Ò calha, bèla calha ont as ton nis (bis)
Amont sus la montanha lo long d’un riu (bis)

Ò calha, …

Legir tot

Ò calha, bèla calha ont as ton nis (bis)
Amont sus la montanha lo long d’un riu (bis)

Ò calha, bèla caha de qu’es bastit
De flors de majorana de romanin

Ò calha, bèla calha que i a dedins
Tres uòus coma los autres dels pus polits

Ò calha, bèla calha qual te servís
Tres joventas filhetas de mon país

Una va querre l’aiga l’autra lo vin
E l’autra de musica per m’endormir

O calha bela calha
Ont as ton nis ?
Sul puèg de la bastida
Delai lo riu

O calha bela …

Legir tot

O calha bela calha
Ont as ton nis ?
Sul puèg de la bastida
Delai lo riu

O calha bela calha
De qu'es bastit ?
Es de borra de lebre
E de lapin

O calha bela calha
Que i a dedins ?
De uòus coma los altres
Mas pus polits

O calha bela calha
Qual te noris ?
Son tres polidas sorres
De mon païs.

L'una me porta l'aiga
L'altra lo vin
L'altra la cançoneta
Per m'endurmir.

Refranh

La camba me fa mau
bota sela bota sela
la camba me fa mau
Bota sela mon chivau

I …

Legir tot

Refranh

La camba me fa mau
bota sela bota sela
la camba me fa mau
Bota sela mon chivau

I a pron de gents
que van en romavatge
i a pron de gents
que van a Betelem
Ié vòle anar,
Ai quasi pron coratge
Ié vòle anar,
S’ieu pòde caminar

R
Totei lei bergièrs
qu’èran sus la montanha
Totei lei bergiers
An vist un messatgier
Que i a cridat
« Metetz-vos en campanha ! »
que i a cridat
L’enfant polit es nat.

R

I’a proun de gènt,
Que van en roumavage,
II’a proun de gènt,
Que van a Betelèn.
Ié vole ana
Ai …

Legir tot

I’a proun de gènt,
Que van en roumavage,
II’a proun de gènt,
Que van a Betelèn.
Ié vole ana
Ai quàsi proun courage,
Ié vole ana,
S’ièu pode camina

La cambo me fai mau,
Bouto sello, bouto sello,
La cambo me fai mau,
Bouto sello à moun chivau.

Tóuti li bergié,
Qu’èron sus la mountagno,
Tóuti li bergié,
An vist un messagié,
Que i’a crida ::
« Metès-vous en campagno »,
Que i’a crida,
« Lou Fiéu de Diéu es na ! »

Un gros pastras,
Que fai la catamiaulo,
Un gros pastras
S’envai au pichot pas.
S’èi revira,
Au brut de ma paraulo,
S’èi revira,
I’ai di de m’espera.

Ai un roussin
Que volo dessus terro,
Ai un roussin,
Que manjo lou camin.
L’ai acheta
D’un que vèn de la guerro,
L’ai acheta,
Cinq escut de pata.

Quand aurai vist,
Lou fiéu de Diéu, lou paire,
Quand aurai vist,
Lou Rèi de paradis,
A quand aurai
Felicita sa maire,
E quand aurai,
Fa tout ço que déurrai,

N’aurai plus ges de mau,
Bouto sello, bouto sello,
N’aurai plus ges de mau,
Bouto sello à moun chivau. (bis)

La cambia mi fau mau bota sela, bota sela
La cambia mi fau mau, bota sela a mon chivau
I …

Legir tot

La cambia mi fau mau bota sela, bota sela
La cambia mi fau mau, bota sela a mon chivau
I a pron de gens que van en romavage
I a pron de gen que van a Betelem
Lo vòli anar, ai quasi pron corage
Li vòli anar se pòdi caminar
La camba...
En aquest temps lei febres son pas sanas
En aquest temps lei febres valon ren
Ai agantat una febre quartana
L'ai endurat sensa me rencurat
La camba...
Un gròs pastras que fai la catamiaula
Un gròs pastras s'en vai au pichot pas
S'es revirat au bruch de ma paraula
S'es revirat, li ai dich de m'esperar
La camba...
Ai un rossin que vòla dessús tèrra
Ai un rossin que manja lo camin
L'ai achetat d'un que ven de la guèrra
L'ai achetat cinq escuts de patacs.

Repic :
La cambo me fai mau,
Bouto selo, bouto selo.
La cambo me faim au,
Bouto selo à moun …

Legir tot

Repic :
La cambo me fai mau,
Bouto selo, bouto selo.
La cambo me faim au,
Bouto selo à moun chivau.

I’a proun de gènt
Que van en roumavage
I’a proun de gènt
Que van en Betelèn.
Ié vole ana,
Ai quasi proun courage.
Ié vole ana
Se pode camina.

