Tres dias a qu’èi desbarcat
Tan lèsta coma un sauta-prat
Mès uei ne cau pas hèr lo con
Que soi …

Legir tot

Tres dias a qu’èi desbarcat
Tan lèsta coma un sauta-prat
Mès uei ne cau pas hèr lo con
Que soi perdut en - Loron !
-
Que i a tot tà ester plan
Vacas, aulhas e dilhèu un can
Mès n’èi pas nada solucion
Que soi perdut en Loron !

Lo lo lo lo lo / lo lo lo lo / lo lo lo lo / Loron !

Silvan perqué e m’as deishat
Tot sol aci au miei d’un prat
La mès tarrible de las sanccions
Que soi perdut en Loron !
-
Un vielh m’espia a la sarralha
Vol pas obrir a la racalha
E jo qui voi parlar Gascon
Que soi perdut en Loron

Lo lo lo lo lo / lo lo lo lo / lo lo lo lo / Loron !

Totun plan lèu que tornarèi
Aquera vath qu’ei un saunèi
E n’ei pas ua punicion
D’ester perdut en Loron…

Lo lo lo lo lo / lo lo lo lo / lo lo lo lo / Loron !

Qu’ei la fin de setmana, los amics van torna,
Retroba tots amassa, lo plaser de cantar.
L’acordeon hè dançar la …

Legir tot

Qu’ei la fin de setmana, los amics van torna,
Retroba tots amassa, lo plaser de cantar.
L’acordeon hè dançar la gauyor
Dab un veire de Juranson, la, la,la
N’i a pas arren a diser, que cau sonqu’escotar,
E los maus de tot dia, que son drin desbrombats,
Quan, tot d’un còp, l’un se hique a contar
Ua istuèra, que s’esclacan, la, la, la
Que s’i parla de caça, e de la " cou d’eth gat ",
Lo sanglar deu dissabet, vint còps torne passar,
Mès a saber qui l’a deishat partir,
Que vederam doman matin ! la, la, la
En lo " haut deu vilatge ", que son tots arribats;
Despuish quauques anadas, qu’ei tostem l’amistat.
E bathlèu qu’enteneram sus l’empon
Los repics de Lous de l’Ouzoum, la, la, la.

Es coma un fait-exprès - que lo diable m’empòrte ! -
Ara que nòstre amor a pres un còp de …

Legir tot

Es coma un fait-exprès - que lo diable m’empòrte ! -
Ara que nòstre amor a pres un còp de vièlh,
Tot lo long de l’estiu, aquí, davant la pòrta,
Dos joves amoros’s se son fait lo bèl-bèl.
Passavan tot lor temps a se chucar lo morre,
Se gaitar dins los uèlhs, se lepar, se paupar,
De se quitar lo ser n’èra pas jamai l’ora,
Ne perdián la talent, lo sòm e lo pissar.

Se los jovs de uèi, aquò se pòt plan dire,
Plan sovent dins l’amor pensan qu’a s’amusar,
Eles dos al segur o fasián pas per rire
E se bornavan pas a se potonejar.
Al fons d’un recanton, temps en temps, s’amagavan
O, lo pel dins lo vent, braç dejós, braç dessús,
Marchavan al mitan dels cons que los badavan,
Agachavan lo cèl e vesián pas degus.

Agachavanlo cèl, lo cap dins los nuatges,
Èran dins un país ont es totjorn l’estiu,
Sus qualque ròc ponchut, al bòrd de qualque plaja,
Respiravan la mar e cresián al Bon Dieu.
D’aire pur e d’amor la peitrina conflada,
Sus lo pic de miegjorn per se rodtir la pèl,
La pèl que sentissiá la sal, la marinada,
S’espatarravan a la raja del solelh.

Aurián fait lo bonur de mai d’un fotograf(a)
De tant qu’èran sarrats jos la gròssa calor,
E ieu, paure gelós, me fasiá tifa-tafa
D’i getar d’aiga freda en t’i cridant : "Aló !"
Es que lo meu amor es pas darrièr la pòrta,
A fòrça de marchar, en camin, l’ai perdut,
Mai qu’en los regardant s’aimar d’aquela sòrta,
Soi a me demandar se l’ai plan conegut.

Pasmens mon còr agrit a pas pres una rida
E pòt pas s’empachar de lor donar rason :
La vida sens l’amor ne val pas la corrida,
N’i a que creson que si, ieu vos disi que non.
Tanben me cal planhir s’ai la mina borruda,
Lo morre retorcit, l’aire revolumat,
Lor amor es tot nòu, ai lo meu que s’atuda
Un pauquet cada jorn que n’es una pietat.

E los vaquí partits la setmana passada,
Ne parlam qualques còps totes dos dins lo lèit
Gaireben sentiriam coma una refalsada,
Puèi nos viram lo cuol, bonser e bona nuèit !
Es coma un fait-exprès - que lo diable m’empòrte ! -
Ara que nòstre amor a pres un còp de vièlh,
Tot lo long de l’estiu, aquí, davant la pòrta,
Dos joves amoros’s se son fait lo bèl-bèl.

