Los caulets qu’an la torrada
Pel sòl se daissan anar
Pel sòl se daissan anar
Aital fan las joenas fllhas …

Legir tot

Los caulets qu’an la torrada
Pel sòl se daissan anar
Pel sòl se daissan anar
Aital fan las joenas fllhas
Quand passan de maridar
Oi !A!

Dos aucèls sus una espiga
Non se pòdon sostenir
Dos gojats, amb una fllha,
Non se pòdon divertir.

Fan los boisses mala cara
Quand se perdon las rasics
Aital fan las joenas femnas
Quand se perdon lor marit.

E lo dia que me maridi,
Non farà frais ni calor.
Poiràn dire: non del diable
Qu’an atrapat la sason

Gents del pais d’Occitania
Vos vau cantar una cançon
Serà un conte d’un còp èra
Una funèbra orason.

Jos lo …

Legir tot

Gents del pais d’Occitania
Vos vau cantar una cançon
Serà un conte d’un còp èra
Una funèbra orason.

Jos lo solelh i aviá un pòble
Ni mai ni mens grand que nosaus
Amb una sola diférencia :
Era mèstre del seu ostal.

Vaquí qu’un jorn de Tramontana
Arribèt lo pòble corbàs
Diguèt « Demorarem pas gaire
Venèm son que vos ajudar ».

Demorèron mai de sèt sègles
Chapèron tot, vinhas e blats,
Bòsques e camps, òmes e femnas,
Ges de pais mai ajudat.

Òme d’òc, escota mon fraire,
Se dins ton òrt i a un corbàs
Rapèla-te d’aquela istòria :
Pren un fusilh, lo manques pas !

Dus cocuths que ns’em trobats
Per aquesta velhada.
Mei e seram si a Diu platz
Si açò dura guaire.
Sauta, …

Legir tot

Dus cocuths que ns’em trobats
Per aquesta velhada.
Mei e seram si a Diu platz
Si açò dura guaire.
Sauta, cocuth, sauta,
De l’un cocuth a l’aute
Tu, cocuth darrèr vienut,
Ve’n te cuélher, ve’n te cuélher
Tu, cocuth darrèr vienut,
Ve’n te cuélher un aute cocuth.

Adishatz donc lo gran cocuth,
A la bona òra qu’etz vienut,
Vente curat e nàs agut.
Tira compair tira,
Lo gan cornard qu’arriba.
Qu’avem tirat e arretirat,
Lo gran cornard qu’ei arribat.

Siam en patz e nos cal faire guèrra;
anam partir a mieja-nuèit.
Totara, darrièr la barrièra,
nos traparem a detz …

Legir tot

Siam en patz e nos cal faire guèrra;
anam partir a mieja-nuèit.
Totara, darrièr la barrièra,
nos traparem a detz o ueit.

Sabèm plan que sus d’autras rotas
marchan los del Minerbés,
Carcassés e Corbièras tota:
siam los commandos de la nuèit.

Ara que la lei nos escana,
defendèm nostres enfants.
Cramaran sus la nacionala
los camions dels traficants.

Avèm pas agut paur del Tigre
l’annada del 1907;
nos fotèm coma d’una figa
de las menaças de Poniac.

Lengadòc, se los que trabalhan
un jorn se prenon per la man,
de segur que, dins la borrasca,
quicom de tot nou lusirà.

En atendent, sus d’autras rotas,
marchan los del Minerbés,
Carcassés e Corbièras tota:
siam los commandos de la nuèit.
Carcassés e Corbièras tota:
siam los commandos de la nuèit.

Siam en patz e nos cal faire guèrra
Anam partir a mièja-nuèit
Totara darrièr la barrièra
Nos traparem a detz …

Legir tot

Siam en patz e nos cal faire guèrra
Anam partir a mièja-nuèit
Totara darrièr la barrièra
Nos traparem a detz o ueit...

Sabèm plan que sus d’autras rotas
Marchan los del Menerbés
Carcassés e Corbièras totas :
Siam los Commandos de la nuèit.

Ara que la lei nos escana
Defendèm nòstres efants
Cramaran sus la nacionala
Los camions dels traficants.

Sabèm plan que sus d’autras rotas...

Avèm pas agut paur del tiigre
L’annada del 1907
Nos fotèm coma d’una figa
De las menaças de Ponia...

Sabèm plan que sus d’autras rotas...

Lengadoc, se los que trabalhan
Un jorn se prenon per la man
De segur que dins la borrasca
Quicòm de tot nòu lusira...

Sabèm plan que sus d’autras rotas...
Marchan los del Menerbés...

