comptaván pas que per un

Tot aquel monde metèt al punt una estrategia d'encerclament que mai lo Napoleon, qu'éra pas nascut de la darrièra pluèja, aviá pas jamai ensajada

Pensi que comprenètz, singlarons, que lo vòstre papet podiá pas se'n sortir

Dison que foguèt tuat a detz oras del matin

E dempuèi, cada dimenge, a la meteissa ora, dal fons de la montanha, dins l'aire fresc del matin, se pòt ausir una lamentacion, una lamentacion a vos remenar lo còr e la ventralha


Dins lo bòsc de la Malapèira
An tuat lo singlar
Tot es tranquil dins lo vilatge
An tuat lo singlar

Los òrts, los camps de la comuna
Saran pas tant laurats
Manjarem un pauc mai de trufas
An tuat lo singlar

oui.......ils sont mauvais
oui..... Ah oui mauvais

Ploran singlarons e singlara
An tuat lo singlar
El qu'aviá carga de familha
Aquel paure singlar

gué, gué, gué
ils ont tué le sanglier
gué, gué, gué
vraiment c'est zéro
gué, gué, gué
c'était un grand truffier
gué, gué, gué
tombé en héros

Dins lo bòsc de la Malapèira
An tuat lo singlar
Tot es tranquil dins lo vilatge

An tuat lo singlar

Traduction
LE SANGLIER DE LA MALEPÈRE

Ecoutez-moi, marcassins. Voilà l'histoire de votre grand-père qui avait un sacré coup de groin et qui mourut héroïquement dans le cadre de la mission « Truffe noire » dans un bois de la Malepère, à côté de Carcassonne.
Il venait d'une lignée de fouisseurs qui avaient labouré les champs et les bois de ce canton a coups de « gronh »ou de groin comme disent les français du nord qui ont appelé cette montagne le « groinland », tant il y a de trous.
Faut dire que votre grand-père était un parfait exemple pour tous les cochons sauvages, cochons amoureux de liberté qui ne veulent pas, comme leurs cousins à peau rose, faire du gras enfermés dans une porcherie.
Dans tous les villages alentour on pouvait voir des affiches avec l'inscription « wanted », avec une promesse de prime pour celui qui, comme Josh Randall, ramènerait mort ou vif « le sanglier qui tire la truffe plus vite que son ombre »
Et arriva ce qui devait arriver
On dit qu'un dimanche de février se constitua un commando de sept mercenaires pour préparer une expédition punitive
Se trouvèrent :
Benoît de la Borde basse, surnommé « tire-lapin »
Boniface du pont vieux alias « éclate-chevreuil »
Gaston « rince-baril »qui est toujours au téléphone pour faire la jonction, et sa femme Juta, d'origine allemande, qu'on appelait « la grosse Bertha » parce qu'elle larguait des pets comme des coups de canon
John Sniper, alias « remue-buissons », retraité du G.I.G.N et nouvellement installé dans le canton pour toucher la prime
Jésus « crève-perdreau »de la grange vieille qui se signait toujours avant de tirer
Sans oublier les jumeaux Igor et Grichka qui avaient toujours la tête dans les étoiles et qui tiraient toujours en même temps, mais qui ne comptaient que pour un
Tout ce monde mit au point une stratégie d'encerclement que même Napoléon, qui n'était pas tombé de la dernière pluie, n'avait jamais essayée
Je crois que vous comprendrez, marcassins, que votre grand-père ne pouvait pas s'en sortir.....
On dit qu'il fut tué à deux heures du matin
Et depuis, chaque dimanche, à la même heure, du fond de la montagne, dans l'air frais du matin, on peut entendre une lamentation, une lamentation à vous remuer le cœur et les entrailles

Dans le bois de la Malepère
Ils ont tué le sanglier
Tout est tranquille dans le village
Ils ont tué le sanglier

Les jardins, les champs de la commune
Ne seront pas autant labourés
On mangera un peu plus de truffes
Ils ont tué le sanglier

