6 heures du mat, j’ai des frissons
C’est trop, je suis accro
Il est trop tôt pour trouver d’la bonne …

Legir tot

6 heures du mat, j’ai des frissons
C’est trop, je suis accro
Il est trop tôt pour trouver d’la bonne héro
Et je commence à gueuler très haut

REFRAIN
Tonco sont tous séchés dans !a cuillère
Quand il n’y a plus rien à faire
Il y a de quoi s’en déplaire

C’est pas fini ce cauchemar
Car j’en ai mare dans ce plumard
A penser à Amar
Qui pourra m’avancer un petit quart
Mais ce connard est trop avare
Il n’apaisera jamais mon cafard.
Je crois que le mettrai au rencard
Comme ça je me mettrai au pétard.

REFRAIN

Fils de la gave, il faut pas délirer
On dit l’héro c’est zéro
Mais moi je donne pas de numéro
A chacun, chacun son défaut
Car je prêche pas pour sa légalisation
Avec un peu de méditation et de réfléxion
On n’arrivera peut être à une solution.

REFRAIN

la défonce, vas-y - vasa
Et puis tu me diras
Vas-y - Vasa
Et puis on en reparlera

Tòni siás òme ara te cal ganhar la vida amb ton trabalh
Pròche ta vila aquò’s norma, lo mond dison …

Legir tot

Tòni siás òme ara te cal ganhar la vida amb ton trabalh
Pròche ta vila aquò’s norma, lo mond dison qu’aurás de mal
Lo solelh fai susar ton front marcha que lo camin es long
Coma a l’escòla rapèla-te, per una plaça maina-te

Sol dins la vila sol dins Rodés sol per carrièras sol per pas rès
Dins las fabricas i a pas degus de trabalh Tòni n’i a pas pus

I a plan d’annadas èra lo temps ont lo mond èran contents
E sensa pena podian trapar quicòm per viure ganhar son pan
Dins los vilatges e dins los camps cada dissabte i aviá los cants
D’un pòble en fèsta d’un pòble viu d’una cabrèta un sèr d’estièu

Dimenge a taula seràs tristàs per dire al mond que t’en vas
Dins la vilassa dins lo laç e a la Nina pensaràs
Dins la memòria de ton grand i a una istòria i a un cant
Ditz que se la fuelha morís es que l’aubre es luènh del païs

Je suis le fils du tonnerre
Par la parole je sème le trouble
Et par ma bouche je crache la …

Legir tot

Je suis le fils du tonnerre
Par la parole je sème le trouble
Et par ma bouche je crache la foudre

C’est l’homme animal qui vous parle
L’enfant qui refuse de vieillir
Le singe qui veut briser le mal
Armé de mille éclats de rire

Mon art c’est la maîtrise de l’instinct
L’expression de l’esprit païen
L’oubli des années de dressage
Le retour à l’état sauvage

Je retourne aux racines du peuple
Le savoir ancestral de la meute
Le pouvoir subtil des incantations
Hum... mauvaises fréquentations

Je veux voir l’amour s’en mêler
Unir les tribus de couleurs
C’est le rêve de l’enfant indompté
Qui recherche un peu de chaleur

Ranimons les feux du sabbat
Au son lancinant des tambours
Pour que dans la nuit se propage
Le signal de l’esprit voodoo

Je veux voir les gens devenir fous
Se rouler par terre, dans la boue
Je veux voir le déluge emporter
Le mensonge des siècles passés

En avant les damnés de la Terre.

A sei pichòts nebots, i aviam dich que s’èra endralhat
Avau en America sens un sòu, tot desbraiat.
Esperaviam plus …

Legir tot

A sei pichòts nebots, i aviam dich que s’èra endralhat
Avau en America sens un sòu, tot desbraiat.
Esperaviam plus jamai de reveire
Aqueste espelofit sensa maniera.
A Buenòs-Aires èra mesclat dins saup pas ‘queu trafic,
Mai es revengut tot cargat ‘mé de presents polits :
‘Na titèi que quand fai pipí s’aboca,
‘Mé de tetés gonflables emé la boca.