N'i en a pas un per cent e pertant quò exista
Mai que mai Espanhòls, anatz saber perque
Cal creire …

Legir tot

N'i en a pas un per cent e pertant quò exista
Mai que mai Espanhòls, anatz saber perque
Cal creire qu'en Espanha i a degun per comprene
Los anarquistas

Se son tots amassats
De bormals en pavats
An talament bramat
Que pòdon tornar far
An to còr en davant
E lors raives al mitan
E tlarma rosicada
De putas de pensadas

N'i en a pas un per cent e pertant quò exista
Filhs de res plan sovent o ben filhs de tan pauc
Que jamài los vesèm que quand n'en avèm paur
Los anarquistas

Cent dètz còps son crebats
Perque e perque far ?
Embe 1'amor al punh
Sus la taula o degun
Embe l'aire testut
Per lo sang espandut
An talament udlat
Que pòdon tornar far

N'i en a pas un per cent e pertant quò exista
Si al començament bòtan lor pè al cuol
Quò's per se remembrar que ne'n an lor sadol
Los anarquistas

An lo drapeu negrós
En dòl d'avenidor
E la melancolía
Per trainar dins la vida
Deus cotels per talhar
Lo pan de 1'amistat
E deus fusilhs rolhats
Per ne pas oblidar

Que son pas un per cent e que pr'aquò existan
E que se pòrtan ben fiers e dreits braç e braç
Joiós e quò's per quò que son totjorn quilhats
Los anarquistas

Ei bevut un còp
A sus blancs jupons
Culhit a son còr
La verta sason
Ei trencat las hlors
Dab …

Legir tot

Ei bevut un còp
A sus blancs jupons
Culhit a son còr
La verta sason
Ei trencat las hlors
Dab los hrescs botons
L’ivèrn mornaròs
Dèishat ma maison

Ei trampat ma boca
Hens l’aiga de colets
Filat ua vita
Com un missant drollet
La vita jòiosa
Hens u ailla luènha
La vita gaujòsa
Passat la montanhas

Pendent dètz sasons
Ei corrut lo monde
Hasent ma maison
Hens lo còr de blondas
De mant a mant païs
Lo vin èi tastat
A mants e mants amics
Ma man èi prestat

Mès lo vent leuger
Hens sos blancs jupons
Com drapèu levat
Dreit a l’orizont
Ben lèu m’a tornat
A mei de rason
Me soi hèit guidar
Dinc a ma maison

Per lo vent leuger
Hens sos blancs jupons

Qu’eus vedèn arribar, dab de vièlhas carretas,
Quauques chivaus magràs, un teit descatabat,
Tot un ahoalh de chins, gojats e …

Legir tot

Qu’eus vedèn arribar, dab de vièlhas carretas,
Quauques chivaus magràs, un teit descatabat,
Tot un ahoalh de chins, gojats e gojatetas,
Caps morets que los ploi solets avèn lavat.

Los òmis, mostachuts, la tinhassa provuda,
Qu’avèn l’uelh dur d’aver trobat trop de refus ;
Las hemnas vielhas lèu de tròp longa corruda,
L’uelh resignat au hat qui’us avè lo dessús.

« Los bohèmis ! » Que cau har rentrar la poralha.
« Avizats-v’aus casaus ! » Qu’èra per aqueth mot,
Tanlèu que pareishèn qui’us arcuelhèn pertot ;
Au mei lèu que calè tirà’us se de la halha.

Que’us balhavan tot-un, quauque punh de haría,
Drin de hampa o de lard, un braçat d’arredalh,
E las mairs que vienèn, dab los dròlles suu malh,
demandà’n « per l’amor de Jèsus e Maria ».

Quan la nueit e cadèva, un gran huec batalhèr,
Qu’esclairava autorn d’eth la gent misteriosa,
Hilha deu vent, deus plois e qui lavetz, sabè
Ligà’s estretament dens la nueit amistosa.

L’endematin, sovent, quan pareishè lo só,
Que s’èran envolats longtemps-a sus la via ;
Mès quan òm e volè plan comptar çò de son,
Qu’u mancava au porèr, bèth còp, quauqua garia.

Los carbonièrs de La Sala
Occitans sens o saber,
Cantan l’Interacionala,
La cançon del desespèr.

Del punh sarrat que se …

Legir tot

Los carbonièrs de La Sala
Occitans sens o saber,
Cantan l’Interacionala,
La cançon del desespèr.

Del punh sarrat que se lèva
Saludèm l’acordeon
Qual compren la nòstra grèva?
Jaurés es al Panteon.

Luchas glandas d’un còp éra:
La polícia dins Aubin,
Per saquejar la misèria
Quand trigocèrem Watrin.

La plegarem pas l’esquina.
Ajudatz nos, païsans.
Volèm gardar nòstra mina,
Lo pan de nòstres enfants.

Cantem l’Internacionala
La cançon de nòstre espèr.
Los carbonièrs de La Sala
Nos an mostrat lo dever.
(Autre vesion : Occitans, nòstre dever ?)