Pleurez marcassins et laie
Ils ont tué le sanglier
Lui qui avait charge de famille
Ils ont tué le sanglier

Dans le bois de la Malepère
Ils ont tué le sanglier
Tout est tranquille dans le village
Ils ont tué le sanglier

Lo só tira lo só e l’ombra l’ombra tira
l’eslama hui l’eslama e lo vènt lo vènt hui
lo huec …

Legir tot

Lo só tira lo só e l’ombra l’ombra tira
l’eslama hui l’eslama e lo vènt lo vènt hui
lo huec e l’aiga e l’aire e deu sorelh l’orgulh
tot es pas que d’adius e l’un a l’aut s’ac vira

atau nos am cremat lo huec qui nos desira
d’eslamas e lo diu qui n’es pas se ne’u vui
de dius naus e valents l’am livat com lo brulh
au ton còs que ton còs nau sèc e sèc de tira

càmbia de còs ò còs aprigat au mon clòt
torna inventa cent còs e cent envèrs d’eslama
horquèir adara adara peu adara coth

adara pitre adara dènt totara cama
adara estiu burlant en mèi burlant estiu
e tot d’un còp Sent Joan de huec d’ombra e de diu

Aviás vint ans, trigossaves misèria
E l’envetja de viatjar.
T’an dit se venes la paga es segura
E de pais …

Legir tot

Aviás vint ans, trigossaves misèria
E l’envetja de viatjar.
T’an dit se venes la paga es segura
E de pais ja ne veiràs.
As pres lo sac, l’as metut sus l’esquina
E siàs partit en fiulejant.
Pertot as trobat la granda famina
Pertot de pòbles revoltats.
Te siás fait fòrt per defendre l’empèri
Contra los òmes esplechats.
Enemic de la libertat
Aqui siás, paure soldat.

Carna canon, vendut a l’industria,
Als profitaires de la mòrt
As cresegut en la granda patria,
E te siás ligat a son sòrt.
T’an fait marchar coma una mecanica
Talament èras encloscat.
Quora t’an dit d’ocupar la fabrica
Coma un sol òme as marchat.
Ton fusilh punta tos fraires de misèria
Lo Capital buta ton braç.
Enemic de la libertat
Aqui siás, paure soldat.

La grava a conflat mon ventre
La pluèja a manjat ma pèl.
Es plan sofrir de pas mai esser
L'eternitat …

Legir tot

La grava a conflat mon ventre
La pluèja a manjat ma pèl.
Es plan sofrir de pas mai esser
L'eternitat la cal coneisser.
Vos prègui : ont es lo solelh ?

França, som mòrt a tas guèrras
Rocroy, Verdun e Rivoli
Mòrt per pas res, plan mòrt, misèria
Per Loïs Catòrze o Galliéni.

Mon istòria totjorn se sembla.
Me venián prene dins mon camp
Dins mon usina o dins ma bòria.
« Per França », disiá lo notable
« Per Dieus », disiá lo capelan...

Coma ieu aqueles d'en fàcia
Eran partits flor al fusilh.
Ara de tèrra plen la boca
Pòdon pas pus mandar son crit :
« Sèm mòrts per los profitaires
Sèm mòrts per engraissar los rics. »

Vergonha, vergonha, vosautres
Enropats dins vòstres drapèus
Venètz parlar a nòstra plaça
Quand n'a besonh vòstre govèrn !
Venduts, recoflats de messorgas
Calharetz lèu ! Calharetz lèu !

Repic :
Lo solelh de justiça
Es nascut questa nuech
Dios ’na paubra bastissa
A l’ora de miesguech,
Entre un …

Legir tot

Repic :
Lo solelh de justiça
Es nascut questa nuech
Dios ’na paubra bastissa
A l’ora de miesguech,
Entre un buou un asne
Qu’eschauren de lor ’len
Sos paubres pitits membres
Que sont gialats de fieg.