Tonton Cristòbal es revengut,
De pesòs, de lingòts ne’n cagava a non plus.
La familha ipocrita fai: « Viva lo barbut ! »
Tòntòn Cristòbal es revengut.

Despuei qu’es arrivat, tubam que de marrit tabac,
Mandam de còps de fiòc pertot, nòstei vièlhs branton pas.
E coma lei durs mastegam la chica,
E cracham a sièis pas coma au Meissica.
Coma es estat guerrieròs, es pas un teta-buòu,
A agantat Buffalò-Bill au lassò sus son muòu.
Tòntòn sentiá tant marrit de la boca
Qu’a estubat l’autre coma una mosca.

Tòntòn Cristòbal es revengut,
De pesòs, de lingòts ne’n cagava a non plus.
La familha ipocrita fai: « Viva lo barbut ! »
Tòntòn Cristòbal es revengut.

Es pas ben grand ‘mé son menton enfonçat dins lo còu,
A lo tuièu d’escapament quasiment per lo sòu.
E son nas tot cubert de cicatriças
Fai pensar un pauc a una saussiça.
Amé sei fuèlhas de caulets, pòu devinar lo vent.
E dau jorn que s’estramassèt, n’a gardat qu’una dent.
« Cristòbal, sentètz un pauc la biqueta »,
Disiá ma maire un brison besuqueta.

Tòntòn Cristòbal es revengut,
De pesòs, de lingòts ne’n cagava a non plus.
La familha ipocrita fai: « Viva lo barbut ! »
Tòntòn Cristòbal es revengut.

Tòntòn es mòrt lo jorn qu’a oblidat de respirar,
Sa distracion fatala autant lèu nos a fach plorar.
E i aviá mema un vièlh que s’empegava
A la santat dau mòrt que ne’n badava.
Desempuei son fantauma a pè-cauquet fai paur i gents
Que se trufavan d’eu dau temps qu’èra encara vivent.
Vèn la nuech tirar lei pès de ma maire
Qu’autant lèu manda un bacèu a mon paire.

Tòntòn Cristòbal es revengut,
Lei pesòs, lei lingòts, i aurà ren de perdut,
Car lo testament lega i nebots leis escuts.
Tòntòn Cristòbal es revengut.

Tonton Francés
I entend pas res
A la filosofia.
Jamai deguèron li mostrar
Parlar Zaratostrà.
Lo tarabusta pas
D’èsser o …

Legir tot

Tonton Francés
I entend pas res
A la filosofia.
Jamai deguèron li mostrar
Parlar Zaratostrà.
Lo tarabusta pas
D’èsser o d’èsser pas
E de còps lo quenque nos confia :
"Cal èsser lo dar-
Rièr con per badar
A la colhonadas de Dadà.
Sisife es un piòt
Se’n fotrà lo pelhòt
De butar son ròc
A ne faire al fròc."
Jamai l’auriá saput
Tan nharrut, tant caput.
"Deu èsser breton !"
Pensa tonton.
Mas... Tonton Francés
Per nosaus es
Lo mai senat dels òmes.
Li an pas fait Sartre e Camús
Pèrdre son oremus.
Tanben comptam sus el
Car per un bon conselh
A mai d’èime que fòrça prudòmes,
E ieu seriái esto-
Nat que contra Platon
Cambièssem un jorn nòstre tonton.

Tonton Francés
I entend pas res
A la teologia.
Jamai declinèt son latin
Ambé sant Augustin.
Podèm possar de brams,
Fa pascas avant Rams,
Vira lo cuol a la liturgia ;
Lo Sant paradís,
E mai s’existís,
Es tròp naut per el de profundis.
Jamai de glèisa cap,
Mas lo barrabàs
Se’n tresvira pas,
E diable ! cal aver
Un gròs estomac per
Chapar de rector
Mai que tonton.
Mas... Tonton Francés
Per nosaus es
Lo mai crestian dels òmes ;
L’escais de Bon Samaritan,
Lo pòt plan meritar.
Atend pas lo matin
Fresquet de sant-Martin
Per vestir joan-fotres e miègs-òmes
E lo Bon Dieu se sa-
Biam de pas lo vexar,
Li lo donariam sens confessar.

