Sus un pibol un vièlh cocut èra crincat
L'aire borrut gaitava un autre passerat.
La mina trista, la larma a …

Legir tot

Sus un pibol un vièlh cocut èra crincat
L'aire borrut gaitava un autre passerat.
La mina trista, la larma a l'èlh se planhissiá.
d'èsser malaut, d'èsser tròp vièlh, e totjorn disiá :

« Partirai lèu pel grand voiatge
tot petaçat coma un curvèl.
e que tres plumas al cervèl,
e le cusson coma un fromatge !
Partirai lèu pel grand voiatge.»

Tu n'ès qu'una vièlha ròssa,
li diguèt un cura l'uòu.
Tu per t'anar far la, nòça
dins mon nis pondes ton uòu.
Aquí le pausas e ieu me'l cal coar
sans que pòrtes una maissada
quand pòdi pas me bolegar !
Siás una ròssa, un grand fenhant,
un pardigús. un pasdigús ;
Siás una ròssa, una canalha !
Te caldrà crebar sus la palha !

Mes un jorn qu'espertinava d'un mossec.
un caissal que l'embarrasava l'engolissèc.
Li trauquèt la mèlsa emai le còr
e sans que se reviscolèsse le trapèron mòrt !

Èra partit pel grand voiatge
tot petaçat coma un curvèl,
e que tres plumas al cervèl
e le cusson coma un fromatge
Èra partit pel grand voiatge

Al cementèri una agaça prononcèc aquel discors :
Amics, çò que me tracassa es de véser tant de plors.
Saríá bograment domatge de salir un mocador
per aquel cocut volatge qu'a viscut totjorn urós !

Adiu Adiu, sens vantardisa,
te'n vas coma un vièlh pelharòt !
T'es tròp fotut dal cant dal chòt,
t'es perdut per la bavardisa.
Aviás pas mèmes una camisa.

L’autre mes un vièlh grilhet
A barrutlat d’un ribàs.
S’es escagassat lo pè
E la tèsta e puei lo braç. …

Legir tot

L’autre mes un vièlh grilhet
A barrutlat d’un ribàs.
S’es escagassat lo pè
E la tèsta e puei lo braç.

Un quinson i a demandat :
« De que i a que te turlupina ?
Se te pòs plus carrejar,
Escala un pauc sus mon esquina.»
Quinçon carreja grilhet.

En s’envolant, lo quinçon
S’es esplumassat lo còu
E leis alas e lo cropion.
Puei a cabussat per sòu.

Un caton i a demandat :
« De que i a que te turlupina ?
Se te pòs plus carrejar,
Escala un pauc sus mon esquina.»
Caton carreja quinçon,
Quinçon carreja grilhet.

Dins un contorn, lo caton
A resquilha sus lo glaç.
E s’es petat, non-de-non,
Tres patas e lo bot dau nas.

Un reinard i a demandat :
« De que i a que te turlupina ?
Se te pòs plus carrejat,
Escala un pauc sus mon esquina.»
Reinard carreja caton,
Caton carreja quinçon,
Quinçon carreja grilhet.

Un cassaire un pauc testard
A tirat per còp d’asard
Dos o tres còps de petard
E a bleissat lo reinard.

Un chinàs i a demandat :
« De que i a que te turlupina ?
Se te pòs plus carrejar,
Escala un pauc sus mon esquina.»
Chinàs carreja reinard,
Reinard carreja caton,
Caton carreja quinçon,
Quinçon carreja grilhet.

Lo chin s’es estramassat,
Segur de morre-bordon.
En s’entramblant dins sa coa
S’es esclapat leis arpions.

Un chivau i a demandat :
« De que i a que te turlupina ?
Se te pòs plus carrejar,
Escala un pauc sus mon esquina.»
Chivau carreja chinàs,
Chinàs carreja reinard,
Reinard carreja caton,
Caton carreja quinçon,
Quinçon carreja grilhet.

Lo chivau, figuratz-vos,
Talament qu’èra cargat,
Come un paure malurós
A finit per s’escrachar.

Chivau pòu plus carrejar !

Ara que sus mon front i a un blanc cabucèl,
Per set d’ensenhaments, sovent un jovencèl
Me ven trobar per …

Legir tot

Ara que sus mon front i a un blanc cabucèl,
Per set d’ensenhaments, sovent un jovencèl
Me ven trobar per saupre a mon pensament
Quina dralha seguir, li disi francament :

Refranh
Cròça en l’aire o floreta al fusilh
Decidís, sabi qu’es pas facil.
E causís en destriant çò-tieu
Entre « amen » o « mèrda a Dieu ».