Visatz-lo dîns l’estable :
Tot li es refusat.
Un Di qu’es tant aimable,
L’aver tan rebutat !
Jésus, nòstre bon mestre,
Eu nos a tant aimat
Que eu a vougut pareisser
Dins un si paubre estat.

N’i a mas quauqua bargiera
Ni mai quauques paisans
Que quiten lor charriera
Per veire quel efant.
Ilhs disen : « Que eu es gente !
Que eu es beu ! Coma eu ris !
Vierja, Di vos contente ;
Lo gardetz de patir. »

Cho ! cho ! pas de credada !
Veiqui tres reis puissants.
Lor testa es coronada,
Ilhs venen d’Orient.
Conestriatz a lor mina
Que son plan bien furnits,
Per paur de la famina
Ilhs an lors pervesius.

Ilhs ’riben vers la crecha
E’ sens perdre de temps,
Sur la palha gran frescha
Ilhs placen lors presents.
Per nos, çò qu’eu damanda,
Qu’es ni aur ni argent,
Mas eu vou per ofranda
Nòstre cuer solament.

Quò n’es pas rasonable
Qu’es d’un mau elevat,
A ’n efant ri aimable
De lo li pas balhar.
Nòstre cuers son pus nòstre,
Senhor, qu’es ’n afar fach,
Des aura siram vòstres,
Qu’es per l’eternitat.

Nos som tots en pregiera,
Escotatz-nos, Jesus.
Que jamai la misera
Ne nos aflige pus.
Dau mau, dau meschant monde
Gardatz-nos, ò ! mon Di,
Que vòstra gracia abonde
Sur nos. Ensi sò ti.

Dessús l’ostalariá onte soi tranquillon
Esperant ton tustet, mon amiga,
Quand la nuèch fa cantar mai que ieu e melhor …

Legir tot

Dessús l’ostalariá onte soi tranquillon
Esperant ton tustet, mon amiga,
Quand la nuèch fa cantar mai que ieu e melhor
Totas las gatas, totes los gats,
Que repeta, que ditz, per dessus los teulats
Cada gat que sa votz me fatiga ?
Son cançons, e per tu las reviri en solaç,
Aquí las, aquí las, vaquí las :

Repic :
Lo solelh a rendètz-vos ambé la luna,
Mas la luna i es pas e lo solelh languís,
Aiçabàs sovent cadun a sa caduna,
Davant l’amor, passam pas lis !
La luna i es, la luna i es,
La luna i es mas lo solelh i vei pas ges.
Per la trobar la nuèch sufís,
La nuèch sufís mas lo solelh o sap pas e totjorn lusís…
Lo solelh a rendètz-vos ambé la luna,
Mas la luna i es pas e lo solelh languís,
« Ai vist aquò », Papà nos ditz…

Los sabents avertits per la pluèja e lo vent
Predisián lo borlís sus la tèrra.
Los jornals descrivián en tèrmes d’espavent
Cada avís, cada votz dels sabents…
Lo pòble espaurugat demandava als agents
Se lo monde anava a sa pèrda,
Quand subran los doctors, sabents e professors
Entonèron per òrts e per cors : (al repic)

Filosofs, escotatz! Aquel mot es per vos:
Lo bonur, sovent, vira canturla
E fugís a la crida de son rendètz-vos,
Davant nautres va de rescondons !
Quand cresèm qu’es plan luènh
Es tot pròche de nos, e barrutla, barrutla, barrutla…
Puèi se’n tòrna, se’n va, partent a cada bot,
Cercatz-lo, es un pauc de pertot !

