Vers la maire Antòni i’a de bon vin blanc, pichoto !
Vers la maire Antòni i’a de bon vin blanc. …

Legir tot

Vers la maire Antòni i’a de bon vin blanc, pichoto !
Vers la maire Antòni i’a de bon vin blanc.
I’a de bon vin blanc, de bon vin blanc, de gènti chato,
I’a de bon vin blanc, de bon vin blanc e de droulas.
Sauto un pau, Mioto, sauto un pau !
Deman es la fiero e anarèn pèr villo !
Sauto un pau, Mioto, sauto un pau !
Deman es la fiero e anarèn dansa !

Lou moulinié passo, fai peta soun fouit !
Marìo regardo, lou quicho dóu det.
«Qu m’empachara de regarda pèr la fenèstro ?
Qu m’empachara de regarda quand passara ?»
Sauto un pau, Mioto…

«Gardo-te pecaire, de lou regarda, pichoto !
Gardo-te pecaire, de lou regarda !
De lou regarda, lou regarda pèr la fenèstro,
De lou regarda, lou regarda quand passara.»
Sauto un pau, Mioto…

1 - Tot au bot de ma carriera
I aviá un pichòt cafè,
E aquí dempuei la guerra
Viviá la …

Legir tot

1 - Tot au bot de ma carriera
I aviá un pichòt cafè,
E aquí dempuei la guerra
Viviá la Mamet Canet.
E la Mamet sens maniera
Versava un canon de vin
Per enlevar la misera
Dei paures e dei margolins.

R - Ah! Come eriam ben au cafè de Mamet Canet,
Quand tot en blagant nos fasiá caufar lo cafè.
Ah! Come eriam ben quand blagava un pauc dau passat
Dau temps que i aviá de margolins per rigolar :
I aviá Joan,
E Gaston,
Lo Nanan
E Ninon.
I aviá Martin
E son chin,
Savornin
E son vesin.

2 - Quand fasiá tròp caud, lei quecas
Venian faire un penequet
Tot en pipant la sibeca
Sot lo grand falabreguier.
Gaston refasiá lo monde
Quand èra un pauc empegat.
Disiá que la terra es ronda,
Que tot lo fasiá cagar !

3 - Joan qu’aviá ges de familha
Per pas restar tot solet,
Veniá beure una botilha
En cò de Mamet Canet.
Per oblidar la bordilha,
Lo Martin e lo Nanet
Venián faire una manilha
En cò de Mamet Canet.

R - Ah! Come eriam ben au cafè de Mamet Canet,
Quand tot en blagant nos fasiá caufar lo cafè.
Ah! Come eriam ben quand blagava un pauc dau passat
Dau temps que i aviá de margolins per rigolar :
I aviá Joan,
E Gaston,
Lo Nanan
E Ninon.
I aviá Martin
E son chin,
Savornin
E son vesin.

4 - Un jorn an agut l’idèia
D’espropriar lo quartier.
La Mamet se fasiá vielha
E a leissat son mestier.
Dempuei an fach a la plaça
Un bar que fai pizzerià.
Monte fan lipar de glaças
Amé de Cocà-Colà.

R - Come a ben chanjat lo cafè de Mamet Canet
Quasí tot l’estiu i a plen de toristas estrangiers.
Lo Joan, lo Gaston, e lo Nanan, e la Ninon,
Martin e son chin vendràn plus per beure un canon.
I a d’Anglés,
D’Alemands,
D’Olandés,
D’Italians.
De Japonés,
D’Austrians,
De Chinés,
D’Americans.

I a plus Joan
Ni Gaston,
Ni Nanan,
Ni Ninon.
I a plus Martin
Ni son chin,
Savornin
Ni son vesin.

De matin,
Ai rescountra lou trin
De tres grand rèi qu’anavon en vouiage ;
De matin,
Ai rescountra lou trin …

Legir tot

De matin,
Ai rescountra lou trin
De tres grand rèi qu’anavon en vouiage ;
De matin,
Ai rescountra lou trin
De tres grand rèi, dessus lou grand camin.
Ai vist d’abord
De gardo-cors,
De gènt arma em’uno troupo de page.
Ai vist d’abord
De gardo-cors,
Tóuti daura dessus si justaucors.

Li drapèu,
Qu’èron segur fort bèu,
I ventoulet servien de badinage ;
Li camèu,
Qu’èron segur fort bèu,
Pourtavon de bijou tóuti nouvèu.
E li tambour
Pèr faire ounour,
De tèms en tèms fasien brusi soun tapage ;
E li tambour,
Pèr faire ounour,
Batien la marcho segur à soun tour.

Esbahi
D’entèndre acò d’aqui,
Me siéu renja pèr vèire l’equipage ;
Esbahi
De vèire acò d’aqui,
De liuen en liuen lis ai toujour segui.
L’astre brihant
Qu’èro davans,
Servié de guide
En menant li tres Rèi Mage ;
L’astre brihant
Qu’èro davans,
S’arrestè net quand fuguè vers l’enfant.

La Marioun sus un poumié
Que se guingagnavo.
Que se guingagnavo d’eici,
Que se guingagnavo d’eilai,
Que se guingagnavo.

Un …

Legir tot

La Marioun sus un poumié
Que se guingagnavo.
Que se guingagnavo d’eici,
Que se guingagnavo d’eilai,
Que se guingagnavo.

Un boussu vèn à passa
Que la regardavo.
Que la regardavo d’eici,
Que la regardavo d’eilai,
Que la regardavo.

Regardo pas tant boussu
Que siéu trop pichoto.
Que siéu trop pichoto d’eici,
Que siéu trop pichoto d’eilai,
Que siéu trop pichoto.

Tant pichoto que ti siés
Tu, saras ma mìo.
Tu, saras ma mìo d’eici,
Tu, saras ma mìo d’eilai,
Tu, saras ma mìo.

La Marioun pren soun coutèu
Pèr coupa la bosso.
Pèr coupa la bosso d’eici,
Pèr coupa la bosso d’eilai,
Pèr coupa la bosso.

Amé sa bosso coupado,
Lou boussu plouravo.
Lou boussu plouravo d’eici,
Lou boussu plouravo d’eilai,
Lou boussu plouravo.

