Aièr as passat la refòrma
Aviam degun par n’ajudar
Cadet siás bastit dins lei fòrmas
As tirat tretge e siás …

Legir tot

Aièr as passat la refòrma
Aviam degun par n’ajudar
Cadet siás bastit dins lei fòrmas
As tirat tretge e siás sordat
Lei cocha-buòus , sus nòstrei terras
Fan son rabalh per la tuariá
Li vas garnir sa bocharia
Mon bèl anhèu vas a la guerra
Pagar l’impòst de ma misera

REPIC :
Dien qu’es la lei ; afrosa lei
Que cresta mai tant de familha
L’abolissia, nòstre bòn rei
Si suiviá pus dedins Marselha
Es pas la lei es un orror
Es un decrèt de la terror
Es lo cotèu de la tripiera
Au còr dei mèras

Au bot de vonze ans de mariatge
Ton pèra , en morrent m’a laissat
Sèt orfelins dau pus bas iatge
Sensa una piela dins lo sac
Ai exemptat per priviletge
Ton ainat lo gara-bòn temps
E vuei cadet, tu mon sostien
Ti venon prendre a Veusa Mègi
Mi n’es mòrt cinq sauvi lo piegi

Quand leis avesques après la messa
Au nom d’un Dieu enverinat
Venon benesir la joinessa
Que parte per s’entresaunar
Quand nos cantan sei merevelhas
S’a ben gafolhat son sadol
Coma un chin de l’adobador
Dins lo sang jusqu’à la cavilha
Suson que plora es un empia

REPIC

Mestre móscol lo vièlh mondaire
Que siam vesins e qu’a servit
Sovent nos a contat pecaire
Lei desastres monte s’es vist
Quand mi figuri son armada
Perduda au fons de l’estrangier
Tant de malurs tant de dangier
Que m’estanalhan lei pensadas
N’en siáu a la desesperada !

Sabi pus ges d’autrei prièras
Jesu gardatz mon benonit
Gòlh ni manchier su d’eicivieras
Que lo vigui pas revenir
T’ai fach dire leis evangilas
Mai tant de paureis inocents
Qu’ambé una camba, un braç de mens
Si tirassan dins nòsta vila
Oh ! se ma fé t’èra inutila

REPIC

Esconde-ti fau pas que partes
Avant tot duves escapar
Lei mestres diràn que desartes
La lei dau senhor va ditz pas
Qu’es que reclama la patria
Buai ! de sei drechs tacats de sang !
Per ieu la França es mon enfant !
Sei drechs , Suson ni la paurilha
N’an pas manco leis escorilhas

REPIC

REPIC

Pro de renoncias
E pro de mediocritats
Pro d'evidéncias
E pro de facilitats

Le còs es pas una gàbia
Que …

Legir tot

Pro de renoncias
E pro de mediocritats
Pro d'evidéncias
E pro de facilitats

Le còs es pas una gàbia
Que la morala n'es la clau
E l'evidéncia fa sovent
Las cadenas de l'esclau

Cal pausar lenha al fòc
Clafar le còr d'aquel fogal
Te vòli femna flama jòc
E non pas maire a l'ostal

Pro d'ipocrisias
E pro de falsetats
Pro, pro de crentas
E pro de propietas

L'amor es de cada planèta
Sens cap d'exclusivitat
Vida de vila novèla
Grèlha-nos dins le cap...

Deche mi ana mama
Quey hami de m’envoular
Anar veder aqueth pais
Oun lo sorelh quey lo rey

Legir tot

Deche mi ana mama
Quey hami de m’envoular
Anar veder aqueth pais
Oun lo sorelh quey lo rey

Sus aquèla vielha rota sovent te sentiràs sol
E de las vielhas paraulas un jorn n’auràs ton sadol
Prendràs una …

Legir tot

Sus aquèla vielha rota sovent te sentiràs sol
E de las vielhas paraulas un jorn n’auràs ton sadol
Prendràs una cigareta beuràs un veire de vin
A cada jòia sa fèsta a cada pena son chagrin

Cada vila per somiar e la vida per aimar

Dins l’escur d’une serrada auràs enveja d’una man
Coma la terra a besonh d’aiga e lo gabian de la mar
Ausiràs una musica vielha e nòva en mème temps
A cada aubre sa rasiga e a cada sason son temps

Quand sentiràs la malaiga te penetrar dins lo còr
Pensaràs que se i a d’aiga aquò’s segur que i a un pòrt
Tornaràs faire lo viatge te donarà d’estrambòrd
A cada mar son ribatge e a cada viatge son pòrt

Ai pres la nuèit passada
sus la rota somiada
una machina per
viatjar dins lo temps,
anar dins los espacis …

Legir tot

Ai pres la nuèit passada
sus la rota somiada
una machina per
viatjar dins lo temps,
anar dins los espacis
veire lo devenir
dels òmes de mon pòble :
Farai anar-venir.