Mas lo pichòt respond amb un bèl cacalàs
Que se pòt pas dançar d’un pas abans-atràs.
A-n-aquel temps execran lo biais dels normands
Pasmens lo pus onèste, emai siá francimand.

Refranh

Facil de convertir los joves esperits :
« Enebit d’enebir » de pertot espelís.
Tanben conselhariái, en savi destacat :
Mèfi de conselhar quand aprèp es pagat.

Refranh

Esquèrra, drecha, centre…dins aquela palús
Sabi pas ont deuràs anar quèrre ta lutz.
Ieu lo fial d’Ariana me’n servissi pas
Que per copar lo burre, val pas un compàs.

Refranh

Quand cada reieton se fa republican,
Qu’un quite flic s’abilha coma un oligan,
Quand òm parla de patz lo cuol sus un canon,
Benastruc lo que s’i pòt retrobar, ieu non.

Refranh

Solide la vertat càmbia cada sason,
Seguissèm son drapèl, segurs d’aver rason.
Mas entre temps trantalha, tòca l’autre bòrd,
Foguèrem colhonats : arribam, avèm tòrt.

Refranh

Dins l’aiga linda dau barratge
Un òme ven de se nejar
Quala serena quau miratge
An ben pogut lo sonar …

Legir tot

Dins l’aiga linda dau barratge
Un òme ven de se nejar
Quala serena quau miratge
An ben pogut lo sonar
Los obrièrs de la centrala
An pas pogut dire son nom
Pas question de levar la pala
Per tirar son còrs dau fond
Degun n’es d’acòrd sus son atge
Disen pasmens qu’èra nascut
Dins un ostau de’queu vilatge
Dins l’aiga disparegut

Mas vos demande qui pòt creire
Qu’un òme pòt s’anar nejar
Dins l’esper fòu de tornar veire
Un brijon de son passat ?

Dins l’aiga negra dau barratge
L’ingenhor ven de se nejar
Disen qu’auvià dins lo vilatge
De la campanas sonar
Auviá lor tindar lo persegre
La nuèit lo traire de son som
Disiá daus còps qu’un òme negre
Sonava lo planh au fond
Coma’viá permés la naissença
D’una centrala d’avenir
Chacun dit se reconeissença
Per sa rigor d’esperit

Mas vos demande qui pòt creire
Qu’un òme pòt s’anar nejar
Cresent tornar auvir e veire
Las tornas de son passat ?

Abans de bramar,
De faire ausir ma
Trobada,
Ma lenga, òc-ben,
Èra adejà ben
Cargada.
Ma familha aurà
Tròp quichat …

Legir tot

Abans de bramar,
De faire ausir ma
Trobada,
Ma lenga, òc-ben,
Èra adejà ben
Cargada.
Ma familha aurà
Tròp quichat sus la
Guindola :
Ai tetat, normal,
A una semal
Comola.

Nasquèri garçon
Al pè d’una soca bèla,
Non dins un caulet,
Exemple solet
Sus tèrra.
La sang dins mon còr
Es una licòr
Plan sana.
Ve la regolar:
De gavèls es la
Tisana.

Aval dins Infèrn
A cèrtas sofèrt
Tantala,
Quand l’aiga asaguèt pas sas doás amidalas.
Se d’aiga as set,
Per tu dapasset
Sofrissi.
Mas s’es, malurós,
De vin, quin afrós
Suplici.

Mas se i a pas res
Al camp quand faretz
La sèga,
Al mens vòli que
Vos sòbre qualque
Persèga,
Un persèc semblant
Un barral de grand
Paratge,
Que de las tardors
Recapta lo doç
Beuratge.

Mas plòu pas jamai
De vin ni pas mai
De raca.
Que donen de blanc
Molserai subran
Las vacas.
Qu’en flumes de roge muden Garona e Sena ;
Lo mond i acabaràn de negar
Lor pena.

Soi nascut al país del cèrç e del marin,
Al país ont jamai l’aiga a valgut lo vin,
Aviái pas …

Legir tot

Soi nascut al país del cèrç e del marin,
Al país ont jamai l’aiga a valgut lo vin,
Aviái pas fait quinze ans, mon paire me diguèt :
"As ton certificat, errèsta-te sioplèt !