Tonton Francés
I entend pas res
A la democracia.
Jamai botèt per un ’scrutinh
Dins l’urna un bulletin.
Pretend qu’una eleccion
Es qu’una dejeccion
De coquinariá, d’ipocrisia ;
E que los discors’s
Semblan un concors
De totas las messorgas en cors.
"Quand pensi qu’un petit
Rusat, qu’un degordit
Compta pas melhor
Qu’un fat, qu’un colhon,
Per cantar, mos nebots,
Tant val gardar sa votz,
Sa votz d’elector !"
Mas... Tonton Francés
Per nosaus es
Lo mai civic dels òmes
Qu’a pas a recaupre de son
Vesin ges de lecçon.
Enlòc non traparàn
Qualqu’un mai tolerant,
Jamai cremarà pas de bonsòmes,
E de Victòr Jarà,
L’oncle n’empacharà
Jamai de cantar ni de charrar ;
E planhi lo capbord
Que fa calhar Gainsbourg
Gainsbourg o Sardou,
Brave tonton !
E planhi lo capbord
Que fa calhar Gainsbourg
Gainsbourg o Sardou,
Brave tonton !
Car...

Tonton Francés
I entend pas res
Tonton Francés
I entend pas res.

Por montes, caminos y aldeas,
De Guipuzcoa la dulce y bella,
Cuando va cayendo la noche,
Se oye el canto …

Legir tot

Por montes, caminos y aldeas,
De Guipuzcoa la dulce y bella,
Cuando va cayendo la noche,
Se oye el canto de una sirena.
Su canto es amor.
Su canto es dolor.
De tiempo ganó la gallega.

Somos cuatro amigos
Que aquí hemos llegado.
Vamos a contarles
Donde hemos estado :
Fuimos a Paríis
Por primera vez
Y a este de la guitarra
Le pegó un francés.
Y cuando fuimos
A Filipinas,
Nos regalaron
Diez mil sardinas,
Y cuando entramos
En Nueva York,
Nos dio a todos dos duros
El Gobernador.

En esta noche bella,
Tan silenciosa,
Tan dulce y clara,
O luna que ilumina
Hasta la aldea
De mi adorada,
Alumbra con firmeza
Los altos montes,
Los verdes prados,
Donde mi amada vive.
Donde mi amada,
Me está esperando.

Montañas de Guipúzcoa,
Dulces recuerdos de mi niñez,
Aldeas sonrientes,
Feliz el día
Que os vuelvo a ver.
Montañas de Guipúzcoa,
Paisajes de esplendor,
Os canto en mi tzortico
Con toda el alma y el corazón.
Os canto en mi tzortico
Con toda el alma
Y el corazón !

Beber, beber, beber es un gran placer,
El agua para bañarse, para las ranas que nadan bien.
Beber, beber, beber es un gran placer,
El agua para bañarse, para las ranas que nadan bien !

A mi me gusta el pimpirimpimpim,
De la bota empinar parampampam,
Vivir contento pimpirimpimpim,
Cantar, siempre cantar parampampam,
Con el pimpirimpimpim,
Con el pamparampampam,
El que no le gusta el vino
Es un animal, es un animal,
Es un animal

Las cançons d’autes còps
Hasèn pas tostemps xxxx
Las cançons d’autes còps
Sabèn tanben har xxxx

Plorar-shiular
Las hilhòtas de …

Legir tot

Las cançons d’autes còps
Hasèn pas tostemps xxxx
Las cançons d’autes còps
Sabèn tanben har xxxx

Plorar-shiular
Las hilhòtas de Liborna (bis)
De mei bèra non i a

Shiular- aimar
L’aute dia a la heuguèra, la heuguèra deu heugà
Que i avè ua bergèra qui guardava lo bestià
Era que’m digó, charmant garçón
Shoridibitin Dibitorus Busagaucha
Era que’m digó, charmant garçón
Canterès ua cançon

Aimar-ligar
A Aulorón i avè ua vielha (bis)
De mei de quate vints ans
E lo trimtrim trimtram la vielha
De mei de quate vints ans
E lo trimtrim trimtram

Ligar-pujar
Halte-là (ter)
Les montagnards (bis)
Halte-là (ter)
Les montagnards sont là
Les montagnards (bis)
Les montagnards sont là