Mai plouro pas tant boussu
Te rendrai ta bosso
Te rendrai ta bosso d’eici,
Te rendrai ta bosso d’eilai,
Te rendrai ta bosso

E quand aguè mai sa bosso
Lou boussu chantavo.
Lou boussu chantavo d’eici,
Lou boussu chantavo d’eilai,.
Lou boussu chantavo.

Teò qu’èra pas tombat de la darriera plueia,
Disiá « Fau ben regardar vòlastrejar lei fuelhas,
Se vòlan devèrs l’adrech, …

Legir tot

Teò qu’èra pas tombat de la darriera plueia,
Disiá « Fau ben regardar vòlastrejar lei fuelhas,
Se vòlan devèrs l’adrech, deman ventarà.
Se vòlan devèrs l’ubac, segur que plorà.
Quand i a de moscas pegosas, aquò marca de plueia.
Quand la dindoleta ei bassa anonça mai de plueia.
S’un coguòu canta a l’adrech, segur que fai temps drech,
E quand plòu ‘mé lo temps drech, l’ase beu de drech ! »

Come me disiá mon amic Teò :
« Quand fai solèu, aquò me fai cantar ! »
A jamai escotat la meteò,
Que lo marrit temps lo fasiá cagar !

Teò disiá que fau crèire a çò qu’an dich lei rèires.
Segur se plòu per Sant-Joan (24-6), farà bèu per Sant-Pèire (29-6).
Lei plueias de Sant-Miquèu (29-9) restan pas au cèu,
E se plòu per Sant-Medard (8-6), plorà ben plus tard.
Disiá que per Sant-Martin (11-11) l’ivèrn es per camin,
Que per Sant-Florenç (23-2) l’ivèrn s’arresta ò repren.
Se fai freg per Sant-Vincenç (22-1), fai freg per Sant-Laurenç (10-8),
E lo marrit temps pren fin per Sant-Benjasmin (31-3).

Ai totjorn escotat l’amic Teò
Que disiá « Lo soleu me fai cantar ! »
Ai jamai escotat la meteò,
Que lo marrit temps fai totjorn cagar !

Teò, s’èra ben lunat, èra un bòn devinaire.
Disiá que la luna rossa, eu, li agradava gaire,
Tanben que l’aiga davala a la luna pala,
E que la jornada es franca a la luna blanca.
Disiá que per Sant-Matieu (21-9) es la fin de l’estiu.
E qu’es mai Sant-Gabrieu (24-3) qu’aporta lo novèu.
Qu’au mes d’abrieu te fau pas desliurar d’un fieu,
Mai se vòs au mes de mai, fai çò que te plai.

1- De bòna ora un jorn de fiera
Lo Marcèu s’èra levat,
Sa miula èra matiniera,
Aviá belèu devinat ! …

Legir tot

1- De bòna ora un jorn de fiera
Lo Marcèu s’èra levat,
Sa miula èra matiniera,
Aviá belèu devinat !
La Mariana preparava
Una biaça de gigant
E lo Marcèu atalava
La miula ‘mé leis enfants.

R- Mai la miula trepejava
Sensa tròp se socitar
Dau viatge que se cargava,
Pas molhen de l’arrestar.
Mai la muola trepejava,
La carreta bolegava
S’aviatz vist come i anava !

2- E lo Marcèu se cargava
De vin per pas aguer set,
Un ferrat clafit de ravas
E un borràs d’esparset,
Tres kilòs de cacalausas,
Dos lapins dins un panier,
E la Berta qu’èra veusa
E tota la companiá.

3- La carreta se’n anava
Dau vilatge lo matin,
La carriera devalava,
Sieguèt lèu a fons de trin
Lei guidas sus lei ridèlas,
I aviá plus ges de volant,
Urosament que la muola
Restava dins lei rodams !

4- La Mariana aviá sa rauba
Que volava amé lo vent.
Disiá qu’èra pas sa fauta,
Mai fasiá tot veire i gènts.
E la ròda que virava,
A la rauba se prenguèt,
Tot aquò s’entortolhava,
Qunte chaplàs ié faguèt !

5- Mai come un còp fai pas puta,
Marià dins son enavans
Ne’n diguèt de fans ! De flutas !
De jarnibieus ! De brigands !
Debalava son breviari
Sensa faire de façon
Dau temps que son tafanari
‘Companhava la cançon !

6- Marcèu qu’aviá pron de biais,
Ié prestèt son pantalon,
Mai, amé tot lo trantalh
Posquèt pas tenir d’aplomb.
Pan ! La ròda dins un trauc
Garcèt en l’èr lo pacan.
Coma i aviá de mistrau
Mandèt sei braias is escamps !

7- La muola que d’abituda
Aviá jamai fach ansin,
S’aviá pas ‘stat retenguda
Auriá manjat lo camin !
S’aviatz vist nòsta pacana,
Fasiá lèu dins lei contorns :
Derrabèt una platana
E l’antena dau Ventor !

8- Restava encara la Berta
Per freinar lo carreton,
Mai ‘mé sa boca duberta,
Cridava come un dragon.
La Mariana pas tròp fiera,
Lo Marcèu crebant de set,
Arrivèron a la fiera…
Dins lo borràs d’esparset !

1-
Bofat per lo marin, brantat per lo mistrau.
Tirassat per la bisa e per lo vent gregau.
Cerca que …

Legir tot

1-
Bofat per lo marin, brantat per lo mistrau.
Tirassat per la bisa e per lo vent gregau.
Cerca que cercaràs, as bèu cercar, cercar
Onte podriás troubar, enfin la libertat.

R-
E se vòs tirar drech la rega de ta vida,
Atala ton araire, atala ton araire.
E se vòs tirar drech la rega de ta vida,
Atala-lo lèu-lèu a la plus bèla estèla.

2-
L’un te ditz que siás rotge e l’autre que siás blanc.
L’un te ditz que siás ren e l’autre que siás grand.
Cerca que cercaràs, as bèu cercar, cercar
Onte podriás trobar, enfin la veritat.

3-
As paur de resquilhar, as paur de cabussar.
As paur de t’embroncar e de t’estramassar.
Cerca que cercaràs, as bèu cercar, cercar
Onte podriás anar, per trobar ton solaç.