Siás trèop intelligent per faire un deputat
E siás tròp degordit per faire un avocat.
Pren aqueles cisèls, vai podar la Garriga.
Se fa pas de rasims, te farà pas de figas."

E me vaquí partit sens véser ni sentir
Tot çò que m’attendiá pel travèrs del camin.
Car dins aquel mestièr de puta, de conassa,
I a totjorn, macarèl !, quicòm que te tracaça.

Lo mes d’abril a pas tanlèu mostrat lo morre
Que Marquet e Jorguet te rostisson los borres.
Mas ne demòra ben qualques uns, d’abitud(a),
Just(a) per engraissar la canilha borruda.

Quand tornarà possar, que n’i aja pauc o pro,
Garda a l’oïdon e garda al mildió.
Per sauvar qualques fuèlhas qu’an plan marrida mina,
Te caldrà ben cargar l’aparelh sus l’esquina.

Masticar coma un con a te’n balhar la canha
Totes los camparòls, totas las telaranhas,
Del matin fins al ser, que sia(gue) dur o mòl,
Totes los cagarauls, totes los parpalhòls.

Quand tos quatre rasims seràn repetilhats,
Que t’arribe una grètla e gar’-t’aquí rasclat.
Que digas o que fagas, i a totjorn un sinistre :
L’aiga lo fred lo fuòc, lo vent o lo ministre.

Car dins aquel mestièr de puta, de misèria
I a que l’argent, bordèl !, que te fa pas la guèrra.
Tanben n’i a que m’an dit, sabi pas s’o repeti,
Lor tardar d’èsser vièlhs per tocar la retreta.

Quan plaser, cada mes, lo jorn que te la pòrta
D’esperar lo factor sus lo pas de la pòrta ;
D’esperar lo matin, sens montar lo revelh,
Lo besonh de cagar que te sortís del lèit ;

D’esperar jos un arbre, las jornadas entièras,
Per afintar un tap nadar sus la ribièra ;
De gardar per las bòlas, o per la bicicleta
Tota la volontat, tot lo sang del papeta.

A que serem urós a seissanta cinc ans !
Nos anam regalar, se sèm pas mòrts abans !
Putanièr de país qu’abitariam aicí
S’èra pas lo solelh e s’èra pas lo vin.

1- Figuratz vos qu’aièr matin
Siáu partit gai a fons de trin
‘Mé ma mòtò
Faire un lotò
Au grand …

Legir tot

1- Figuratz vos qu’aièr matin
Siáu partit gai a fons de trin
‘Mé ma mòtò
Faire un lotò
Au grand bistròt.
Au bot d’un moment siáu tombat
Sus un panèu monte an marcat :
« Faire atencion,
Viro-colhon
En costrucion. »
Autant lèu, ai freinat, freinat :
Fan de petard,
Èra un pauc tard
Per s’arrestar.
Alòr me siáu fach entreinat
Per de colhons
Que virolhon-
Nejavan en rond.

2- Aquí i avié un policier,
Una ambulança e un glacier
E puei encar’
Un gorbiard
Qu’èra en retard.
Ieu per me garar dau mitan
Ai lèu botar mon clinhotant.
Tot estransit
Voliáu sortir
Lèu-lèu d’aquí.
Mai lo policier me diguèt :
« Vos fau virar
Tant qu’aurètz pas
Prioritat. »
Lo glacier ié rebequèt qu’e-
Riam condanats
A virar a
Perpetuitat ! »

R- E viran, viran lei colhons
E puei, tant que viran, viran, viran, fan de torns.
E viran, viran lei colhons
E puei, tant que viran, tant que viran, fan de torns.

3- Lo canhard a tant tabasat
Que puei la glaça a desglaçat
E s’es escam-
Pada en pissant
Sus lo quitran.
L’ambulancier qu’èra preissat
Que carrejava un gròs bleissat
A resquilhat,
Escobilhat,
E s’es garçat
Dedins un sa-
Pin matrassat
Qu’a cabussat
Sus lo bleissat,
Escagassat
Qu’a trepassat.
E cargueriam lo malurós,
Leis uelhs agards
Sus lo brancard
Dau gorbilhard.
Puei seguigueriam respetós
La procession
En plorant co-
Ma de colhons.