Lo soleu barona descauç
Su la tieu peu d’arena
Camina pelegrin, sus la dralha febroa
Si fa virar la tèsta …

Legir tot

Lo soleu barona descauç
Su la tieu peu d’arena
Camina pelegrin, sus la dralha febroa
Si fa virar la tèsta
A si lecar la brina
Quora corcada sus l’erba ti dones a la prima

REP : Quora mi cuenta un pantais
M’emberluga de tu

La branca d’un castanhier
Si clina capona
Per ti faire de nhonhas
D’una fuelha laugiera
S’auça devers lo ciel
Embriaga de tu
Quora amoroa fas fèsta embé la prima

Quora mi canta lo vent
M’emberluga de tu

La tieu envueia jugarèla
Laissa córrer lo folaton
E s’escapa bèla e liura sus d’autres paisatges
La tieu envueia jugarèla
Fa balar lo monde
Quora frema loba ti dones a la prima

Quora m’arpeja un esper
M’emberluga de tu

Diga Sandre
Qué i a dins ton sòm?
La prima que vòla, que vòla
Sus la cima del vent

Diga …

Legir tot

Diga Sandre
Qué i a dins ton sòm?
La prima que vòla, que vòla
Sus la cima del vent

Diga dròlle
Lo camin es tan bèl
Es ta man que careça, que pensa
L’esquina del temps

Sandre, diga
Vaquí Lissandre
Lo Monde que dança, que te brèça

Diga Sandre
Qué i a dins ton rire?
Saique, saique una dança, ò Sandre
Que balança la vida

Diga dròlle
La lutz t’aparten
Perque la vida siás
E la vida dins tos uèlhs ten

Sandre, diga
Vaquí Lissandre
Lo Monde que dança, que te brèça

Que venga deman, que venga deman!
Vaquí cada ora que se lèva
Que canta, que canta

Diga dròlle
Dins lo rire e lo sòm
Saique un secret Lissandre
Que te voldràs gardar?

Sandre, diga
Vaquí Lissandre
Lo Monde que dança, que te brèça

Que venga deman, que venga deman!
Vaquí cada ora que se lèva
Que canta, que canta!

Sandre diga, Sandre diga
Qué te brèça?

Escota plan mon fraire
Lo sòmi que m'an fait
Escota plan mon fraire
Lo sòmi d'un damnat

Per la carrièra …

Legir tot

Escota plan mon fraire
Lo sòmi que m'an fait
Escota plan mon fraire
Lo sòmi d'un damnat

Per la carrièra granda
Passejan quatre vièlhs
pas ges d'uèlh, de maintages
Pas cap de cant d'aucèls.
I aurà pas de vendemia
Tornarem pas al bòsc
Nos an tampat las pòrtas
Fraire, lo cap me dòl !

Lo regent de l'escòla
A pro tustat mos dits
Quand disiái las paraulas
Del dialecte maldit
Aurià pas degut creire
Al nòstre deputat
Parlament o escòla
Son estats mos pecats !

Sortissi de la vila
Per dintrar dins los camps
As arrancat ta vinha
As fait rajar ton sang
E res que te demòre
De mila ans de trabalh
T'an vendut al torisme
Siás pargue nacional !

E ma tèsta se leva
E mon pecat es mòrt
E ma testa se leva
Vesi venir del bòsc
Mila òmes de ma tèrra
Que cantan ma cançon
Deluvi de colèra
L'Armada de Liberacion

Escota plan mon fraire
Lo sòmi que m'an fait
E plores pas mon fraires
Me levi desliurat !

Lo sòmi de Pèire-Paul
Lo sòmi de Pèire-Paul

Pèire-Paul Riquet un pichon occitan
Pèire-Paul Riquet es nascut a Besièrs
Entendèt …

Legir tot

Lo sòmi de Pèire-Paul
Lo sòmi de Pèire-Paul

Pèire-Paul Riquet un pichon occitan
Pèire-Paul Riquet es nascut a Besièrs
Entendèt parlar d’un projècte
D’amenar barcas de Mediterranèa a sa vila

Pèire-Paul Riquet viatja per las contradas del Lengadòc
Rescontra païsans paures e revoltats
Decidís de construsir un canal
Per amenar la prosperitat al país

Lo sòmi de Riquet

« Marti fa de politica
Amb sas cançons.
La serenitat biblica
E los aucelons
Bèl parlar e cortesia
Son nòstre …

Legir tot

« Marti fa de politica
Amb sas cançons.
La serenitat biblica
E los aucelons
Bèl parlar e cortesia
Son nòstre païs :
Versificacion causida
Per monde causits. »

Tu letrat apolitic
Ome d'ameinatjament
Fai plan cantar tas cigalas
Dins lo circus parisenc
Demorat academic,
Piòt d'un sempitèrn Nadal
Al grand chapàs del menistre
Seràs lo chapat !