4-
L’un te ditz de tirar e l’autre de butar.
L’un te ditz de descendre e l’autre de montar.
Cerca que cercaràs, belèu qu’un bèu matin,
A l’asard trobaràs enfin lo bòn camin.

Ma Tatan de Barbentana
Un beu jorn a rescontrat,
Sus la plaça dei platanas
Ma Tatan de Carpentràs.
E li …

Legir tot

Ma Tatan de Barbentana
Un beu jorn a rescontrat,
Sus la plaça dei platanas
Ma Tatan de Carpentràs.
E li diguèt : « Fan de luna !
Me sembla qu’as capitat !
Me sembla qu’as fach fortuna,
Te fau un pauc m’esplicar. »

« Ai trovat una combina. »
« Bina-bina, qu’es aquò ? »
« Vende de plats e d’eisinas. »
« Zina-zina, qu’es aquò ? »
« Quauqueis aganta-colhons
Per conservar e per coire.
Vende dins lei reünions,
Lei reünions Tuper-doira. »
« Tuper-doira, qu’es aquò ? »

Ma Tatan de Barbentana
Aguèt lèu-lèu carculat
Que dins mens d’una semana
Auriá lo temps d’envitar
Lei femas de l’encontrada
Per faire una reünion.
E a grands còps de campanas
Faguèt seis convidacions.

E diguèt a sei vesinas :
« Zina-zina escotatz :
Vende de plats e d’eisinas. »
« Zina-zina, qu’es aquò ? «
Per gardar lei provisions,
Per conservar e per coire.
Venètz a ma reünion,
Ma reünion Tuper-doira. »
« Tuper-doira, qu’es aquò ? »

Ma Tatan qu’es bèn braveta
Faguèt de pastissariás :
Una banasta d’aurilhetas,
De panada e de cafè.
Quora an sachut la novèla,
Lei vesinas, non de non,
Per bafrar lei bachiquèlas
S’aduguèron a molon :
Venguèt d’abòrd la Rosina
Qu’es sa plus pròcha vesina.
Puei Sabina e Melusina
Que turbina a l’usina.
La Martina e Valentina,
La Cristina e la Bertina,
Augustina e Clementina,
Leontina e Sabatina,
Gustina, Alina e Paulina,
Marilina e Marcelina,
Adelina e Carolina,
Evelina e Roselina,
Puei Severina e Corina,
E Carina emé Sandrina,
Catarina e Onorina
Qu’a ‘na mina d’aspirina,
La divina Ludivina
‘Mé sa cosina Janina,
La copina de Nadina,
La marchanda de sardinas.
Anave oblidar Fifina
Que diguèt a ma Tantina :
« Macarèu, que de vesinas ! »

Ma Tatan dins l’escaufada
Se diguèt tot simplament :
« Belèu qu’emé ma panada,
Faudriá bèure quauca ren. »
Per se levar la pepida
An destapat lo muscat,
E lei tèstas trefolidas
Comencèron de virar !

Ma Tatan qu’èra pompeta
Disiá : « Belèu que faudriá
Tastar un pauc la clareta
Per se rinçar lo gosier,
E puei emé leis aurilhetas
Ma Tatan diguèt : « Vaquí
Per faire filar lei mietas
Fau tastar lo riquiquí ! »

E diguèt a sei vesinas :
« Zina-zina, escotatz :
Vende de plats e d’eisinas. »
« Zina-zina, qu’es aquò ? »
Per gardar lei provesions,
Per conservar e per coire.
E viva lei reünions,
Lei reünions Tuper-doira ! »
« Tuper-doira, qu’es aquò ? »

Ma Tatan qu’es comerçanta,
Diguèt : « Ara es lo moment,
Me fau prendre lei comandas
Que son empegadas en plen. »
Entre doas parts de panada,
Dos còps de vin cachetat,
Dins la granda rigolada,
Lèu-lèu i an tot achatat !
E a montat dins l’annada
Un Iper-super-marcat
‘M’una galariá marchanda
E una cafetariat !

1-De per lo trauc de ta sarralha
Ié vai qu’una clau, ben segur.
D’aquí mon esperit s’estralha
Entre la lutz …

Legir tot

1-De per lo trauc de ta sarralha
Ié vai qu’una clau, ben segur.
D’aquí mon esperit s’estralha
Entre la lutz e piei l’escur
En pantaiant lo còr en alha
A ti potonets de vin pur
E a ton rire que cascalha
Sot lo cèu de tis uelhs d’azur.

2-De per lo trauc de ta sarralha
Entredubert vèrs lo bònur,
De còps que i a ma clau trantalha
En cercant l’ascla dins l’escur
Que durbirà la doça dralha
Que mena vèrs de pantais purs,
Beus coma lo fiòc de buscalhas
Que lusis dins tis uelhs d’azur.

3-De per lo trauc de ta sarralha
Ai plantat ma clau dins l’escur.
Coma una clau que pron varalha
Finís per trobar lo bònur,
Lèu-lèu ai descubert la dralha
Que mena vèrs ti fruchs madurs,
Vèrs ton còrs plus caud qu’una calha,
Piei vèrs ti polits uelhs d’azur.

4-De per lo trauc de ta sarralha
Ai virat ma clau de bònur.
L’aureta dins ti péus de palha
Bofava tant, bofava dur,
Qu’ai esquichat ta fina talha,
Apetegat per ti murmurs
Ai plus poscut passar la malha,
E me siáu negat dins l’azur.

R-"Fau manjar ta sopa, pichòt galapian,
Fau manjar ta sopa, te farà grandir.
Fau manjar ta sopa, pichòt galapian,
Fau …

Legir tot

R-"Fau manjar ta sopa, pichòt galapian,
Fau manjar ta sopa, te farà grandir.
Fau manjar ta sopa, pichòt galapian,
Fau manjar ta sopa, es papà que l’a dich !

- Ne’n vòle pas de ta sopa papà,
Ne’n vòle pas, ne’n vòle pas!
Ne’n vòle pas de ta sopa papà,
Ne’n vòle pas e ne’n manjarai pas !

1-Diga-me se son grands totei leis imbeciles !
Diga-me un pauc, diga-me, papà !
Aquelei que fan de bombas e de missiles,
Diga-me un pauc, diga-me, papà !
Diga-me se son grands per lei faire petar !
Diga-me, papà ! Ieu, lo crèse pas.