4- A fòrça de virar-virar
Podiáu quasí plus respirar.
Tot estubat
Ai titubat
E siáu tombat.
L’ambulança a ziga-zagat,
S’es arrestada e m’an cargat.
A mitat mòrt
D’un mau de còr,
Coquin de sòrt.
Lo cròca-mòrt m’a dich contènt :
« Se vas pas ben,
Li fai pas ren :
T’ajudarem ! »
Mon sang a virat tot d’un temps.
Ai lèu bombit
E puei ai dich :
« Non, non mercí ! »

R- E puei i ai dich : « Non, non mercí. »
E puei « Non, non mercí, non, non mercí, es pas mon torn ! »
E puei i ai dich : « Non, non mercí. »
E puei « Non, non mercí, non, non mercí, es pas mon torn ! »

5- Mai sabe plus tròp meis amics,
Come ai fach per me ne’n sortir.
Siáu estupit,
Tot espotit,
Mai siáu aquí.
Lei vira-viras es ben finit
Passarai per lei raccorcis.
A l’avenir
Es ben finit,
Finit, finit !

Cap amont cap amont, amont naut, vira lo vira-l’ast, amont naut,
de solelh en solelh, l’estelum tot per brasa.
Cap …

Legir tot

Cap amont cap amont, amont naut, vira lo vira-l’ast, amont naut,
de solelh en solelh, l’estelum tot per brasa.
Cap amont cap amont, amont naut, vira lo vira-l’ast, amont naut,
lo Camin-de-Sant-Jaume, l’espandi tot embauma

de son perfum de fèsta, son odor de frigola,
de costèla rostida, de graissa rabinada,
de son odor d’alhet e de pan dins lo fornet e d’olius argentats.

Cap amont cap amont, amont naut…

a l’ora aperetiva de granda vesinada,
que torna fa lo monde a bèlas anisadas,
la raja dal solelh, que li fan grasilhar d’anhèl.
Son los òmes que mestrejan lo fuòc.

cap amont cap amont, amont naut…

de cant de taulejada jol tropelàs d’estelas,
l’amoreta punteja e lo piston flaireja,
nolença de susor e de vin roge e de nèit
e de rire de bal.

cap amont cap amont, amont naut…

Cap virolet es un pauvre òme
Quand a dinat n’a paï sopat
Cap virolet es un pauvre òme
Quand a …

Legir tot

Cap virolet es un pauvre òme
Quand a dinat n’a paï sopat
Cap virolet es un pauvre òme
Quand a sopat n’a paï dinat
Cap virolet, Cap virolet
Cap vira, vira, virolet

Vira tetut capel e palha
Vira tetut capel e fe
Vira tetut capel e palha
Vira tétut capel e fe
Cap virolet, Cap virolet
Cap vira, vira, virolet

Vou contar para voce
Essa loâ de chegada
Canto por essa cidade
Canto para rapaziada
Nosso frevo é sincero
Vem …

Legir tot

Vou contar para voce
Essa loâ de chegada
Canto por essa cidade
Canto para rapaziada
Nosso frevo é sincero
Vem la da zona da mata
Nosso frevo é sincero
Vem la da zona da mata

Nice é uma cidade
Que tem vale e montanha
Tem a força do seu povo
Que tem coragem tamanha
Tradiçao e pescador
E renovaçao na França
Tradiçao e pescador
E renovaçao na França

Ahura arriba pernambuc
E lo Silveriò saluden
Benvengut mieu amic
De travès mar de travès temps
Pernambuc ti saludi
Benvengut e merci
Laudi aqui de la mieu boca
Lo moment qu’aqui viven
Lo nuostre cant fidel es,
Dai riba de montanha ven.

Pernambuc es un luec
De curtura e resistença
Don la tradicion dai gent
Nem puorta fuorça esperança
De Nissa mediteran,
A Nòrtista Pernambucan.