Pujar-minjar
Quan Gargantuà tortè de l’armada (bis)
Dichót en entrant qu’èra mort de hami
Au b’èri jo malauda, au malauda èri jo

Minjar-dançar
C’est la fille de la meunière qui voulait se marier
Son papa ne voulait guère, son papa ne voulait pas
Gigue (ter) lonlèra, gigue (ter) lonla

Dançar-botjat
Tant qui haràm atau, n’aneram pas tà casa
Tant qui haràm atau, n’aneram pas tà Pau
Un cóp, dus cóps, tres cóps, quate cóps, cinc cóps
Haut (ter) lheva lo cù la vielha
Haut (ter) lheva lo cù mei haut

Topo senza peli brutto animale
Corri un po’ al riparo, corri un po’ al riparo
Topo senza peli brutto animale …

Legir tot

Topo senza peli brutto animale
Corri un po’ al riparo, corri un po’ al riparo
Topo senza peli brutto animale
Corri un po’ al riparo del grembiule
Il bel grembiule e fatto a “fisa”
per coprirle la “barbisa”
La “barbisa” è già coperta
Povero topo disperato
“Se vedessi casa nostra
come è bella, come è bella
Se vedessi casa nostra
Com’è bella, e ben organizzata”
“In un angolo vi era un armadio
dietro al quale passavano i topi
Se vedessi casa nostra
Com’è bella, e ben organizzata”
Hanno trovato Bin Laden
Era andato a Marsiglia
Con la testa in un asciugamano
Lui cantava in mussulmano
L’abbiamo preso nella Banda
Al posto del Giari per cantare
Dopo un po’ abbiamo litigato
E lui ci ha tirato una bomba.

Tora lora lora, lo gau canta
e n’es pas encara jorn
ieu m’en vau en Terra Santa
per veire Nòste …

Legir tot

Tora lora lora, lo gau canta
e n’es pas encara jorn
ieu m’en vau en Terra Santa
per veire Nòste Senhor
Vòs tu venir? Nanì nanì!
Vendras pro ben! N’en farai ren!
Guilhaume, Guilhaume!
Au mens s’ieu non torne plus
fai mi dire uni set-Saumes
Elás mon Dieu, que farai ieu?
Sieu paurós come un polet
Quand sieu solet, quand sieu solet

Tora lora lora, l’aura mena
e me fai bofar li dets
Certas, ieu sieu ben en pena
Ai pòu de morir de freit
Hòu de l’ostau! Quau pica avau?
Vodrieu lotjar. Siam toi cojats!
Grangiera, Grangiera!
Durbetz me, sieu tot jalat
Botatz-me dins la feniera
Elás mon Dieu, que farai ieu?
Lo paure, onte tirarai,
beleu morrai, beleu morrai

Tora lora lora li ribieras an deja tot inondat
Vese plus ren li brotieras
Beleu me faudra nadar
Quauque barquet! N’ia pa de que.
Ont passarai? Certas, non sai.
Sauvaire, Sauvaire!
Tu n’as ges de caritat,
n’es pas ànsin que fau faire
Elás mon Dieu, que farai ieu?
Lo paure, onte passarai
Me negarai, me negarai

Tora lora lora, per fortuna sieu sortit d’un michant pas
La pode contar per una
Enfin ai trobat lo jas
Bonjorn a tots! E mai a vos
E que fasetz? Vos lo vesetz!
Maria, Maria!
Vos estrugue dòu beu fieu
Lo verìtable Messia
Bòn San Jòusè - se me cresetz
Me fairetz veire l’enfant
qu’ieu ame tant, qu’ieu ame tant

Refranh 1 :
Cal davalar a la que ven
Te siás enganat d’autobús.
Cal davalar a la que ven
Que …

Legir tot

Refranh 1 :
Cal davalar a la que ven
Te siás enganat d’autobús.
Cal davalar a la que ven
Que per tu es lo terminús.
Torista, torista,
Daissa ta femna, ton argent,
E tu vai te’n.
Daissa ta femna, ton argent,
E tu vai te’n.