Salça ta pluma dins l'aiga
Per tas cançons sens color :
Finiras tamborinaire
E seras mut aquel jorn.
A l'image d'aquel pòble
Ieu vòli sarrar las dents.
Lucharem per la victòria
E puei cantarem :

Marti fasiá de politica...

Tòrta es la vida
Lei camins multiples
Au mitan dei rotas
De còps siás solet.

Coma l’agulha
Que poncha lo …

Legir tot

Tòrta es la vida
Lei camins multiples
Au mitan dei rotas
De còps siás solet.

Coma l’agulha
Que poncha lo pòle
Lo trobar deis òmes
Te farà mestier.

La vie est dure
Passe à toute allure
Au milieu des routes
Tu te sens paumé.

Comme la boussole
Indiquant le pôle
Les rimes des hommes
Sont là pour t’aider.

Laissa lei dichas
Dei mestres dau monde
Aquestei racòntes
Faus e messorguiers.

Si vòs d’ajuda
L’aurelha dubèrta
Capta la planeta
Te farà mestier.

Oublies les dires
Les mauvais délires
Des maîtres du monde
Faux et mensongers.

L’oreille ouverte
Capte la planète
Les tambours des peuples
Sont là pour t’aider.

Repic :
Es-ti la chavana ?
La ronda dei fadas ?
Lo tròn e l’ulhauç ?
Es-ti la tempèsta ?
La terra que pèsta
Sota lo bestiau ?
Es-ti l’avalanca ?
Una èrsa giganta ?
Es-ti lo volcan?
Es lo còr que bate,
Lo tamborn dei pòples
Cocha lo malam !

Desde a chuva de meteoros que semeou a terra
Da poeira que escurece o sol (bis)
Até os raios que acendem o céu
Invocando os gritos estridentes das feras
Como no intervalo das marés onde tudo o tempo todo
Se transforma
O que o vento vem trazendo no caminho
Até na incerteza do cãos que se revela.

Niyafé-ka-koloulon dougnaro
Kèlen-na-komandi
Kèlen-kö ; kèlen ya magnidée
Kèlen-kèlen komandi
Niyafè ka koloulon dougnaro
Artisilou magninika
Djélilou magninika
Ecrivain nou magninika
Ibaké foudoukèla
Ibaké kanoukèla
Kana kokoré ikounfé
Kélen na komandi.

Será uma tempestade
Orixás que lutam relâmpago trovão ?
É o vento que assopra a terra que grita sobre a multidão
É uma avalanche a onda que quebra
Um grande vulcão o coracão que bate
Na batida do povo que dribla o mal.

Boum boum ! Mais qu’est-ce que j’entends ?
C’est le tambour des peuples qui fait ce boucan
Ce boucan, au loin que j’entends
C’est le tambour des peuples qui sont mécontents
Boum boum ! Ca fait dans ma tête
C’est le tambour des peuples qui cogne et résonne
Boum boum ! C’est comme une fête
Le tambour des peuples fait danser les hommes…

Eri solet per levar lo tap
qu’èra sus ma testa
Eri solet per levar lo tap
qu’èra sus mon cap …

Legir tot

Eri solet per levar lo tap
qu’èra sus ma testa
Eri solet per levar lo tap
qu’èra sus mon cap
A la primièra butada
A pas volgut bolegar
Lo tap qu’èra sus ma testa
Lo tap qu’èra sus mon cap

Erem dos per joslevar
Lo tap qu’èra sus ma testa…
A la segonda butada
A pas fach que frissonar …

Erem dètz per joslevar …
A la tresena butada
A començat a soscar ….