2- Diga-me se son grands, lei rèis, lei presidents !
Diga-me un pauc, diga-me, papà...!
Que fan çò que vòlon, pas çò que volèm.
Diga-me un pauc, diga-me, papà !
Diga-me se son grands per cridar : « libertat ! »
Diga-me, papà ! Ieu, lo crèse pas ! »

3-Diga-me se son grands, lei gents de mon païs !
Diga-me un pauc, diga-me, papà !
Lei marrits aucèus que chaupinan son nis.
Diga-me un pauc, diga-me, papà !
Diga-me se son grands per chaplar son païs !
Diga-me, papà ! Ieu, lo crèse pas !"

I a quatre ans d’aquò, quatre ans jorn per jorn,
Siáu tombat malaut, d’un mau de familha
Que te pren …

Legir tot

I a quatre ans d’aquò, quatre ans jorn per jorn,
Siáu tombat malaut, d’un mau de familha
Que te pren la nuech, que te tèn lo jorn
E que te rènd sord dedins leis aurelhas.
Coma per pietat davant ma dolor
Un amic m’a dich sens diplomacia
D’anar consultar un grand professor
Especialisat dins l’anatomia.

Lo grand professor m’a dich « Sacrebieu !
Fau faire atencion, fau ren neglijar,
Amic, leis aurelhas es coma lo quieu,
E de temps-en-temps fau li netejar ! »

Ai tot descapat e tot destapat.
Ai lo quieu propret e l’ausida fina,
Mai coquin de sòrt, ieu qu’entendiáu pas,
Ara entende tot, meme lei matinas !
A prepaus d’aquò, crèse que fau pas
Se trufar dei sords e vos lo defende.
E mon bòn curat qu’entènd qu’a mitat,
M’a cridat : « Amen, que Dieu vos entende ! »

Escotatz-me ben, fasètz come ieu,
Fasètz atencion, fau pas bequejar,
Amics, leis aurelhas es coma lo quieu,
E de temps-en-temps, fau li netejar !

Demandatz de sòus a n’un deputat,
Vos entend jamai e vos fai la beba.
Se i entènd puslèu per vos entubar
Demandatz d’alhet, vos dona una ceba.
S’escota parlar quand fai un discors,
Se siatz malurós e dins la paurilha,
Avètz bèu cridar, bramar come un sord,
Mai vos ause pas, fai la sorda aurelha.

Per leis eleicions, segur qu’entend mièlhs,
Digatz-li alòr : « Fau pas pepiejar,
Amic, leis aurelhas es coma lo quieu,
E de temps-en-temps, fau li netejar ! »

Mon patron, ma femna e mon perceptor,
Meme mon chin son un pauc durs d’aurelha,
Me respondon plus dempuei quauquei jorns,
Ai ben paur que siegue una epidemia.
Me desgargamele e ben entendut
I a degun qu’entend, a mens qu’au contrari,
Es ieu que belèu, siáu devengut mut,
‘Quò me fai tombar sus lo tafanari.

Se m’entendon plus, legiran benlèu
Sus un grand panèu, monte vòu marcar :
« Amics, leis aurelhas es coma lo quieu,
E de temps-en- temps, fau li netejar ! »

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
Avèm passat un bòn moment,
E me ne’n …

Legir tot

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
Avèm passat un bòn moment,
E me ne’n sovendrai de temps :
Anaviam manjar plan-planet,
Lo nas plantat sus la telé
Per veire barjacar lei niais
Que nos gonflavan mai-que-mai.

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
Anaviam mancar non-de-non,
La mitat deis informacions.
Tot aquò nos a trebolat,
Completament esfangassat.
Segur posqueriam pas restar
Sens veire la publicitat.

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
E mon Pepèi tot espantat,
Lo diguèt au comessariat.
Lo diguèt tambèn i pompiers,
Mai de pertot èra parier.
M’aquò avèm, patin-cofin,
Blagat un pauc ’mé lei vesins.

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
E lei gents tot estransinats
Per ’na tala calamitat,
Son tombats totei ben d’acòrd
Per criticar, coquin de sòrt,
Lo governament moligàs
Que tolerava aqueu fangàs.

E per finir, Mossur, Madama,
Avèm mesclat dins lo programa,
Amé mon Pepèi, ma Memèi,
Cupidon per la gau dei vièlhs!
Coma a vint ans mon grand fasiá
Semblant d’arrapar sa molher,
Qu’aviá montat son cotilhon
Per miélhs dansar lo charleston.

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
Avèm convidat lei vesins
Per venir beure un còp de vin.
Mon Pepèi a pres son violon,
Lo vesin son acordeon,
E ma Memèi "Tà-rà-tà-tà",
Nos a cantat la Traviatà

Vaquí qu’un soar, Mossur, Madama,
A la telé i aviá ’na pana.
E coma aquò, avèm montat
Un orquestra de qualitat,
E Pepèi a fach de progrès,
Ara arriva a jogar de drech.
Au Tòp Cinquanta siam promiers,
Deman passam a la telé !

- Maman, ai fam ! Ai fam ! Maman !
- S’as tròp fam, mon enfant, manja ta man e …

Legir tot

- Maman, ai fam ! Ai fam ! Maman !
- S’as tròp fam, mon enfant, manja ta man e garda l’autra per deman...
- Manjar ma man, Maman ? Mai la qunta ? Ma man drecha ò ma man gaucha ? D’abòrd lei mans se manjan pas !
Pasmens, un jorn ai entendut un òme que reveniá d’Africa e que racontava que s’èra fach invitar a manjar per de canibales. E lei canibales li avián servit de fritas... Mai come sabiá pas leis abitudas d’aquelei gents, a demandat se lei fritas se manjavan emé la man. E lei canibales respondiguèron : « Non, non, nos autrei avèm l’abituda de manjar d’abòrd lei fritas, e puei après manjam la man. »...
Non, aquò son leis abitudas dei canibales de l’Africa. Nos autrei, la man, l’amam pas, la manjam pas. Lei canibales, elei, lei mans deis umans, lei manjan. Son gromands come de caïmans. Li van pas de man mòrta ! Lo cresètz pas ? Si, si es ben verai e pòde vos l’afortir, ne’n metriáu ma man a copar ! Pareis meme que manjan leis enfants, leis elefants, leis enfants deis elefants; oh fan ! Come fan per aguer tant fam ?

