Ont t’en vas tan d’aviat
Pastorèla crudèla
Ont t’en vas tan d’aviat
Arrèsta-te un briat
Ieu te vòli donar
Un …

Legir tot

Ont t’en vas tan d’aviat
Pastorèla crudèla
Ont t’en vas tan d’aviat
Arrèsta-te un briat
Ieu te vòli donar
Un ramèl de pimparèlas
De ròsas de lilàs
Se me vòls esperar.

R : Que vòl aquel piòt
L’ausissi pas gaire
Compreni pas plan
Non de que me vòl faire
De que vòl aquel piòt
A l’aire de dos aires
Compreni pas plan
De que me vòl parlar.

Ont t’en vas tan d’aviat
Perque me fas de pena
Ont t’en vas tan d’aviat
Ieu te vòli parlar
Per tu vòli trobar
Un plan ponh de poemas
Plèga de galaupar
Los te vòli cantar.

Ont t’en vas tan d’aviat
Te vòli pas cercar brèga
Adicha d’artelhar
Lo pos non mancarà
Ieu te vòli contar
Lo mal que me rosèga
E ni per me damnar
Te caldrà m’escotar.

Vòli culhir l’amor
Sus ta ròsa boqueta
Te manjar de potons
Coma l’abelha a la flor
Ieu me vòli negar
Dins la mar de tos pelses
E me daissar breçar
Per l’èrsa de tas mans.

Ont vas ambe ta guitara ?
Luènh de París es pas permés !
Ont vas ambe tas paraulas ?
Ara …

Legir tot

Ont vas ambe ta guitara ?
Luènh de París es pas permés !
Ont vas ambe tas paraulas ?
Ara te cal cantar franglés.
Que faràs de tas idèas ?
Es ora de l'universal.
Que siagas de gaucha o de dreita,
la mòda es al centralizat !

Dempuèi que canti, es la rassèga
que me cal ausir cada sèr
e cada nuèit n'i a un de dreita
o un de gaucha que me la vend :
Que faràs de tas idèas ?
Es ora de l'universal !
Que siagas cuol blanc o cuol negre,
la mòda es al centralizat !

Ma responsa aquí l'auràs
dins ma guitara e dins ma lenga.
Segur me comprenes s'as pas
endacòm desbrumbat ton cap.
Escota abançar mas idèas.
An gost a l'universal.
Lo Miègjorn se vei la pèl negra.
Tu jògues pas al pichòn blanc.

Anatz enfants de la patria
al jorn de glòria, solelh poirit.
Anatz enfants de lor patria
anatz dormir, anatz morir. …

Legir tot

Anatz enfants de la patria
al jorn de glòria, solelh poirit.
Anatz enfants de lor patria
anatz dormir, anatz morir.

Passa carrèira, i anirai pas
Vòstra bandièira, la vòli pas.
Où, tu mon paire, e tu mon grand
Vòstre enemic èra pas l'Alemand.

Per la carrièira, me cal cridar
aquel camps d'òsses, luènh semenats.
Lo onze es fèsta, paures gojats.
Avuei es fèsta, paures gojats.

Anem enfants d'Occitània
nos cal pas mai anar morir
per res, pel rei, la republica.
Nos cal fargar nòstre païs.

Quand èri pichonet escotavi de ròc,
Escotavi de jàz, de reggae e de fòlc,
Mai çò que mai m’agrada, qu’ai …

Legir tot

Quand èri pichonet escotavi de ròc,
Escotavi de jàz, de reggae e de fòlc,
Mai çò que mai m’agrada, qu’ai totjorn presat,
Es lei cançons d’aquelei quatre escarabats.

Òplati Òplatà siàm joios
De lei cantar totei dos.

Ièu tamben pichon escotavi de ròc,
Escotavi de pòp,legissia « Blek le roc »,
Mai lei que totjorn trobèri mai fabulos,
Es lei vielhs negres que nos cantavan lo blues.

Òplati Òplatà siàm joios
De lei cantar totei dos.

E ara siau vengut trabalhar a La Ciutat,
Per ganhar dei dòllars mi fau totjorn cantar
Despui que siau aqui demòri sus lo pòrt,
Es pas deman qu’aurai la vòatura d’esport !

Òplati Òplatà siàm joios
De lei cantar totei dos.

Toei lei jorns ambe ma guitara dins lo bàrri,
Ai fach mila cançons pòdi remplir un càrri,
Lei papàs son content,lei filhas joiosas,
S’avanisson tre que cantam lo nòste blues.

Les secrets de la terre vont se révéler
Comme une braise qui naît du néant
Je m’allonge dans cette communion …

Legir tot

Les secrets de la terre vont se révéler
Comme une braise qui naît du néant
Je m’allonge dans cette communion
De plaisirs interdits et d’onction

Je suis l’orage, le feu, le vent
J’essuie la tempête, parchemin luisant
Je pénètre l’air et le feu me prend
Luxure charnelle et communion

Par cette flamme exquise je hurle
J’aspire le venin sacré qui brûle
Je prends le plaisir et dévore le temps
De ce phallus irriguant tous mes sens

Je suis l’orage, le feu, le vent
J’essuie la tempête, parchemin luisant
Je pénètre l’air et le feu me prend
Luxure charnelle et communion

J’erre par ce chemin qui ruisselle
Sapience d’un trésor enfoui
L’orgasme tellurique m’envahit
D’un démiurge unique qui chancelle

Couro la nuèch me laiso pas durmi,
boucont de lai d’i vedre ’nté la piaso,
veou de figure nière,
sbiavé …

Legir tot

Couro la nuèch me laiso pas durmi,
boucont de lai d’i vedre ’nté la piaso,
veou de figure nière,
sbiavé da la nèou,
tuchi ’n rèou,
senso vuèio ’d parlà.

Me, vosti cor, Oubriè d’Outsitànio,
rèsten eisì, sus i lindal peirous !
Me, vosti cor, Oubriè d’Outsitànio,
rèsten eisì, sus i lindal peirous !

Eisì spetà mai, mai vosti retourn.
Degun, degun, degun, degun,
eisì a spetà mai vosti retourn,
degun pol dezreisar i cor !

Fià que se mesquìen soubre, ’nt uno tubo,
din la geblo lumièro d’i lampioun,
Oubriè de mountanho, Oubriè d’Outsitànio,
cach a spetà que la courièro pase ;

Me, vosti cor, Oubriè d’Outsitànio,
rèsten eisì, sus i lindal peirous !
Me, vosti cor, Oubriè d’Outsitànio,
rèsten eisì, sus i lindal peirous !

Eisì a spetà mai, mai vosti retourn.
Degun, degun, degun, degun,
eisì a spetà mai, mai vosti retourn,
degun pol dezreisar i cor !

Oxinaren azpian perrejila jaio
Jaio bada jaio da bera dago sendo.

Martinatxo andrea bentanean dago.
"Sartu bedi barnera, zer egiten …

Legir tot

Oxinaren azpian perrejila jaio
Jaio bada jaio da bera dago sendo.

Martinatxo andrea bentanean dago.
"Sartu bedi barnera, zer egiten dago?"

Luis gaztetxo jaun hori bibolina jotzen,
Martinatxo andrea galantutzeatzen.

Luis gazte galan horrek dauzkan bibolinak,
afinatzen badaki andretxo Martinak.

Bentanaren azpian, "hurrengo artio",
Martinatxok barnetik agur egin dio.