Erem cent per joslevar …
A la quatrena butada
Comencèt de remenar …

Erem mil per joslevar …
A la cinquena butada
A començat de cantar

Erem un fum per levar …
A la setena butada
A dansat e se n'es anat
Revirada

J’étais seul pour soulever le bouchon qui était sur ma tête
J’étais seul pour soulever le bouchon qui était sur mon crâne
A la première poussée
Il n’a pas voulu bouger
Le bouchon qui était sur ma tête
Le bouchon qui était sur mon crâne

Nous étions deux pour soulever
le bouchon qui était sur ma tête…
A la deuxième poussée
Il n’a fait que frissonner

Nous étions dix pour soulever…
A la troisième poussée
Il a commencé à réfléchir

Nous étions cent pour soulever…
A la quatrième poussée
Il a commencé à remuer

Nous étions mille pour soulever…
A la cinquième poussée
Il a commencé à chanter

On était en foule pour lever…
A la septième poussé
Il a dansé et s’en est allé

I a de mond que son pegòts, apoticaris,
D’autres navigators solitaris,
N’i a que son curats, o carbonièrs,
Escobilhaires o …

Legir tot

I a de mond que son pegòts, apoticaris,
D’autres navigators solitaris,
N’i a que son curats, o carbonièrs,
Escobilhaires o peissonièrs ;
Disi ieu que tot mestier es onorable,
Que tant val èsser mètge o comptable,
Coma piuse de confessional :
Ieu, soi tastapet professional.

Es un mestièr que demanda de paciéncia,
D’experiéncia, de competéncia,
E un brave fetge quand donatz
Una senténcia a vista de nas.
I a la patarrada foirosa cronica
Que cada jorn balha la colica,
La que podètz dire, quand vos pren :
Se plòu d’aquel vent, la mèrda aurem."

Puèi i a lo pet qu’òm diriá lo tron quand peta,
Lo pet qu’a pas besonh de trompeta
Ni mai de virar sèt còps, pr’aquò,
Per tombar los murs de Jericò.
E i a lo pet que la caganha l’estofa,
Que sortis palle coma una lofa,
Lo pet vergonhós, lo pudibond,
lo que gausa pas cridar son nom.

Als païs’s ont ai rebalat l’espardelha,
Me soi fait lo nas e mai l’aurelha
E coneissi uèi sul cap del det
La flaira e lo son de cada pet.
Sabi tot del pet anglés, lo qu’embrumèla,
Un pet a copar a la cotèla,
Del pèt grèc ambé la pluèja al bèc
E del pet bèlge innocent e pèc.

Ai gostat lo d’un Breton bretonejaire,
Un pet carraput, repotegaire,
E vomit, mas cal se tàiser, chut !,
Al pet francimand, al pet ponchut.
Me soi regalat en tèrra catalana
Sempre endavant del pet tramontana,
Puèi soi tornat al pet occitan,
Lo pet que vòl faire tot petar.

Al vilatge, es pas lo trabalh que me manca,
Ai un monlon de pan sus la planca
Dempuèi qu’ai dobèrt als quatres vents
Un laboratòri tastavents
Per la vièlha comtessa que contrapeta,
Lo paure mut qu’onomatopeta,
E lo rector que peta en latin
Que val pas pus un pet de lapin.

Analisi cada mes, cal que sàpia,
Lo pet d’un papeta que repàpia,
E lo d’un gròs aristò sadol,
Un que peta mai naut que son cuol.
Mas ai gardat per la fin, sacrapeta !,
Lo pet raffinat, lo del tapeta
Que bronzina a tòrt e al revèrs
Amb un gost de virada del cèrç.

Brave mond, s’avètz aimat ma cançoneta,
La vos cal gravar jos la boneta
Que l’escotaretz pas plan sovent :
Soi pas un cantaire dins lo vent.
E tanplan, me faràn lèu clavar la maissa :
Los peta-fred, los caga-la-graissa
An, per me punir de mon topet,
A la comuna portat lo pet.