Vaquí una gran vinha
espandida al solelh
e de crits e de plors
que sònan fòrt dins l'aire
Sons los d'un promotor
trigoçant un araire.

Dedins aquel vilatge
i a fòrça visitors.
Una plancarta ditz :
« Miè-pretz per los mainatges :
Resèrva folklorica
Prefèctes e Notables ».

I a quicòm de cambiat
a la television.
Ont son passats Guy Lux
e sos cantaires magres ?
Ara parla Vialada
emission occitana !

Enfin tot çò qu'es nòstre
es sortit de l'escur
Ara son de nosaus
las vinhas e las vilas.
A costat de trabalh
mas ieu n'èri segur !

Entre Vidourle e la Vaunage
Entre Lunèu e Cauvissoun
Sus uno auturo prouh sauvajo
I'a 'n vièi moulin a l'abandoun …

Legir tot

Entre Vidourle e la Vaunage
Entre Lunèu e Cauvissoun
Sus uno auturo prouh sauvajo
I'a 'n vièi moulin a l'abandoun
Longtèmps virant sis gràndis alo,
Qu'espaventavon lis aucèu,
Menè 'no roundo triounfalo
Escoubant la terro e lou cèu.

REFRIN
'Mé si molo au sòu, cuberto d'arounge
Soun téule engruna, e tout d'abóusoun
Aquéu vièi moulin trisso que de sounge,
E lou moulinié n'en fai de cansoun.

La farandoulo sèmpre viroulo,
E soun refrin nous bouto en trin. (bis)

Li païsan de l'encountrado,
Emé sis ase ié venien
Pourta si recordo daurado
Pèr faire farino e vesien
Lou moulinié, toujour en voio,
Que galoi, tenié pèd pertout ;
Dins aquéu moulin plen de joio,
Lou plus chanut dóu terradou.

Refrin

Vaquí la tristo e soumbro istòri
D'un moulin e de soun destin.
Mai degun a garda memòri
Dóu moulinié mort de chagrin.
Pamens dison que sus l'auturo
Entre Lunèu e Cauvissoun,
S'entend un fòu dins la sournuro
Canta de longo uno cansoun.

Refrin

Lo mur de peiras al fons d’la via,
las vielhas quintanas contra mon cèl dedins la realitat.
Charas esculturats coma …

Legir tot

Lo mur de peiras al fons d’la via,
las vielhas quintanas contra mon cèl dedins la realitat.
Charas esculturats coma ental bòsc
talhons de suve marcats dal solelh
morres severas parelhas al miu
perduas en recòrds d’istòrias passaas
ferms dins un temp sensa etat.

Lhi mius filhs da luenh, esperduts en quarque vila,
quarqu’un al delai di monts, quarqu’un al delai de la mar.
Las mias filhas da luenh, espanteaas en quarque realitat,
quarqu’una es contenta, quarqu’una… qui sa.

Al delai d’la curva d’la colina
un ase guichit fai son trabalh,
dedins lo blanc d’aquestas maisons,
chama una votz, plora un enfant,
esguilha lo temp sus la mia etat.
La vita chambia esquasi per juec
e aqueste monde desvanissarè,
coma despareis esquasi chasque jorn
de viatge, de mòrt, ràbia o de pior,
aquesta mia gent de suve antic.

E un jorn, bò, un jorn, serèm ramassats,
dal monde que chambia, dal temp que muèr;
mas aquestas peiras, restarèn a agachar,
coma totjorn agachon la mar.