Lo solelh a rajat
Sus la nòstra Occitània,
Son totes arribats
Per semenar l’isanha.
Sus la plaja an florit,
Rosèlas an rogit,
E ieu per me banhar
Los me cal encambar.

Refranh 2 :
Cal davalar a la que ven
Te siás trompat de direccion.
Cal davalar a la que ven
Torista egala pollucion.
Torista, torista,
Daissa ta femna, ton argent,
E tu vai te’n.
Daissa ta femna, ton argent,
E tu vai te’n.

Mas vaquí qu’es pus fòrt
Te parlan de confòrt.
Vòlon pas mai de tendas,
Pòdon pagar de rendas.
Per bastir d’ostals bèls
An de bonhols-borricas
Que menan jol solelh
Lors palas mecanicas.

Refranh 1

Per voler poderós
De qualques promotors,
Onte campavi ièr,
Uèi i a un buldozèr.
e ieu, paure Occitan,
Lo pauc que me demòra
Es lo magre eslogan :
"Parisian defòra !"

Refranh 2

Un ser d'ivern, l'òme
arribèt a l'ostal
E la fred de la nuèit
s'envolèt quand parlèt
Sa votz cauda e …

Legir tot

Un ser d'ivern, l'òme
arribèt a l'ostal
E la fred de la nuèit
s'envolèt quand parlèt
Sa votz cauda e dura
e de sinceritat
El nos a amenats
Dins aquelas velhadas.

Cresián acabadas
Las castanhas al canton
Mas chas el n'i aviá,
N'i aviá totjorn pro.
Lo vin blanc, las cançons
Eran totjorn aquí
Dins aquela maison
Ont la rason nos ditz :

« Te cal tornar cantar,
Mas quò's en occitan !
Te la cal far sonar,
Ta lenga de crocant !
Ta lenga de calor !
Ta lenga vertadièra !
Ta lenga de dolor
Per cridar la misèria ! »

Sa votz èra cauda
E de sinceritat,
Podiám pas refusar,
Endonc l'avem cantat.
La cantam a Doma,
A Tamniès, a Sarlat.
Se podiám esser òmes
Que vos van far cantar :

« Te cal tornar cantar,...

Tornaram enquiara tèrra
Un maitin deth mes de mai
Guardaram ena carena
eth lheuar d’un solei clar

Un país sauvat …

Legir tot

Tornaram enquiara tèrra
Un maitin deth mes de mai
Guardaram ena carena
eth lheuar d’un solei clar

Un país sauvat encara
des malurs des occitans
ua gent que pense qu’ara
poderà veir londeman

Coma es prats verdi esperança
coma eth cèu blu e ben ludent
atau campi enquiath futur
demorant que i age lutz

Quan era gent coches as montanhes
quan eth mon ei endormit
soniaram qu’Aran quan cante
cante qu’ei un nau país

Semiaram es nòstes lanes
es artigues floriran
e en còr des aranesi
ua alhama que s’alugarà,
ua alhama que s’alugarà.

Per la mar atraversar
E contra vents caminar
Nauta serà ma cançon,
Fòrta serà ma cançon.

Te dirà nòstra carn …

Legir tot

Per la mar atraversar
E contra vents caminar
Nauta serà ma cançon,
Fòrta serà ma cançon.

Te dirà nòstra carn
Que comença a cremar.
Te dirà nòstre còr
Qu'a la libertat vòl nàisser.

Alavetz sentiràs
Lo solelh vertadièr,
Ausiràs lo vent
Al temps clar de vendémias.

Gaita : un punh se leva.
Escota : lo riu va crèisser.

Sabi que lèu tornaràs
Amb nosaus e tot es clar.
Nauta serà ma cançon,
Doça serà ma cançon.

Alavetz sentirem
Lo solelh vertadièr,
Ausirem lo vent
Al temps clar de la prima.

Gaita : ton punh se leva
Escota : lo riu va crèisser.

Tot en faguent l’amor, perdèri la casqueta,
La casqueta tròp espessa,
Lo capèl de rafanèl,
A ! ’quel paure capèl …

Legir tot

Tot en faguent l’amor, perdèri la casqueta,
La casqueta tròp espessa,
Lo capèl de rafanèl,
A ! ’quel paure capèl !