Los carbonièrs de la Sala,
occitans sens o saber,
cantan la Internacionala,
la cançon del desespèr;
cantan la Internacionala,
la …

Legir tot

Los carbonièrs de la Sala,
occitans sens o saber,
cantan la Internacionala,
la cançon del desespèr;
cantan la Internacionala,
la cançon del desespèr.

Del punh sarrat que se leva,
saludam l’acordeon.
Qual compren la nostra grèva?
Jaurés es al Panteon.

Luchas grandas, d’un còp èra
la polícia dins Aubin
per saquejar la misèria
quand trigossèrem Watrin;
per saquejar la misèria
quand trigossèrem Watrin.

La plegarem pas l’esquina:
ajudatz-nos, païsans!
Volèm gardar nòstra mina,
lo pan de nòstres enfants.

Cantem l’Internacionala,
la cançon de nòstre espèr;
los carbonièrs de la Sala
nos an mostrat lo dever;
los carbonièrs de la Sala
nos an mostrat lo dever.

Cantem l’Internacionala,
la cançon de nòstre espèr;
los carbonièrs de la Sala
nos an mostrat lo dever;
los carbonièrs de la Sala
nos an mostrat lo dever.

Lo que monta a Pèirapertusa
Susa , susa
Aquel que monta a Puèglaurens
Susa pas mens

Aquel que monta a …

Legir tot

Lo que monta a Pèirapertusa
Susa , susa
Aquel que monta a Puèglaurens
Susa pas mens

Aquel que monta a Montsegur
Bufa segur
E lo que monta a Queribus
Ne pòt pas pus

Es pr'aquò que se ditz
Dins lo nòstre pais

Mai ambe de bonas cambas
E los solhièrs que cal
Los castèls catars
Se conquistan pas atal
Coma nos ditz l'Istòria
Mai d'un s' i copèt lo nas
S'as pas lo pompilh occitan,
I arribaràs pas

Se fas los quatre de Lastors
Trapas de colors
Se montas a Saissac, manhac
Caldra de nhac

Aquel que monta a Aguilar
S'en torna tròp tard
Per faire Tèrmes o Durfòrt
Cal esser fòrt

Es pr'aquò que se ditz
Dins lo nòstre pais

Mai ambe de bonas cambas
E los solhièrs que cal
Los castèls catars
Se conquistan pas atal
Coma nos ditz l'Istòria
Mai d'un s' i copèt lo nas
S'as pas lo pompilh occitan,
I arribaràs pas

Lo que monta a Peirapertusa
Susa , susa
Aquel que monta a Puèglaurens
Susa pas mens

Aquel que monta a Montsegur
Bufa segur
E lo que monta a Queribus
Ne pòt pas pus

Es pr'aquò que se ditz
Dins lo nòstre pais

Mai ambe de bonas cambas
E los solhièrs que cal
Los castèls catars
Se conquistan pas atal
Coma nos ditz l'Istòria
Mai d'un s' i copèt lo nas
S'as pas lo pompilh occitan,
I arribaràs pas

Mai ambe de bonas cambas
E los solhièrs que cal
Los castèls catars
Se conquistan pas atal
Coma nos ditz l'Istòria
Mai d'un s' i copèt lo nas
S'as pas lo pompilh occitan,

I arribaràs pas

Traduction
LES CHÂTEAUX CATHARES

Celui qui monte à Peyrepertuse
Sue, sue
Celui qui monte à Puylaurens
Ne sue pas moins

Celui qui monte à Montségur
Souffle c'est sûr
Celui qui monte à Quéribus
N'en peut plus

C'est pour ça que l'on dit
Dans notre pays

Même avec de bonnes jambes
Et les souliers qu'il faut
Les châteaux cathares
Ne se conquièrent pas comme ça
Comme nous dit l'Histoire
Plus d'un s'y cassa le nez
Si t'as pas le mollet occitan
T'y arriveras pas

Si tu fais les quatre de Lastours
Tu prends des couleurs
Si tu montes à Saissac, mignon
Il te faudra du « gnac »

Celui qui monta à Aguilar
Revient trop tard
Pour faire Termes et Durfort
Faut être fort

C'est pour ça que l'on dit
Dans notre pays

Même avec de bonnes jambes
Et les souliers qu'il faut
Les châteaux cathares
Ne se conquièrent pas comme ça
Comme nous dit l'Histoire
Plus d'un s'y cassa le nez
Si t'as pas le mollet occitan
T'y arriveras pas

Celui qui monte à Peyrepertuse
Sue, sue
Celui qui monte à Puylaurens
Ne sue pas moins

Celui qui monte à Montségur
Souffle c'est sûr
Celui qui monte à Quéribus
N'en peut plus

C'est pour ça que l'on dit
Dans notre pays

Même avec de bonnes jambes
Et les souliers qu'il faut
Les châteaux cathares
Ne se conquièrent pas comme ça
Comme nous dit l'Histoire
Plus d'un s'y cassa le nez
Si t'as pas le mollet occitan
T'y arriveras pas

Même avec de bonnes jambes
Et les souliers qu'il faut
Les châteaux cathares
Ne se conquièrent pas comme ça
Comme nous dit l'Histoire
Plus d'un s'y cassa le nez
Si t'as pas le mollet occitan
T'y arriveras pas