3heures que l’on moisit ici
comme des Kenyans en safari
je crois que tu es accro
aux accords de Locarno …

Legir tot

3heures que l’on moisit ici
comme des Kenyans en safari
je crois que tu es accro
aux accords de Locarno
3heures - tu es anéanti
et moi je mange du pain rassis
si loin de l’odeur de ta peau
j’pense aux accords de Locarno

Je grimpe sur le lémurien
J’me suis muté en papier-peint
Je consomme un verre de cointreau
J’pense aux accords de Locarno
3heures et tu es torturé
tu as lacéré ton bracelet
ton exposé n’a pas d’photo
j’pense aux accords de Locarno

Ma vie est un champ de radis
Tous les navets sont mes amis
Pascal Sevran est un facho
J’pense aux accords de Locarno
Je noie ma vessie dans l’alcool
J’écoute la compagnie créole
Mon oreille gauche baigne dans l’eau
Ça vole bas à Locarno

3heures- je deviens impotent
ours polaire en fauteuil roulant
je viens d’écraser un dodo
j’pense aux accords de Locarno
Dans ma bouche- y’a des champignons
Dans l’frigo- il y a des lapons
1000 africains pour un verre d’eau
Une utopie à Locarno !

Loin, si loin
Bien longtemps qu’je marchais
Sur mon chemin j’espérais te trouver

All of the day, most of the …

Legir tot

Loin, si loin
Bien longtemps qu’je marchais
Sur mon chemin j’espérais te trouver

All of the day, most of the night
Travelled my way, where it seemed right
All of the day, most of the night
A journey some say, is only inside

Luenh, tan luenh, ai caminat,
Sus la mieu dralha, per te trobar

Had no idea in mind
Maybe there’d be a sign
Walked on come rain or shine
I knew that in my heart I’d be fine
And life isn’t always kind
You learn to read the signs
And know to keep a smile
In your heart you knew you’d be fine

Loin, si loin…

All of the day, most of the night
Travelled my way, where it seemed right
All of the day, most of the night
A journey some say, is only inside

Guide my steps, from afar
And lead me to you, wherever you are…

E lo vent boffarà
Me gelarà lo còr
La plueja tombarà
Sus mei parpelas barradas fort
La mar me butarà
Per me portar au port
Lo solèu m’escauffarà
Per menar mei pas seguir mon còr

Loin, si loin
Sur mon chemin j’espérais
Loin, si loin
Sur mon chemin, un jour je t’ai trouvé

///////////////////////////////////////////////////////////////////

Loin, si loin… / Toute la journée, une grande partie de la nuit, j’ai voyagé sur mon chemin, où cela me semblait bien, toute la journée, une grande partie de la nuit, un voyage selon certains est simplement à l’intérieur / Loin, si loin, j’ai marché, sur mon chemin, pour te trouver / Je n’avais aucune idée en tête, peut être qu’il y aurait un signe, je marchais sous la pluie et le soleil, je savais dans mon cœur que tout irait bien. La vie n’est pas toujours simple, tu apprends en à lire les signes, et à garder un sourire, dans ton cœur tu savais que tout irait bien / Loin, si loin… / Toute la journée, une grande partie de la nuit, j’ai voyagé sur mon chemin, où cela me semblait bien, toute la journée, une grande partie de la nuit, un voyage selon certains est simplement à l’intérieur / Guide mes pas, de loin, et mènes moi jusqu’à toi, où que tu sois / Le vent soufflera, il me gèlera le cœur, la pluie tombera sur mes paupières fermées fort, la mer me poussera pour me porter au port, le soleil me réchauffera pour mener mes pas suivre mon cœur / Loin, si loin…

///////////////////////////////////////////////////////////////////

Far, so far, I’d been walking for ages, on my path I had hoped to find you / All of the day… / Far so far, I travelled on my path, to find you / Had no idea in mind… / Far, so far, I’d been walking for ages, on my path I had hoped to find you / All of the day… / Guide my steps… / And the wind will blow, will freeze my heart, rain will fall on my closed eyelids, the sea will push me so I can return to harbor, the sun will warm me up so I can let my footsteps follow my heart / Far, so far, on my path, I hoped. Far so far, on my path, one day I found you.

Lola es un signe un dessenh una luna
Ombra de ton èime sus la plana ont dançam.
Lo solelh jeta …

Legir tot

Lola es un signe un dessenh una luna
Ombra de ton èime sus la plana ont dançam.
Lo solelh jeta sus nòstre pas de jòia
A l'asard ton rire ont anirem.
Un jòc d'enfant mespresa la mòrt
Sòm sòmi nena cantarem mai fòrt.

Revirada :

Lola c'est un signe, un dessin una lune
Ombre de ton âme sur la plaine où nous dansons
Le soleil jette sur notre pas de joie
Au hasard ton rire vers où nous partirons
Un jeu d'enfant, ça méprise la mort
Rêve je rêve petite, nous chanterons plus fort.