N’aviái pro de la nòstra trima
N’aviái pro del nòstre fanguièr
Lo Rèi, lo curat, la talha, la dima
Lo …

Legir tot

N’aviái pro de la nòstra trima
N’aviái pro del nòstre fanguièr
Lo Rèi, lo curat, la talha, la dima
Lo pòble manja lo darrièr

Ò! Mon Dieu, se cal far la guèrra
Ò! Mon Dieu, se nos cal crevar
Serà per nautres e per la tèrra
La França, ela, pòt esperar.

Et nous crevons sous de vieux songes
et la vie se lève à côté
si nous mourons un jour debout …

Legir tot

Et nous crevons sous de vieux songes
et la vie se lève à côté
si nous mourons un jour debout
ce sera par fatalité
j’ai de la terre sous mes bottes
à me river à mon pays
et ce dégoût qui me remonte
à la gorge chaque été

A l’an zéro de la révolte
j’ai lu des poésies fanées
s’il est un temps pour chaque chose
l’an zéro n’est pas encore né

Malheur de toute éternité
à celui qui rêve des autres
malheur au poète rebelle
malheur à celui qui veut vivre
piquets de grève de l’ennui
rêves sans fins d’autres sillages
langues aux ventres des usines
et ces miracles dans nos lits !

A l’an zéro de la révolte
j’ai lu des poésies chargées
s’il est un temps pour chaque chose
l’an zéro n’est pas encore né

L’obscénité comme langage
pour abreuver tous les vieux cons
ma langue morte aux mots croisés
pour l’an zéro des Occitanes
et le mistral de la folie
aux ministères du vieux monde
et la Courneuve en paradis
l’amour se fait chaque seconde

A l’an zéro de la révolte
j’ai connu des fusils chargés
s’il est un temps pour chaque chose
l’an zéro ne va pas tarder

Si’l est un temps pour chaque chose
l’an zéro ne va pas tarder

Per totei lei revòutas de ta tèsta
Per totei lei revòutas qu’as dins la tèsta
Escota lo tarabast de l’imaginari …

Legir tot

Per totei lei revòutas de ta tèsta
Per totei lei revòutas qu’as dins la tèsta
Escota lo tarabast de l’imaginari
O fan, vaqui lo charibari…
Charivari
Es arribat dins ta vila
Charivari
Es arribat dins ton barri
Mandèsson la poliça
Mandèsson lei militaris
Mandèsson la poliça
Charivari.

Manjats per la television
Engolits per lei programas
E lei sòmis en pack "tot comprés"
Agacha un pauc lo son
Que mandam, lei flamas
De ton monde a revers.
Versificam la vida per ne faire de cançons
Que passan e reviran dins ton coraçon
Amassam lei penas e la crida de la populacion
Lei silencis, lei cauvas marridas, la pression
Ne fasèm d’archipòt, ne fasèm de farçum
Una mescla de la planeta en dançum
Dançam ara sus la plaça publica
Dançam ara sus la republica
Ta carrièra es una granda fèsta
Per totei lei revòutas de ta tèsta…

Repic.

Laissa la vida desfilar en bendas musicalas….
Laissa la vida passar sus lo son dins la sala….
O diga un pauc tot çò que te tracassa
Dau temps qu’aquí la fola s’amassa…
Sus lo fiu de ma lama
Per lo fuec que me crama
Per lo fum de ma cana
Dins lo cròs de mon arma
Per ma dòna, per ma dama
Per la brasa e lei flamas
Sus lo vèrs e la trama
onte la cançon s’enrama
I a lo balèti de totei lei generacions
I a la musica e de bònei versions
Ren que de fadats dins ta revolucion
Tot lo pòple de teis imaginacions
Imagina çò que sariá lo monde dins tei cervèlas
En rima e sus lo vèrs se fonde dins ma gargamèla
Lo sound system gigant lo sound system gigantesca
Per totei lei revòutas de ta tèsta…

Repic.

La vida es una cauva tot en lusenças
La vida es una cauva tot en movenças
Se fasem lo còmpte dei penas, deis ofenças
L’univers que ma mementa pensa
Es tot autra cauva, es tot autra cançon
Es una autra planeta dins mon coraçon
Es un autre solèu en plen dins ma ritmica
Un autre bati bati sus la musica
E totei lei dolors qu’espòutiran lei diablons de ma fèsta
E totei lei revòutas de mon còrs, dins ma tèsta…

Mais c’est Mauresca
Sur la place publique
Mais c’est Mauresca
et c’est la panique
En panne d’idéaux, de rêves et d’utopies
Voilà le sound system, le sound system c’est ici…
Ici et dans ta tête quand tu danses c’est oui
Ici et dans ta tête dans la seconde qui suit….