Tot en faguent l’amor, perdèri la carvata,
La carvata de crica de craca,
La casqueta tròp espessa,
Lo capèl de rafanèl,
A ! ’quel paure capèl !

Tot en faguent l’amor, perdèri la camisa,
La camisa de tèla grisa,
La carvata de crica de craca,
La casqueta tròp espessa,
Lo capèl de rafanèl,
A ! ’quel paure capèl !

Tot en faguent l’amor, perdèri lo gilet
Lo gilet, tròp destrech,
La camisa de tèla grisa,
La carvata de crica de craca,
La casqueta tròp espessa,
Lo capèl de rafanèl,
A ! ’quel paure capèl !

Tot en faguent l’amor, perdèri los solièrs,
Los solièrs, de papièr,
Lo gilet, tròp destrech,
La camisa de tèla grisa,
La carvata de crica de craca,
La casqueta tròp espessa,
Lo capèl de rafanèl,
A ! ’quel paure capèl !

Tot en faguent l’amor, perdèri los desbasses,
Los desbasses de petace,
Los solièrs, de papièr,
Lo gilet, tròp destrech,
La camisa de tèla grisa,
La carvata de crica de craca,
La casqueta tròp espessa,
Lo capèl de rafanèl,
A ! ’quel paure capèl !

Lo dissabte après-miègjorn
Me ne'n vau.
Cambia lo cèu de color
Eilavau
Mi reven mai lo discors
"E la rota …

Legir tot

Lo dissabte après-miègjorn
Me ne'n vau.
Cambia lo cèu de color
Eilavau
Mi reven mai lo discors
"E la rota vira a cada torn"

Tot tot tot tot tot
Tot en montant la còsta
Mi siáu fach'una cançon,
Que ti mandi pèr la pòsta
Arribat au café
Sus la plaça d'Entraunes
Ai sortit lo fulhet
En mi beguent un jaune. (bis)

Segur que m'as vist venir
Quinge còps
A cada pas que fasián mi
Gròs esclòps,
Es pas que ti vau far languir,
"Mai vies, la vida, es important".

E i'a deja de temps
Que parlar mi tafura
Mai per dire "ti vòli ben"
Es una marcadura
Lei mòts que son que lei mòts
Lo còr fa pas fisança,
Siáu gaire bòn pilòt
Ai ges d'assegurança. (bis)

Mai bessai qu'en escrivent,
Vendras mies
Serai segur d'au mens
Qu'as compres
Qu'amariáu que siguem ben
Que siguem ben.

Ai pantaiat de tròp
Per de figas e d'amoras,
Vòli plus riscar tant gròs
Au camin dei temporas
S'amar quand fa ben caud
Melhor que la tempesta
Mies vau un sol pichòt
Que quatre dins la testa (bis).

Tot aque sembla pas
Romantica
Mai se vòs venir'scotar
La musica
Te dira çò que diéu pas.

Aqui, l'a de bruch,
E ma fuelha es pichòta,
T'escrivi a la chut-chut
Au mitan de la ribòta
Se mandes mon papier
Subran ais escobilhas,
Au mens serà discret,
Un biais de poesïa. (bis)

Tot la-baish, la-baish
En aceras pradas
A l’ombra deu bòi
Me’n soi adromida
Adromida’m soi
A l’ombra deu bòi

Bèth …

Legir tot

Tot la-baish, la-baish
En aceras pradas
A l’ombra deu bòi
Me’n soi adromida
Adromida’m soi
A l’ombra deu bòi

Bèth arbolet i a
Qui verdolejava.

La hilha deu rei
Devath s’i ombrejava

Lo gai rossinhòu
Dessús que cantava

Canta rossinhòu
Jo cromparèi raubas

Raubas de velós
De satin brodadas

Diseràn las gents
Rossinhòu tan bragas

Be’n pod’tz plan bragar
Plan las m’èi ganhadas

Non pas en hialant
Ni en lavant bugadas

Mes en consolant
Ua tan joena dama

Qui a mort son marit
En acera armada
A l’ombra deu bòi
Me’n soi adromida
Adromida ’m soi
A l’ombra deu bòi.