Lègas, lègas de brumeis
De l’ivèrn aus gestars mòrts
Hens las jaugas deu so-coc
M’separan de l’òme hòrt

Lègas, lègas …

Legir tot

Lègas, lègas de brumeis
De l’ivèrn aus gestars mòrts
Hens las jaugas deu so-coc
M’separan de l’òme hòrt

Lègas, lègas de sauneis
Adromit au hons deus bòscs
Aprigats per lo mistèri
M’separan de l’òme rei

Lo men can que ten l’aurelha
Lo renard près de la hont
An flairat lo traç de l’òme
Hens lo vent dab lo rebomb

Si mon can èra gaujòs
Si lo vent vienè deu Sud
Anari, tot a plaser
De cap a l’inconegut

Mès dejà lo men can nhaula
Au Nòrd es l’inconegut
Vielh solitari arracat
Enteni aciu la butada

A ròse presa en boton
Com tu, frair lop, jo prefèri
Lo chac libre deu cardon,
Amuisha’m donc lo ton jaç
Mon frair Lop !

Que fan los bateus
Quand son venguts vielhs
Quand son sadolats
De dançar sus l’aiga ?
Que fan los bateus …

Legir tot

Que fan los bateus
Quand son venguts vielhs
Quand son sadolats
De dançar sus l’aiga ?
Que fan los bateus
Quand son venguts vielhs
Quand son arrenduts
D’esposar la mar ?

Coichats sus la plaja
Conhats dins lo sable
Se pausan del temps d’aman
A córrer los océans.
E los sers sens luna
Negats per la bruma
Auvissan del fons credar
Los que son jamai tornats.

La mar lo graupinha
La sal los rosica
Las algas fan un linçòl
Son aquí coatats de dòl.
E lo vent que passa
Que los a possat
Lor canta per amistat
’Na cançon de marinier.

Breçats per las vagas semblan catedralas
Una maison peus ausèls
Perduda entre mar e cèl.
An plegat las cambas
Sarrat los velatges
Daissant l’aventura
Aus novèls nascuts deus chantièrs

Couplet 1
Viens promener tes yeux,
Sur le coup de minuit
Viens promener tes yeux,
Quand il n’y a plus …

Legir tot

Couplet 1
Viens promener tes yeux,
Sur le coup de minuit
Viens promener tes yeux,
Quand il n’y a plus de bruit
Quand les couleurs s’endorment
Sous les portes cochères
Quand ondulent les formes
A cause des réverbères

Refrain :
Allez viens, viens je t’emmène
Au pays de Bacchus et des sirènes
A nos amours, ressers-nous à boire
Et une étoile portera ton nom ce soir.

Couplet 2
Viens promener ton nez
Sur le bord du trottoir
Viens promener ton nez
Sur l’envers du miroir
Quand les parfums sont doux
Couchés dans les rues vides.
Quand même les égouts
Deviennent chauds et humides.

Couplet 3
Viens promener ta bouche,
Sur le bord de mon verre
Viens promener ta bouche
Non ne sois pas sévère
Et laisse-toi bercer
Par la chaleur du vin
Laisse-moi t’embrasser
Et te prendre la main

Couplet 4
Viens promener ton corps
Doux comme une caresse
Viens promener ton corps
Par cette nuit d’ivresse,
Ce soir il est trop tard
Pour calmer nos désirs
Détache tes amarres
Tangons vers le plaisir.

Son los indios que hablan…no callaran
Que suenan los tambores…no callaran
Verdugon de la isla…no callaran
No hay palabra por …

Legir tot

Son los indios que hablan…no callaran
Que suenan los tambores…no callaran
Verdugon de la isla…no callaran
No hay palabra por nada…no callaran (x3)

Soy de esos gatos, que van cantando
A media noche por la ciudad
Me dicen niño, no te pierdas
El nino quiere la verdad

Tu mi vida, no me ates
Lo que yo quiero es viajar
Que la vida es un garrote
Que siempre hay que agarrar

He cruzado extrangeros
Que hablaban de alla
De idiomas y de luchas
Que la ley no callara

Ni el dios, ni el maestro
Quien no lo governara
Pensamiento de locura
Que nunca mas existira.

Son los indios que hablan…
Soy como el viento
Nadie me agarra
Yo tengo sed de libertad
La vida es como una rueda
Y siempre te alcanzara

Respirar en el monte
Y nadar nudo en el mar
Soy un pajaro sin pluma
Que solo quiere despegar.