Ribat ribat sonat
Ribat lo guè l’an neu lo cau donar

Lo guè l’an nèu lo cau donar gentil senhor …

Legir tot

Ribat ribat sonat
Ribat lo guè l’an neu lo cau donar

Lo guè l’an nèu lo cau donar gentil senhor
Lo guè l’an nèu lo cau donar als companhons

De las pomas de las peras
Lo guè l’an neu lo cau donar

De las nosas de los noselhons
Lo guè l’an neu lo cau donar

De las figas de rasim dotz
Lo guè l’an neu lo cau donar

De las favas de los peses
Lo guè l’an neu lo cau donar

Vòli contar l’istòria a jamai tròp famosa
Que se passèt un sèr, aval cap a Tolosa
Pensi qu’es "Ribeirac" que …

Legir tot

Vòli contar l’istòria a jamai tròp famosa
Que se passèt un sèr, aval cap a Tolosa
Pensi qu’es "Ribeirac" que se disiá lo luòc
Ont èri anat cantar un pauc la lengadòc.

Lo Larzac èra fresc dins totas las memòrias
dels vinhairons tanben, tota nòva la glòria
S’aviás pas un berret, passaves per un fòl
E se ères pas barbut, òm te cresiá en dòl.

Enfins, èra un temps ont las causas anavan
Qu’après aver cantat, lo bal fòlc començava
Lo rondèu, la polkà, lo saut, lo riga-raga
Te tombavan dessús coma pluèja qu’asaga.

Al fonse sus un traste, en barba e berreta,
Qualques joves faisán resquitar la cabreta,
Bufar l’acordeon, clasquejar la guitarra ;
En aquel temps, spvent èra pas coma ara.

Erem ambe Joél, pegats a la buveta,
Coma dròlles escontant lo conte d’un papeta
Un òme tot en cuèr, a costat d’aquel monde
Ambe son "òpinel" se curava las onglas.

Ne deviá aber pron d’aquela pantomima,
Tot d’un còp, de son punh que la fotra anima
Te fot un cacha-morre al primièr que s’avança
Era "saut de lapin" que se disiá la dansa.

Puèi, per complir lo còp, lo traste escalabra
Talha l’acordeon, embosena la cabra
Que de son crit agut i traucava l’aurelha ;
La guitarra tanben la fot coma una pelha.

Enfins, plega cotèl, colèra, malvolença
Per fugir coma un pet dins lo jorn que comença
Daissant los musicians, lo cimbol a la camba
Córrer coma un tropèl quora lo gos la ramba.

Tu qu’escotas mon cant, sabi çò que ne penses :
Cal èsser desobrat per compausar de pèças
Que contan dins un biais d’escritura un pauc nòble
Çò que te penja al nas se conflas tròp lo pòble.

1- Vèni vèi la fouant

Vèni vèi la fouant
Janetou ma mìo.
Vèni vèi la fouant
Que toutei lei van. …

Legir tot

1- Vèni vèi la fouant

Vèni vèi la fouant
Janetou ma mìo.
Vèni vèi la fouant
Que toutei lei van.

O noun li vau pas
Moun fringaire, moun fringaire.
O noun li vau pas,
Moun fringaire li èi pas.

2- La tanto Genevièro

La tanto Genevièro
De vèi Aucelou
En batènt soun burre
Especè soun platou.

Lou burre se remasso
Lou platou se petasso
Cresian tout perdu
I’agué rèn de foutu !

3- Dins lou bouas d’Angialo

Dins lo bouas d’Angialo
I’avié’n chabriou,
Que toujour bramavo
De la pòu dóu loup.

Fòra es Nòrd e silenci
desert de pòrtas barràas
garden nòstas domoras
japs de ves enrabiat
Escòuta, ven una musica …

Legir tot

Fòra es Nòrd e silenci
desert de pòrtas barràas
garden nòstas domoras
japs de ves enrabiat
Escòuta, ven una musica
que nais del sang, de son temp
estup la tèle e i sie chichos
ven qu’es festa e dançem.

Lo rigodon, es lo rigodon
chanta ta dança, bala ta chançon
lo rigodon, es lo rigodon

escòuta aquò vielh
’ma sèona ben encuei.
Oc lo rigodon avanca
la danca comença
sonem per vos dònar de joissença
Oc, la reis de la musica
da festa es antica
lo vent taca a sofiar
pas-moi s’arresta
Tapatge sarvatge de brams e de mans
es coma la flama d’un fiòc de bomians
que leva valòscas
al bord de l’autovia
aluma la nuech lo fuec
d’Occitania

Lo rigodon...

Oc, es commencàa la dança
joiosa, electrica
s’elança dal còr de la musìca
e vòla, s’abriva, se desplèga
escòuta e bolega
fai fito que lo rigodon avança.
bolega, mon fraire

I vnoma dal piemont e mnoma ‘l rigodon
Con viola e semiton tiré su ‘l manton
I vnoma dal piemont …

