De Marselha s’auve tant dire,
D’ela dien tant qu’es a si demandar
S’es pas lo Dieu sensa rire
De la saliva que nos a mandat
Toeis aquelei barjacaires
Lei saberuts, leis assabentats
Qu’enmaginon que son lei bailes
Dau saber de la bèla ciutat !
Coma s’aquita n’aviam pas pron
De letruts, d’academicians,
Per nos rompre lo cabestron
E lei colhons tant que li siam…
Per nautrei fan tròp de mistèris :
E basta saupre lo Marselhés
Per conéisser que son d’arlèris
E que la clau es dins lo patoés !
De l’Estèla fins qu’ai Calancas
Lo Marselhés per pantaiar
A cada camin, e cada restanca,
Un escais-nom l’aviá balhat
E caminant per carriera,
Vos ne’n podretz assadolar
En cantant sonc’aquela tiera
Qu’ara v’anam farandolar
Cadun la fa coma vòu
E li deu balhar son gaubi
Vò l’apréner sensa paur
De si dire « aquò lo raubi »
De monte siegue cantada
Si podrà pas enganar
’Queu que l’aurà desliurada
Per la laissar debanar
A Lumíni si bosin’e
A Vaufreja si bogreja
Doç se li tèta a la Vileta
Coma a Vau Plan si parla plan
S’esbramassa a la Barassa
E si brama a Nòstra Dama
E ai Còntes si racònta
Que si cònta naut au Plan d’Aut
A Sant Carles si desparla
E deis Acolas se l’idola
Si l’ensença a Beusunça
Mai au Parau si parla mau
E si quiela a la Miliera
E si lanha au Rei d’Espanha
E si rena a la Renauda
E si marona a Sant Mauron
Ai Calancas si barranca
E si targa a Masargas
Si viscanta a Vaumantas
Quand si siscla a l’Iscla d’Is
A la Trelha si destrelha
Au Profeta se li enfècta
A la plaja se li emplaja
E s’esparmona au Mont-Redon
Si fa de dram’a La Madraga
A Peirier si parla radier
Viatz dins son parlar que draga
Lo Marselhés vertadier
Viatz dins son parlar que draga
Lo Marselhés vertadier
Viatz dins son parlar que draga
Lo Marselhés vertadier
Eh bè que flame cadastre !
Quant de cartas li fau aver ?
Sembla mànco pas qu’un pastre
Li porriá destrelhar son aver
Ara compreni aquesto monde
Coma lei fedas son a quielar
N’an de besonh quand si lei tonde
Per si tornar encarreirar…
Dèdo deis Adobadors
E Milhon dei Baumelhons
Emai Ber de la Berarda
E de la Bruneta Brun
Puei l’a Cèlo dei Cigalons
E lo Gèli de la Torreta
Sens doublidar Lola d’Eoras
E dei Fabres lo Fafà
La Regina dau Ginestet
Emai Tísto de l’Estaca
Zè de la Faussa Moneda
Emé Lula de la Palud
Puei lo Marc de la Molarda
E lo Tonin dei Camoins
E lo Tílo de la Micolina
E la Bebèla dau Riu Mirabèu
Mèïu de Marselha-Veire
Nin dau pichon Seminari
Ròc dei Ròcas e de la Rosa
E la Mona de Montvert
La mameta de Saumati
Lo Nanard de la Reinarda
Emai Ròsa dau Rodet
E puei la Tati de Sant Tis
Lei bailas dau baloard Balha
Leis rostidas de la Bastida
E lei mostres de la Mòstra
E lei morres dei Morets
Lei ladres de Sant Lazare
E lei Mías de Sormiou
Lei piafos de Sant Piarre
Quicha-siau coma ai Riaus
A Marselha de tot s’atròba
E si rescòntra e vos far cantar
Mai mèfi tot ce que se li adòba
Es pas totjorn de bòn agantar
De malautiás de totei merças
V’espèron per v’espaventar
Aprofichem de la convèrsa
Per vos lei tornar ramentar
A Morrepiana la castapiana
E a Carpianha la caganha
Lo viech que pèla a la Vielha Capèla
E de furoncl’a Montfuron
Lo raumassàs au Camàs
La camarda a la Gronharda
Lo Falugi dau Grand-Vergier
La neuròsia dau bòsc-Luzis
De Borèli lei ramichèlis
De la Florida l’emboliga
Lo bati bati dau Racati
Lo marrit mau dei Cadenaus
Lo mau d’esquina deis Escortinas
La cacarocha de la Poncha
Au Mont Loís d’emmoroidas
E d’eczema de Palamà
De Sant Antòni lo racar-bòmi
De Santa Marta La febre carta
La gratarèla a la Batarèla
E l’estrànsia dau Centron
De la Calhòla la pecòla
A la Capeleta la vairoleta
De la Cietat Py la pepia
E lei tressusors de Sant Vitor
E la ronha a la Poncha Roja
Un cascavèu ai Cascadas - Laviá
A de còps si sent que poja
Lo micròba dau Marselhé(s)
A de còps si sent que poja
Lo micròba dau Marselhés
A de còps si sent que poja
Lo micròba dau Marselhés
Mai seriam-ti la metropòli
De la fiera regien PACA
Dau sabon emai de l’òli
Sensa de bandits escapats ?