- Maman, ai fam ! Ai fam ! Maman !
- S’as tròp fam, mon enfant, manja ta man e garda l’autra per deman...
- Manjar ma man, Maman ? Mai la qunta ? Ma man drecha ò ma man gaucha ?
Se mange ma man drecha, come faire per te tocar la man ?
Se mange ma man gaucha, come faire per portar mon còr sus ma man ?
Se mange ma man drecha, come faire per gratar Maman.devina ? Per gratar ma mandolina ?
Se mange ma man gaucha, come faire per mesurar un pan, dos pans, tres pans... de pan ?

- Maman, ai fam ! Ai fam ! Maman !
- S’as tròp fam, mon enfant, manja ta man e garda l’autra per deman...
- Manjar ma man, Maman ? Mai la qunta ? Ma man drecha ò ma man gaucha ?
- Ma man gaucha, Maman, es un pauc gaucha. Per jogar ai bolas, es ma man que manca. Me mancariá belèu pas tant que ma man drecha, Maman. Car ma man drecha es la mai adrecha, la man que manca jamai, es la man que manda, es la man que demanda, es la man que comanda, es la man que recomanda. Finalament, ma man gaucha fai pas grand causa, es belèu ela qu’a un peu dins la man ?
Vò, mai de manjar ma man gaucha, ma man drecha ne’n sariá pas contenta. Come fariá ma man drecha quand s’embèstia per jogar a man dessús-man dessota ?
Come fariá ma man soleta quand a freg per se rescaufar ? Come fariá ma man soleta quand es sala per se lavar ? Come fariá ma man soleta per pregar a mans jonchas quand es trista ?
Alòr, crèse que fau lei laissar viure la man dins la man, come fai l’amant quand pren la man de l’amanta. M’aquò tot anarà charmant...

- Es per aujord’uei ò per deman ?
- De man... de que i a Maman ?
-As pas encara finit de badar tei mans ? Vène me donar un còp de man, qu’es tot ara l’ora de manjar.

Parlar de mans aujord’uei se pòu faire de mant una façons. Segur que l’ai pas fach de man de mèstre, mai podètz quand meme picar un pauc ... dins vòstei mans.

« Pren un calhau
Chasque jorn de l’annada
Dins lo pradau
Que n’i a de molonadas.
Carreja-lo »
Disiá Mamet …

Legir tot

« Pren un calhau
Chasque jorn de l’annada
Dins lo pradau
Que n’i a de molonadas.
Carreja-lo »
Disiá Mamet Nicòla,
« E manda-lo
Au clapàs de la còla ».

Un-per-un, lei calhaus se’n van,
Un-per-un, gróssir lo clapàs.
Un-per-un, lei pichòts enfants,
Un-per-un, devendràn drolàs.

De bòn matin
Quand partiáu per l’escòla,
Sus lo camin
Que vai de vèrs la còla,
Marchave siau,
Ère pron resonable
‘Mé mon calhau
Au fons de mon cartable.

Un-per-un, lei calhaus se’n van,
Un-per-un, gróssir lo clapàs.
Un-per-un, lei pichòts enfants,
Un-per-un, devendràn drolàs.

Mai un matin
Adieu a la morala,
Un margolin
M’a desmolit l’espatla.
Ai respondut
En lei mandant ma pèira
Se siam batuts
Come fan a la guerra.

Un-per-un, lei calhaus se’n van,
Un-per-un, escrachar lo nas,
Un-per-un, dei pichòts enfants,
Un-per-un, que fan lei gusàs.

Ai esparnhar
Au clapàs de ma vida.
N’ai pron susat,
Mai ma borsa es clafida.
Vau n’achatar
De molons de calhaus,
Per m’assostar
Ne’n farai mon ostau.

Un-per-un, lei calhaus faràn,
Un-per-un, un grand castelàs,
Un-per-un, per lei mieus enfants,
Un-per-un, quand saràn drolàs.

Pòrta un calhau
Chasque jorn de ta vida
Monta a-cha-pauc
De muralhas solidas
Per restancar
Lei grèus de ton terraire,
E reguinhar
Còntre leis estofaires.

Un-per-un, tei calhaus podràn,
Un-per-un, bastir un païs,
Un-per-un, que farà deman,
Un-per-un, nòstre paradís.

Quant i a de pomas dedins mon pomier ?
I a plus que tres pomas (bis).
Quant i a de …

Legir tot

Quant i a de pomas dedins mon pomier ?
I a plus que tres pomas (bis).
Quant i a de pomas dedins mon panier ?
I a pas ges de pomas (bis).

Repic :
Vaquí lo mistrau, lo mistralàs que branta tot,
Que fai bolegar lei pomiers come de sadors.
Vaquí lo mistrau, lo mistralàs que branta tot,
Que fai bolegar lei pomiers come de sadors.

E la poma-poma,
Tomba-tomba-tomba,
E la poma tomba,
Tomba dau pomier.
E la poma-poma,
Tomba-tomba-tomba,
E la poma tomba,
Dedins mon panier.

Oh! Coquin de sòrt, mai de que, de que s’èi passat?
Crèse que me fau, me fau mai tot recarcular !
Oh! Coquin de sòrt, mai de que, de que s’èi passat?
Crèse que me fau, me fau mai tot recarcular !

Quant i a de pomas dedins mon pomier ?
I a plus que dòs pomas (bis).
Quant i a de pomas dedins mon panier ?
I a ‘na gròssa poma (bis).

Repic

Quant i a de pomas dedins mon pomier ?
I a plus qu’una poma (bis).
Quant i a de pomas dedins mon panier ?
I a dòs gròssei pomas (bis).

Repic

Quant i a de pomas dedins mon pomier ?
I a plus ges de poma (bis).
Quant i a de pomas dedins mon panier ?
I a tres gròssei pomas (bis).

1- Te rapèles, Martin,
Dau temps deis olivadas ?
Partiam de bòn matin
Per tota la jornada.

R- Portaviam lo …

Legir tot

1- Te rapèles, Martin,
Dau temps deis olivadas ?
Partiam de bòn matin
Per tota la jornada.

R- Portaviam lo dina
Per pas nos entornar :
Un talhon d’ómeleta
Em’un crochon de pan,
Puei quatre saussissetas,
Un milhàs dins un tian.