Toui lei bergié,
Amount sus la mountagno.
Toui li bergié,
An vist un messagié
Que i’a crida :
« Metès vous en campagno ».
Que i’a crida :
« Lou fiéu de Diéu es na. »

Un gros pastras
Que fai la catamiaulo.
Un gros pastras
Que marcho à pichot pas.
S’es revira
Au brut de mi paraulo.
S’es revira,
I’ai di de m’espera.

Ai un roussin
Que volo dessus terro.
Ai un roussin
Que manjo lou camin.
L’ai achata
D’un que vèn de la guerro.
L’ai achata
Cinq escut de patac.

Quand aurai vist
Lou fiéu de Diéu lou paire.
Quand aurai vist
Lou Rèi dóu Paradis.
E quand aurai
Felicita sa maire.
E quand aurai
Fai tout ço que voudrai.

La cambra es alandada
Una femna que se despolha
Dabans lo miralh de l’armari
Se troba encara bèla...
Un gat …

Legir tot

La cambra es alandada
Una femna que se despolha
Dabans lo miralh de l’armari
Se troba encara bèla...
Un gat badalha
Las flors de liri
Montan al ras de la fenèstra
E s’esclafan de rire...

La chambre est grande ouverte

La chambre est grande ouverte
Une femme se déshabille
Devant le miroir de l’armoire
Et se trouve encore belle
Un chat baille
Les fleurs de lys
Montent au bord de la fenêtre
Et s’esclaffent de rire

Quant de temps es passat
Quantu trins son partits
Siam totjorn assetats
Ti vòli mai aquí
Cada còup si diem …

Legir tot

Quant de temps es passat
Quantu trins son partits
Siam totjorn assetats
Ti vòli mai aquí
Cada còup si diem
Aqueu es lo darrier
Asperam lo que ven
Mas s’endraia solet

Li vau balin-balan
Tra d’aquelu lorditges
E mi negui plan-plan
Dins la mieu folia

Ai barrat la pòrta
E lo mieu còr tanben
La mieu rason es mòrta
Aquò mi fa de ben
Tant de temps ai negat toi lu mieus desideris
Aura ai decidat de faire un pauc l’arleri

Siáu partit dins lo sera
Ai laissat lo vilatge
E lo mieu « trip » si serra
Per aqueu darrier viatge
cen que serà la vida
m’en bati la cançon
Que ti canti s’es poirida
Dins lo darrier vagon

Lu raias son polits
L’i van tra la mieu nuech
Ben drech a l’infinit
Enclavan lo mieu piech
Escotatz bravi gents
Es la cançon d’un garri
Qu’a la fora totplen
D’emparar lo judici

Dedins la vila de Marselha,
Avèm fòrça joinei gents
Qu’an ni asila, ni familha,
Trabalhan pas, fan lònguei dents.
N’en …

Legir tot

Dedins la vila de Marselha,
Avèm fòrça joinei gents
Qu’an ni asila, ni familha,
Trabalhan pas, fan lònguei dents.
N’en a que dian : es de gusalha.
Vau vos dire la veritat :
Li dien canalha ! E ben v’es pas.

Puei viatz un paire de familha,
Qu’a pena a norrir seis enfants.
Qu’au gròs trabalh si sacrifia,
Per li donar un morcèu de pan.
Per liech n’en a qu’un pauc de palha,
E ben sovent ren per manjar,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.

Puei rescontratz dins sei guenilhas,
L’òme qu’auja pas demandar.
Es tot solet, quna infamia,
Car n’en sap plus onte passar :
Au restaurant vòu pas far talha
De paur de pas posquer pagar,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.

Puei viatz la filha qu’es soleta,
Qu’a ges de parents per apueg.
Ganha pas pron dins sa chambreta,
Surtot a l’ora d’aujornduei.
Pasmens vòu pas faire la calha,
Dau desonor vòu pas manjar,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.

L’obrier que trabalha, pecaire !
Sovent ganha l’argent dos còps.
Lo vodriá per seis afaires,
Va demandar çò que li fau :
Tot en parlant se s’esparpalha
Quand vien que ditz la veritat,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.

Ò meis amics, se faliá tot dire,
N’en diriáu tròp, cresètz va ben,
Fau que sofrissèm lo martire,
E que n’en diguem jamai ren.
Se d’èstre paure fa canalha,
E ben messiers n’en manca pas.
Siam de canalhas, ò n’en siam pas !

Ara 1’avèm Barbès
A la tèsta solida
Sovent aviá promes
París la granda vila
E podètz tremolar
Totes bs relalistas …

Legir tot

Ara 1’avèm Barbès
A la tèsta solida
Sovent aviá promes
París la granda vila
E podètz tremolar
Totes bs relalistas
E vos caldrà dintrar
Cadun dins sa guerita
Se volètz ne sortir
Dansaretz en musica
E vos direm cossí
Viva la Republica.

Lo rei n’aviá l’pel gris
Farem far de redobtas
Per combatre París
El e tota sa tropa
Se pensèt de morir
Quand vejèt son armada
Que voliá pas servir
A çò qu’i comandava
Faguèt sa demission
E partiguèt de suita
Sense nos dire adieu
Viva la Republica.