Tot aquò talament resquilha
mesclant la vida emé lo trespàs
Qu’au banhador de la bordilha,
Bugada es facha quand son macats !
De Pomega toei lei pègos
De Rastonèu l’escotelaire
Lei compaires de Bompard
Lei sensa geina de Sant-Genièrs
Dei Regatas lei renegats
De Santa Ana leis enganas
Lei destrussis de la Destrossa
Lei sacamands de Samatan
Lei manda-bacèus de Sant Marcèu
Lei tras que calucs dei Tres-Lutz
De Sant Just lei Forra-Justina
L’escura-borsons dei Bessons
De la Bricarda lei briscards
De Castelana lei castanhaires
Lei maufatans dei Catalans
Lei còles blancs dau Rocàs Blanc
Dei Baumètas lei boumians
De la Cabucèla lei topiniers
Lei cerca-garrolhas de Planier
E lei favolhas dau Panier
Lei sensa paur dau Pònt de Vivaus
E lei bèus de Sant Bernabèu
Lo samenaire de Sant-Menet
Maurin dei Mauras dau Canet
La sèrp de Sant Joan dau Desèrt
E lei borrèus de Borèu
Viatz que l’a que mancan pas d’Èr
Au nòstre l’a de tombarèus
Viatz que l’a que mancan pas d’Èr
Au nòstre l’a de tombarèus
Viatz que l’a que mancan pas d’Èr
Au nòstre l’a de tombarèus
Quant de plasers, Quant de carn fresca
Quant de doçors, d’enfadament
Se li pren mai que peis en pesca
E se li fa tot entandaument !
Ara volem citar lei glòrias
Porcassieras d’a-passat-temps
E vos n’evocar la memòria
Avant de si dire vai t-en….
De la Ginesta lei sonja-festa
E dei Godas lei gorriniers
Lei ribòtas de la Gavòta
E lei canonges Capitoliers
De la Beguda lei possarudas
De la Crotz-Roja lei ferouges
E lei viechs ravis de Serviera
Lei desaviats de la Pòrta-d’a-z’Ais
Deis Aigaladas lei galòis
E de Lòdi lei custòdis
Lei descaladaires de la Calada
Lei gara-bòn temps d’Arenc
Dau Castèu Sèc lei casteis seras
De Marmosca lei cocha- moscas
Leis artistas de la Vista
dei Cartrós lei catarrós
A la Sauvagiera de vanejaires
Ai Prats Florits lei godiflaires
Lei golamàs de la Maussana
Lei galavards deis Arnavèus
De Casteu-Gombert lei sauta-en-l’èr
A la Jolieta de foita fuieta
Lei marluças dau Merlan
Leis ortolans de la Gròta Roland
Lei cocha-buòus dau Valon de l’Auriòu
E lei joverts de Verduron
La vila es plena de coguiòus
Que s’embanon coma de lurons !
La vila es plena de coguiòus
Que s’embanon coma de lurons !
La vila es plena de coguiòus
Que s’embanon entre gai lurons !
Ara per acabar la tiera
V’anam tot d’una nomenar
Tot ce que dins lei caratèras
D’en vila envita a promenar…
Car ges monuments, de barris
Vos faràn tocar de mai près
Qu’una cagòla ò un bon garri
Lei riquessas dau Marselhés !
A la Savina lei tard-quand-dina
A la Blancarda lei manja-cardas
Lei escarenas de Bon’Avena
Lei manja falhòus dei Calhaus
A Santa Barba lei barbaruts
De Calalònga lei péus lòngs e
Longarud’ais cinq avengudas
De Bèu Mont lei florimonts
D’En Dome lei endorsaires
Dei Grands Carmas Lei desarmats
Lei fe-mentis de Menpenti
E lei carmats dei Martegaus
De Dromèu Lei dromenes
Dau Farò lei gròs calòts
Lei besocós dau Bòn Secórs
E Lei cabeluts dau Cabòt
De Noalhas la pieunalha
De la Roviera lei Vira-vents
Lei conscients de la Concepcien
Lei suc-pelats de l’Operà
Dei dindoletas dau Redon
E d’escavèus a l’Evescat
Ròda-Mont de Montolivet
Leis escolians de Sant Jolian
La Panosa, lei Cròtas, Vauban, Sant-Josèp
La Borsa, En cò de Bòta, Tiers, lei Reformats
Nòstra-Dama Limita, Sant-Joan, Fresc-Valon
La Poma, Sant-Gabrièu, Nosta-Dama dau Mont, Timòna,
Sant-Lop, Sant-Mitre e
Sant-Jiraume, Longchamp, La Paulina, lo Despartament
Sant-Lois, La Delòrma e Palai de Justícia, Santa Margarida,
Madraga eTres-Pònts
La tiera sariá pas completa
Sensa l’apondre onestament
De la Plana lei plan-planós
Que vos la cantan lestament
De la Plana lei plan-planós
Que vos la cantan lestament
De la Plana lei plan-planós
Que vos la cantan lestament