No sé como vamos a salir de esta historia de ilusión
Mi coche va como un avión, tengo la rabina …

Legir tot

No sé como vamos a salir de esta historia de ilusión
Mi coche va como un avión, tengo la rabina de un león
La noche no me hace miedo eso es la copla del dolor
Ya estoy harto ya no estoy ciego habre los ojos mi amor

Tengo una pena estoy helado
No encuentro el sueño ya no me canso
Ya no me engaño ya no me paro ahora yo quiero vivir
Estoy deseando que esta guera llegara hasta el final
Y ya dejamos esta vida la mala suerte se acabó

Te fuistes, recordando tu vida
Los cuernos, encima del reloj
Y te fuistes, huyendo en el camino
Sin cadena, en la realidad
Triste realidad !

Luna negra mi nena
Te estoy conociendo por la madrugada
Todos mi sentimientos se han ido
Y ahora todo es fatal

No sé, como sera mañana
Con el tiempo, me encontraré mejor
Me encontraré mejor !

La-baish dens l’arribèra
I a un prat a dalhar.
I a un prat a dalhar, la dondèna

Qu’i son tres …

Legir tot

La-baish dens l’arribèra
I a un prat a dalhar.
I a un prat a dalhar, la dondèna

Qu’i son tres joens dalhaires
Que l’an pres a dalhar.

Qu’i son tres joenas filhas
Que l’an pres a hiejar.

La plus joena de totas
Va cercar lo disnar.

Se n’èra pas anada
Que la vedon tornar.

Ça-vietz, ça-vietz, dalhaires !
Ça-vietz, entà disnar !

Lo plus joen deus dalhaires
N’i volo pas anar.

E qu’avetz donc, dalhaires ?
Non voletz pas disnar ?

Lo vòste amor, la bèla,
M’empecha de minjar !

Son tres dalhaires
Qu'an lo prat a dalhar
La donde, la dondena

Son tres jovas fenairas
Que s'en van lo …

Legir tot

Son tres dalhaires
Qu'an lo prat a dalhar
La donde, la dondena

Son tres jovas fenairas
Que s'en van lo fenar

La pus jova de totas
S'en va querre lo dinar

Arribet a la costa
La posquet pas montar

Lo pus jove de totes
S'en anet l'ajudar

Quant arriva a la prada
Li volguet pas manjar

E de qu'avetz dalhaire
Que voletz pas dinar

Es vostre amor la bela
Que m'empacha de manjar

Se mon cur vos agrada
Vos lo cal demandar.

Que’m soi lhevat lèu de la taula,
Qu’aví de partir tà Bordèu,
Shens díser arren, eth que m’espiava,
Era que …

Legir tot

Que’m soi lhevat lèu de la taula,
Qu’aví de partir tà Bordèu,
Shens díser arren, eth que m’espiava,
Era que m’a balhat sheis ueus.
N’aurèi pas pro de cent cançons,
N’aurèi pas pro de la mia vita,
Entà’us tornar ua petita
Part de çò qui m’an balhat, tots.

- Que son los mens, -
- Drets sus la tèrra, -
- Que van tot doç suu caminau, -
- Lo camp laurat que huma enquièra, -
- Que son los mens, los de qui cau. -

Ne hèn pas a la loteria,
N’atendan pas hèra deu cèu,
Sonque dilhèu, combat lo dia,
E de poder dromir la nueit.
Ne seben pas la grana Istòria,
Qu’aidan los chins a vàder grans
E qu’an au hons de la memòria
Tots los qui son passats abans.

Ne hartan pas jamei lo monde,
Son pas sovent sus lo jornau,
Sonque un còp tà viéner au monde,
E tà plegar, qu’ei lo dusau.
Son aquiu, quan lo temps s’estanca,
Au correder de l’espitau,
En esperar las daunas blancas,
A s’espiar los soliers tròp naus.

La nueit que cad sus Labohèira,
Entà Bordèu, jo que me’n vau,
Qu’ensagi de boishar lo veire,
Mès n’ei pas suu vèire qui plau.
Adishatz donc, tots los de casa,
Siatz hardits, ne’n soi pas mei,
Que volí díser, en quauquas frasas
Çò qui non disetz pas jamei.

Legir tot

Los enfants de lisardon se ne van per las batalhas.
A las batalhas del rei, los qu’i van non tornan …

Legir tot

Los enfants de lisardon se ne van per las batalhas.
A las batalhas del rei, los qu’i van non tornan gaire.

Lo bel Joan se n’es tornat, non pas Joan-Frances encara.
Sa maire lo vei venir per un prat que verdejava.

Coneguèt a son agach que son enfant era triste.
"Ò ! filhet lo meu filhet ! qu’una color an tas fardas ?

- Entre ieu e mon chaval que portam vint è nau plagas.
Ieu que n’en pòrti las nau, mon chaval totas las autras.

Aprestatz me un bon lèit, ieu i demorarai gaire.
Serai mòrt a mieja nuèit, mon chaval a punta d’alba.

Enteratz me al sarat, mon chaval a la campanha.
A ieu cargatz me de flors, al chaval totas las armas."

Diràn los que passaràn : "De que son aquelas armas ?
De l’enfant de lisardon que fuguèt a las batalhas.