2- Manjaviam a la cala,
A l’abric d’un ribàs.
Puei, zòu ! sus leis escalas :
Eron corts lei repàs !
Te rapèles, Martin,
Dau temps deis olivadas ?
Partiam de bòn matin
Per tota la jornada.

3- A la freg disiam : « Zòbi ! »
Mosiam leis oliviers,
Meme s’aviam lo gòbi,
Ramplissiam lei paniers.
Te rapèles, Martin,
Dau temps deis olivadas ?
Partiam de bòn matin
Per tota la jornada.

4- Se languissiam d’entendre
Siblar lo pichòt trin,
Que l’entendiam descendre
Eiçai de Sant-Quenin.
Nos balhava sinhau
Qu’aviam finit la joncha
E que vers nòstre ostau
Podiam faire rejoncha.

5- S’es esvalit lo pichòt trin,
An sevit lei gròssi jaladas.
Come ieu, te fas vièlh, Martin,
Dempuei, n’a tant passat d’annadas !
Te rapèles, Martin,
Dau temps deis olivadas ?
Partiam de bòn matin
Per tota la jornada.

Bravei femas, es pas ma fauta,
Se n’i a que rison dei gautas,
Mai dei gautas a vòste quieu,
Es …

Legir tot

Bravei femas, es pas ma fauta,
Se n’i a que rison dei gautas,
Mai dei gautas a vòste quieu,
Es pas ma fauta a ieu.
I a ren d’estraordinari
De parlar de tafanari,
L’ai dich sabe pas en qu,
Cridat tant qu’ai poscut !

Segur, tot aquò me fai de pena,
D’entendre parlar ansin dei femas.
Vòle reparar la traïson :
E per aquò, ai fach ’na cançon.

Ai vist de molons de quieus,
De braves e de roumpe-quieus,
De fonhos, de sorisents,
E que se porton ben.
Ai vist lo quieu estrassat
Amé son trauc petassat,
E lo quieu morre-levat,
Totjorn ben atifat!

Ieu, m’agrada mai ’queu de Leleta,
Encara avètz pas vist sei braietas
Amé l’etiqueta de Damart,
Segur, es eu lo quieu de mon coar!

Puei, i a lo quieu rebossier,
Aqueu qu’es un pauc grossier.
E i a lo quieu besuquet
Qu’es totjorn beluguet.
Lo quieu qu’es tombat dins l’ola,
Que sènt bòn la ferigola,
E l’autre que sènt la ceba
E fai totjorn la beba !

Ieu, m’agrada mai ’queu de Leleta,
Aqueu qu’a de sentors de violetas,
Qu’es totjorn florit au mes de mai.
Segur, es eu lo quieu de mon coar!

I a lo quieu que quand rospeta
Te fai de bruts de trompeta,
E quand fau telefonar,
Fai la tonalitat !
I a lo quieu que per respèct,
Chaupina jamai lei pès,
E l’autre, come cadet,
Quand trota fai de pets !

Ieu, m’agrada mai ’queu de Leleta,
Te pòu faire la gama completa
Dins tota la finessa de l’art.
Segur, es eu lo quieu de mon coar!

Ai vist lei quieus dei princessas
Que fan fòrça politessas,
Pas come aqueu de Margòt,
’Queu que ditz de gròs mòts.
I a lo quieu de Margoton
Que fai petar lei potons,
E puei i a ’queu de Faní
Que fai ges de mimí.

Ieu, m’agrada mai ’queu de Leleta,
Amé sei gautas un pauc frescoletas,
Que fau rescaufar totei lei soars.
Segur, es eu lo quieu de mon coar!

Ai vist lo quieu Japonés
Que pren de fòtòs exprès,
Puei i a lo quieu African,
Que sembla una sartan!
Ai vist lo quieu Provençau
Estigançat come fau,
Es un quieu que ditz bònjorn
Mai de tres còps per jorn.

Ieu, m’agrada mai ’queu de Leleta,
M’agrada sa mina risoleta.
Pas besonh de seguir mon regard
Per saupre qu’es eu lo quieu de mon coar!

1-La pacha de la vacha
Dau biòu blanc,
Pica ‘quí Bertrand !
La pacha de la vacha
Dau biòu nier, …

Legir tot

1-La pacha de la vacha
Dau biòu blanc,
Pica ‘quí Bertrand !
La pacha de la vacha
Dau biòu nier,
Pica ‘qui Cadet !
Biòu vendut !
Cent escuts !

R- Qu vau de lunetas
Per lis uelhs de la tèsta ?
Qu vau de lornhons
Per pas restar colhon ?

2-Amòle li ressas, li rassets,
Tóti li lobas dau quartier.
Cinq sòus li lobas !
Quatre li rassets !

3-Pèu de lèbre, pèu de lapin !
Achate li patas ! Lei ? Lei ? Lei ? Lei ?
Pèu de lèbre, pèu de lapin !
Quau que n’a ges, qu’espelhe son chin

Li pastourèu
An fa uno assemblado.
Li pastourèu
An tengu lou burèu ;
Aqui chascun a di sa rastelado,
E …

Legir tot

Li pastourèu
An fa uno assemblado.
Li pastourèu
An tengu lou burèu ;
Aqui chascun a di sa rastelado,
E s’es counclu, la paraulo dounado.
D’ana, d’ana
Vers lou pichot qu’es na.

Tóutis ensèn
Se soun mes en campagno,
Tóutis ensèn
Em’un fort marrit tèms.
Es bèn verai que li gènt di mountagno
Soun fa à tout, crègnon rèn la magagno;
S’en van, s’en van,
E laisson si caban.

Coume faran
Pèr noun senti la biso ?
Coume faran ?
Crese que periran.
Toui sis abit soun que de telo griso.
Soun tout trauca, ié veson la camiso ;
Li trau, li trau,
Tènon pas gaire caud.

Nòsti pastras
A tres ouro sounado,
Nòsti pastras
Arribon dins lou jas.
Lou capèu bas e la tèsto courbado,
Van, tout courrènt, saluda l’acouchado
E fan, e fan
La coulado à l’Enfant.