Legir tot

I vnoma dal piemont e mnoma ‘l rigodon
Con viola e semiton tiré su ‘l manton
I vnoma dal piemont e mnoma ‘l rigodon
e mnoma costi son a la mòda dij viton
bon dìu ‘v lo scrìu e ‘v lo crìu
che fé festa a resta semper còsta nòsta vera gòi
e a l’è ‘n bon motìu për rësté vìu bon dìu
soné dansé mach për fé ij fòj

soma trobador, cantoma pà l’ amor ant le cort
ma për fé l’ amor i s’ ancaloma a fé la cort
soma trobador o na manica ‘d bastard?
Dij bard sènsa por o mach dij gioglar?
Përchè ‘l crin a ven pà vej ch’ a l’é già ora dël festin
Ma man man che l’ òm ven vej a fa ‘l crin a tuti ij festin
E parèj andoma a serché ‘nt le fere ij madamin
Për podèj bin slumé com’ a son sota ij cotin
a-i sarà da carié? Diàu! Fomse pà ‘d sagrin
a-i sarà da saoté së tut a no va bin
ma con la scusa ‘d soné i foma semper l’ istessa fin
mach la sin-a o ‘l disné ch’ i saotoma ‘d “rutine”
ma ‘n fond soma sivalié con për ëscù ‘na viola
nòst sàber a l’é ambranché ‘l crajon
e për pà lassé sté lanima da sola
i soma pijasse l’ angage d’ ëscrivi canson

alora fòrsa dansé ‘l rigodon servàj e fòl
che tut lòn ch’ a l’è stàit i ‘s lo mënoma acòl
a diso lon ch’ a l’è fàit l’è fàit ma andrinta a-i no brùsa ‘n giòl
e pensé che ancor a-i é chi ch’ a lo ciama “folk”
nopà a l’é ‘na mission con piùma e liron
i fon canson ch’ a peiso coma mon
për pà lassé andé a baron nòsta cita nassion
e për dé ‘d paton a chi ch’ a l’ avìja pijala ‘n ghignon
alor tenive pront a bati le man
e dansé ‘l rigodon an tond për mè cont ëspron
për dé contr a sto mond ch’ a va a fond
e che për ël baron d’ ëstrons a l’é semper pì gram
donch totun chi ch’ a fa la làuda
i ‘m lo sènto strangè cost nòst paìs
coma col pòvr’ òm ch’ a l’é nassù ad alba
a ven ciamà albanèis da tuti ij sòi amìs

Maire se sabiatz d’onte veni d’onte veni
Maire se sabiatz d’onte veni me battriatz
Veni de Tolon, de Tolon e …

Legir tot

Maire se sabiatz d’onte veni d’onte veni
Maire se sabiatz d’onte veni me battriatz
Veni de Tolon, de Tolon e de Marselha
Veni de Tolon, de dançar lo rigodon

Avíu un calinhaire m’agradava pas
Aviá lo nas de caire, sabiá pas dançar
Aqueu calinhaire m’agradava gaire,
Aqueu calinhaire m’agradava pas

I a de chivaliers de l’armada, de l’armada
I a de chivaliers, parlon d’amor volontiers
L’espasa au costat, bella mina, bella mina,
L’espasa au costat, sabon se faire escotar

I a tant de marins, per la dança, per la dança
I a tant de marins, per la dança, plens d’entrin
Rire que fai gau, camba lesta, camba lesta
Rire que fai gau, camba lesta e pes descaus

I a li gròs marchands, li pistòlas*, li pistòlas
I a li gròs marchands, li pistòlas e li diamants
N’an si còfres plens, de colanas, de colanas
N’an si còfres plens, de colanas e de pendents

Ah! Lo beu pais, tot fa festa, tot fa festa
Ah! Lo beu pais, tot fai festa e tot ié ris
Maire se voliatz vòstra filha, vòstra filha,
Maire se voliatz aqui la maridariatz!

Souto lou soulèu que rabino,
La belugo part e boumbis
E la ramihado cracino
E la flamasso s’espandis.
Nivo de …

Legir tot

Souto lou soulèu que rabino,
La belugo part e boumbis
E la ramihado cracino
E la flamasso s’espandis.
Nivo de fum dins lou cèu rouge
Lou fiò au mitan di bramas
Degoulo tout, moustre ferouge,
Nòsti fourèst soun de brasas.
En lònguis erso, li flamado
S’escarvarton pèr devouri
Tout ço que viéu dins l’encountrado,
Que viéu e que vòu pas mouri.
De l’infemalo grasihado
Mounto un chafaret ensourdant,
Lou soulèu sus la mau-parado
Rajo de lagremo de sang.
Agarrus, cade, pin, blacas
Souvagino, e nis, e jas,
Oulivié, roure, acacia
Tout a rima, crema, brûla !
Pièi tout es mort, la mort peleto
S’implano dedins l’orre cèu,
Lis aubre, nègris escaleto,
Recataran plus lis aucèu,
Béurai plus à la font secado,
Anarai plus m’espaceja
Dins l’oumbro fresco di ramado,
Es fini, an tout massacra !
Lou sabien pas, li tantalòri,
Que lou pin gardavo memòri,
Lou sabien pas, li gargamèu
Qu’empeguèron aquéu flagèu
Bos, à nôsti bôri,
Que l’éuse me disié l’istôri
De nòsti glòri d’àutri tèms,
De moun païs e de mi gènt !
Agarrus, cade, pin, blacas
Souvagino e nis e jas,
Oulivié, roure, acacia
Tout a rima, crema, brûla !
Amo di sèuvo armouniouso,
Te leissen veni segrenouso,
E fasen rèn pèr t’apara
Anen dounc te leissa creba ?