Repic :
Alara vire l’espilla
D’un piramidion
perdut
As racat l’aur dins la pila,
Companh te siás esbegut.
Ausissiás d’estèlas mòras
Que tombavan dins ta ment.
La nuech pesa per quau pòrta
Sei
fuòcs muts, udolaments.
La cròta ronhosa e blanca
Es, ben mai qu’a ton entorn,
Dins ton costat, que te i arranca
Lo fetge, un bec de vòutor.
Cada dolor es a
l’ora,
Coma un trin, ai corredors,
De ta carce. La tempora
S’es virada esmerrador.
REPIC
Entre l’eure sus lèi vòutas
Lei Quimèras entremieg,
Leis auciprès de revòuta
E leis òrts de Sant-Romieg,
Entre tei vesins, jogaires
De ròlles tan cambiadís
E una comedia ont gaire
De Diu fa çò que vos
ditz,
La carn bolh de sovenenças.
Sus lei totems as gitat
Ta vida, e sus tei Provenças,
Lo cèu bronc que vas quitar.
Vers l’arca que s’amaluga
Coma un còs au cavalet,
As manjança de belugas.
D’un còp, lo cèu davalèt.
REPIC
T’aviá, la bèla putana,
Balhat de bais chuca-sang
Amab una pietat
crestiana
Per tei diaus e per tei sants.
Mas lo flume totjorn negre
Que restanca lei colors,
De-badas lo voliás segre.
T’es demorat la pallor.
E
l’as pintada de guèrra
Amb lei rais d’un fuòc verdau,
Lei blavairòus de la tèrra,
Leis esposcars dau corau.
Ara, aprèp la vila-agaça,
Entre perieras e bauç,
Vèn la Prima. Se s’ajaça,
Lo coratge, òm vèn lèu baug.
REPIC