Laisson au sòu
Dous o tres bon froumage.
Laisson au sòu
Uno dougeno d’iòu.
Jóusè ié dis : Fasès que fugués sage,
Tournas-vous en, e fasès bon vouiage !
Bergié, bergié,
Prenès vòsti coungié.

Li plus sage
Dóu vesinage,
Li plus sage
E li plus fin,
Fan entèndre
Que divèndre,
Lou Fiéu de Diéu …

Legir tot

Li plus sage
Dóu vesinage,
Li plus sage
E li plus fin,
Fan entèndre
Que divèndre,
Lou Fiéu de Diéu es na de grand matin ;
Que sa Maire
L’es ana faire
Dins un estable
Sus lou grand camin.

Iéu vous quite
Pèr i’ana vite,
Iéu vous quite
E pièi m’en vau
Pèr ié dire
(Mai sèns rire)
Sourtès d’eici car iéu tramble de pòu,
Que l’estable
Noun vous acable,
Car li muraio van tóutis au sòu.

La vesprado
Mau fourtunado,
La vesprado
D’un jour fort bèu.
La maliço
D’un aurige
Me ié faguè enclaure moun troupèu ;
Tout un caire
Toumbè pecaire !
E m’enterrè toui mi pàuris agnèu.

L’esperiènço,
Que passo sciènço,
L’esperiènço
De ço qu’ai vist,
Es la causo
Que sèns pauso,
Ai courregu vous dire moun avis.
Moun daumage
Vous rendra sage,
Belèu creirès un de vòstis ami.

Me ravise
E me desdise,
Me ravise
De moun prepaus :
Ma pensado,
Mau riblado,
Me farié lèu passa pèr un badau.
Fau rèn cregne,
Car Noste Segne
Li gardara segur de prendre mau.

1-Dòs candèlas un pauc tremolantas
Donavan l’èr de s’esvalir.
Per còp d’asard, tota pimpanta,
Passèt per aquí Magalí.

2-Mai la …

Legir tot

1-Dòs candèlas un pauc tremolantas
Donavan l’èr de s’esvalir.
Per còp d’asard, tota pimpanta,
Passèt per aquí Magalí.

2-Mai la promiera candeleta
Tot en parlant sens embarràs,
Diguèt lèu a Magalineta :
« Ieu, siáu lo lume de la Patz ».
Piei diguèt : « Lis òmes e li femas
Fan ren que de m’estrepassar.
Siáu ben malauta e belèu mema
Que siáu en trin de trepassar ».

E autant lèu, Magalineta
Veguèt trepassar lo flambèu
De la pichòta candeleta
Acabada a còps de cotèu.

3-Una segonda candeleta
Li diguèt plena de doçor :
Escota un pauc, Magalineta,
Ieu siáu la flama de l’Amor.
A-cha-pauc, lis òmes e li femas
Fan ren que de m’estrigossar.
Siáu ben malauta e belèu mema
Que siáu en trin de m’amossar ».

E autant lèu, Magalineta
Veguèt s’amossar lo calèu
De la pichòta candeleta,
Lo còr macat per li bacèus.

4- Dau temps que la Patz trepassava,
Magalineta a implorat.
Dau temps que l’Amor s’amossava,
Magalineta a tant plorat
Qu’alòr de tota sa brilhança,
Una autra lutz li diguèt : « Ieu,
Ieu siáu lo fiòc de l’Esperança,
Mon lume totjorn sara viu ».

E autant lèu Magalineta
Agantèt la lutz de l’Espèr
E ravivèt li candeletas
De Patz, d’Amor a còr dubert

Dis-me bergiero,
Dis-me bergiero,
Quant te coustèron
Tis esclop ?

R- Coustèron
Coustèron Coustèron
Cinq sòu,
Quand èron
Quand èron …

Legir tot

Dis-me bergiero,
Dis-me bergiero,
Quant te coustèron
Tis esclop ?

R- Coustèron
Coustèron Coustèron
Cinq sòu,
Quand èron
Quand èron Quand èron
Nòu.

Cinq de tacheto,
Cinq de tacheto,
Cinq de tacheto
Mis esclop.

Cinq de ligneto,
Cinq de ligneto,
Cinq de ligneto,
Mis esclop.

Cinq de courrejo,
Cinq de courrejo,
Cinq de courrejo,
Mis esclop.

Bourda de rouge,
Bourda de rouge,
Bourda de rouge,
Mis esclop.

La ganso verdo,
La ganso verdo,
La ganso verdo,
Mis esclop.

Passant sus glaço,
Passant sus glaço,
Passant sus glaço,
Mis esclop.

R- Faguèron
Faguèron Faguèron
Clin-clòu.
Quand èron
Quand èron Quand èron
Nòu.

Breçat per lei ritornèlas
Dei grilhets sus mon camin,
Ieu gratave la semèla
Come un paure pelerin.
Ai capitat Lisa-Bèla …

Legir tot

Breçat per lei ritornèlas
Dei grilhets sus mon camin,
Ieu gratave la semèla
Come un paure pelerin.
Ai capitat Lisa-Bèla
Qu’aviá perdut son camin,
E ai caminat emé ela
Tot en blagant plen d’entrin
Çò qu’ai dich a Lisa-Bèla
Vos lo dise-dise pas,
Çò qu’ai vist dins sei prunèlas
Vos regarda-garda pas.
Çò qu’ai vist dins sei prunèlas
Vos lo dirai-dirai pas.

Subran una tortorèla
Que cridava son amant
A fa paur a Lisa-Bèla
Qu’a mes sa man dins ma man.
E la bisa fresquinèla
Que nos bofava en bramant,
A fach s’ajassar la bèla
Cotra ieu, en tremolant.
Çò qu’ai fach ’mé Lisa-Bèla
Vos lo dise-dise pas,
Çò que i a sot sei dentèlas
Vos regarda-garda pas.
Çò que i a sot sei dentèlas
Vos lo dirai-dirai pas.

Faliá veire Lisa-Bèla
Dins sa rauba de satin,
Frela come una gazèla
E doça come un rasin.
Ai fach per la damisèla
De mon espala un coissin,
Avèm badat leis estèlas,
Puei s’es endormida ansin.
Çò qu’ai fach ’mé Lisa-Bèla
Vos lo dise-dise pas,
Çò que i a sot sei dentèlas
Vos regarda-garda pas.
Çò que i a sot sei dentèlas
Vos lo dirai-dirai pas.

La campana a la capèla
Que sonava tròp matin
Li a fach durbir lei parpèlas,
S’es desrevilhada enfin.
Ai culit per Lisa-Bèla
Un brison de romanin,
E puei avèm de plus bèla
Contuniat nòstre camin.
Çò que m’a dich Lisa-Bèla
Vos lo dise-dise pas,
Çò qu’ai vist dins sei prunèlas
Vos regarda-garda pas.
Çò qu’ai vist dins sei prunèlas
Vos lo dirai-dirai pas.

Madamisello Liseto
S’en vai proumena.
Madamisello Liseto
S’en vai proumena (bis)
La-la-la,
S’en vai proumena.

E tres galant d’Alemagno
La …

Legir tot

Madamisello Liseto
S’en vai proumena.
Madamisello Liseto
S’en vai proumena (bis)
La-la-la,
S’en vai proumena.

E tres galant d’Alemagno
La volon rauba.
Se se dison l’un à l’autre
« Coume poudrian fa ? » (ter)

E s’en van de porto en porto
L’oumòrno demandant.
Liseto tant caritablo
I douno un pan blanc (ter)

Lou galant que pren l’oumòrno
Li reten la man.
E la prenon e la mounton
Sus un chivau blanc (ter)

Lou galant que la menavo
Vai tout en cantant.
Lou chivau que la pourtavo
Vai tout en sautant (ter)

Madamisello Liseto
Vai tout en plourant.
Plouro d’èstre derraubado
Pèr un triste amant (ter)

Au baleti deis aucèus
Ai dansat, ai dansat.
Ai dansat ’mé la petosa
E la filha dau rigau.
Pareis qu’èra …

Legir tot

Au baleti deis aucèus
Ai dansat, ai dansat.
Ai dansat ’mé la petosa
E la filha dau rigau.
Pareis qu’èra tant jalosa
Dau cosin dau perdigau,
Qu’un bèu jorn la malurosa
A convolat ’mé lo gau.

Come èra gòia, fasiá lo quadrilhe
Come lo ròck, ’mé lo pè que resquilha.

Au baleti deis aucèus,
Ai dansat, ai dansat.
Ai dansat ’mé la galina
Lo tangò e la salsà.
Puei la bèla cardelina
M’a tirassat per valsar.
M’a tant fach plegar l’esquina
Que se siam estramassats !

Come èra gòia, totjorn s’entramblava
Dedins sa rauba quand farandolava.

Au baleti deis aucèus,
Ai dansat, ai dansat.
Ai dansat ’mé la merlata,
La dinda e lo parroquet
A la fèsta a Peiròlata
La vòlta e lo menuguet.
E puei emé la pintada,
Avèm dansat lo reggae.

Come èra gòia, son quieu brandolhava
A chasque còp que son pè gandilhava.

Au baleti deis aucèus,
Ai dansat, ai dansat.
Ai dansat la tarantèla
’Mé la fema dau quinçon.
Lo rèi ’mé la tortorèla
An dansat lo rigaudon.
E puei ’mé la bartavèla,
Avèm fach lo charleston.

Come èra gòia, en virant la pata,
La becassina a perdut sa sabata.

Au baleti deis aucèus,
Ai dansat, ai dansat.
Ai dansat ’mé la machòta,
La rumbà e la polkà.
Lo quieu-blanc e la linhòta
An fach una mazurkà,
E ieu emé sa pichòta
Avèm dansat la sambà.

Come èra gòia, per la farandola,
Coquin de gòi, semblava un pauc sadola.

I a dos o tres ans d’aquò,
Aviáu un pauc pòu dei lops.
Ara que siáu ecòlò,
Ara siáu l’amic …

Legir tot

I a dos o tres ans d’aquò,
Aviáu un pauc pòu dei lops.
Ara que siáu ecòlò,
Ara siáu l’amic dei lops.
Ai achatat au marcat
Un pareu de lobatàs :
Un brave e l’autre ensucat,
Negre com’un corpatàs.

Come lo sabètz, lei lops,
Tot solets son pas contents.
An besonh d’èstre au mens dos
E puei que fague bèu temps.

Repic :
Es-ti que fará bèu temps ?
O fará-ti marrit temps ?
Me carcanhe tot lo temps,
Vodriáu devinar lo temps.
Me demande tot lo temps
(Tè !) Se lo marrit temps vendrá,
E me demande tambèn
(Bè,) Se puei lo bèu temps tendrá.

Segur de còps que i a lo,
Lo bèu temps, lo bèu temps tèn.
Lo bèu temps tèn e mei lops,
E mei lops son bèn contents.
Come aquò se passa ben,
Siáu mai anat au marcat,
N’ai achatat un tresen, (quatren,
cinquen, sieisen, seten, …)
Ensems se languisson pas.

Come lo sabètz, lei lops,
Tot solets son pas contents.
An besonh d’èstre nombrós
E puei que fague bèu temps…

Repic :
Ai’na bofig’a la lenga
Que me copa lo caquet.
Pòde plus bofar de lònga
Dins lo bèc de …

Legir tot

Repic :
Ai’na bofig’a la lenga
Que me copa lo caquet.
Pòde plus bofar de lònga
Dins lo bèc de mon galobet.

Ai’na bofig’a la camba
Que m’empacha de marchar.
Talament qu’es mau plaçada
Que pòde plus, plus m’assetar.

Repic

Ai’na bofig’a la gauta
E n’ai una sus lo nas.
Sembl’un pauc que siáu ganarra
Plen de vin com’un ibronhàs.

Repic

Ai de bofig’eis aurilhas
E sus lei gautas dau quieu.
Oh ! Santa vierge Maria
Fasètz lèu quauqua ren per ieu.

Repic

Ai’na bofig’a l’espala
E n’ai una sus lo pè.
N’ai plen dessús lei guibòlas
Sus lei braçs, lei mans e lei dets.

Repic

Meme lei medicaments
Me fan ren e ai ben paur
Que ne’n possa sus mei dents,
Sus meis arpions e dins mon còu.

Repic

Come siáu plen de bofigas
Lo medecin m’a mandat
Per rosiguejar de figas
Dins lo païs dei bodenflats.

S’un còp ai plus de bofiga
Jogarai mai dau galobet.